வினோதா, யாழ்ப்பாணத்து கிராமத்தில் வாழ்ந்த இளம் பெண். கடற்கரையில் விளையாடிய சிறு வயதில், அலைகளில் ஊஞ்சல் ஆடிய கனவுகள், வானத்தை முத்தமிட எழும்பும் களிறுகள் போல அவள் மனதில் உயிர் பெற்றிருந்தன. அவுஸ்திரேலியா, அவளுக்கு ஓர் பச்சை ஓவியமாக, சொர்க்கமாகத் தோன்றியது. அங்கே சென்று வாழ்வது, சுதந்திரமாக பறப்பது என்ற லட்சியம், ஆழ்கடலின் அடியில் மறைந்திருந்த முத்துவைத் தேடும் யாத்திரை போல அவளை துரத்தியது.
ஆனால், கடலும் கரையும் சேரும் இடத்தில் எப்போதும் மோதல்கள் உண்டு. வினோதாவின் வாழ்க்கையில் ஓங்கியிருந்த வறுமை, கடலின் சீற்றத்துக்கு ஒப்பாக இருந்தது. அவள் குடும்பத்துக்கு, அன்றாட உணவைக் கொண்டுவருவதே போராட்டம். அவுஸ்டிரேலியாவிற்குச் செல்ல, குறைந்தது லட்சக்கணக்கிலான பணம் தேவை. சட்டப்பூர்வ வழிகள் சிக்கலான கடல் அலைகளாகத் தோன்றின.
ஓர் இரவு, கடற்கரையில் உட்கார்ந்து கலங்கிப் போயிருந்தபோது, சந்திரகாந்தை சந்தித்தாள் வினோதா.; கடல் தாண்டி வந்த இந்தியாவைச் சேர்ந்த ஆடவன் அவன், அவளது கவலைகளைக் கேட்டு, ஒரு தீர்வு சொன்னான். 'சட்டவிரோகமாக மீன்பிடி கப்பலில் ஏறினால், சில வாரங்களில்; லட்சக்கணக்கில் காசு கிடைக்கும் அவுஸ்திரேலியா பறக்கலாம்' என்றான்.
வினோதாக்கு தயக்கம். சட்டவிரோதம், ஆபத்து என்பதை அவள் அறிந்திருந்தாள். ஆனால், கனவுகளின் ஒளி அவளை மயங்கவைத்தது. கடலின் இருளில் மறைந்திருக்கும் முத்துவைப் பெற, ஓரளவு சீற்றத்தை எதிர்கொள்ள வேண்டியிருக்கிறதல்லவா?
பகுதி 2: ஆழ்கடலின் இருள் பயணம்
சந்திரகாந்த் ஏற்பாடு செய்த மீன்பிடி கப்பலில் தன் பயணத்தைத் தொடங்கினாள் வினோதா. நூற்றுக்கணக்கான ஆண்களுக்கு இடையே ஒரே பெண் என்ற தனிமை, கடலின் அபரிமித தன்மை அவளை அச்சுறுத்தினாலும், லட்சிய தாகம் பறவைக்கு இறக்கைகளை கொடுப்பது போல அவளைத் தூக்கிச் சென்றது.
பகலும் இரவும் தொடர் உழைப்பு. இடைவிடாது தாக்கும் உப்புக்காற்று, சூரியனின் கொளுத்த வெயில், உறையவைக்கும் இரவுகள். கடல், தன் கொடுமையையும் பேரழகையும் ஒரே சமயத்தில் காட்டியது. சில நேரங்களில், கண்மூடி யோசிக்கும்போது, அவுஸ்திரேலியாவின் கடற்கரைகள் மின்னலிட்டன. இலக்கை அடையும் வரை உறுதியுடன் இருக்க, அவள் அவற்றை நினைவில் வரைந்து வைத்திருந்தாள்.
