போதைபொருள் பாவனை பாடசாலையை ஆக்கிரமித்தால் என்ன செய்யலாம்?

வாழ்க்கைச் செலவு அதிகரிப்பினைவிட, வாழ்வதற்கே அச்சுறுத்தலாக உள்ளதொன்றினை கண்டு பெரும் அச்சத்தில் உள்ளனர் மக்கள். அதுதான் ஆபத்தான போதைப்பொருள். போதைப்பொருள் பாவனையானது இன்றைய சமூகத்தில் பல அழிவுகளை ஏற்படுத்தி வருகின்றது. இவர்களில் இளைஞர்கள் மற்றும் பாடசாலை மாணவர்கள் அதிகளவில் போதைப்பொருளுக்கு அடிமையாகியுள்ளதாக சுகாதார திணைக்களம் தெரிவித்துள்ளது.

 போதைப்பொருளுக்கு அடிமையானதால் அவர்கள் பல்வேறு மனநோய்களுக்கும் உள்ளாகியுள்ளதாக தகவல்கள் தெரிவிக்கின்றன. போதைப்பொருள் பாவனை அதிகரிப்பதற்கான காரணங்கள், அதனால் ஏற்படக்கூடிய பாதிப்புகள், பாடசாலை மாணவர்கள் போதைப்பொருளுக்குத் திரும்பும் அபாயம் போன்றன தொடர்பாக விடயங்களை நாம் இன்று நோக்கலாம் இக்கட்டுரையில்.

இன்றைய குழந்தைகள் பல்வேறு தவறான நடத்தைகளில் ஈடுபட தூண்டப்படுவதற்கான காரணங்கள் 

இதற்கு முக்கிய காரணம் அவர்களின் ஆளுமைப் பண்புகளின் சரிவு. கூடுதலாக, அவர்கள் மனக்கிளர்ச்சியான ஆளுமைப் பண்புகளை வெளிப்படுத்துகிறார்கள். கீழான ஆளுமைப் பண்புகளானது, வேலையை ஒழுங்காக முடிக்காமல் இருப்பது, தள்ளிப்போடுதல், அவசர முடிவுகளை எடுப்பது, குறைவான கவனம் செலுத்துவது, எளிதில் வருத்தப்படுவது, ஒருவருக்கொருவர் பேசுவது, அடிக்கடி கவலைப்படுவது போன்றவை. இந்த மனக்கிளர்ச்சியான ஆளுமைப் பண்புகளை இளம் வயதிலேயே கண்டறிந்து சிகிச்சை அளிக்காவிட்டால், அவர்கள் வளரும்போது சோகமாகிவிடுவார்கள், தனிமையாக உணரும்போது, அதைக் குறைக்க அதிக ஆபத்துள்ள நடத்தைகளை நாடுவார்கள். அவற்றில், போதைப்பொருள் பயன்பாடு, மது அருந்துதல், வீடியோ கேம்கள், வேகமாக வாகனம் ஓட்டுதல், பாடசாலையை விட்டு வெளியேறுதல் போன்ற நடத்தைகள் உள்ளன. பாடசாலை குழந்தைகள் போதைப் பொருளைச் பழக தூண்டுவதற்கு சில ஊக்குவிப்புகளைத் தருபவர்கள் மூலம் அதில் சரியான கவனம் செலுத்தாமல் போதைப்பொருளுக்குத் திரும்புகிறார்கள்.

