அரசசேவையில் உள்ள மூன்று குழுக்களும் யார்? ஜனாதிபதியின் காட்டம் நியாயமானதா?

இலங்கை நாட்டின் ஜனாதிபதி அவர்கள் அநுராதபுரத்தில் நடைபெற்ற மாநாட்டில் முக்கியமான உரை ஒன்றை நிகழ்த்தியுள்ளார். அதன் அடிப்படையில் அரச உத்தியோக்தர்கள் இந்தச் சந்தர்பத்தில் கள்ளமில்லாமல் பணியாற்ற வேண்டும். அவ்வாறு நீங்கள் வேலை செய்யவில்லை என்றால், நீங்கள் வீட்டிற்கு செல்லலாம் அதற்கான வழி திறந்தே உள்ளது. நீங்கள் மாத்திரமல்ல வேலை செய்யவில்லை எனில் நானும் வீட்டுக்கு அனுபபப்படுவேன் என அவர் குறிப்பிட்டுள்ளார். இன்று வேலைசெய்யாதவர்களுக்கு சும்மா சம்பளம் மற்றும் பிற வசதிகளை வழங்க அரசு தயாராக இல்லை. இந்தப்பேச்சை அரசு ஊழியர்கள் நன்றாக நினைவி;ல் இருத்த வேண்டும் என்று நினைக்கிறோம். இந்த நாட்டில் இராணுவம் பொலிஸ் உட்பட மொத்த அரச சேவையாளர்களையும் எடுத்துக் கொண்டால் பதினெட்டு லட்சத்துக்கும் அதிகம் என்பது தரவு. இந்த பதினெட்டு இலட்சம் பேரில் பெரும்பாலானோர் வேலை செய்யாமல் நேரத்தை வீணடிப்பதை நாமும் ஏற்றுக்கொள்கிறோம். இந்த நிலை நாட்டின் பொருளாதாரத்தை மிகவும் எதிர்மறையாக பாதிக்கிறது ன்பதனை மறுக்க முடியாது.

பொதுவாகப் பார்த்தால் எங்களது அரச உத்தியோக்தர்களில் மூன்று வகையானவர்கள் உள்ளனர். ஒரு குழு தங்களுக்கு ஒதுக்கப்பட்ட வேலையை செம்மையாகச் செய்கிறது. மற்றொரு குழு தனக்கு ஒதுக்கப்பட்ட வேலையைச் செய்வதில்லை. மற்றொரு குழு குறிப்பிட்ட எந்த வேலையும் இல்லாமல் நேரத்தை வீணடிக்கிறது. ஆனால் இவர்கள் அனைவருக்கும் அரச சேகை;கு ஏற்றவாறு நிலையான சம்பளம் மற்றும் இதர வசதிகள் வழங்கப்பட்டுக்கொண்டே இருக்கின்றன. ஒரு கிராமசேவகர் பிரிவில் அரச சேவை செய்ய ஒன்பது அரசு ஊழியர்கள் உள்ளனர். ஆனால் சில அதிகாரிகள் பொதுமக்களுக்கு தெரிவதில்லை. ஏனெனில் அவர்கள் வேலைக்குச் செல்வதில்லை, அவர்கள் வீட்டிலிருந்தே ஊதியம் பெற்றுவருகின்றனர். இல்லை எனச் சொல்ல முடியுமா?

அரச சேவையை நடாத்துவதற்கென அரசாங்கம் வருடாந்தம் பெரும் தொகையை ஒதுக்குகிறது. இருந்தபோதும் சில அரச நிறுவனங்கள் தொடர்ந்து நஷ;டத்தை சந்தித்து வருவதால், அவற்றை பராமரிக்க அரசால்; மீண்டும் மீண்டும் பணத்தை ஒதுக்க வேண்டியுள்ளது. மற்ற நிறுவனங்கள் பொதுமக்களால் கடுமையாக விமர்சிக்கப்படுகின்றன மற்றும் நல்ல பொது சேவையை வழங்குவதில்லை. மேலும் அரசு நிறுவனங்கள் பல தேக்கமடைந்துள்ளன. அவர்களிடம் புதிய திட்டங்கள் எதுவும் இல்லை. அரச சேவை தொடர்பில் புதிய திட்டங்கள் மற்றும் கொள்கைகள் தேவை எனவும் அரச சேவையானது கடுமையான கட்டுப்பாடுகளுக்கு உட்பட்டதாக இருக்க வேண்டும் எனவும் பலர் சுட்டிக்காட்டுகின்றனர். அது நடக்க வேண்டும் என்பதையும் நாம் விரும்புகின்றோம்.

