நாம் எதை முன்னுரிமைப்படுத்தவில்லை எதை முன்னுரிமைப்படுத்துகிறோம்.

"இந்த நாட்டின் கல்வித் துறையில் ஏதேனும் மாற்றம் அல்லது புரட்சி ஏற்பட வேண்டுமானால், அது அரசியல் செல்வாக்கிலிருந்து விடுபட்டு, சுதந்திரமாக இயங்க வேண்டும். அது நடக்குமா என்பதுதான் கேள்வி"

இன்று பல மாற்றங்களைச் செய்ய வேண்டிய கட்டாயத்தில் எமது நாடு வந்து நிற்கின்றது. அது சரியோ பிழையோ நாம் ஒன்றை ஆரம்பித்து ஆகவேண்டும், அந்த மாற்றம் வரவேண்டுமானால். இந்தப் புது அரசாங்கம் பல மாற்றங்களை ஏற்கனவே ஆரம்பித்து அது மக்கள் மத்தியில் சலசலப்பினை ;ஏற்படுத்தியமையையும் யாம் அறிவோம். அந்த வகையில் உண்மையான மாற்றம் எமது கல்வியில் ஏற்படுவதை பலர் இன்று எதிர்பார்த்துக் காத்திருக்கின்றனர். ஆனால் அவற்றையெல்லாம் பேசக்கூடியவர்கள் அரசியலிலும் சரி, கல்விப்புலத்திலும்சரி காணவே கிடைப்பதில்லை.

ஆனால் இப்போது நடக்கும் பல விஷயங்களைப் பற்றி நாம் சொல்ல வேண்டியது என்னவென்றால், மற்ற எல்லா முயற்சிகளும் இருந்தபோதிலும், கல்வியைப் பொறுத்தவரை நம்மில் யாரும் இன்னும் சரியான இடத்தை அடையவில்லை. கடந்த ஆண்டு காநிலை பாதிப்புகள், குறிப்பாக வெள்ளம் காரணமாக, இந்த நாட்டில் 500,000க்கும் மேற்பட்ட மாணவர்களின் பாடசாலை நடவடிக்கைகள் தடைபட்டுள்ளதாக யுனிசெஃப் அறிக்கை வெளிப்படுத்துகிறது. அறிக்கை அவ்வாறு கூறினாலும், இந்த நாட்டில் ஏராளமான மாணவர்கள் பல்வேறு காரணங்களுக்காக கல்வியைத் தொடர்வதில் இருந்து தடுக்கப்படுகிறார்கள். அவர்களில் பெரும்பாலோருக்கு பொருளாதாரப் பிரச்சினைகள் உள்ளன. மற்றவர்களுக்கு, இது சமூகப் பிரச்சினையாகப் பார்க்கப்படுகின்றது.

யுனிசெஃப் அறிக்கை விளைவுகளை எடுத்துக்காட்டியிருந்தாலும், அதிகாரிகள் அல்லது பொதுமக்களின் அரசியல் செல்வாக்கு இதில் மிகக் குறைந்த கவனம் செலுத்தப்படுகிறது. இந்த ஆக்கத்தில் அதைப் பற்றிய உண்மைகளை வழங்க முயற்சிக்கிறேன். இது அரசியல் விசுவாசத்தை அல்லது செல்வாக்கினை அடிப்படையாகக் கொண்ட ஒரு பணி அல்ல. இருப்பினும், இந்த நாட்டின் கல்வித் துறையில் ஏதேனும் மாற்றம் அல்லது புரட்சி ஏற்பட வேண்டுமானால், அது அரசியல் செல்வாக்கிலிருந்து விடுபட்டு, சுதந்திரமாக இயங்க வேண்டும். அது நடக்குமா என்பதுதான் கேள்வி.

தற்போதைய அரசாங்கத்தால் தொடங்கப்பட்ட வளர்ச்சித் திட்டம் 'சுத்தமான இலங்கை' ஆகும். இதற்காக ஜனாதிபதி செயலணி ஒன்றும் நியமிக்கப்பட்டுள்ளது. அதே நோக்கத்திற்காக ஒரு சிறப்பு நிதியம்; அமைக்கப்பட்டது. அதற்காக ஒரு பெரிய ஊடக பிரச்சாரமும் இருந்தது.