ஆபத்துகள் ஒளிந்திருந்தன. கடல் கொந்தளிப்புகள், கடற்கொள்ளையாளர்களின் பார்வை, நோய்கள் என ஒவ்வொரு நாளும் சவாலாக இருந்தது. பலர் சோர்ந்து கப்பலை விட்டு இறங்கினர். வினோதா, தன் விடாமுயற்சியையும் கனவுகளையும் கவசமாக அணிந்து பயணத்தைத் தொடர்ந்தாள். அவளது உழைப்பையும் திறமையையும் மீன்பிடி கப்பலின் தலைவர் கவனித்து, ஒரு துணைப் பொறுப்பை ஒப்படைத்தார். இது, மற்றவர்களின் மதிப்பையும் பாதுகாப்பினையும் ஓரளவு அதிகரிக்கச் செய்தது. சில ஆபத்தான சூழ்நிலைகளில், அவள் காட்டிய துணிவு மற்றவர்களுக்கு ஊக்கமளித்தது. நம்பிக்கை மீண்டும் துளிர்க்கத் தொடங்கியது.
ஆனால், சட்டவிரோதப் பயணத்தின் இருண்ட பக்கமும் வெளிப்பட்டது. ஒருநாள், கடற்கொள்ளையாளர்கள் கப்பலைத் தாக்கினர். கலவரம், சண்டை, ரத்தம் சிதறி விழுந்தது. வினோதா, தப்பிக்க நினைத்தபோது, தன்னை விடக் குறைந்த வயதுடைய ஓர் இந்தியப் பெண்ணைக் கொள்ளையர்கள் இழுத்துச் செல்வதைக் கண்டாள். அவள் மனிதநேயம் விழித்தது. கத்தியை எடுத்து, கொள்ளையர்களை எதிர்த்தாள். தற்காப்புக்காகக் கற்றுக்கொண்ட சில சண்டைப் பயிற்சிகள் உதவியாகின. கலவரத்தின் இடையே, தன்னைப் போலவே விதிக்கேட்டால் துரத்தப்பட்ட பெண்ணைக் காப்பாற்ற அதிர்ஷ்டவசமாக வெற்றி பெற்றாள்.
இந்த சம்பவம், வினோதாயின் தைரியத்தையும் கருணையையும் மற்றவர்களிடம் உயர்த்தியது. அவள் ஒரு தலைவியாக உருவெடுத்தாள். ஆனால், அத்தகைய ஆபத்துகளால் பயணம் மேலும் மோசமடைந்தது. சிலர் சட்டவிரோதமாக வேறு நாடுகளில் சேர முயன்றனர். சிலர் நோய்களால் துன்பப்பட்டனர். மன உளைச்சலும் அச்சமும் அதிகரிக்க, கனவுகள் மங்கலாகத் தொடங்கின.
இந்த இருண்ட பயணத்தின் ஒரு நாளில், திடீரென கடற்படை கப்பல்கள் தோன்றின. சட்டவிரோதப் பயணம் என்று கண்டுபிடிக்கப்பட்டு, அனைவரும் கைது செய்யப்பட்டனர். கனவுகள் உடைந்த சில்லுக் கண்ணாடிகளாக சிதறி விழுந்தன. ஆனால், இழந்ததற்கு அப்பால், எப்படியாவது உயிர் தப்பிச்சது என்ற ஒரு நிம்மதி இருந்தது.
பகுதி 3: சிதறிய கனவுகளின் சேகரம்
கைது செய்யப்பட்ட நாட்டில், சிறையில் அடைக்கப்பட்டாள் வினோதா. சுதந்திரத்தின் காற்று மறந்துபோய், சிறையின்; கம்பிகளின் பின்னால் வாழ்கை நகர்ந்தன. ஆனால், அங்கே அவள் தனியாக இருக்கவில்லை. அவள் போன்ற ஆயிரக்கணக்கான கனவுத் துண்டுகள் அடைக்கப்பட்டிருந்தன. ஒவ்வொருவரின் கதையும் வேதனையையும் துரத்தலையும் பேசியது. தனிமைக்குப் பதிலாக, ஒரு கூட்டு அனுபவத்தின் கசப்பு அவளை சூழ்ந்தது.
