சர்வதேச நாணய நிதியத்தின் கடன் பற்றி மக்களுக்குள்ள கேள்விகள்

22 மில்லியன் மக்கள் வசிக்கும் ஒரு சிறிய நாடு கடந்த ஆண்டு உணவு, எரிபொருள் மற்றும் மருந்து பற்றாக்குறையால் ஏற்பட்ட அமைதியின்மையால் நாடே அதிர்ந்தது, இந்த நாட்டின் அந்நிய செலாவணி கையிருப்பு வரலாறு காணாத அளவிற்கு சரிந்தது, அத்தியாவசிய இறக்குமதிகளுக்கு செலுத்த வேண்டிய டொலர்கள் கிடைக்காமற்போனது. மில்லியன் கணக்கானவர்கள் தங்கள் குடும்பங்களுக்கு உணவளிக்கவோ, தங்கள் வாகனங்களுக்கு எரிபொருள் கொடுக்கவோ அல்லது அடிப்படை மருந்துகளை அணுகவோ முடியாமல் தவித்தனர்.

இதனால் கோபமடைந்த போராட்டக்காரர்கள் அவரது வீடு மற்றும் அலுவலகத்தை முற்றுகையிட்டு, ராஜினாமா செய்யக் கோரி, நாட்டின் முன்னாள் ஜனாதிபதி நாட்டை விட்டு வெளியேற வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது.

கடந்த ஆண்டு ஜூலை மாதம், ஜனாதிபதி ரணில் விக்கிரமசிங்க இலங்கை 'திவாலானது' என்று கூறினார், சர்வதேச நாணய நிதியத்துடனான பேச்சுவார்த்தைகள் இந்த நேரத்தில் 'கடினமானவை' என்று கூறினார்.

அவ்வாறாக இருந்த ஒரு நிலை இன்று ஓரளவு சரிசெய்யப்பட்டு, சர்வதேச நாணய நிதியம் இலங்கைக்கு ஆரம்ப கட்டமாக 333 மில்லியன் டொலர்களை வழங்கவுள்ளதுடன், எதிர்வரும் மாதங்களில் இன்னும் அதிகமான நிதியை வழங்கவுள்ளது என்ற செய்தி இந்த நாட்டில் சிறிய நம்பிக்கையினை ஏற்படுத்தியுள்ளது.

இந்த கடன்; திட்டம் நிச்சயம் இலங்கையின் நிலைப்பாட்டை மேம்படுத்துவதற்கும் சர்வதேச மூலதனச் சந்தைகளுக்கான அணுகலை மேம்படுத்துவதற்கும் இன்றியமையாததாக இருக்கும், மேலும் இலங்கை மீண்டும் திறமையாளர்கள், முதலீட்டாளர்கள் மற்றும் சுற்றுலாப் பயணிகளை ஈர்க்கும் நாடு என்பதை இது நிரூபிக்கும் என்று மூத்த அரசியல்வாதிகள் கூறுகின்றனர்.

எது எவ்வாறு இருப்பினும் இன்னும் எம்மக்களிடம் பல கேள்விகள் இருந்துகொண்டிருக்கின்றது. அதில் முக்கியமான கேள்விகள் அவற்றுக்கான பதில்கள் என்ன என பார்க்கலாம்.

நாடு எதிர்நோக்கும் பொருளாதார நெருக்கடி மற்றும் கடன் பிரச்சினையை தீர்க்க சர்வதேச நாணய நிதியம் வழங்கும் கடன் தொகைக்கு இன்று நாடு அங்கீகாரம் பெற்றுள்ளது. இந்த கடன் நாட்டின் சிதைவடைந்த பொருளாதாரத்தை மீட்டெடுக்க எந்த வகையில் பிரயோசனப்படும்?