மாணவரகளின்; போதைப்பொருள் அடிமைத்தனத்தை பாதிக்கின்றன காரணிகள்

முதலாவதாக, இதுபோன்ற சங்கடமான விஷயங்களை குழந்தைகளுடன் வெளிப்படையாக விவாதிக்க பெற்றோர்களும் ஆசிரியர்களும் தயக்கம் காட்டுகிறார்கள். குழந்தைகளிடம் அவர்களைப் பற்றி பேசாததால், அவர்களால் ஆசைப்பட மாட்டார்கள் என்று அவர்கள் நினைக்கிறார்கள். ஆனால் அவர்கள் தங்கள் நண்பர்களிடமிருந்து, சுற்றுச்சூழலில் இருந்து, பாடசாலை பேருந்தில் இருந்து, வேனில் இருந்து இந்த விஷயங்களைப் பற்றி கேட்கிறார்கள். எனவே, அவர்களுக்கு முன்கூட்டியே கற்பிக்கப்பட வேண்டும். ஆறாம் வகுப்பு மற்றும் அதற்கு மேல் படிக்கும் மாணவர்கள் போதைப்பொருள் என்றால் என்ன, அது என்ன, சிலர் ஏன் அவற்றைப் பயன்படுத்துகிறார்கள், ஏன் உலகம் முழுவதும் பரவுகிறார்கள், அதனால் ஏற்படும் பிரச்சனைகள் என்ன என்பதைப் பற்றி அவர்களிடம் பேச வேண்டும். 

பாடத்திட்டத்தை கற்பிப்பது போல இதையும் அவர்களுக்கு கற்பிக்க வேண்டும். இரண்டாவது விஷயம், பாடசாலையைச் சுற்றியுள்ள சுற்றுச்சூழலைப் பாதுகாப்பதில் அக்கறை காட்டாதது, பாடசாலைக்கு முன்னால் உள்ள சிறு கடைகளை, பாடசாலையைச் சுற்றித் திரியும் மக்கள், காவல்துறை மற்றும் பிற துறைகள் இணைந்து இதை செய்ய வேண்டும். அதேபோல, பள்ளிக் கூட்டங்களில் பாடசாலையில் தண்ணீர், மின்சாரப் பிரச்னைகளைப் பற்றிப் பேசுவதுடன், போதைப்பொருள் மற்றும் பிற விஷயங்களில் இருந்து அவர்களைப் பாதுகாக்க வீட்டில் என்ன செய்யலாம் என்று பெற்றோர்கள் பேசலாம். நான்காவது விஷயம், போதைப் பொருட்களைப் பயன்படுத்தக் கூடாது என்று சொல்வதை விட, என்னென்ன குணநலன்களை வளர்த்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று கற்றுக் கொடுக்க வேண்டும்.

போதைப்பொருள் பாவனை மனநோயை எப்படி? ஏற்படுத்துகின்றது.

உதாரணமாக, கஞ்சா போன்ற மருந்துகளின் பயன்பாடு ஸ்கிசோஃப்ரினியாவை ஏற்படுத்தும். இது உலகின் பல ஆய்வுகளில் கண்டறியப்பட்டுள்ளது. பித்து போன்ற நோய் வந்தால், பிறரை சந்தேகிப்பது, தனிமையில் சத்தம் கேட்பது, வேலையில் கவனம் செலுத்தாமல் இருப்பது, வாழ்க்கை முழுவதும் முறிவு ஏற்படும். பயன்படுத்தப்படும் மருந்துகள் உடலின் பல்வேறு பகுதிகளில் படிந்து மரணத்தை ஏற்படுத்தும். போதைப்பொருள் பாவனையால் ஏற்படும் சமூகப் பிரச்சினைகளில், தற்கொலையை ஒரு வலுவான நிகழ்வாகக் குறிப்பிடலாம். போதைப்பொருள் பாவனைக்குப் பின் ஏற்படும் மனநலக் கோளாறு காரணமாக, ஒருவர் தற்கொலை செய்துகொள்ளத் தூண்டலாம். மேலும், போதைப்பொருள் பயன்பாடு மரணம் அல்லது இயலாமைக்கு வழிவகுக்கும்.

இப்படி மனநோயால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு என்ன சிகிச்சை? மேலும் அவர்களிடமிருந்து காப்பாற்ற முடியுமா?