சிறையில் கல்வி கற்கும் வாய்ப்பைப் பயன்படுத்தி, தன் அறிவை வளர்த்துக்கொண்டாள் வினோதா. சட்டத்தின் வளைவுகளையும், அகதிகளின் துயரையும், மனிதாபிமானத்தின் தேவையையும் ஆழமாகப் புரிந்துகொண்டாள். அவள் கனவுகள் உடைந்திருந்தாலும், மீண்டும் கட்டியெழுப்ப வேண்டிய கடமை இருந்தது. சுதந்திரத்தை அடைந்த பிறகு, தவறுகளிலிருந்து பாடம் கற்றுக்கொண்டு, சரியான வழியில் தன் லட்சியத்தை துரத்த முடிவெடுத்தாள்.
சிறையில் இருந்து விடுதலையானதும், தாயகத்திற்குத் திரும்பினாள் வினோதா. அவளது கதை ஊரெங்கும் பரவியது. சிலர் இரக்கப்பட்டனர், சிலர் இகழ்ந்தனர். ஆனால், அவள் அலட்சியம் செய்தாள். தன் வாழ்க்கையைத் திருத்தம் செய்யும் தீர்மானத்துடன் முன்னேறினாள்.
முதலில், தன் கல்வியைத் தொடர்ந்தாள். சமூக சேவைப் படிப்பில் சேர்ந்தாள். அகதிகளுக்கும் ஆதரவற்ற நிலையில் இருப்பவர்களுக்கும் உதவும் இலக்குடன் முயற்சி செய்தாள். அவளது சிறை அனுபவம், மற்றவர்களின் துன்பத்தை உணரவும் அவர்களுக்கு ஆதரவளிக்கவும் அவளைத் தகுதியாக்கியது.
அவள் உழைப்பையும் அர்ப்பணிப்பையும் கண்டு, சமூக சேவை நிறுவனங்கள் அவளுக்கு வாய்ப்புக் கொடுத்தன. அகதிகளின் முகாம்களில் பணியாற்றத் தொடங்கினாள். அவர்களின் பிரச்சினைகளைக் கேட்டு, தீர்வுகளைக் கண்டறிந்தாள். கல்வி, சுகாதாரம், வாழ்வாதாரம் என பல்வேறு துறைகளில் அவர்களுக்கு உதவி செய்தாள்.
இந்தப் பணியின் மூலம், வினோதா மனநிறைவைக் கண்டறிந்தாள். அவள் சட்டவிரோதமாகச் சென்ற அவுஸ்திரேலியா கனவு மறைந்து, உள்நாட்டிலேயே மனிதாபிமான பணிகளில் சிறப்படைவதே தன் லட்சியம் என்ற முடிவுக்கு வந்தாள். அவள் கடலில் மூழ்கி உயிர் தப்பித்தவள் அல்ல, தன் வாழ்க்கைப் படகைக்குக் காற்றைச் சேர்த்து, சரியான திசையில் செலுத்தும் மாலுமி ஆனாள்.
ஒருநாள், வினோதா தங்கியிருந்த முகாமில் இருந்த இளைஞன் ஒருவன், அவளது லட்சியத்தைக் கேட்டுக் கண் சிமிட்டினான். 'நானும் உங்களுடன் சேர விரும்புகிறேன். என் சித்தப்பா சட்டவிரோதமாக ஆஸ்திரேலியா செல்ல முயற்சிக்கிறார். நான் சொல்லி அவரைத் தடுக்க விரும்புகிறேன்' என்றான்.
வினோதா புன்னகைத்தாள். அவளது தவறுகள், ஒரு தலைமுறையினரின் எதிர்காலத்தை மீட்க உதவும் பாடத்தை கற்றுக்கொடுத்திருந்தன. கனவுகளை நனவாக்குவதற்கான பாதை சட்டவிரோதப் பயணங்களில் இல்லை, கல்வி, உழைப்பு, மனிதாபிமானம் ஆகியவற்றில் தான் உள்ளது என்பதை அவள் இளைஞனுக்கு விளக்கினாள்.
வினோதாயின் கதை முடிவடையவில்லை. அவளது பயணம் இன்னும் தொடர்கிறது. உடைந்த கனவுகளின் சேர்மானமாக.
