நாம் நெல் உற்பத்தியில் தன்னிறைவை எட்ட என்ன செய்யலாம்?

நம்மில் பலர் உணவு நெருக்கடி மற்றும் உணவுப்பாதுகாப்பு பற்றி கரிசனைகொள்ள ஆரம்பித்துள்ளோம். ஆதில் முக்கிய செல்வாக்குச் செலுத்தும் உணவுப்பொருள் அரிசியாகும். அதில் எதிர்காலத்தில் கவனம் செலுத்துவது பற்றி இக்கட்டுரையில் ஆராயப்பட்டுள்ளது.

நமது நெல் அறுவடை, அரிசி நுகர்வு, விலை நி

ர்ணயம் மற்றும் உணவுப் பாதுகாப்பு ஆகியவற்றைக் கருத்தில் கொள்ளும்போது, மூன்று முக்கிய காரணிகளில் கவனம் செலுத்த வேண்டும் என்று தோன்றுகிறது. 

• முதலில் நெல் அறுவடையில் விளைச்சலை அதிகரிக்க நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும். 

• இரண்டாவதாக, நெற்செய்கையாளருக்கு நியாயம் கிடைக்கும் வகையில் அரிசியினுடைய சந்தையை கையாள வேண்டும். 

• மூன்றாவதாக, அரிசியை நியாய விலையில் பெற நுகர்வோருக்கு நிவாரணம் வழங்க நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும். 

நாட்டின் முக்கிய உணவாக அரிசி இருப்பதால், இந்த நாட்டின் நுகர்வோர் குறைந்த விலையில் அரிசியை வாங்க வழிவகை செய்ய வேண்டும். ஆனால் இது ஒன்றும் எளிதான செயல் அல்ல. ஒன்றை சரி செய்ய முடிவெடுத்தால், மற்றொன்று தவறாக போகலாம். அதன்படி, அரிசிச் சந்தையை நடத்துவது குறித்தும், நெல் அறுவடை குறித்தும் இங்கு கவனமாக முடிவெடுக்க வேண்டும்.

நாம் அறிந்தவகையில் இங்கு அரிசி சந்தை ஒரு சில தனியார் வியாபாரிகளின் கட்டுப்பாட்டில் உள்ளது என்பது இரகசியமல்ல. அறுவடையின்போது இவர்களே அதிக நெல்லை விவசாயிகளிடம் இருந்து வாங்குகிறார்கள். அதனைக்கொண்டு அரிசியாக மாற்றுகிறார்கள். அதன்பின்னர் அவர்களே விலையை தீர்மானிக்கிறார்கள். சில நேரங்களில் அரிசி சந்தைக்கு கொண்டுவராமல் மறைக்கப்படுகிறது. இங்கு இதில் ஈடுபடும் வியாபாரிகள் அனைவரும் அதிக லாபத்தில் கவனம் செலுத்துகிறார்கள். ஆகவே இந்த அரிசி சந்தையை கட்டுப்படுத்தும் சிலரே நாட்டின் மிகப்பெரும் பணக்காரர்கள். நுகர்வோர் மற்றும் விவசாயிகளுக்கு சலுகைகளை வழங்குவதற்குப் பதிலாக, மொத்த வியாபாரிகள் இரு தரப்பையும் சுரண்டுவதற்குப் பழகிவிட்டனர். எனவே நிச்சயமாக பக்கச்சார்பற்ற அரசின் தலையீடு மற்றும் முடிவெடுப்பதன் மூலம் மட்டுமே இந்நிலையை ஓரளவு கட்டுப்படுத்த முடியும்.

நூட்டின் அரிசி சந்தை தொடர்பான சமீபத்திய முடிவு பாசுமதி தவிர மற்ற அரிசி இறக்குமதியை தற்காலிகமாக நிறுத்துவதாகும். இது நெல் விவசாயத்தில் ஈடுபடுவோரை பாதுகாக்க எடுக்கப்பட்ட நடவடிக்கையாகக் கருதலாம். யல பருவத்தில் கணிசமான விளைச்சல் கிடைத்துள்ளதாக தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது. இதனால் விவசாயிகளின் வருமானம் உயர வேண்டும். இந்தச் சூழலில் வெளிநாட்டில் இருந்து அரிசி இறக்குமதி செய்யப்பட்டால், உள்ளூர் அரிசியின் தேவைக்கு போட்டியாக விலை குறையும். அப்போது நெல் விவசாயியின் வருமானம் பாதிக்கப்படுகிறது. வெளிநாடுகளில் இருந்து அரிசி இறக்குமதி செய்வது குற்றமாகும். இந்த நாடு இருக்கும் நிலையில் அதற்காக செலவிடப்படும் அந்நியச் செலாவணியும் வீண் செலவுதான். தற்போது சந்தையில் அரிசிக்கு தட்டுப்பாடு இல்லை. அதன்படி, அரிசி இறக்குமதியை நிறுத்துவது புத்திசாலித்தனமான முடிவு எனவே தோணுகின்றது.

