இன்று உணவுப் பாதுகாப்பு என்பது இலங்கைக்கு மாத்திரமல்ல முழு உலகத்திற்கே சவாலாக மாறியுள்ளது. இலங்கையில் தற்போது நிலவும் பொருளாதார நெருக்கடியை அடுத்து, உணவுப் பற்றாக்குறை ஏற்படக் கூடிய சூழ்நிலையில் உணவுப் பாதுகாப்பு குறித்து அதிகம் பேசப்படுகிறது.
அதிக உணவை உற்பத்தி செய்வது மற்றும் பாதுகாப்பாக வைத்திருப்பது பற்றி அனைவரும் வாதிடுகின்றனர். ஆனால், உணவுப் பாதுகாப்பில் மட்டும் அக்கறை இருந்தால், உணவு இழப்பு, உற்பத்திப் புறக்கணிப்பு, தொழில் மாற்றம் போன்ற காரணங்களால் இன்னொரு தேசிய நெருக்கடி ஏற்பட வாய்ப்புகள் அதிகம். உணவுப் பாதுகாப்பு தினத்தில், இத்தகைய சூழ்நிலையில் உணவை உட்கொள்ளும் நாட்டு மக்களின் தலைவிதி குறித்து நாம் அதிக கவனம் செலுத்த வேண்டும்.
நாம் உண்ணும் உணவு பாதுகாப்பானது மற்றும் நமது ஆரோக்கியத்திற்கு தீங்கு விளைவிக்காதது என்பதை உறுதி செய்வதில், விவசாய தோட்டம் முதல் உணவுப் பாத்திரம் வரை நம் அனைவருக்கும் பங்கு உள்ளது. 17 முக்கிய நிலைத்திருக்கும் அபிவிருத்தி வளர்ச்சி இலக்குகளில் இரண்டு, நுகர்வோர் ஆரோக்கியம் மற்றும் நல்வாழ்வை மேம்படுத்துவதற்கும் பசியை முடிவுக்குக் கொண்டுவருவதற்கும் பாதுகாப்பான உணவு அவசியம் பற்றி கூறுகின்றது.
விவசாயத் தோட்டங்களில் இருந்து அவற்றைக் கொண்டவந்து நாம் உண்ணும் வரை முழு விநியோகச் சங்கிலியிலும் உணவுப் பாதுகாப்பைப் பராமரிப்பதில் நாம் அனைவரும் பங்கு வகிக்க வேண்டும் என்பது எம் அனைவரதும் வேணவா.
உலகில் ஆண்டுதோறும் சுமார் 600 மில்லியன் மக்கள் உணவு ஒவ்வாமை நோய்களால் பாதிக்கப்படுவதால், பாதுகாப்பற்ற உணவு மனித ஆரோக்கியத்திற்கும் பொருளாதாரத்திற்கும் அச்சுறுத்தலாக உள்ளது, இது நலிவுற்ற மற்றும் விளிம்புநிலை மக்களை, குறிப்பாக பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள், மோதலால் பாதிக்கப்பட்ட மக்கள் மற்றும் புலம்பெயர்ந்தோரை கணிசமான அளவு பாதிக்கிறது.
ஆரோக்கியமற்ற, சுத்தம் அற்ற உணவை சாப்பிட்டு ஒவ்வொரு ஆண்டும் உலகம் முழுவதும் 4,20,000 பேர் இறக்கின்றனர் மற்றும் 5 வயதுக்குட்பட்ட குழந்தைகள் உணவினால் பரவும் நோய்ச் சுமையில் 40 வீதம பாதிக்கப்படுகின்றனர், அதுக்கும் மேலாக ஒவ்வொரு ஆண்டும் 1,25,000 பேர் இறக்கின்றனர்.