சர்வதேச நாணய நிதியத்திடம் கடன் பெறுவது என்பது நம் நாட்டின் கடன் நெருக்கடி அல்லது பொருளாதார நெருக்கடிக்கான நிரந்தர தீர்வு அல்ல. ஆனால் இந்தக் கடனைப் பெறுவது நாட்டின் பொருளாதாரத்தை மீட்டெடுக்கும் அணுகுமுறையாகக் கருதலாம். பொருளாதார நெருக்கடியில் இருந்து முற்றிலும் தப்பித்துவிட்டோம் என்று யாராவது நினைத்தால் அது முற்று முழுதான முட்டாள்தனம்.

நாங்கள் அதிக கடன்களுடன் செழிப்பாக கட்சிகளை நடத்திய காலம் இருந்தது. ஆனால் கடன் வாங்கிய பிறகு, கடன் தொகையை மீளச் செலுத்துவதிலும் நாம் கவனம் செலுத்த வேண்டும். இன்று வரை எண்ணிப் பார்க்கமுடியாத ஒரு பாரிய கடன் தொகை இன்னும் நிலுவையில் உள்ளது என்பதனை மறந்துவிடக்கூடாது. 

பயமில்லாமல் கடன் கொடுக்கக்கூடிய நாடாக நமது நாடு மீண்டும் உறுதிப்படுத்தப்பட்டது. எனவே, ஒரு நாடாக நாம் மீண்டும் பொருளாதார சீர்திருத்தங்களைச் செய்ய அனுமதிக்கப்படுவோம். அதன் மூலம் மற்ற நாடுகளில் இருந்து கடன் பெற முடிகிறது. ஆசிய அபிவிருத்தி வங்கி, கடன் தரக்கூடிய வெளிநாடுகள் மற்றும் வர்தக ரீதியான கடன்கள் போன்ற பலதரப்பு நிறுவனங்கள் உள்ளன. அதற்கு முதன்மைக் காரணம் சர்வதேச நாணய நிதியம் வழங்கிய கடன் பிரீமியம் தான்.

எனவே, இந்தக் கடன் தவணைக்கு அங்கீகாரம் கிடைத்துள்ளதால், இந்நாட்டின் நெருக்கடியான பொருளாதார நிலையைத் உடனடி தணிக்க தேவையான வழி கிடைத்துள்ளது. ஆனால், நம் நாடு நீண்ட நாளாக எதிர்கொண்டுள்ள ஆழமான நெருக்கடிக்கு தீர்வாக இருப்பதை விட, நெருக்கடியைத் தீர்ப்பதற்கான புதிய ஒரு நுழைவாயிலாகவே இதைக் கருதலாம்.

ஐஎம்எப் கடன் வாங்குவது நெருக்கடிக்கு நிரந்தரத் தீர்வை அளிக்காது என்று வாதிடுவதற்கு எந்த வகையான காரணம் உள்ளன?

யுத்தம் நிறைவடைந்து, இரண்டாயிரத்து ஒன்பதாம் ஆண்டில் நமது நாடு பெரும் பொருளாதார நெருக்கடிக்குள் சிக்கப் போகின்றது. எனவே இன்று எதிர்கொள்ளும் நெருக்கடி நிலை 2009ம் ஆண்டும் இருந்தது. ஆனால் அப்போதும் சர்வதேச நாணய நிதியத்திடம் இருந்து பில்லியன் அமெரிக்க டாலர்கள் கடன் பெறப்பட்டது. அந்த நேரத்தில், ஒரு நாடாக நாம் அந்த நெருக்கடியிலிருந்து தப்பிக்க முடிந்தது.

