மீண்டும் சுனாமி தாக்கினால் என்னவாகும்? பொறுப்பும் நினைவுகூறலும்.

35,000 க்கும் மேற்பட்ட இலங்கையர்களின் உயிர்களையும், இந்தியப் பெருங்கடலில் 250,000 பேரையும் பலிகொண்ட பேரழிவுகரமான 2004 சுனாமியின் 20வது ஆண்டு நிறைவை இன்று அடைந்த நிலையில், இதேபோன்ற பேரழிவு ஒன்று வராமலிருப்பதற்கான நாட்டின் தயார்நிலை விமர்சன மதிப்பீட்டிற்கு அவசியமானது. முன்கூட்டிய எச்சரிக்கை அமைப்புகள் மற்றும் வெளியேற்றும் வழிமுறைகளில் முன்னேற்றங்கள் இருந்தபோதிலும், செயல்படுத்துவதில் குறிப்பிடத்தக்க இடைவெளிகள் ஒட்டுமொத்த தயார்நிலை பற்றிய கவலைகளை எழுப்புகின்றன.

இயற்கை அனர்த்தங்களினால் இலங்கைக்கு ஏற்படும் பாதிப்பானது, நாட்டில் ஏற்படும் 96 சதவீத காலநிலை தொடர்பானவை என்பதன் மூலம் அடிக்கோடிட்டுக் காட்டப்படுகிறது. உலகளாவிய காலநிலை இடர் சுட்டெண் 2018 மற்மு; 2016 இல் இலங்கையை நான்காவது மிகவும் பாதிக்கப்பட்ட நாடாக தரவரிசைப்படுத்தியது, இது சுற்றுச்சூழல் மாற்றங்களால் அதிகரித்து வரும் அச்சுறுத்தலை எடுத்துக்காட்டுகிறது. 

2004 சுனாமி ஆயத்தமின்மையை வெளிப்படுத்திய போதிலும் - முன் எச்சரிக்கை அமைப்பு இல்லாமல் - 2013 இல் இந்தியப் பெருங்கடல் சுனாமி முன் எச்சரிக்கை மற்றும் தணிப்பு அமைப்பு நிறுவப்பட்டது குறிப்பிடத்தக்க முன்னேற்றத்தைக் குறிக்கிறது. இந்த பிராந்திய எண்ட்-டு-எண்ட் அமைப்பு இந்தியப் பெருங்கடலைச் சுற்றி வைக்கப்பட்டுள்ள நில அதிர்வு நிலையங்கள் மூலம் எச்சரிக்கைகளை விரைவாகக் கண்டறிந்து பரப்புகிறது. வளிமண்டலவியல் திணைக்களம் இலங்கையின் 24ஃ7 தேசிய சுனாமி எச்சரிக்கை மையத்தை (NTWC) நடத்துகிறது, இது பொது விசாரணைகளுக்காக பிரத்யேக தொடர்பாடல் இலக்கம் போன்ற நடவடிக்கைகளுடன் உள்ளது. எவ்வாறாயினும், இந்த இலக்கத்தின் மூலம் அதிகாரிகளை அடைவற்கான இயலாமை போன்ற திறமையின்மை பற்றியும், அதன் நம்பகத்தன்மை பற்றியதுமான கேள்விகளையும் எழுப்புகின்றன.

இந்த முன்னேற்றங்கள் இருந்தபோதிலும், சமூக ஆயத்த முயற்சிகளில் ஒரு குழப்பமான முரண்பாடு உள்ளது. லண்டன் யுனிவர்சிட்டி காலேஜ் மற்றும் மொரட்டுவை பல்கலைக்கழகம் ஆகியவற்றின் சமீபத்திய ஆய்வில், 430 க்கும் மேற்பட்ட கடலோரப் பாடசாலைகள் சுனாமி வலயத்திற்குள் உள்ளன, இதனால் 200,000 க்கும் மேற்பட்ட மாணவர்கள் ஆபத்தில் உள்ளனர். ஆனாலும், அனர்த முகாமைத்து நிலையம் வழக்கமான வெளியேற்ற பயிற்சிகள் மற்றும் விழிப்புணர்வு நிகழ்ச்சிகளை பராமரிக்க தவறிவிட்டது. உதாரணமாக, 2022 இல், ஒரே ஒரு பயிற்சியை மட்டுமே நடத்தியது, மேலும் 2023 இல் ஒரு பயிற்சியில் குறைந்த எண்ணிக்கையிலான பாடசாலைகள்; பங்கேற்றன. பாதிக்கப்படக்கூடிய பகுதிகளில் உள்ள பல மாணவர்கள் இத்தகைய முக்கியமான நடவடிக்கைகளில் இருந்து விலக்கப்பட்டுள்ளனர். அதிகாரிகளின் கூற்றுப்படி, கோவிட்-19 தொற்றுநோய், ஈஸ்டர் தாக்குதல்கள் மற்றும் பொருளாதார நெருக்கடி ஆகியவற்றால் ஏற்பட்ட இடையூறுகள் இவற்றை மந்தப்படுத்தியது. இருப்பினும், இந்த சவால்கள் கடலோர சமூகங்களின் பாதுகாப்பிற்கு முன்னுரிமை அளிக்கத் தவறியதை மன்னிக்க முடியாது.