உணவு பாதுகாப்பு
உணவுப் பாதுகாப்பு என்பது ஊட்டச் சத்து மட்டுமல்ல. அதாவது, ஒவ்வொரு நபரும் சரியான அளவு பாதுகாப்பான மற்றும் சத்தான உணவை எல்லா நேரங்களிலும் வைத்திருக்கும் திறன் என பரவலாக வரையறுக்கப்படுகிறது. மேலும் பயிரிடுதல் மற்றும் உணவு உற்பத்தியை அதிகரிப்பதன் மூலம் உணவுப் பாதுகாப்பு அடையப்படுவது மட்டுமல்லாமல், நாட்டு மக்களுக்கு உணவு கிடைப்பதையும் வலியுறுத்துவது முக்கியம். அதாவது, உணவு உற்பத்தி மற்றும் தேவைக்கு ஏற்ப உணவு பதப்படுத்துதல் மற்றும் விநியோகம் ஆகியவை மிகவும் முறையாக இருக்க வேண்டும், அதே நேரத்தில் உணவின் பாதுகாப்பை அதிகபட்சமாக உறுதிப்படுத்த வேண்டும்.
இலங்கையின் தற்போதைய சூழ்நிலையில், உணவு உற்பத்தியிலும் அது தொடர்பான சுழற்சி செயல்முறையிலும் சில இடர்பாடுகள் ஏற்பட்டுள்ளன. ஒருபுறம் விவசாயமும் புறக்கணிக்கப்பட்டது. எரிபொருள் தட்டுப்பாடு மற்றும் மின்வெட்டு ஆகியவற்றால் உற்பத்தி மற்றும் விநியோக செயலாக்கமும் தடைபடுகிறது. இதனால் உணவுப் பொருட்களின் விலை உயர்ந்துள்ளது. ஆனால் இந்த நிலைமையை நேர்மறையான திசையில் நகர்த்துவதற்கான தேசிய பொறுப்பு நம் அனைவருக்கும் உள்ளது. சவால்களுக்கு மாற்று தீர்வுகளை உருவாக்குவதன் மூலம் உணவுப் பாதுகாப்பைப் பாதுகாக்க வேண்டும்.
உணவுப் பாதுகாப்பு தினத்தில் மற்ற நாடுகளை விட தற்போதைய சூழ்நிலையில் இந்த கருப்பொருள் நமக்கு மிகவும் பொருத்தமானதாக இருக்கும். அதாவது, உருவாகி வரும் உணவுகள் கிடைக்காத பிரச்சனையை எதிர்கொண்டு, நுகர்வோர் பாதுகாப்பற்ற உணவைப் பெறுவதற்கான வாய்ப்புகள் அதிகம் ஏற்படலாம். இது தொற்றாத நோய்களை உண்டாக்கும், உடல் மற்றும் உயிரியல் ஒவ்வாமைகளை உண்டாக்கும். இவ்வாறான நிலையில் இந்த நிலை உணவுப் பொருட்களுக்கான சந்தையில் நுழைய வாய்ப்புள்ளது. எவ்வாறாயினும், அரசாங்கம் மற்றும் அனைத்து பொறுப்பு வாய்ந்த தரப்பினரும் இவ்விடயத்தில் கவனம் செலுத்தினால், பாரதூரமான சுகாதார பிரச்சினைகளை எழுப்பாமல் நல்ல நிலைக்கு கொண்டு வர முடியும்.
பயிர் உற்பத்தியும் கால்நடை வளர்ப்பும்
இருப்பினும், சமீப காலங்களில் மிகவும் சர்ச்சைக்குரிய தலைப்பு இரசாயன உரங்கள் மற்றும் பூச்சிக்கொல்லிகளைப் பயன்படுத்துவதைத் தடைசெய்து முழு இயற்கை விவசாயத்தை அறிமுகப்படுத்தியது. இயற்கை விவசாயம் என்பது உலகில் பரவலாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட ஒரு முறை என்றாலும், இயற்கை விவசாயத்தில் உலகை வெல்லும் நாடுகள் கடைப்பிடிக்கும் முறைகளை நாம் அலட்சியப்படுத்தி ஆய்வு செய்யாததால், இந்த கருத்து தவறான திருப்பத்தை எடுத்ததாக உணர்கிறோம்.
