தலைவர் மாறினாலும் நம்ம தலையிடி மாறவில்லை- உணவின் விலையேற்ற அச்சுறுத்தல்

புதிய தலைமைத்துவத்தின் கீழ் ஒழிந்துவிட்டது என நினைத்த காலங்காலமாக செயல்படும் மார்க்கெட் மாஃபியா இந்த நாட்களில் மீண்டும் சுறுசுறுப்பாகி வருவதாக தெரிகிறது. ஒவ்வொரு பருவத்திலும் வௌ;வேறு தயாரிப்புகளை அறிமுகப்படுத்துவதன் மூலம் இது செயல்படுத்தப்படுகிறது.

இன்றைய சந்தையை அவதானிக்கும் போது அரிசி விடயத்திலும் இதே போன்ற வர்த்தக மாபியா செயற்படுவது தெளிவாகின்றது. குறிப்பாக நாட்டு அரிசி (புழுங்கல்), சிவப்புப் பச்சை  மற்றும் சிவப்பு புழுங்கல் (நாடு) அரிசியின் விலை குறிப்பிடத்தக்க அளவில் அதிகரித்து வருவதால், சந்தையில் நாட்டு அரிசிக்கும் தட்டுப்பாடு ஏற்பட்டுள்ளது.

இந்த அரிசி நெருக்கடியைக் கருத்தில் கொண்டால், இந்த நாட்டில் விவசாயக் கொள்கையின் சீத்துமம் என்ன என்பதை கற்பனை செய்து பார்க்க முடியும். கீரி சம்பா அரிசி விலையினை கடந்த சில வருடங்களில் வைத்து பார்க்கும்போது மிக அதிகமாக இருந்தது. இதனால், பல விவசாயிகள் நாம் சாதாரணமாக விரும்பி உண்ணும் நாடு மற்றும் சம்பா சாகுபடியை கைவிட்டு, கீரி சம்பா விளைவித்தனர்;.

இதுபோன்ற சூழ்நிலையில், கிராமிய அளவில் விவசாய ஆராய்ச்சி மற்றும் உற்பத்தி உதவி அலுவலர்களின் கண்காணிப்பு இருக்க வேண்டும். அந்த அதிகாரிகளின் ஆலோசனையின் பேரில் அதனை செய்ய வேண்டும் என்றாலும், தற்போது அவ்வாறான நிலை ஏற்படாதது வேதனை அளிக்கிறது.

இத்தகைய வழிகாட்டுதல் இல்லாமல் கீரி சம்பா செய்தால் கீரி சம்பா அரிசியின் விலை அசாதாரணமாக குறைந்ததோடு, நாடு மற்றும் சம்பா அரிசியின் விலையும் உயர்ந்தது. கிலோகிராம் 380 ரூபாவிற்கு விற்பனை செய்யப்பட்ட கீரி சம்பா கிலோ 240 ரூபாவாகவும், 160 – 170 ரூபாவாக விற்பனை செய்யப்பட்ட ஒரு கிலோ நாட்டு அரிசி தற்போது 220 இருந்து 260 ரூபாவாகவும் அதிகரித்துள்ளது. இதனை பொருளாதாரத்தில் கேள்வி நிரம்பல் கொள்கையூடாக இலகுவில் விளக்கிவிடலாம்.

மறுநாள் இலங்கையில் உள்ள ஒரு முக்கிய அரிசி ஆலை உரிமையாளர் செய்தியாளர் சந்திப்பை நடத்தி அரசாங்கத்தை அவமானப்படுத்துவதை தவிர்க்கும் வகையில் நாட்டு அரிசியை நட்டத்திலோ அல்லது கட்டுப்பாட்டு விலையிலோ சந்தைக்கு விடுவதாக கூறினார்.