இவைதவிர நிதிக் கட்டுப்பாடுகள் இந்தச் சிக்கல்களை மேலும் கூட்டுகின்றன. நாட்டின் அ மு நிலையத்தின் ஆண்டு பட்ஜெட் வெறும் ரூ. 10 மில்லியன் ஆகும், இது சுனாமிக்கான தயார்நிலை மட்டுமல்ல, பேரழிவு தொடர்பான அனைத்து நடவடிக்கைகளையும் உள்ளடக்கியதாக இருக்க வேண்டும். வளங்கள் இல்லாததால் சமூகம் சார்ந்த வெளியேற்றும் பயிற்சிகள் குறைக்கப்பட்டு, சுனாமி எச்சரிக்கை பலகைகள் போன்ற முக்கிய உள்கட்டமைப்புகள் புறக்கணிக்கப்படுகின்றன. இலங்கையின் கிழக்குக் கடற்கரையோரத்தில், உள்ளூர் மக்களைப் பாதுகாப்பிற்கு வழிநடத்தும் இந்த அடையாளங்கள், துருப்பிடித்து, மங்கிப்போய், அடிக்கடி மறந்துவிடுகின்றன. பொறுப்புக்கூறலுக்கும் செயலுக்கும் இடையிலான இந்த துண்டிப்பு ஆபத்தானது.

சுனாமி முன்னெச்சரிக்கை நடவடிக்கைகளில் பொதுமக்களின் ஈடுபாடு வெளிப்படையாக இல்லாதது சம்பந்தப்பட்ட மற்றொரு பிரச்சினையாகும். புணிப்பாளர்; பிரதீப் கொடிப்பிலியின் கூற்றுப்படி, வெளியேற்றும் பயிற்சிகளில் சமூகத்தின் பங்கேற்பு மோசமானது, ஆண்கள் - பெரும்பாலும் கடலில் அல்லது வேலையில் ஈடுபடுவது - அரிதாகவே பங்கேற்பது. அதுபோல அ மு நிலையங்கள் பயிற்சிகளுக்கு போதுமான அறிவிப்பை வழங்கத் தவறியதால், தங்களின் பணி கடமைகளை சரிசெய்வதில் சிரமம் ஏற்படுகிறது என்று உள்ளூர்வாசிகள் வாதிடுகின்றனர். சுனாமி முன்னெச்சரிக்கை நடவடிக்கைகளில் பொதுமக்களின் பங்களிப்பும் குறைவாகவே உள்ளது. உயிர்காக்கும் விழிப்புணர்வின் முக்கியத்துவத்தை சமூகங்கள் அங்கீகரிக்கும் அதே வேளையில், அ மு நிலையங்களின்; முயற்சிகள் பயனுள்ள தகவல் தொடர்பு மற்றும் நிலையான தொடர்பு இல்லாமல் பயனற்றதாக இருக்கக்கூடாது.

தயார்நிலையில் உள்ள முரண்பாடுகள், நிதிக் கட்டுப்பாடுகள் மற்றும் பொறுப்புக்கூறல் இல்லாமை ஆகியவை கடலோர சமூகங்களை தொடர்ந்து பாதிப்படையச் செய்கின்றன. வழக்கமான பயிற்சிகள், உள்கட்டமைப்பு பராமரிப்பு மற்றும் அதிக சமூக ஈடுபாடு ஆகியவற்றுக்கு முன்னுரிமை அளித்து, ஒரு செயல்திறன் மிக்க மற்றும் வெளிப்படையான அணுகுமுறையை அ மு நிலையங்கள் பின்பற்ற வேண்டும். உள்ளூர் அரசாங்கங்கள் மற்றும் தனியார் பங்குதாரர்களும் இந்த முயற்சிகளை ஆதரிப்பதில் செயலில் பங்கு வகிக்க வேண்டும்.

2004 இன் படிப்பினைகள் ஆயத்தமின்மையின் விளைவுகளைப் பற்றிய அப்பட்டமான நினைவூட்டலாக இருக்க வேண்டும். இந்த புனிதமான ஆண்டு விழாவில், தேசம் சொல்லாட்சிகளுக்கு அப்பால் நகர்ந்து, பாதிக்கப்படக்கூடிய கரையோரங்களில் உயிர்களையும் வாழ்வாதாரங்களையும் பாதுகாக்க தீர்க்கமான நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும்.