இரசாயன உரங்கள் மற்றும் பூச்சிக்கொல்லிகளின் பயன்பாடு நாட்டில் பல நாள்பட்ட நோய்கள் மற்றும் சுற்றுச்சூழல் பிரச்சினைகளுக்கு வழிவகுத்தது என்பது இரகசியமல்ல. ஆனால் இரசாயனப் பாவனையிலிருந்து நூறு வீதம் விலகுவதே சிறந்த மாற்று என்று சுட்டிக்காட்டுவது முழுமையான தவறான விளக்கம் என்று சொல்ல முடியாது.
இந்த நடவடிக்கையினை சட்ட வழியிலோ அல்லது வேறு வழியிலோ செய்திருந்தால், நாட்டில் உணவு நெருக்கடி ஏற்பட்டிருக்காது. இன்னும் எளிமையாகச் சொல்வதென்றால், வேளாண்மையில் பயன்படுத்த வேண்டிய ரசாயன எண்ணெய் உரத்தின் சரியான அளவு, முறையான பயன்பாடு, பயன்படுத்தப்படும் நேரம் மற்றும் பயன்பாட்டிற்குப் பிறகு அறுவடை செய்யும் நேரம் பற்றிய புதிய அறிவை விவசாயிகள் பெற்றிருந்தால், சிறந்த முடிவுகளை எட்டியிருக்கலாம்.
எவ்வாறாயினும், கடந்த பருவத்தில் நாட்டில் உள்ள தானியக் களஞ்சியசாலைகளுக்கு உணவு கையிருப்பு இல்லாதது எதிர்காலத்தில் உணவு நெருக்கடியில் மோசமான விளைவை ஏற்படுத்தும். எவ்வாறாயினும், இந்த தவறை திருத்திக் கொள்வதாக ஜனாதிபதி மக்களுக்கு வழங்கிய உறுதிமொழியுடன், இம்முறை பெரும்போக பருவத்துக்கான இரசாயன உரங்களை இந்திய உதவியுடன் விவசாயிகள் பெற்றுக்கொள்ளவுள்ளனர் என்பதை அரசு அறிவித்துள்ளது. இச்செய்தி விவசாயிகளுக்கு ஆறுதலாக இருந்தாலும், நிதானத்தைக் கடைப்பிடிப்பதும், சரியான விவசாய முறைகளைக் கடைப்பிடிப்பதும் விவசாய சமூகத்தின் தீவிரப் பொறுப்பு என்பதைத் திடமாக வலியுறுத்துகிறோம்.
விவசாயத்தை நல்லெண்ணத்தில் உயர்த்த அரசாங்கம் வழங்கிய உர மானியத்தை சில விவசாயிகள் தவறாக பயன்படுத்துவதால் ஏற்படும் பாதிப்புகள் குறைக்கப்பட வேண்டும் என்பதை இது மேலும் தெளிவுபடுத்துகிறது. மேலும் கடந்த காலங்களில் விவசாய நிலங்களில் கிருமிநாசினிகள் மற்றும் உரங்கள் அகற்றப்பட்ட நிலையில் இன்று அவ்வாறு செய்ய முடியாத நிலை காணப்படுகின்றது. இந்தியாவில் இருந்து மிகக் குறைந்த அளவே உரங்களைப் பெறுகிறோம். ஆதனால் அவற்றை மிகவும் சிக்கனமாக பயன்படுத்த வேண்டும்.