நமது நெல் விவசாயிகளின் எண்ணிக்கையைக் கணக்கிட்டால் அது சுமார் பத்து லட்சத்து நூற்றி எட்டு (10,00108). இது நாட்டின் மொத்த தொழிலாளர் எண்ணிக்கையில் 30 வீதமாகும் ஆகும். நாடு முழுவதும் நெற்செய்கை விவசாயம் பரவியுள்ளது. இது நமது முக்கிய உணவுப் பயிராகவும் கருதலாம். முறையான நெல் விளைச்சல் தோல்வியடையும் போதெல்லாம், நாட்டில் உணவு நெருக்கடி ஏற்படுகிறது. இரசாயன உரங்கள் மற்றும் பூச்சிக்கொல்லிகளின் பிரச்சினை நெல் விவசாயிகளை வீதிக்கு இழுத்துத் தள்ளியது, மேலும் சிறு மற்றும் பெரும்போகப் பருவங்கள் இரண்டும் தோல்வியடைந்தன. இன்றைய நிலவரப்படி, உரப் பிரச்சினையை குறிப்பிடத்தக்க அளவில் தீர்க்க அரசாங்கம் நடவடிக்கை எடுத்துள்ளது. இதனால், கடந்த ஆண்டை விட அறுவடை அதிகரித்துள்ளது. நெல் செய்கைக்குப் பயன்படுத்தப்படும் பரப்பளவும் அதிகரித்துள்ளது. உணவு நெருக்கடிக்கு இது ஒரு நல்ல தீர்வாகக் கருதலாம்.

சீனா, இந்தியா, இந்தோனேசியா, பங்களாதேஷ;, வியட்நாம், தாய்லாந்து மற்றும் மியான்மர் ஆகியவை அரிசி உற்பத்தியில் முன்னணியில் உள்ளன. உலக அரிசி உற்பத்தியில் 28 வீத பங்களிப்பு சீனாவிடம் உள்ளது. இந்தியா 23 வீதம் கொள்திறனைக் கொண்டு பங்களிக்கின்றது. அரிசி உற்பத்தி செய்யும் முக்கிய பத்து நாடுகளில் ஒன்பது ஆசியாவைச் சேர்ந்தவை. அதிலிருந்து வெளியேறிய ஒரே நாடு பிரேசில். இந்த எல்லா நாடுகளிலும் நெல் அறுவடை நம்மை விட அதிகம். இந்த நிலையில் நமது நாட்டில் நெல் விளைச்சலை பாதிக்கும் மூன்று முக்கிய காரணிகளை நாம் பார்க்கவேண்டும். 

• ஒன்று நல்ல விதைகளை வாங்குவது. 

• இரண்டு, போதுமான தண்ணீர் விநியோகம். 

• மூன்று, போதுமான உரங்கள் மற்றும் பூச்சிக்கொல்லிகள் வழங்குதல். அந்த காரணிகள் இல்லாமல் நெல் சாகுபடியில் வெற்றி பெற முடியாது.

சீனா, இந்தியா மட்டுமின்றி, இந்தோனேசியா, வியட்நாம் ஆகிய நாடுகளிலும் நெல் உற்பத்தி செய்யும் விவசாயிகளே பொருளாதாரத்தில் பணக்காரர். வணிகப் பயிராக நெல் விளைச்சல் செய்யவும், அரிசியை ஏற்றுமதி செய்யவும் அந்த நாடுகள் நடவடிக்கை எடுத்ததே முக்கியக் காரணம். இலங்கை அவ்வப்போது சிறிய அளவிலான அரிசியை ஏற்றுமதி செய்த போதிலும், எமது உற்பத்தி உள்நாட்டு பாவனைக்கு மட்டுப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. இன்ற அதைக்கூட பூர்த்தி செய்ய முடியாத நிலையில் உள்ளதனால், அரிசி இறக்குமதி செய்ய வேண்டி உள்ளோம்;.

சில நேரங்களில், பிரதான ஆலை உரிமையாளர்கள் அரிசியை மறைத்து வைக்கும்போது, இறக்குமதி கட்டுப்பாடுகளை நீக்கி, வெளிநாடுகளில் இருந்து அரிசியை இறக்குமதி செய்ய வேண்டியுள்ளது. அரசு தலையிட்டு அரிசி சந்தையை ஓரளவு கட்டுப்படுத்த வேண்டும் என்பது பலரின் ஒருசேர்ந்த பரிந்துரையாக உள்ளது. அப்போதுதான் விவசாயிக்கும் நுகர்வோருக்கும் நியாயம் கிடைக்கும்.