ஏவ்வாறாயினும், ஒரு நாடு என்ற வகையில், அரசாங்கம் என்ற ரீதியில் எங்களால் அந்த முழுக் கடன் தொகையை சரியாக நிர்வகிக்க முடியவில்லை. இதன் விளைவாக, 2022 இல், நம் நாடு அன்று எதிர்கொண்ட நெருக்கடியை மீண்டும் இன்றும் எதிர்கொண்டோம். அன்று என்ன நடந்தது? வாங்கிய கடனில் கொண்டாட்டங்கள் மற்றும் விருந்துகள் நடத்தப்பட்டது. அப்படி ஊதாரித்தனம் பண்ணியதால்தான் தான் இன்று இருக்கும் நிலைக்கு வந்தோம். நம் நாடு இன்று பெற்றுள்ள கடன்களையும், மெதுவாகத் திறந்துள்ள வாய்ப்புகளையும் சரியாகப் பயன்படுத்திக் கொள்ளாவிட்டால், இன்னும் ஐந்து முதல் பத்து ஆண்டுகளில் மீண்டும் இந்த நெருக்கடி வரலாம் என்பதில் எந்த மாற்றுக் கருத்தும் இல்லை.

தற்போதைய சூழ்நிலையை நிர்வகிப்பது என்பது அரசாங்கத்தாலோ அல்லது அரசியல் தலைவர்களாலோ மட்டுமே செய்யக்கூடிய ஒன்று என்று எண்ணலாமா?

வெளிப்படையாகச் சொல்வதானால், இன்று இங்குள்ள இந்தப் பாரிய பொறுப்பை அரசாங்கத்திடம் மாத்திரம் ஒப்படைக்க முடியாது. இந்த நிலைக்கு மக்களுக்கும் பெரும் பொறுப்பு உள்ளது. மக்களாகிய நாம் எடுத்த தவறான முடிவுகளாலும் நாடு இன்று இந்த நிலைக்கு வந்துள்ளது.

மக்களாகிய அரசாங்கம் இந்தக் கடனை நிர்வகித்து நாட்டைப் புதிய திசைக்கு இட்டுச் செல்லும் சிறந்த மக்கள் பிரதிநிதிகளுக்கு அதிகாரத்தை வழங்கி வெளிநாட்டுப் பணத்தையும் வெளிநாட்டு முதலீடுகளையும் நாட்டுக்கு ஈர்க்க வேண்டும். சர்வஜன வாக்கெடுப்பு மூலம் அடுத்த அரசாங்கத்தை தெரிவு செய்யும் போது, நாம் இதை கவனமாக சிந்தித்து புத்திசாலித்தனமான முடிவுகளை எடுக்க வேண்டும்.

மக்களாகிய நாம் மற்ற கட்சிகளை குற்றம் சாட்டக்கூடாது. நாட்டின் பிரச்சினைகளுக்கு தீர்வு காணக்கூடிய ஒரு குழுவினருக்கு எதிர்காலத்தில் அரசாங்க அதிகாரத்தை வழங்குவதில் கவனம் செலுத்தும் திறனும் புத்திசாலித்தனமும் எம்மிடம் இருக்க வேண்டும். அப்படி நடந்தால் மாத்திரம் எதிர்காலத்தில் சில படிகள் மேலே செல்ல முடியும்.

ஐஎம்எப் இடம் இருந்து கடன் பெறும்போது ஒரு நாடு என்ற வகையில் நிறைவேற்றப்பட வேண்டிய நிபந்தனைகள் இருப்பதாக சில குழுக்கள் குற்றம் சாட்டுகின்றன. இதுகுறித்து இன்றுள்ள கருத்தை விளக்க முடியுமா?

சுர்வதேச நாணய நிதியத்திடம் இருந்து நமது நாட்டுக்கு கடன் வழங்க நிபந்தனைகள் விதிக்கப்பட்டுள்ளதாக யாராவது கூறினால் அது தவறான பார்வை. ஏனெனில் இந்த கடன்களை வழங்குவதில் பொருளாதார ஸ்திரத்தன்மை அதிகம் கருதப்படுகிறது. ஸ்திரமின்மையை அற்ற நிலைமையை நீக்கி நிலையான பொருளாதாரத்தை உருவாக்க வேண்டும். இந்த ஒரு வேண்டுகோளை ஒரு நாட்டுக்கு பாதகமான நிலைமைகளாக கருத முடியாது. எனவே நாம் இந்தப் பொருளாதாரச் சூழலை ஸ்திரப்படுத்த, பல்வேறு விஷயங்களை நிறைவேற்ற வேண்டும்.

