பணவீக்கமும் பொருட்களின் விலை ஏற்றமும்

சமீப காலமாக, பொருட்களின் விலை தொடர்ந்து வேகமாக உயர்ந்து வந்தது. இதன் காரணமாக மாதந்தோறும் பணவீக்கமும் வேகமாக அதிகரித்தது. இந்த உயர்ந்து வரும் பொருட்களின் விலைகள் குறையுமா, எப்போதும் அதிகரித்து வரும் பணவீக்கம் குறையுமா என்று பலர் கேட்கிறார்கள். ஆனால் இந்த பொருட்களின் விலை குறைவதும் பணவீக்கம் குறைவதும் ஒன்றல்ல. பணவீக்கம் என்பது பொதுவான விலை மட்டத்தில் ஏற்படும் தொடர்ச்சியான உயர்வு. இது விலை குறியீடுகளால் அளவிடப்படுகிறது. தற்போது, நாட்டின் பணவீக்கம் முக்கியமாக கொழும்பு நுகர்வோர் விலைச் சுட்டெண் மற்றும் தேசிய நுகர்வோர் விலைச் சுட்டெண் ஆகியவற்றால் அளவிடப்படுகிறது. 

இன்று போதைப் பாவனையில் இருந்து மாணவ சமுகத்தைக் காப்பாற்றும் பொறுப்பு பாடசாலை சமுகத்திடமே உள்ளது

ஒரு நாடு இப்படியெல்லாம் வரக்கூடாது என்பதற்கு உதாரணமாக நமது நாடும் இருப்பது கவலை. இன்று சில குழந்தைகள் மற்றும் சில இளம் பெண்கள் எதிர்கொள்ளும் துரதிஷ;டமான நிகழ்வுகளை நாம் திரும்பிப் பார்க்கும்போது, நமது மூத்த சமூகம் அவர்கள் மீது குறைவான கவனம் செலுத்துகிறது என்று தோன்றுகிறது. 

நமது குழந்தைகளுக்கு சிறந்தவற்றை செய்துகொடுப்போம், என்று தம்பட்டம் அடித்துக் கொண்டாலும், குழந்தைகளின் உள ஆரோக்கியத்திற்குத் தேவையான காரணிகள் நிறைவேறவில்லை. இளைஞர்களே முதுகெலும்பு, எதிர்காலம் என்று பெற்றோர்கள் பெருமை பேசுகிறார்கள், ஆனால் அவர்களை வழிநடத்த பெற்றோருக்கு எந்த திட்டமும் பெரும்பாலானோரிடம் இருப்பதாகத் தெரியவில்லை. ஒட்டுமொத்தமாக எடுத்துக்கொண்டால், இது ஒரு சமூக நெருக்கடியின் முன்னோடியாகவே புரிந்து கொள்ளப்பட வேண்டும். இதற்கான தீர்வுகளை வழங்குவது அரசாங்கத்தின் மாத்திரமல்ல, மூத்தோர் சமூகத்தினதும் கடமை என சுட்டிக்காட்டப்பட வேண்டும்.

பாடசாலை மாணவர்களுக்கு எச்.ஐ.வி. -பாலியல் கல்வியின் தற்போதைய பலவீனத்தை காட்டுகிறது

நோயற்ற வாழ்வே குறைவற்ற செல்வம் என்பார்கள். ஆனால் செல்வம் இல்லாமல் போயுள்ளது ஆனால் நோய் அதிகரித்துள்ளது. அந்த வகையில் தற்போது நம் நாடு பல நோய்களால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளது. முக்கிய நோய் பொருளாதார நோய். இதனால் நாட்டு மக்கள் மூன்று வேளையும் சாப்பிட முடியாத நிலை ஏற்பட்டுள்ளது. காலை அசெம்பிளியின் போது பள்ளிக் குழந்தைகள் மயங்கி விழும் அளவுக்கு அது கடுமையாகிவிட்டது. டொலர் நெருக்கடி, ரூபாய் மதிப்பு சரிவு போன்ற பொருளாதாரக் காரணங்களால் நம் நாடு வறுமையில் விழுந்து, பிச்சைக்காரர்கள் உதவி அனுப்பினாலும் வங்குரோத்துக்கு வந்துவிட்டோம். 

இந்நிலை ஒரே இரவில் ஏற்பட்டதல்ல. வெள்ளையர்களுக்குப்; பிறகு 74 வருடங்கள் நம் நாட்டை ஆண்டவர்களே இதற்கு அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ பொறுப்பேற்க வேண்டும். நாடு வறுமையில் வீழ்ந்துள்ள போதிலும், எமது நாட்டின் அரசியல் கட்சிகள் ஒன்றிணைந்து நாட்டுக்காக முடிவெடுக்க முடியாத நிலையில் உள்ளன. இது தொடர்பில் சில நல்ல முன்மொழிவுகள் சில தரப்பினரால் முன்வைக்கப்பட்ட போதிலும், தமது அரசியல் பயணம் வீழ்ச்சியடையும் என்ற அச்சத்தில் பல தரப்பினரும் அவற்றைப் பின்பற்றியதாகக் காணப்படவில்லை.