தற்போது ஒரு கிலோ நாட்டு அரிசியின் கட்டுப்பாட்டு விலை 220 ரூபாவாக உள்ளதுடன், அந்த விலையில் ஒரு கிலோ நாட்டு அரிசியை கொள்வனவு செய்ய வேண்டுமாயின், அரிசி ஆலைகள் 200-205 ரூபாவிற்கு இடைப்பட்ட விலையில் நாட்டு அரிசியை வழங்க வேண்டும். ஆனால், பெரும்பாலான அரிசி ஆலைகள் 217-220 ரூபாய்க்கு நடுவில் அரிசியை வெளியிடுவது தெரியவந்தது. மேலும், சில மில் உரிமையாளர்கள் மொத்த வியாபாரிகளுக்கு அரிசி கொண்டு வந்து இறக்கும் போது கூடுதல் போக்குவரத்து கட்டணமும் வசூலிக்கின்றனர். அப்போது மொத்த வியாபாரிகள் ஒரு கிலோ நாட்டு அரிசியை 220 ரூபாய் அல்லது அதற்கு மேல் விற்கிறார்கள். இவ்வாறான நிலையில் சில்லறை விற்பனைக் கடையில் இருந்து கட்டுப்பாட்டு விலையில் அரிசியை எவ்வாறு பெறுவது என்பது எமக்கு பிரச்சினையாக உள்ளது இல்லையா?

இந்த நெருக்கடிக்கு சிறந்த தீர்வாக தற்போது சில்லறை விற்பனைக் கடைகளுக்கு மட்டுப்படுத்தப்பட்ட கட்டுப்பாட்டு விலையை அரிசி ஆலைகளுக்கும் அறிமுகப்படுத்த வேண்டும். அரிசி ஆலை உரிமையாளர்கள் அவர்கள் விரும்பும் விலைக்கு அரிசியை விற்க அனுமதித்து, சில்லறை விற்பனைக் கடைகளில் மட்டும் கட்டுப்பாட்டு விலையை அறிமுகப்படுத்துவதன் மூலம், சில்லறை விற்பனையாளர்கள் நாடு, சம்பா, போன்ற அரிசி வகைகளை விற்பனை செய்வதிலிருந்து விலகுவார்கள். 

அதேபோன்றதொரு நிலைதான் இப்போதும் ஏற்பட்டுள்ளது. அப்போது சந்தையில் அரிசி தட்டுப்பாடு ஏற்பட்டு, சாதாரண கீரி சம்பா அரிசியை வாங்க நுகர்வோர் ஆசைப்படுவதால், கீரி அரிசியின் விலை மீண்டும் உயரும். அப்போது பல லட்சம் மெட்ரிக் டன் கீரி அரிசியை சேமித்து வைத்திருக்கும் மில் உரிமையாளர்களின் பூக்கள் காய்க்கத் தொடங்கும். இப்படித்தான் அரசாங்கத்தின் கைகளில் தலை வைத்துள்ள பெரிய வியாபாரிகள், அரசாங்கத்தை வசை பாடுகின்றனர். அரசாங்கத்தைப் பாராட்டி அரசாங்கத்தின் நம்பிக்கையைப் பெற்று வாடிக்கையாளர்களைச் சுரண்டும் வஞ்சக மில் உரிமையாளர்களிடமிருந்து ஜனாதிபதி தன்னைப் பாதுகாத்துக் கொள்ள வேண்டும்.

தேங்காய் விலையிலும் இதே நிலைதான். இன்று நகர சந்தையில் தேங்காய் ஒன்று 150-160 ரூபா வரை அதிக விலைக்கு விற்பனை செய்யப்படுவதை காணமுடிகிறது. பொதுவாக செப்டம்பர் முதல் டிசம்பர் வரை தேங்காய் விளைச்சல் குறைவு. மேலும், சமீபத்தில் பெய்த மழையும் தேங்காய் விலை உயர்வுக்கு மற்றொரு காரணியாக உள்ளது. எனினும், அதிக லாபம் ஈட்டும் நோக்கில் தேங்காய் விலையை உயர்த்துவது பொறுப்பற்ற செயலாகும். அப்போது தேங்காய் சம்பலுடன் கொஞ்சம் சோறு சாப்பிடக் கூட நானூறு முதல் ஐநூறு ரூபாய் என்ற நிலை வந்து நிற்கும். இது உடனடியாகக் கட்டுப்படுத்தப்பட வேண்டிய நிலை.