இந்நிலைமை இருந்த போதிலும் நாட்டிலுள்ள விவசாய சமூகம் எதிர்காலத்தில் நாட்டின் உணவுப் பொருட்களை ஓரளவிற்கு வலுவடையச் செய்யும் என நம்புகிறேன். அது போதாமல் இருக்கலாம். ஆனால் உணவு உற்பத்தி செயல்பாட்டில் உணவின் பாதுகாப்பிற்கான பொறுப்பில் இருந்து தங்களைத் தாங்களே விடுவிக்க யாருக்கும் எந்த உரிமையும் இல்லை. போதிய உணவு கிடைக்காததால் ஊட்டச்சத்து குறைபாட்டை தடுக்கலாம். மக்களின் நோய் எதிர்ப்பு சக்தி குறையும். நோய் இருந்தாலும், நாட்டில் மருந்து தட்டுப்பாடு உள்ளது. எனவே, மக்களுக்கு கிடைக்கும் உணவின் அளவு சிறியதாக இருந்தாலும், 100 வீதம் பாதுகாப்பான உணவாக இருந்தால் ஓரளவு நிம்மதி அடையலாம்.
இலங்கையின் வர்த்தகளின் பங்கு
இன்று மக்களால் நுகர்வதற்காக சந்தைக்கு வரும் ஒவ்வொரு உணவுப் பொருளின் பாதுகாப்பிலும் சில சிக்கல்கள் உள்ளன. பணம் சம்பாதிப்பதை மட்டுமே குறிக்கோளாகக் கொண்ட வர்த்தக கலாச்சாரத்தில் இந்த நிலை உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. இது நமக்கு மட்டுமல்ல இன்று உலகம் முழுவதற்குமான பிரச்சனை. அதாவது உணவுப் பற்றாக்குறையால் உலகம் முழுவதும் தவிக்கிறது. உலக மக்கள்தொகையில் பத்துக்கு ஒன்று பங்கு ஆரோக்கியமற்ற உணவினால் பரவும் நோயினால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளதாக உலக சுகாதார நிறுவனம் தெரிவித்துள்ளது.
உணவுகளின் பெருக்கத்துடன், பாதுகாப்பற்ற உணவுகளை உட்கொள்வதைத் தவிர்ப்பதற்கு பாதுகாப்பான உணவுகளைத் தேர்ந்தெடுப்பதற்கு நுகர்வோருக்கு சில சாத்தியங்கள் உள்ளன. ஆனால் உணவு குறைவாக இருந்தால், அத்தகைய தேர்வு செய்யப்படாது, உங்கள் பசியைத் தணிக்க நீங்கள் எதைப் பெற்றாலும் உண்ணவேண்டிய நிலை உருவாகும்;.
ஆனால் உணவு உற்பத்தி செயல்முறையிலிருந்து பதப்படுத்துதல், சேமிப்பு மற்றும் போக்குவரத்து சுழற்சியின் போது மனித உடலுக்கு தீங்கு விளைவிக்காத நச்சுகள் உணவில் சேர்க்கப்படுகின்றன என்று சொல்ல முடியாது. காலநிலை, வானிலை மற்றும் வெப்பநிலை போன்ற காரணிகளும் நோய்க்கிருமி நுண்ணுயிரிகளின் வளர்ச்சியை பாதிக்கின்றன. வயலில் நாம் உண்ணும் பயிர்களில் பூஞ்சை நோய்களின் சுற்றுச்சூழல் பாதிப்பு அதிகரித்து வருகிறது. பூஞ்சையில் உள்ள நீர் மனித உடலை நோயுறச் செய்கிறது. அஃப்லாடாக்சின் அத்தகைய பொதுவான பூஞ்சைகளில் ஒன்றாகும். இவை அனைத்தும் எதிர்காலத்தில் நாம் எதிர்கொள்ளும் உணவு நெருக்கடியுடன் நாம் எதிர்கொள்ளும் மற்றொரு சவால். எக்காரணம் கொண்டும் ஒருவரை நோயுறச் செய்யும் எண்ணற்ற குறுகிய கால மற்றும் நீண்ட கால நோய்கள் உள்ளன. இவ்வாறான சூழலிலும், எதிர்நோக்கும் உணவு நெருக்கடியிலும் நாம் சிந்திக்க வேண்டிய பல அம்சங்கள் நம்மத்தியில் உள்ளன.