பல்கலைக்கழகங்கள் எதைச் செய்யவில்லை?

மட்டக்களப்புக்கு மேலதிகமாக ஒரு அரச பல்கலைக்கழகம் வர இருக்கும் செய்தி மகிழ்ச்சியைத் தருகின்றது. 

நாம் அறிந்த வகையில் நமது பல்கலைக்கழக அமைப்பை எடுத்துக் கொண்டால், சிக்கலான பல பிரச்சினைகள்; உள்ளன. சில அரசுகள் இதைப் பற்றி விரிவாக விவாதித்துள்ளன. சில அரச தலைவர்கள் விதிகளையும் நிர்வாகத்தையும் மாற்றியுள்ளனர். 

ஆனால் அண்மைக்காலமாக கல்விக்கும் ஆய்வுக்கும் ஏற்ற சூழல் பல்கலைக் கழகங்களில் கட்டியெழுப்பப்படவில்லை. சுமார் மூன்று தசாப்தங்களுக்கு முன்னர், பல்கலைக்கழக மாணவர்களின் கைகளால் நல்ல படைப்புகள் உருவாக்கப்பட்டன. முக்கியமான ஆய்வு அறிக்கைகளும் சமர்ப்பிக்கப்பட்டன விவாதிக்கப்பட்டன. இன்று அவை எதுவும் பெரிதாகக் காணப்படவில்லை. பல்கலைக்கழக அனுமதியில் தாமதம், படிப்புகளை முடிப்பதில் தாமதம், தொல்லைகள், வசதிகள் இல்லாமை போன்றவை நாம் காணும் பிரச்சினைகளில் சிலவாகும்.

அரசியலமைப்பு ஒரு நாட்டின் ஆட்சி மற்றும் நிர்வாகக் கட்டமைப்பின் அவுட்லைன்

நாம் காலாகாலமாக பல அரசியல்வாதிகளை எம்போன்ற மூன்றாம் உலகநாடுகளில் இருந்து பலம்வாய்ந்த நாடுகளையும், அமைப்புக்களையும் பயமில்லாமல் எதிர்த்து அரசியல் செய்து வந்துள்ளமையை நாம் அவதானித்துள்ளோம். இதனால் பல இழப்புக்களை நாம் அவர்களின் உலகமயமாக்கல் கொள்ளையில் இருந்து சந்தித்து வருகின்றோம்.

ஜனநாயகம், சமத்துவம், நல்லிணக்கம் மற்றும் மனித சுதந்திரத்தை உறுதிப்படுத்துவதற்கு சக்திவாய்ந்த அரசுகளும் சர்வதேச அமைப்புகளும் மூன்றாம் உலக நாடுகளுக்கு தொடர்ந்து ஆலோசனைகளை வழங்குகின்றன. இது ஒரு அறிவுறுத்தல் மட்டுமல்ல, ஒரு வகையான எச்சரிக்கையும் கூட. ஜனநாயகத்தை இழந்த சர்வாதிகார அரசாங்கங்களைக் கொண்ட ஏழை நாடுகள் சர்வதேச ஆதரவைப் பெறுவதில்லை. இந்த நாடுகள் ஆட்சிக் கட்டமைப்பில் மாற்றங்களைச் செய்து ஆதாரங்களுடன் உறுதிப்படுத்த வேண்டும் என்ற எண்ணம் பலம்வாய்ந்த நாடுகளும் அவர்களைத் தலைமை தாங்கும் சர்வதேச நிறுவனங்களும் கொண்டிருக்கின்றன. உதாரணமாக, ஐக்கிய நாடுகள் சபை பல்வேறு சாசனங்களை அறிமுகப்படுத்துவதன் மூலம் ஜனநாயகம் மற்றும் மனித சுதந்திரத்திற்கு வழி வகுத்துள்ளது.

வரி நாட்டை வளர்தெடுக்கவா இல்லை வறுமையில் தள்ளவா?