நீங்கள் போதைக்கு அடிமையாக இருந்தால், முதலில் ஒரு சிறப்பு மனநல மருத்துவரை சந்திக்க வேண்டும். அதன்பிறகு, அவர்களைப் பாதித்த காரணங்களைக் கண்டறிந்து, ஏற்பட்டுள்ள மனச் சிக்கல்களைக் கண்டறிந்து அதற்கான சிகிச்சையைத் தொடங்க வேண்டும். அது உளவியல் சிகிச்சையாக இருக்கலாம், சமூக சிகிச்சையாக இருக்கலாம், மருந்து சிகிச்சையாக இருக்கலாம். இதற்காக சிறப்பு மனநல மருத்துவர்களுக்கு இலங்கை பயிற்சி அளித்துள்ளது. மிக முக்கியமானது என்னவென்றால், மிகவும் நடைமுறையான தீர்வை வழங்குவது. அந்த தீர்வை ஒரு சிறப்பு மனநல மருத்துவர் வழங்க வேண்டும்.

பாடசாலை குழந்தைகளின் போதைப்பொருள் பாவனையின் விளைவுகள் என்ன?

அவர்கள் இவற்றைவிட்டு திரும்பக்கூடிய பல மருந்துகள் உள்ளன. சில மருந்துகள் தூண்டுதல்களாக இருக்கின்றன. இத்தகைய போதைப்பொருட்களை உபயோகிப்பதன் மூலம் குறுகிய காலத்தில் அதிக கோபம், அதீத கோபம், பாடசாலை வேலையில் கவனம் செலுத்தாமை, அதீத சோம்பல், விரக்தி, அன்றாட வழக்கத்தில் ஏற்படும் மாற்றங்களால் அடிக்கடி பாடசாலைக்கு செல்ல விருப்பமின்மை, பிற போதைக்கு அடிமையாதல், தனிமை, சோகம். , மற்றும் அவர்களின் வாழ்க்கையில் கடுமையான சலிப்பு மற்றும் சேதம் ஏற்பட வாய்ப்பு உள்ளது. இதுபோன்ற விஷயங்கள் பாடசாலை குழந்தைகளை பாதிக்கலாம். ஒவ்வொரு மருந்தும் பயனர், குடும்பம் மற்றும் சமூகத்திற்கு பலவிதமான தீங்குகளை ஏற்படுத்துகிறது. இது 4 முக்கிய தலைப்புகளின் கீழ் விவாதிக்கப்படலாம்..

1. உடல் பாதிப்பு

அனைத்து மருந்துகளும் உடல் ஆரோக்கியத்தை குறைத்து, இறுதியில் பல நோய்களுக்கு வழிவகுக்கும்.

2. மன பாதிப்பு

போதைப்பொருள் பாவனையாளர்களுக்கு, இன்பத்தை அடைய சில சமயங்களில் மருந்துகள் அவசியம். அதாவது மதுபோதை இல்லாவிட்டால் மகிழ்ச்சி இருக்காது. அவர்களின் மகிழ்ச்சி மட்டுப்படுத்தப்பட்டுள்ளது, ஏனென்றால் அவர்கள் மற்ற விஷயங்களால் தொடர்ந்து மகிழ்ச்சியாக இருக்க முடியாது.

3. சமூக தீங்கு

4. பொருளாதார சேதம் என வெளிப்படுத்தலாம்.

போதைப்பொருளுக்கு அடிமையானவர்கள் போதைப்பொருளைப் பயன்படுத்துவதை நிறுத்துவது கடினம் என்று பலர் நம்புகிறார்கள். கிட்டத்தட்ட நாம் மருந்துகள் என்று சொல்லும் அனைத்து இரசாயனங்களும் 'அடிக்ஷன்' என்ற நிலையை ஏற்படுத்துகிறது என்பது உண்மைதான்.

குழந்தைகளை போதையில் இருந்து விடுவிக்க பாடசாலை மற்றும் பெற்றோர்களின் பொறுப்பு என்ன?