நாம் தேர்ந்தெடுக்கும் நல்ல விவசாயம்
உணவுப் பாதுகாப்பு ஒரு பெரிய சவாலாக இல்லாத நாட்டில் அதை வழிநடத்துவதற்கு மிகவும் முறையான மற்றும் திறமையான பொறிமுறையை வைக்க வேண்டிய அவசரத் தேவை உள்ளது. உணவுப் பாதுகாப்பும் மக்கள் பாதுகாப்பும் ஒரே நாணயத்தின் இரு பக்கங்களைப் போன்றது. மிகவும் வெற்றிகரமான பெறுபேறுகளை அடையக்கூடிய முறையாக வீட்டுத்தோட்டத்தில் கவனம் செலுத்தும் பயிர்ச்செய்கை முறையை இங்கு சுட்டிக்காட்டுகிறோம்.
தங்களிடம் உள்ள நிலத்தில் அவர்கள் தங்கள் குடும்பத் தேவைக்காக ஏதேனும் உணவுப் பயிரை வளர்த்தால், அது நமது சவாலான பயணத்திற்கு உதவும். குறிப்பாக உணவு நெருக்கடியில், நகர்ப்புற சமூகத்தின் ஒரே தீர்வு சிறிய தோட்டம், சிறிய இடங்களில் கூட பராமரிப்பதுதான். அலங்காரப் பூச்செடியை நடுவதற்குப் பயன்படுத்திய தொட்டியை, மிளகாய்ச் செடியாக, கத்தரிச் செடியை நடும் மரமாக மாற்ற வேண்டும். இல்லையெனில், நெருக்கடியின் தன்மை எதிர்பாராத திசையில் நகரும்.
மேலும், வர்த்தகப் பயிர் அறுவடையினை உடனடியாக முறைப்படுத்த வேண்டும். இவ்விடயத்தில் சமுதாயம் நல்ல விவசாய முறைகளால் வழிநடத்தப்பட வேண்டும். இன்று உணவுப் பாதுகாப்பு வீழ்ச்சியடைந்து, நாட்டின் பிற பகுதிகளுக்கு உணவு நெருக்கடி பரவுவதற்கான வாய்ப்பை அகற்றுவதே நம் முன் உள்ள சவால் என்றால், உணவு சுழற்சியில் உள்ள அனைத்து தரப்பினரும் முறைப்படுத்தப்பட்ட விவசாய பாதையை நோக்கி செல்ல வேண்டும். இதற்கு, விவசாயி, உற்பத்தியாளர் அறிவுரைகள் மற்றும் வழிகாட்டுதல்களை வழங்கும் பொறுப்புள்ள நபர்களுக்கு மிகப்பெரிய தேசிய பொறுப்பு உள்ளது.
உணவு கழிவுகள் அதிகரித்தால் உணவு போதுமானதாக இருப்பது மேலும் சவாலாக மாறிவிடும். எனவே அறுவடைக்குப் பிந்தைய தொழில்நுட்பத்திலும் நாம் அதிக கவனம் செலுத்த வேண்டிய விடயம் இது. பயிர் பல்வகைப்படுத்தலும் ஒரு நல்ல உத்தி. இவ்வாறான முறையான பொறிமுறையின் ஊடாக விவசாயம் முன்னோக்கிச் செல்ல வேண்டுமாயின் அதுவே நாட்டை மீளக் கட்டியெழுப்புவதற்கான ஒரே வழி என்பதை வலியுறுத்துகிறோம். உணவு நெருக்கடிக்கு நாட்டை சரியான பாதையில் கொண்டு செல்வது இந்த தருணத்தில் நம் அனைவரின் தேசிய பொறுப்பாகும்.
சி.தணிகசீலன்
0 comments:
Post a Comment