நம் நாட்டில் வரிவிதிப்பானது 8-10 சதவீதம் என்ற விகிதத்தில் கொண்டுவரப்பட்டது. அந்த அளவுக்கு நேரடி வரிகள் இருந்தாலும், மறைமுக வரிகள் அதிக அளவில் எங்களால் செலுத்தப்பட்டன. உதாரணமாக, ஒரு கிலோ பருப்புக்கு மறைமுக வரி விதிக்கப்படுகிறது. குறிப்பாக நாங்கள் நேரடி வரி செலுத்தி பழகிய மக்கள் அல்ல.

இன்றய பொருளாதார நிலையில், யாராவது 100,000 ரூபாய் பெரிய சம்பளம் என்று நீங்கள் நினைத்தால், அது தவறு என்பது எனது கருத்து. ஒரு லட்சம் ரூபாய் அல்லது அதற்கு மேல் சம்பளம் பெறுபவர்களை குறிவைத்து வரி விதிக்கப்பட்டது நாம் அறிந்ததே. இங்கு முறைசார் தொழில்துறையில் சம்பள பதிவுடன் சம்பளம் பெறுபவர்கள் மட்டுமே இங்கு இதற்கு ஆட்படுகின்றனர்;. ஆனால் முறைசாராத் துறைகளில் எந்தப் பதிவுகளும் இல்லாமல் லட்சம் ரூபாய்க்கு மேல், ஒரு மில்லியன் ரூபாய்க்கு மேல் சம்பாதிப்பவர்களும் இருக்கிறார்கள் உதாரணம் மீன் வியாபாரிகளைச் சொல்லலாம் இல்லையா. ஆனால் வரி பெறுபவர்கள் அவர்கள் அவர்களைத் தேடுவதில்லை.

அப்படி கண்டுபிடித்து செயல்பட்டால் வரி வருவாயை இன்னும் அதிகமாக அதிகரிக்க முடியும். எனவே, அனைவருக்கும் பொருந்தும் ஒரு வரிக் கோப்பைத் திறக்கலாம். இதன் மூலம் அதிக வருமானம் பெறுபவர்கள் மற்றும் வரி மூலம் பெறப்பட்ட வருமானத்தை கண்டறிய முடியும்.

சில நாடுகளில் தானாக முன்வந்து வரி கட்டுபவர்கள் இருக்கிறார்கள். ஆனால் நம் நாட்டில் அப்படி நடக்கும் என்று நினைக்க முடியாது. எனவே முறையான வேலைகளின் சம்பள பதிவேடுகளை வைத்து வரி விதிப்பது மாத்திரமல்ல முறைசார் துறைகளில் வருமானம் ஈட்டுபவர்களையும் ஒரு முறைமையை நடைமுறைப்படுத்தி வரி பெறுவது நல்லது என நினைக்கிறேன். 

இந்நாட்டில் வேகமாக உயர்ந்து வரும் டொலரின் பெறுமதி ஐஎம்எப் இடம் கடன் பெற்றதன் பின்னர் இருநூறு ரூபாவாக குறையும் என சிலர் கணித்துள்ளனர். இது பற்றிய உங்கள் கருத்தை விளக்க முடியுமா?

இந்நாட்டில் டொலர்களின் வருகையால் டொலரின் பெறுமதி சில காலத்திற்கு குறையும் என கணிக்க முடியும்.