முதலில் செய்ய வேண்டியது இந்த மருந்துகளைப் பற்றி குழந்தைகளுக்கு கற்பிக்க வேண்டும். கலந்துரையாடலுக்காக ஒரு நிபுணரை பாடசாலைக்கு அழைத்து வரலாம் மற்றும் மாணவர்கள் கேள்விகளைக் கேட்க ஒரு வாய்ப்பை வழங்கலாம். மேலும், பெற்றோருடன் சேர்ந்து, போதைப்பொருளிலிருந்து குழந்தைகளை விடுவிக்க சிறு குழுக்களை உருவாக்கலாம். அத்தகைய மருந்துகளைப் பயன்படுத்தும் குழந்தைகள் இருந்தால், அவர்களைக் கண்டறிந்து சிறப்பு மனநல மருத்துவரிடம் பரிந்துரைக்கலாம். 

அதேபோல், இதுபோன்ற சிகிச்சை பெறும் குழந்தைகள் இருந்தால், பாடசாலையில் இருந்து அவர்களை அப்புறப்படுத்தாமல், பாடசாலையின் குழந்தையாக சிகிச்சை பெறுகிறார்களா, சிகிச்சை சரியாக நடக்கிறதா என்பதை பாடசாலை ஆய்வு செய்வது முக்கியம். அவர்கள் பாடசாலைக்கு வந்து மற்ற குழந்தைகளுடன் சேர்ந்து வேலை செய்ய கற்றுக்கொள்ளலாம். போதைப்பொருள் வியாபாரிகள் பல்வேறு உத்திகளைக் கையாண்டு பிள்ளைகளை வசீகரிக்க முற்பட்டாலும், அதனை எதிர்க்க வேண்டிய பெரும் பொறுப்பு பெற்றோருக்கும் சமூகத்திற்கும் ஆசிரியர்களுக்கு உண்டு.

மொத்தத்தில் போதைக்கு அடிமையானவர்களைக் காப்பாற்றுவதற்கான வழிகள் என்ன?

முதலில் அந்த மருந்துகளை விற்பதற்கும் கொண்டு செல்வதற்குமான வாய்ப்பைக் குறைப்பது. இரண்டாவது விஷயம், போதைப்பொருள் பாவனை மற்றும் தடுப்பு குறித்து ஊடகங்கள் மூலம் தொடர்ந்து விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்துவது. அடிக்கடி போதைப்பொருள் பயன்பாட்டிற்கு வழிவகுக்கும் மனக்கிளர்ச்சி பண்புகளைக் குறைத்தல் மற்றும் அதிக ஆபத்துள்ள நண்பர்களுடன் தொடர்பைக் குறைத்தல். மேலும், இம்மருந்துகளின் பயன்பாட்டை ஒட்டுமொத்தமாக பாடத்திட்டத்தில் தடுக்க இடம் வழங்கலாம். போதைப்பொருள் பாவனையினால் சமூகத்திற்கு ஏற்படும் தீமைகளைத் தடுப்பதற்கு விசேட கவனம் செலுத்த வேண்டும். இதன் மூலம் போதைப்பொருளை ஒழிக்கக் கூடிய சமூகப் பின்னணி இந்த நாட்டில் கட்டியெழுப்பப்பட வேண்டும். போதைப்பொருள் தேவையை கட்டுப்படுத்தும் பொறுப்பை ஆசிரியர்கள், பெற்றோர்கள் மற்றும் சமூகம் நிறைவேற்ற வேண்டும். ஊடகங்களுக்கும் சிறப்புப் பொறுப்பு உள்ளது. மேலும், இளைஞர்களிடையே போதைப்பொருள் போன்றவற்றைப் பற்றிய விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்தி தர மேம்பாட்டிற்கு அவர்களை ஊக்குவிக்க வேண்டும். இந்த பயங்கரமான அச்சுறுத்தலில் இருந்து எங்கள் குழந்தைகள்; நமது வருங்கால சந்ததியினரை காப்பது அரசின் முழு கடமையும் பொறுப்பும் ஆகும்.