மேலும், இறக்குமதி செய்யப்படும் பல பொருட்களின் இறக்குமதியை கட்டுப்படுத்தி உள்நாட்டு உற்பத்தியினை ஊக்கப்படுத்துவதற்காக சிறப்பு வர்தக வரிகளை விதிக்க அரசாங்கம் தற்போது செயல்பட்டு வருகிறது. அதற்கமைய, உள்ளூர் உருளைக்கிழங்கு மற்றும் வெங்காய விவசாயிகளுக்கு அதிக வருமானம் கிடைக்கும் நோக்கில், இறக்குமதி செய்யப்படும் உருளைக்கிழங்கு மற்றும் வெங்காயத்திற்கு அரசாங்கம் அண்மையில் வர்த்தக வரி விதித்தது. இதன்படி, இறக்குமதி செய்யப்படும் உருளைக்கிழங்கு மற்றும் வெங்காயத்தின் விலை கிலோ ஒன்றுக்கு 20-40 ரூபாவால் அதிகரித்துள்ளது.

மேலும், உள்ளூர் உருளைக்கிழங்கு மற்றும் வெங்காயத்தின் விலையைக் கருத்தில் கொண்டால், இந்த விலை மிகவும் அதிகமாக உள்ளது. விவசாயிகளுக்கு அரசாங்கம் பல்வேறு மானியங்களை அறிமுகப்படுத்திய போதிலும், உள்நாட்டில் உருளைக்கிழங்கு- வெங்காயம் விலை குறைந்தபட்சம் இறக்குமதி செய்யப்படும் உருளைக்கிழங்கு-வெங்காய விலையின் அதே மதிப்பை எட்ட வேண்டும். விவசாயிகள், மில் உரிமையாளர்கள், இடைத்தரகர்கள், வியாபாரிகள் நுகர்வோரையும் அரசையும் அசௌகரியத்துக்குள்ளாக்கும் கொள்கையை தவிர்த்து செயல்பட வேண்டும். அப்போது நியாயமான சந்தை உருவாகும்.

சிறிய மற்றும் நடுத்தர அளவிலான அரிசி ஆலைகள் எதிர்கொள்ளும் முக்கிய பிரச்சினைகளின் தன்மை என்னப் பார்கவேண்டும்.

கடந்த 30 ஆண்டுகளில் அடுத்தடுத்து வந்த அரசாங்கங்களால் வகுக்கப்பட்ட திட்டங்கள் பெரிய அளவிலான அரிசி ஆலைகள் போன்ற சில தரப்பினருக்கு பயனளித்தன, சிறிய மற்றும் நடுத்தர அளவிலான அரிசி ஆலைகளுக்கு அல்ல. அரசியல் அல்லது நிதி முடிவுகள் எதுவாக இருந்தாலும், அரிசி சந்தையில் ஒரு தன்னலத்தை உருவாக்க இந்த முடிவுகள் எடுக்கப்பட்டன. எடுத்துக்காட்டாக, அதிகபட்ச சில்லறை விலை பற்றிய வர்த்தமானி அறிவிப்பு முன்பு கொண்டுவரப்பட்டது. ஆனால், இன்றுவரை பெரிய அளவிலான அரிசி ஆலைகள் மீது எந்த வழக்குகள் பதியப்பட்டுள்ளன. 