ஆனால் இது ஒரு குறுகிய காலத்திற்கு மட்டுமே நடக்கும். 1977ல் டொலர் பதினாறு ரூபாயாக இருந்தது. அந்த மதிப்பு இன்று முந்நூற்று ஐம்பது, அறுபது ரூபாயாக அதிகரித்துள்ளது. இந்த நாற்பத்தைந்து ஆண்டுகளில் டாலரின் விலை ரூபாய்க்கு எதிராக உயர்ந்தது. இதேவேளை, அவ்வப்போது பல்வேறு விசேட காரணங்களால் டொலரின் பெறுமதி உயர்ந்து வீழ்ச்சியடைந்த சந்தர்ப்பங்களும் காணப்பட்டன. ஆனால் டொலரின் மதிப்பு சீராக குறையவில்லை. நமது நாடு மேற்கொள்ளும் சர்வதேச வர்த்தகத்தின் அளவை அதிகரிக்க முடிந்தால், நிரந்தர வழிகள் மூலம் இந்த நாட்டுக்கு அன்னியச் செலாவணியை தொடர்ந்து கொண்டு வர முடிந்தால், நிச்சயம் அந்த டொலரின் மதிப்பை மீண்டும் குறைந்த நிலைக்கு கொண்டு வர முடியும். அதற்கு நீண்ட கால முறையான வேலைத்திட்டம் நடைமுறைப்படுத்தப்பட வேண்டும். அத்தகைய அமைப்பு மாற்றம் உருவாக்கப்பட வேண்டும்.

இது டொலரின் மதிப்பைக் குறைக்க உதவும். அண்டை நாடான இந்தியா கடந்த ஆண்டில் ஈர்த்த முதலீடுகளில் பத்தில் ஒரு பங்கு கூட நம்மால் ஈர்க்க முடியவில்லை என்பது கவனிக்கத்தக்கது.

இந்நாட்டின் பொருளாதார நிலையை ஸ்திரப்படுத்துவதாக நீங்கள் குறிப்பிடுகிறீர்கள் அதுபோல முதலீட்டின் மூலம் நிலையான டொலர் வருமானத்தை ஈட்டக்கூடிய முறையை விளக்க முடியுமா.?

நம்மிடம் திறமையும் சரியான திட்டமும் இருக்க வேண்டும். உலகப் புகழ்பெற்ற பெரிய நிறுவனங்களை ஒன்றிணைத்து இந்நாட்டில் முதலீடு செய்வதற்கு எமது நாட்டின் பொருளாதாரத்தை வலுப்படுத்தக்கூடிய வேலைத்திட்டம் அதற்கேற்ப தயாரிக்கப்படவேண்டும். முதலீட்டாளர்களின் கவனத்தை ஈர்க்கும் வகையில் நிலச் சட்டம் உள்ளிட்ட சட்ட அமைப்பில் மாற்றங்களை ஏற்படுத்த வேண்டும்.

இன்று ஜப்பான், கொரியா, சீனா உள்ளிட்ட பல்வேறு நாடுகளில் இருந்து பெரிய நிறுவனங்கள் நம் அண்டை நாடான இந்தியாவில் வந்து முதலீடு செய்துள்ளன. இந்திய அரசியலுக்கு ஒத்து வராத நாடு சீனா. ஆனால் பொருளாதார விஷயங்களில் அவற்றைக் கருத்தில் கொள்வதில்லை. ஜப்பானின் ஹொண்டா, சுஸுகி போன்ற சர்வதேச நிறுவனங்களும், கொரியாவின் கியா, ஹை ஹூண்டாய் போன்ற நிறுவனங்களும் இந்தியாவில் வெற்றிகரமாக இயங்கி வருகின்றன. இதுபோன்ற பெரிய நிறுவனங்களில் முதலீடு செய்யும் திட்டத்தையும் செயல்படுத்த வேண்டும் அப்போது வேலைவாய்ப்பு, தனிநபர் வருமானம், உற்பத்தி, வரி வருமானம் என அனைத்தும் செழிப்படையும், நாடும் ஸ்திரமான பொருளாதார வளர்சியை நெருங்கும் என்பதில் மாற்றுக் கருத்தில்லை.