எந்தவொரு உயர்கல்வி நிறுவனத்தின் அடிப்படை நோக்கமும் வெறும் தகவல்களைப் பரப்புவது மட்டுமல்ல, ஒன்றை ஆய்ந்து கேள்விகேட்கும் கலாச்சாரத்தை வளர்ப்பதும், நடைமுறையில் உள்ள சித்தாந்தங்களை சவால் செய்வதும், சமூக முன்னேற்றத்திற்காகப் பாடுபடுவதும் ஆகும். ஆயினும்கூட, நாம் சுற்றிப் பார்க்கும்போது, ஆராய்ச்சி மற்றும் கற்றுக்கொள்ளுதலின் திசையை சந்தைப்படுத்தும் ஒனற்hக மாறி வருவதனைக் காண்கிறோம், இதனால் நமது பல்கலைக்கழகங்களின் உண்மையான நோக்கத்தினையே சிதைக்கிறோம்.
கற்பித்தலில், விமர்சனப் பேச்சுகளின் வீழ்ச்சி தெளிவாகத் தெரிகிறது. வகுப்பறைகள் விரிவுரைக் கூடங்களாக மாறிவிட்டன, அங்கு தகவல் ஒருதலைப்பட்சமாக அனுப்பப்படுகிறது, உரையாடல் மற்றும் கருத்தாடல்கள் முடங்கிவிட்டது. கல்விக்கான இந்த விமர்சனமற்ற அணுகுமுறை, நமது உலகின் சிக்கல்களை எதிர்கொள்ளத் தகுதியற்ற தலைமுறையை வளர்க்கிறது.
மேலும், கல்வியை வேலைவாய்ப்பிற்கான சான்றிதழாகக் குறைப்பது சந்தைமயமாக்கலுக்கான பரந்த போக்கை பிரதிபலிக்கிறது, அங்கு அறிவின் மதிப்பு பொருளாதார அடிப்படையில் மட்டுமே அளவிடப்படுகிறது. இந்த குறுகிய கண்ணோட்டம் மாணவர்கள் மற்றும் சமூகத்தின் முழுமையான வளர்ச்சியைக் குறைமதிப்பிற்கு உட்படுத்துகிறது, ஆழ்ந்த அர்த்தமில்லாத பரிவர்த்தனை உறவாகக் கல்வியைக் குறைக்கும் ஒரு முறைமையை மாற்றம் செய்யும் தருணத்தை சிந்திக்காத ஆசிரிய மாணவ சமுகம் அர்தமற்ற ஒன்று.
ஆனால் இந்த சவால்களுக்கு மத்தியில் நம்பிக்கை இருக்கிறது. விமர்சனக் கல்வியின் கோட்டையாக பல்கலைக்கழகத்தை மீட்டெடுப்பதற்கான அழைப்பு விடுக்கப்படனும். கல்வி பண்டமாக்கப்படுவதை நாம் எதிர்க்க வேண்டும்.
ஒரு உண்மையான பல்கலைக்கழகம் அதன் பௌதீக உள்கட்டமைப்பு அல்லது வேலைவாய்ந்த பட்டதாரிகளை உருவாக்கும் திறனால் வரையறுக்கப்படவில்லை. விமர்சன சிந்தனையை வளர்ப்பதற்கும் குடிமைப் பொறுப்புணர்வு உணர்வை வளர்ப்பதற்கும் அதன் அர்ப்பணிப்பால் இது வரையறுக்கப்படுகிறது. மாணவர்களும் கல்வியாளர்களும் தற்போதைய நிலையை சவால் செய்வதற்கும், மிகவும் நியாயமான மற்றும் சமத்துவமான சமூகத்தை கற்பனை செய்வதற்கும் அதிகாரம் பெற்ற இடமாகவும் இது அமையப்பெறனும்;.
பல்கலைக்கழகங்கள் வெறும் கல்வி நிறுவனங்கள் மட்டுமல்ல, அவை சமூகத்தின் வளர்ச்சியில் முக்கிய பங்கு வகிக்கும் அமைப்புகள். அறிவு படைப்பு, திறன் வளர்ச்சி, சமூக விழிப்புணர்வு, சமூக நீதிக்கான போராட்டம் மற்றும் கலாச்சார வளர்ச்சி போன்ற பல்வேறு துறைகளிலும் பல்கலைக்கழகங்கள் சமூகத்தின் முன்னேற்றத்திற்கு வழிவகுக்கும் முக்கிய சக்திகளாகும்.
எனவே சமூகத்தின் தேவைகளை புரிந்துகொண்டு அதற்கு ஏற்ப செயல்படுவதன் மூலம் பல்கலைக்கழகங்கள் சமூகத்தின் வழிநடத்தியாக விளங்க முடியும்.
உதாரணத்திற்கு:
சுற்றுச்சூழல் மாசுபாடு போன்ற சமூகத்தின் முக்கிய பிரச்சனைகளை ஆராய்ச்சி செய்வதன் மூலம் பல்கலைக்கழகங்கள் புதிய தீர்வுகளைக் கண்டறிய முடியும். பணக்காரர்-ஏழை இடைவெளி போன்ற சமூக சமத்துவமின்மையைக் குறைப்பதற்கான வழிமுறைகளை வகுக்க பல்கலைக்கழகங்கள் ஆய்வுகளை மேற்கொள்ளலாம்.