அந்த நாட்களில் கீரி சம்பா அரிசி அதிக விலைக்கு விற்கப்படுகிறது என்பதும் ஒரு பிரபலமான விவாதம்; ஆனால், இந்தச் செயல்களில் ஈடுபட்ட பெரிய அளவிலான தரப்பினருக்கு எதிராக நுகர்வோர் விவகார ஆணையத்தால் வழக்குகள் எதுவும் தாக்கல் செய்யப்படவில்லை. சட்டங்கள் மற்றும் கொள்கைகள் எப்போதும் பெரிய அளவிலான வர்தகர்களுக்கு நன்மைகள் மற்றும் வாய்ப்புகளை வழங்கும் வகையில் செயல்படுத்தப்பட்டன. ஆரம்பத்தில் சுமார் மூன்று-நான்கு ஆண்டுகளாக, பெரிய அளவிலான அரிசி ஆலைகள் சந்தைப் பங்கில் 35 வீதம் மட்டுமே இருந்தது. ஆனால் இன்று அது 60 வீதம் ஆக அதிகரித்துள்ளது. இலங்கையின் அரிசிச் சந்தையின் கட்டுப்பாட்டை மீளமுடியாத வகையில் பாரிய அரிசி ஆலைகள் கையகப்படுத்தியிருப்பதோடு, அதனை அரசாங்கம் சீர்செய்ய முடியாத நிலையில் உள்ளது. அதற்குக் காரணம், ஒருசிலரின் கருத்துகளின் அடிப்படையில்தான் கொள்கைகள் உருவாக்கப்பட்டன. பெரிய அளவிலான அரிசி ஆலைகள் அரிசி விலையை அவர்கள் விரும்பியபடி மாற்றிக்கொள்ளலாம் என்ற நிலை கட்டுப்படுத்தவேண்டும்.

இந்த நிலை சிறு மற்றும் நடுத்தர அரிசி ஆலைகளை எவ்வாறு பாதித்தது எனப்பார்கவேண்டும்.

கூறப்பட்ட தவறான முடிவுகளின் விளைவாக, சிறு மற்றும் நடுத்தர அளவிலான அரிசி ஆலைகள் நலிவடைந்து, பெரிய அளவிலான அரிசி ஆலைகளை தானாகவே பலப்படுத்தியுள்ளன. இன்று, பொருளாதார நிலை காரணமாக, அரிசி சந்தை சுருங்கிவிட்டது. இது முன்னாள் ஜனாதிபதி கோட்டாபய ரக்கபக்சவின் கரிம உரக் கொள்கையுடன் ஆரம்பமானது, இது இலங்கையின் அரிசி நுகர்வு மற்றும் சிறிய மற்றும் நடுத்தர அளவிலான அரிசி ஆலைகளின் சந்தைப் பங்கைக் குறைத்தது. இலங்கையின் தோராயமான தினசரி அரிசி தேவை சுமார் 6 மில்லியன் கிலோகிராம் (கிலோ) ஆகும், இதில் சுமார் 3.5 மில்லியன் கிலோ ஒரு சில பெரிய அளவிலான அரிசி ஆலைகளால் வழங்கப்படுகிறது. இந்த நிலை சிறு, குறு மற்றும் நடுத்தர அரிசி ஆலைகளை நலிவடையச் செய்துள்ள நிலையில், சிறு, குறு மற்றும் நடுத்தர அரிசி அரைக்கும் தொழிலில் ஈடுபட்டுள்ள சிலர், அரசு வழங்கிய வாய்ப்புகளைத் தவறாகப் பயன்படுத்தினர். இலங்கையின் அரிசிச் சந்தை ஏற்கனவே ஒரு தன்னலக்குழுவிற்கு அடிபணிந்துள்ளது.

முன்னாள் நல்லாட்சிக்கான ஐக்கிய தேசிய முன்னணி மற்றும் ராஜபக்ச தலைமையிலான அரசாங்கங்கள் உட்பட பல்வேறு அரசாங்கங்கள் அரிசி ஆலைகளுக்கு உதவ முயற்சித்தன. ஆனால், கடந்த 15-20 ஆண்டுகளாக, சிறு, குறு மற்றும் நடுத்தர அரிசி ஆலைகளின் பிரச்னைகள், தொழில்துறையைச் சேர்ந்த பல்வேறு தரப்பினரால், 'பிச்சைக்காரன் காயமாக' பயன்படுத்தப்பட்டன. அரசாங்கங்களும் இந்தப் பிரச்சினைகளை விற்கின்றன. சிறிய மற்றும் நடுத்தர அளவிலான அரிசி அரைக்கும் தொழிலைக் கட்டியெழுப்பும் நோக்கத்துடன் ராஜபக்ச அரசாங்கத்தின் கீழ் அரிசி ஆலைகளுக்கு 1.5 பில்லியன் வழங்கப்பட்டது.