பகுதி 4 புதிய படகுகள் புதிய பயணங்கள்
வினோதாயின் வாழ்க்கைப் படகு, மீண்டும் கரை சேர்ந்திருந்தாலும், கடலிலிருந்து முற்றிலும் துண்டிக்கப்படவில்லை. அகதிகளுக்கான மீன்பிடிப்புப் பயிற்சி முகாம்களை நடத்தும் திட்டத்துடன், அவள் பழைய கடலுக்கே திரும்பினாள். ஆனால், இந்த முறை, ஆபத்தான பயணங்களல்ல, நிலையான வாழ்வைத் தேடும் சிறகுகளை ஒப்பித்தல் முயற்சியே அவள் நோக்கம்.
அந்த மீன்பிடிப்பு முகாம்களில், மீனவர்கள் மட்டுமல்லாமல், கடல் சார்ந்த தொழில்களை இழந்த பெண்களுக்கும் இளைஞர்களுக்கும் பயிற்சி அளித்தாள். சுத்தமான வலைகளைத் தயாரித்தல், மீன்களைக் கெட்டுப்போகாமல் பதப்படுத்தல், மீன் சந்தையில் விலைபேசுதல் எனப் பல்வேறு திறன்களை அவர்களுக்குப் போதித்தாள். கடலே அவர்களது வாழ்வாதாரத்துக்கு அச்சுறுத்தலாக இல்லாமல், ஆதாரமாக மாறும் வழிகளை கண்டறிய உதவினாள்.
இந்த முயற்சி, எதிர்பார்த்ததைவிட அதிகமான பயன்களைத் தந்தது. முகாம்களில் பயிற்சி பெற்றவர்கள், தங்களுக்கென லாபகரமான மீன்வளச் சங்கங்களைத் தொடங்கினர். பெண்கள், சுவையான மீன் சார்ந்த உணவு வகைகளைத் தயாரித்து விற்பனை செய்து சுயசார்பு பெற்றனர். இளைஞர்கள், சுற்றுலாப் பயணிகளை ஈர்க்கும் கடல் சார்ந்த பொழுதுபோக்குப் பணிகளைத் தொடங்கினர்.
வினோதாவின் முயற்சி ஊடகங்களின் கவனத்தையும் ஈர்த்தது. அரசு மற்றும் தன்னார்வ நிறுவனங்கள் அவளது பணியை ஆதரிக்கத் தொடங்கின. அதனால், மேலும் பல கடலோர கிராமங்களில் இதுபோன்ற முகாம்கள் தோன்றின. எங்கும் ஒளிர்மை பரவிய கல விளக்குகளைப் போல, நம்பிக்கையும் சுயசார்பும் அந்த கிராமங்களில் ஊடுருவின.
ஆனால், வினோதாவின் பயணம் சவால்கள் இல்லாமல் இல்லை. சில பாரம்பரிய மீனவர்கள், புதிய தொழில்நுட்பங்களையும் முறைகளையும் எதிர்த்தனர். சுற்றுலா வளர்ச்சியால் ஏற்படும் கடல் மாசுபாடு பற்றிய கவலைகளும் எழுந்தன. இவற்றையெல்லாம் சமாளிக்க, உள்ளூர் சமூகங்களுடன் இணைந்து செயல்பட்டு, அவர்களின் கவலைகளைப் புரிந்து தீர்வுகள் காணத் தொடங்கினாள்.
ஒருநாள், சுற்றுலா பயணிகள் குழுவினருடன் கடல் சென்றிருந்தபோது, தூரத்தில் ஒரு படகு கவிழ்ந்து கிடப்பதைக் கண்டாள். அவள் உடனடியாக செயல்பட்டு, தன் பயிற்சி பெற்ற மாணவர்களுடன் அங்கு சென்று, மூழ்கிச் சென்று கவிழ்ந்திருந்தவர்களை மீட்டாள். இந்தச் செயலால், கடல் அவளுக்குப் பரிசளித்த ஹீரோக்களின் அங்கீகாரத்தைச் சமூகத்திடமிருந்து பெற்றாள்.