ஓவ்வொரு நாளும் ஒவ்வொரு பிரச்சினை, ஒவ்வொரு சவால், ஒவ்வொரு இடர், ஒவ்வொரு தடை அதனால் இந்த நாடு, வறுமையில் முதலிடம், உணவுப் பற்றாக்குறையில் முதலிடம் என பல விடயங்களில் பின்னடைந்து செல்வதனை நாம் நன்கு அவதானித்து வரும் நிலையில் புதிய வரிக்கொள்கை மக்களை சோகத்தில் தள்ளியுள்ளது. நமது தேசத்தில் தற்போது நடைமுறையில் உள்ள உள்ளூர் வருமான வரிச் சட்டத்தில் திருத்தம் செய்து புதிய வரிக் கட்டமைப்பை நடைமுறைப்படுத்த அரசு செயல்பட்டு வருகிறது. இந்த நாட்டில் வரி விதிப்பு முறைகளில் அவ்வப்போது திருத்தங்களை மேற்கொள்ள அரசாங்கம் நடவடிக்கை எடுத்து வருகின்றமை இவ்வருடத்தில் காணக்கூடிய தனித்துவமான உண்மையாகும். பெறுமதி கூட்டப்பட்ட வரி (வற்)) சமீபத்தில் செப்டம்பர் 1 முதல் 15 சதவீதமாக உயர்த்தப்பட்டது.

ஆதற்கு அப்பால் சமூக பாதுகாப்பு பங்களிப்பு வரி என்ற புதிய வரியும் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. இதன் வரி விகிதம் 2.5 சதவீதம். அதனுடன் மின்சாரம், தண்ணீர் கட்டணம் மற்றும் எரிபொருள் விலைகளும் அதிக சதவீதத்தால் அதிகரிக்கப்பட்டன. இவை அனைத்தின் இறுதி விளைவு மக்களின் கைக்கு எட்டாத அளவிற்கு வாழ்க்கைச் செலவு உயர்ந்தது. இதன் மூலம் நாட்டில் இயங்கி வரும் சிறு, குநந் தொழில்துறையினர் உட்பட பல தொழில் அதிபர்கள் தங்களது தொழிலை தொடர முடியாத பின்னணி உருவானது. இப்படிப்பட்ட சூழ்நிலையில்தான் அரசு நேரடி வரிகளை விதித்து உயர்த்தியுள்ளது.

சமத்துவமற்ற வரிக்கொள்கையில் வாடப்போகும் பொதுமக்கள்

மாத வருமானம் ஒரு லட்சம் ரூபாய்க்கு மேல் இருந்தால் ஒவ்வொருவரும் இனி வருமான வரி செலுத்த வேண்டும். தனிநபர் வருமான வரி வரம்புகளை அரசு திருத்தியமைத்துள்ளதால், இந்த புதிய வருமான வரி வரம்பு அக்டோபர் 1ம் தேதி முதல் அமூலுக்கு வரும் என அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது.

உரிய திருத்தத்தின்படி, ஆண்டுக்கு 30 லட்சம் ரூபாய்க்கு மேல் வருமானம் ஈட்டுபவர் வருமான வரி செலுத்தும் வரம்பை 12 லட்சம் ரூபாயாகக் குறைப்பதன் மூலம், இனிமேல் சுறா மீன்கள் மட்டுமின்றி, நெத்தலிகளும் வரி வலையில் சிக்கிவிடும் அபாயம் காத்திருக்கின்றது.

நாம் வசதிபடைத்தவர்களா அல்லது வருமானம் குறைந்தவர்களா?

இன்று பொருளாதாரம் கற்பிக்கின்ற, பல பட்டங்களை பெற்றுக்கொண்ட ஆயிரக்கணக்கானர்கள் நம்மத்தியில் எப்படியோ மலிந்துவிட்டார்கள். ஆனால் அவர்களால் எமது சிறிய நாட்டின் பொருளாதாரச் சிக்கலைக்கூட விளங்காத மக்களுக்கு சொல்லிக்கொடுக்க முடியாத கல்வியால் வீட்டில் மாத்திரமல்ல நாட்டிலும் பல பிரச்சினைகள்! அது நாம் வசதியானவர்களா இல்லையா என்பதுதான் அந்தப்பிரச்சினை.

இலங்கையை நடுத்தர வருமான நிலையிலிருந்து நீக்குவதற்கு சந்தர்ப்பம் கோரி உலக வங்கியிடம் சமர்ப்பிக்கப்பட்ட யோசனைக்கு அமைச்சரவை அங்கீகாரம் வழங்கியுள்ளதாக அறியமுடிகிறது. 

அதாவது, இலங்கை இப்போது இருக்கும் இடத்திலிருந்து கீழே இறங்குவதற்குத் தீர்மானித்துள்ளது. மற்றவர்களின் பணத்தில் வாழும் பொய்யான பொய்யர்கள் மற்றும் திருடர்கள் இந்த சூழ்நிலையை விரும்பவில்லை என்பதையே இதிலிருந்து நாம் உணரலாம்.