தகவல் தொழில்நுட்பம் போன்ற புதிய தொழில்நுட்பங்களை சமூகத்தின் அனைத்து தரப்பினருக்கும் பயன்படுத்தும் வகையில் பல்கலைக்கழகங்கள் பயிற்சி அளிக்கவேண்டும். அதுபோல கலை மற்றும் இலக்கியம் மூலம் சமூக விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்த பல்கலைக்கழகங்கள் கலைஞர்கள் மற்றும் எழுத்தாளர்களை ஊக்குவிக்க வேண்டும்.
பல்கலைக்கழகங்கள் சமூகத்தின் கருத்துக்களுக்கு எப்போதும் திறந்திருக்க வேண்டும். சமூகத்தின் பிரச்சனைகளைப் பற்றி விவாதிக்கவும், தீர்வுகளைக் கண்டறியவும் பல்வேறு தரப்பினருடன் பல்கலைக்கழகங்கள் இணைந்து செயல்பட வேண்டும்.
பல்கலைக்கழகங்கள் மாணவர்களுக்கு சமூகத்திற்கு பங்களிக்கும் வகையில் கல்வி வழங்க வேண்டும். வெறுமனே சான்றிதல் வழங்கும் அமைப்பு என்ற விமர்சனங்களுக்கு அப்பால், விமர்சன சிந்தனை, படைப்பாற்றல், தகவல் தொடர்பு திறன் மற்றும் சமூக பொறுப்புணர்வு போன்ற திறன்களை வளர்க்க பல்கலைக்கழகங்கள் மாணவர்களுக்கு உதவ வேண்டும்.
பல்கலைக்கழகங்கள் சமூகத்திற்கு முன்னுதாரணமாக விளங்க வேண்டும். நேர்மை, வெளிப்படைத்தன்மை, பொறுப்புணர்வு மற்றும் ஜனநாயக மதிப்புகளை பல்கலைக்கழகங்கள் கடைபிடிக்க வேண்டும்.
நமது கனியன் பூங்குன்றனார் 'யாதும் ஊரே யாவரும் கேளிர்' என்று கூறியிருப்பதை நினைத்துப் பாருங்கள். அதாவது, எல்லா ஊர்களும் நமது ஊர்களே, எல்லா மக்களும் நமது உறவினர்களே என்று பொருள்படும். இந்த உலக நோக்கோடு பல்கலைக்கழகங்கள் செயல்பட வேண்டும். சமூகத்தின் பிரச்சனைகள் எதிர்கொள்ளும் போது, 'இது என் பிரச்சனை இல்லை' என்ற மனநிலையை கைவிட்டு, உலகக் குடிமகனாக சமூக நலனில் அக்கறை காட்ட வேண்டும்.
பல்கலைக்கழகங்கள் தங்கள் கதவுகளை சமூகத்திற்கு திறந்து விட வேண்டும். கருத்தரங்குகள், பட்டறைகள், கண்காட்சிகள் போன்ற நிகழ்வுகளை நடத்தி பொதுமக்கள் பங்கேற்பை ஊக்குவிக்க வேண்டும். இதன் மூலம், பல்கலைக்கழக அறிவை சமூகத்திற்கு பரப்படுத்துவதோடு மட்டுமல்லாமல், சமூகத்தின் பிரச்சனைகளுக்கான தீர்வுகளை கண்டறிய பரஸ்பரமான கலந்துரையாடல்களையும் ஏற்படுத்த முடியும்.
முடிவுரை
வள்ளுவர் கூறுவதுபோல கல்வி என்பது வெறும் தனிப்பட்ட லாபத்திற்காக அல்ல, சமூக நலனுக்காக கற்க வேண்டும் என்பதே அவரின்; கருத்து.
பல்கலைக்கழகங்கள் சமூகத்தின் பிரச்சனைகளை தங்களது பிரச்சனைகளாக ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும். ஆராய்ச்சி மற்றும் கல்வியின் மூலம் சமூக முன்னேற்றத்திற்கு வழிவகுப்பதன் மூலமே பல்கலைக்கழகங்கள் தங்கள் தலைமைத்துவத்தை நிலைநிறுத்திக் கொள்ள முடியும். மாணவர்கள் வெறும் பட்டதாரிகளாக மட்டுமல்ல, சமூகத்தின் பொறுப்புள்ள தலைவர்களாகவும் மாற்றும் சக்தி பல்கலைக்கழகங்களுக்கே உள்ளது.
எனவே, பல்கலைக்கழகங்கள் சமூகத்தின் வழிநடத்தியாக செயல்படுவதன் அவசியத்தை உணர்ந்து, அவ்வாறு செயல்படுவதற்கான நடவடிக்கைகளை எடுப்போம்.
0 comments:
Post a Comment