இப்போது, வினோதாயின் பெயர் கடலோரக் கிராமங்களில் ஒரு செல்வம். அவள் ஒரு தவறு செய்திருந்தாலும், அதிலிருந்து மீண்டு வந்து, தன் அனுபவத்தைக் கொண்டு கடலுடனான உறவைச் சீர்செய்து, தன் கனவுக்கு அர்தமானாள்
பகுதி 5: கரையோரக் கனவுகள், உலகக் கடல்கள்
வினோதாவின் கதை, கடலோரக் கிராமங்களைத் தாண்டி உலக அரங்கத்திற்குச் சென்றது. மீன்பிடிப்பு சமூகங்களின் நிலையான வளர்ச்சிக்கான முயற்சிகள் சர்வதேச அளவில் கவனத்தை ஈர்த்தன. ஐக்கிய நாடுகள் மீன்பிடிப்பு மற்றும் நீல பொருளாதாரத் திட்டங்கள் வினோதாவின் வேலைகளை எடுத்துக்காட்டாகப் பயன்படுத்தத் தொடங்கின.
அவள், பல்வேறு நாடுகளின் கடலோர சமூகங்களுடன் இணைந்து செயல்படத் தொடங்கினாள். இலங்கையிலிருந்து சீனா வரை, மத்திய கிழக்கிலிருந்து ஆப்பிரிக்கா வரை, அவளது ஆலோசனைகள் தேவைப்பட்டன. மீன்பிடிப்பு சமூகங்களின் பெண்கள் மற்றும் இளைஞர்களுக்கு அதிகாரமளிப்பதற்கான திட்டங்களை உருவாக்கினாள். சுற்றுலா வளர்ச்சியுடன் சமநிலையில் கடல் சுற்றுச்சூழலைப் பாதுகாக்கும் வழிமுறைகளைப் பரிந்துரைத்தாள்.
செயற்கை நுண்ணறிவு மற்றும் தகவல் தொழில்நுட்பத்தைப் பயன்படுத்தி, மீன்வள முகாமைத்தவம் மற்றும் சந்தை தகவல்களை மீனவர்களுக்கு அளிக்கும் இயங்குதளங்களை உருவாக்கினாள். இதன் மூலம், இடைத்தரகர்கள் இல்லாமல் நேரடியாக சந்தையில் மீன்களை விற்பனை செய்ய உதவி செய்து, அவர்களின் வருமானத்தை அதிகரித்தாள்.
இந்த முயற்சிகளுக்கு பலன்கள் கிடைத்தன. பல கடலோர சமூகங்களில், நிலையான மீன்பிடிப்பு முறைகள் செயல்படுத்தப்பட்டன. கடல் சார்ந்த சுற்றுலா வளர்ச்சி, உள்ளூர் சமூகங்களுக்குப் பொருளாதார வளர்ச்சியையும் கொண்டுவந்தது. கடல் மாசுபாடு குறைக்கப்பட்டு, கடல் உயிரினங்கள் பாதுகாக்கப்பட துவங்கின.
ஆனால், எல்லா இடங்களிலும் வினோதாவின் பணி எளிதாக இல்லை. சில நாடுகளில், வலுவான மீன்பிடிப்பு கோர்ப்பரேட்டுகள், அவளது மாற்ற முயற்சிகளுக்குத் தடையாக இருந்தன. அரசியல் சிக்கல்கள் மற்றும் பாரம்பரிய கலாச்சார மோதல்களையும் அவள் சந்திக்க வேண்டியிருந்தது.
இருப்பினும், வினோதாவின் உறுதி பாறையைப்போல உறுதியாக இருந்தது. தன் தவறுகளிலிருந்து கற்றுக்கொண்ட பாடங்களை, உலகெங்கிலும் உள்ள கடலோர சமூகங்களுக்கு எடுத்துச் சென்றாள். 'கடல் நமக்கு வாழ்க்கை தருகிறது. அதைப் பாதுகாப்பதும், அதிலிருந்து நிலையான வாழ்க்கை பெறுவதும் நமது கடமை' என்ற செய்தியைத் தொடர்ந்து பரப்படுத்தினாள்.