சமீப காலமாக, விவசாயிகள் தண்ணீர், உரம், நிலம் உள்ளிட்ட பல்வேறு பிரச்னைகளை எதிர்கொண்டனர். இந்த பிரச்சினைகள் சிறிய மற்றும் நடுத்தர அளவிலான அரிசி ஆலைகளின் செயல்பாடுகளையும் பொதுவாக அரிசி சந்தையையும் எவ்வாறு பாதித்தன?

விவசாயிகள் தங்களின் வாழ்க்கைத் தரத்தை மேம்படுத்தும் வகையில் போதுமான வருமானம் இருந்தால் மட்டுமே தரமான அறுவடையை வழங்க முடியும். அவர்களின் வருமானம் குறைகின்றபோது, அதையொட்டி, அவர்களின் வாழ்க்கைத் தரம் மற்றும் உற்பத்தியின் தரமும் குறைகிறது. அடிப்படைச் செலவுகளை மட்டும் அவர்களால் ஈடுசெய்ய முடியாத சூழலில், அவர்களின் விளைபொருட்களின் தரம் கவனம் செலுத்துவதில்லை. இதனால், அரிசி ஆலைகள் விவசாயிகளிடம் இருந்து பெறும் நெல்லின் தரமும் குறைந்து வருகிறது.

பொருளாதார வீழ்ச்சி கிட்டத்தட்ட அனைத்து துறைகளிலும் நேரடி தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது. சிறு மற்றும் நடுத்தர அரிசி ஆலைகளை இது எவ்வாறு பாதித்தது எனப் பார்க்கலாம்

பொருளாதார சூழ்நிலை காரணமாக சிறு மற்றும் நடுத்தர அளவிலான அரிசி ஆலைகள் எதிர்கொள்ளும் முக்கிய பிரச்சினை, அதிகரித்த மின்சார செலவு ஆகும், இது சுமார் மூன்று மடங்கு அதிகரித்துள்ளது. இத்தகைய சூழ்நிலைகளில் வணிகத்தை நிர்வகிப்பது கடினம். கூடுதலாக, எரிபொருள் விலைகள் சிறிய மற்றும் நடுத்தர அளவிலான அரிசி ஆலைகளின் செயல்பாடுகளின் விலையையும் அதிகரித்தன. 

அரசாங்கம் நிலைமையை மிகவும் உன்னிப்பாக அவதானித்துப் புரிந்துகொண்டு, நாட்டின் அரிசிச் சந்தையை ஒரு தன்னலக்குழு தொடர்ந்து கட்டுப்படுத்த அனுமதிக்குமா அல்லது ஒட்டுமொத்தத் துறையை ஆதரித்து நான் குறிப்பிட்ட நியாயமற்ற ஆதிக்கத்தைத் தடுப்பதா என்பதைத் தீர்மானிக்க வேண்டும். இந்த விவகாரத்தை குறைத்து மதிப்பிடக்கூடாது. இதை ஒரு போட்டி சந்தையாக வைத்துக் கொள்ளுங்கள். ஒரு சில பெரிய அளவிலான அரிசி ஆலைகளுக்கு பாரிய சக்தி உள்ளது, அதை அரசாங்கம் கணக்கில் எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும்.   

சிறு, குறு மற்றும் நடுத்தர அரிசி ஆலைகள் அரசைத் தவிர வேறு எந்த தரப்பினரிடமிருந்தும் தலையீடுகளை எதிர்பார்க்கின்றனவா என்று பார்கவேண்டும்.

இதில் அரசு தலையிட்டு நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும். இது தேசிய உணவுப் பாதுகாப்பு விவகாரம் என்பதால், மூன்றாம் தரப்பினர் இந்த பிரச்சினையில்; தலையிட முடியாது. எதிர்காலத்தில், நாடுகள் உணவு மூலம் கட்டுப்படுத்தப்படும், ஆயுதங்கள் அவசியமில்லை, மேலும் உணவு எந்த நாட்டிலும் பாரிய பங்கை வகிக்கும். நமது உணவுப் பாதுகாப்பு நிலைமை எந்தத் திசையில் செல்கிறது என்பதில் நிதி அமைச்சகமும் மத்திய வங்கியும் அதிக கவனம் செலுத்த வேண்டும்.