முதலில், நெடுஞ்சாலையில் ஓடும் பேருந்துகள் மற்றும் முச்சக்கர வண்டிகளில் இருந்து பெரிய பாகங்களை அகற்றுவதில் இது தொடங்கியது. பேருந்து ஓட்டுநர்கள் தலையிட்டு அந்த வேலையை தற்காலிகமாக நிறுத்தி வைத்துள்ளனர். 'சுத்தமான இலங்கை' அடுத்து என்ன செய்யப் போகிறது? சுற்றுச்சூழலை சுத்தம் செய்வதா? ஏற்கனவே பல்வேறு வழிகளில் நடந்து கொண்டிருக்கும் இதுபோன்ற செயல்பாடுகளுக்கு ஏன் புதிய திட்டங்கள்? ஜனாதிபதி பணிக்குழு எதற்காக? இந்த நாட்டில் செய்ய வேண்டிய பணிகள் ஏராளமாக உள்ளன. மாற்ற வேண்டிய பல விஷயங்கள் உள்ளன. திருடர்களைப் பிடிப்பது, வெளிநாட்டில் பதுக்கி வைக்கப்பட்டுள்ள பணத்தை மீட்டு கொண்டு வருவது. இவை அரசியல் செயல்முறைகளா அல்லது ஒரு நாட்டின் வளர்ச்சிக்கான அடிப்படை அடித்தளத்தை உருவாக்கும் செயலா என்பது இன்னும் ஆராயப்பட வேண்டியுள்ளது. என்ன நடந்திருக்கிறது என்றால், தேவையானது முற்றிலும் மறக்கப்பட்டுவிட்டது அல்லது கைவிடப்பட்டுவிட்டது. அதுதான் முதலில் செய்யப்பட வேண்டிய அல்லது கையில் எடுக்கவேண்டிய கல்வி சீர்திருத்தம்.

புலமைப்பரிசில் தேர்வு முடிவுகள் சமீபத்தில் வெளியிடப்பட்டன. தேர்வு நடைபெற்றதிலிருந்து, பல்வேறு பிரச்சனைகளும், நெருக்கடிகளும் எழுந்துள்ளன. வினாத்தாள்களில் பல கேள்விகள் விடுபட்டதால் எழுந்த இந்தப் பிரச்சினை, நீதிமன்றம் வரை இழுத்துச் செல்லப்பட்டது. நீதிமன்றம் இறுதி முடிவை தேர்வுகள் ஆணையாளர் அவர்களிடம்; ஒப்படைத்தது. குற்றங்களைச் செய்தவர்களுக்கு தண்டனைகளும் விதிக்கப்பட்டன. ஆனால் இந்த நாட்டில் அரசியல் அதிகாரம் வகிக்க வேண்டிய அவசியமான பங்கு இன்னும் நிறைவேற்றப்பட்டுள்ளதா? அதாவது, தேர்வு நடவடிக்கைகளின் போது பராமரிக்கப்பட வேண்டிய ரகசியத்தன்மையை முறையாகப் பராமரிக்க ஒரு திட்டத்தைத் தயாரிப்பது. சுருக்கமாகச் சொன்னால், எதிர்காலத்தில் இதுபோன்ற தவறுகள் நிகழக்கூடிய பாதைகளைத் தடுப்பதாகும். சட்டமோ தண்டனையோ மட்டும் அந்த வேலையைச் செய்ய முடியாது. 

கடந்த ஜனவரி 24 ஆம் தேதி உலக கல்வி தினம் என்பதையும் அரசாங்கம் மறந்துவிட்டது. அரசாங்கம் கவனிக்க வேண்டிய மற்றும் முன்னுரிமை அளிக்க வேண்டிய முதல் பிரச்சினை கல்வி ஆகும், இது இந்த நாட்டில் இலவசக் கல்வி பாதுகாக்கப்பட வேண்டும் என்ற அடிப்படையில் போராட்டக் களத்தில் இறங்கிய ஒரு தேசிய மக்கள் சக்தியான ஜனதா விமுக்தி பெரமுனாவின் தலைமையில் உள்ளது. ஆனால் அரசாங்கம் இப்போது வரவிருக்கும் தேர்தல்களுக்கு தயாராகும் வகையில் 'மக்கள் பேரணி' நடத்த தயாராகி வருகிறது. 

ஆனால் இந்த நாட்டு மக்களுக்கு இப்போது தேவைப்படுவது தேர்தல்கள் அல்ல. செல்வம் எவ்வளவு இருந்தாலும், உணவு மற்றும் அத்தியாவசியப் பண்டங்களை எளிதாகவும் மலிவாகவும் பெறக்கூடிய, தேவையான மார்கத்தினைக்; கண்டுபிடிக்கக்கூடிய, நோய் மற்றும் துக்கத்திற்கு மருந்து வாங்கக்கூடிய, தங்கள் குழந்தைகளை நன்றாகப் படிக்க வைக்கும், அவர்களின் எதிர்காலத்தை பிரகாசமாக்கும் ஒரு சுதந்திர நாட்டில் வாழ்வது. இவை அனைத்திற்கும் கல்வியே முதல் முன்னுரிமையாக இருக்க வேண்டும்.

மக்களுடன் மட்டுமே எங்கள் பிணைப்பு என்று ஜனாதிபதி அனுர கூறுகிறார். அவர் இந்த நாட்டின் முதல் குடிமகன். அவர் சொல்வது அரசியல் ரீதியாக சரியானது. ஆனால் ஆட்சிக்கு வந்த பிறகு, அனுர திசாநாயக்க தேசிய மக்கள் சக்தியின் தலைவராக மட்டுமல்ல. அவர் இந்த நாட்டின் அனைத்து குடிமக்களுக்கும் தலைவர். அதாவது குறிப்பிட்ட காலக்கெடு முடியும் வரை. அவரது பதவிக் காலத்தில் அவரது அனைத்துப் பொறுப்புகளும் கட்சி சார்பற்றதாக இருக்க வேண்டும். கல்வி தொடர்பான திட்டங்கள் மற்றும் கொள்கைகளைத் திட்டமிடும்போதும், எதிர்கால சீர்திருத்தங்களைத் திட்டமிடும்போதும், பாரபட்சத்தைத் தவிர்ப்பதும், நிபுணர்களின் உதவியைப் பெறுவதும் அவசியம். இது சம்பந்தமாக, கல்வி அமைச்சின் உயர் அதிகாரிகளுடன் தொடர்புகளைக் கொண்ட ஒரு 'நிபுணர் குழுவை' நியமிப்பது அவசியம்.

சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு, இந்த நாட்டில் இலவசக் கல்வி தொடர்ந்து பின்னடைந்து வருகிறது, மேலும் எந்த முன்னேற்றமும் ஏற்பட்டதாகத் தெரியவில்லை. பல்கலைக்கழகங்களின் எண்ணிக்கை அதிகரித்துள்ள போதிலும், இந்த தருணத்திலும் கூட, அங்கு அரசியல் தலையீட்டிற்கு பஞ்சமில்லை. பாடசாலை அமைப்பு தொடர்பான நியமனங்கள் மற்றும் இடமாற்றங்கள் தொடர்பான இந்த நிலைமை மாறிவிட்டதா? சமீப காலங்களில், கல்வி பணிப்பாளர்கள் மற்றும் அதன் நிர்வாகம் தொடர்பாக பல சிக்கல்கள் எழுந்துள்ளன. அவை இன்னும் தீர்க்கப்படவில்லை.

இந்த ஆண்டு, 1.5 மில்லியன் மாணவர்களுக்கு பாடசாலை மதிய உணவு வழங்கப்படும் என்றும், 800,000 மாணவர்களுக்கு சூ மானியங்கள் வழங்கப்படும் என்றும் கூறப்படுகிறது. இதற்கிடையில், ஆடைகள், புத்தகங்கள் மற்றும் எழுதுபொருட்களை வழங்குவதற்கான பல திட்டங்கள் ஏற்கனவே நடைபெற்று வருகின்றன. இவை புதிய அரசாங்கத்திற்குப் பெருமை சேர்க்க வேண்டிய திட்டங்கள் அல்ல. முந்தைய அரசாங்கங்கள் இந்த நாட்டில் மாணவர் சமூகத்திற்காக அவ்வப்போது இதுபோன்ற மானியத் திட்டங்களைச் செயல்படுத்தி வந்தன. இந்த நோக்கத்திற்காகவே கல்விச் சேவைகள் அமைச்சர் பதவியும் ஒரு காலத்தில் நியமிக்கப்பட்டதை நாங்கள் நினைவு கூர்கிறோம்.

இப்போதெல்லாம் கல்விக் கட்டணத் தடை பற்றிய பேச்சும் வெளிச்சத்துக்கு வந்துள்ளது. ஞாயிற்றுக்கிழமை கல்வி வகுப்புகளுக்கு ஏற்கனவே பல மாகாணங்களில் தடை விதிக்கப்பட்டுள்ளது. மேல் மாகாண சபையின் கல்வி அமைச்சினால் வெளியிடப்பட்ட சுற்றறிக்கை திரும்பப் பெறப்பட்டுள்ளதாக அறியப்படுகிறது. அது ஒரு கல்விக் கட்டணத் தடை பற்றியது. புதிய அரசாங்கத்தை ஆட்சிக்குக் கொண்டுவருவதற்கு பல ஆசிரியர்களும் பங்களித்தனர். பலர் பாராளுமன்றத்தில் உள்ளனர். ஜே.வி.பி.யின் ஆசிரியர் சங்கத் தலைவரான தோழர் மஹிந்த ஜெயசிங்க இப்போது ஒரு துணை அமைச்சராக உள்ளார். அந்த நேரத்தில், அவர் கல்வித் துறையில் அநீதிக்காகப் போராடிக் கொண்டிருந்தார். கல்வித் துறையில் அவரது செயல்பாடுகள் இப்போதும் நிற்கவில்லை. எது சரியோ, எது நியாயமோ, அதில் எந்தத் தவறும் இல்லை. ஆனால், தேசிய அரசாங்கம் என்பது ஒரு அரசியல் அதிகார மையம் அல்ல என்பதை அனைவரும் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

நாம் இன்று ஒரு புதிய உலகமயமாக்கப்பட்ட சமூகத்தில் வாழ்கிறோம். டிஜிட்டல் யுகத்தில். பல விஷயங்கள் செயற்கை நுண்ணறிவின் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் வந்துவிட்டன. ஒன்லைன் தேர்வுகளை நடத்தும் நிறுவனங்கள் இது குறித்து விழிப்புடன் இருக்க வேண்டாமா? கல்வியின் தற்போதைய பொறுப்புகளைப் புரிந்துகொள்ளும்போது 'சுத்தமான இலங்கை'யின் இலக்குகளை கூட முறையாக அடைய முடியும்.