ஒருநாள், வினோதா அவுஸ்திரேலியாவின் பாராளுமன்றத்தில், மீன்பிடிப்பு சமூகங்களின் நிலையான வளர்ச்சி குறித்து உரையாற்ற அழைக்கப்பட்டாள். இது, ஒரு காலத்தில் சட்டவிரோதமாக அங்கு செல்ல முயன்றவளுக்கும், இப்போது உலகெங்கும் மதிக்கப்படும் சுற்றுச்சூழல் ஆர்வலருக்கும் இடையே ஏற்பட்ட மிகப்பெரிய மாற்றத்துக்குச் சாட்சியாக இருந்தது.
அவள் உரையை முடித்தபோது, கரவொலி எழுந்தது. கரவொலி ஓயந்ததும், வினோதா தன் உரையை ஒரு தனிப்பட்ட செய்தியுடன் நிறைவு செய்தாள். 'நான் தவறுகள் செய்திருக்கிறேன். ஆனால், அவற்றிலிருந்து மீண்டு வந்து, கடலை ஆதாரமாகப் பயன்படுத்தி வாழ்க்கையைச் சீர் செய்ய முடியும் என்பதற்கு நானே ஒரு உதாரணம். கரையோரக் கனவுகள் உலகக் கடல்களில் மிதக்க முடியும். நாம் இணைந்து செயல்பட்டால், நிலையான கடல், நிலையான வாழ்க்கையை அனைவருக்கும் உருவாக்க முடியும்' என்றாள்.
வினோதாவின் பேச்சு, உலகெங்கும் உள்ள பலரையும் தொற்றியது. மீன்பிடிப்பு சமூகங்களில் இளைஞர்களிடையே அவள் ஒரு ஹீரோவாக உருவெடுத்தாள். சுற்றுச்சூழல் ஆர்வலர்கள் அவளை சக பணியாளராகக் கருதினர். அரசாங்கங்கள் அவளை ஆலோசகராக நாடத் தொடங்கின.
அவளது திட்டங்கள் ஐக்கிய நாடுகளின் சபையில் விவாதிக்கப்பட்டு, உலகளாவிய திட்டங்களாக மாற்றப்பட்டன. மீன்பிடிப்பு சமூகங்களுக்கு கல்வி, மருத்துவ வசதிகள், குடிநீர் ஆகிய அடிப்படை வசதிகள் கிடைப்பதற்கான முயற்சிகள் தீவிரமடைந்தன.
நிலையான மீன்பிடிப்பு முறைகள் மற்றும் சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்பு நடவடிக்கைகள் உலகளாவிய இயக்கமாக மாறின. மீனவர்கள் தங்களது அறிவையும் அனுபவத்தையும் பகிர்ந்து கொள்ள டிஜிட்டல் தளங்கள் உருவாக்கப்பட்டன. உலகெங்கும் உள்ள கடலோரக் கிராமங்கள், ஒன்றுக்கொன்று கைகோர்த்து, அறிவையும், ஆதரவையும் பகிர்ந்து கொண்டன.
வினோதாவின் பயணம் இன்னும் முடிவடையவில்லை. அவள் இப்போது, எதிர்பாராத வேறொரு இடத்தில் இருந்தாள். அவுஸ்திரேலியாவின் கடற்கரையில், நிலையான மீன்பிடிப்புப் பயிற்சி முகாமைத் தொடங்கி கற்பித்துக் கொண்டிருந்தாள். ஒரு காலத்தில் சட்டவிரோதமாக வர முயன்ற இடத்தில், இப்போது சரியான வழியில் வாழ்க்கையைக் கட்டியெழுப்ப வழிகாட்டியாக நின்று, ஓரம்கவிழ்ந்த தன் கனவுகளைத் திரும்பப் பெற்றதன் சந்தோஷத்தில், அவள் புன்னகைத்தாள்.
கடலும் கரையும் சேரும் இடம் இனி மோதல்களின் சின்னமாக இல்லை. மாறாக, கனவுகளும் கடமைகளும் கைகோர்த்து வாழ்க்கையை மீட்டெடுக்கும் இடமாக மாறியிருந்தது. வினோதாயின் கதை, ஒரு தவறு செய்தவர்கள் மீண்டும் எழலாம், கடல் இருப்புக் கொடுக்கும், லட்சியங்கள் கரையை அடையலாம் என்பதற்கு ஓர் அழகிய சான்றாக அங்கே ஒளிர்கிறது.
0 comments:
Post a Comment