அரசு ஊழியர்களின் அணுகுமுறையில் மாற்றம் வர வேண்டும் என்றும் சிலர் கூறுகின்றனர். இது உண்மை. அரச சேவையில்; உள்ள பெரும்பாலானோர் தங்களுக்கு தேவையான எல்லாவற்றையும் பெறுவதற்குப் போராடுகிறார்கள், ஆனால் மக்களுக்கான பொதுச் சேவை பற்றிய எண்ணம் இருப்பதில்லை. தங்கள் கோரிக்கைகளுக்காக வேலைநிறுத்தம், போராட்டங்கள் போன்றவை அரச சேவையினருக்கு பொதுவானதாக இருந்தாலும், இத்துறையில் அர்ப்பணிப்புடன் செயல்படும் அரசு ஊழியர்களை பார்ப்பது இன்று கடினம். அரச சேவையின் மரியாதை மற்றும் தீவிரம் பலருக்கு புரியவில்லை. இந்நிலை மாற வேண்டும். மலேசியா சிவில் சேவை சீர்திருத்தம் மாற்றத்தினை ஏற்படுத்தியது அதன்பின்னர் வளர்ந்தது. இது தலைவர் மகாதீர் முகமது தலைமையில் நடைபெற்றது. அதனல் மலேசியா நவீன உலகில் சிறந்த சிவில் சேவைகளில் ஒன்றாகும்.

ஆங்கிலேயர் ஆட்சியின் போது சிவில் சேவை பற்றிய புரிதலை லியோனார்ட் வூல்ஃப் குறிப்புக்களில்; இருந்து பெறலாம். அவர் ஒரு புகழ்பெற்ற அரசு ஊழியர். லியோனார்ட் வுல்ஃப் பொதுமக்களிடம் அன்பையும் கருணையையும் காட்டுவதன் மூலம் பொது சேவையில் ஈடுபட முடிந்தது, ஆனால் சட்டத்தை எழுத்துப்பூர்வமாக செயல்படுத்தினார். சில தொலைதூர கிராமங்களில் கடமையின் நிமித்தம் அவர் பல நாட்கள் நடந்தார் என்று அவரது அர்ப்பணிப்பு உள்ளது. லியோனார்ட் வுல்ப் ஹம்பாந்தோட்டையில் கடமையாற்றிய போது எழுதிய குறிப்புகளிலிருந்து அவற்றைப் புரிந்து கொள்ள முடியும். அன்றைய அதிகாரிகள் பொதுச் சேவையை ஒரு தீவிரமான கடமையாகக் கருதுவதில் அக்கறை கொண்டிருந்தனர். ஆனால் இன்று நிலைமை வேறு. அனைவருக்கும் சேவைக்கு செல்ல வாகனங்கள் இருக்க வேண்டும். அந்த வாகனங்களுக்கு எரிபொருளும் சாரதிகளும் கூட வழங்க வேண்டும். இல்லையெனில், எந்த கடமையும் நடைபெறாத நிலையே காணப்படுகின்றது.

அரச சேவையில் மாற்றம் கிராம மட்டத்தில் ஏற்படுத்தப்பட வேண்டும் என ஜனாதிபதி கூறுகிறார். கிராமசேவை பிரிவுகளில் இருந்து ஆரம்ப நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்ள முடியும். ஒரு கிராமநிர்வாகி பிரிவைச் சேர்ந்த ஒன்பது அலுவலர்களும் இணைந்து செயல்பட்டால், கிராமத்தின் வளர்ச்சியை எளிதாகக் கொண்டு வர முடியும். இன்றைக்குத் தேவையான விவசாயப் புரட்சியைப் பற்றிப் பலரும் பேசுகிறார்கள். இந்த நிலையில் நிச்சயம் கிராமத்தில் விவசாயப் புரட்சியை ஏற்படுத்தலாம். அதன் தலைமை உள்ளூர் அதிகாரிகளுக்கு வழங்கப்படலாம்.

எனவே இன்று இருக்கும் அரச சேவையை சிலர் விமர்சிக்கின்றனர். இது முழுவதுமாக ஏற்றுக்கொள்ளமுடியாது. பல அரச உத்தியோகத்தர்கள் சிறப்பான அர்பணிப்புகளுடன் வேலை செய்வதனை யாரும் புறக்கணிக்க முடியாது. அவர்கள் தமது கடமையினை எவ்வாறு சிறப்பாகச் செய்யலாம் என எண்ணுகின்றனர். சுpலர் தமது பதவினை மக்களையும் மற்றவரையும அடக்க எண்ணுகின்றனர். இவர்கள் மக்கள் கொடுக்கும் வரியில் சேவை செய்ய வந்தவர்கள் என்பதன பலர் மறந்து செயற்படுவது ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது. எனவே இந்த அரச நிறுவனங்களின் பராமரிப்பைப் போன்று அரச சேவையிலும் சில மாற்றங்கள் வரவேண்டும் என்றே கூற வேண்டும்.