எமது பாடசாலைக் குழந்தைகளின் எதிர்காலம் இப்படியாகிவிடக்கூடாது!

பாடசாலைக் கல்வி முறை, ஒழுக்க முறைகள் என்பன காலத்துக்குக் காலம் வேகமாக மாறி வருகின்றன. ஆந்த வகையில், ஹலவத்த பாடசாலை ஒன்றின் மாணவர் ஒருவர் தனது பாடசாலை பையில் மது போத்தலை மறைத்து வைத்திருந்த போது மாணவர் தலைவர்களால் பிடிக்கப்பட்டார். ஒன்பதாம் ஆண்டு படிக்கும் குறித்த மாணவி, பாடசாலைக்குள் விஸ்கி போத்தலைக்; கொண்டு வந்துள்ளார். சந்தேகத்துக்குரிய மாணவி, தனது தந்தை விஸ்கி போத்தலை வீட்டிற்கு கொண்டு வந்து தனது நண்பருடன் குடித்த மிகுதியை பாடசாலைக்கு கொண்டு வந்ததாக கூறினார். இது தொடர்பில் மாணவி கடுமையாக எச்சரிக்கப்பட்டுள்ளதுடன், சம்பவம் தொடர்பில் அவரது பெற்றோருக்கு அதிபர் அறிவித்துள்ளார். ஒன்பதாம் ஆண்டு மாணவர் என்பவர் தனது எதிர்காலத்திற்காகத் தயாராகும் மாணவர். ஜி.இ.சி. சா. துரர் பரீட்சைக்குத் தோற்றிய பின்னர் உயர்தரப் பரீட்சையின் ஊடாக பல்கலைக்கழகம் செல்வதே அவருக்கு இயல்பான பாதை. 

கட்சியோ சின்னமோ ஒரு விடயமல்ல. தனிமனித ஆளுமைதான் ஒரு வழிகாட்டிக்கு முக்கியத்துவம் !

கட்சியோ சின்னமோ ஒரு விடயமல்ல. தனிமனித ஆளுமைதான் ஒரு வழிகாட்டிக்கு முக்கியத்துவம் !

கட்சியோ சின்னமோ ஒரு விடயமல்ல. தனிமனித ஆளுமைதான்  ஒரு வழிகாட்டிக்கு முக்கியத்துவம் பெறுகின்றது எங்கும். அந்த ஆழுமை மக்கள் நலன் சார்ந்து அவர்களை மீட்பதற்காக சிந்தித்துத் திட்டமிடுதலிலும் அதனை செயற்படுத்துவதிலும்தான் தங்கியிருக்கின்றது. 

அரசியலில் எதற்கு இத்தனைபேர் தேவை? எண்ணிக்கையைக் குறைக்கவேண்டும்!

நாம் அனைவரும் அறிந்த  நாட்டின் முன் இரண்டு முக்கிய பிரச்சினைகள் உள்ளன. ஒன்று பொருளாதார சரிவுஇ மற்றொன்று அரசியல் அமைப்பை பெரும்பான்மை மக்களால் நிராகரிப்படுவது. பொருளாதார வீழ்ச்சிக்கு தற்போதுள்ள அரசியல் அமைப்புதான் காரணம் என்று பலர் கருதத்துவங்கியுள்ளனர்.

உண்மையில் பொருளாதாரத்தை புத்துயிர் பெற எடுக்க வேண்டிய நடவடிக்கைகள் குறித்து நாம் விரிவாக விவாதித்ததால்இ அது பற்றி இனி இங்கு பேசி வேலையில்லை. மாறாக அரசியல் வேலைத்திட்டத்தில் கவனம் செலுத்த வேண்டும். இன்று நாட்டின் அரசியல் அமைப்பு பெரும்பான்மை மக்களால் கேள்விக்குள்ளாக்கப்பட்டுள்ளதோடு 225 உறுப்பினர்களையும் வீட்டுக்குச் செல்லுமாறு கோருகின்றனர். 

ஜெனிவா மனித உரிமைகள் ஆணைக்குழுவின் பரிந்துரைகளை நாம் நிராகரிக்கலாமா?

இன்று ஆர்பாட்டங்கள், எதிர்புகளை தெரிவித்து இலங்கைக்குள் இருந்துகொண்டு ஜெனிவா மனித உரிமைகள் ஆணைக்குழுவின் பரிந்துரைகளை நாம் நிராகரித்தாலும், அவற்றை முழுமையாக புறக்கணிக்க முடியாது. குறிப்பாக சர்வதேச ஆதரவை எதிர்பார்க்கும் இலங்கைக்கு அதனை எப்படியும் செய்ய முடியாது. அத்துடன்  இன்று சர்வதேசத்தின் நம்பிக்கையைப் பெறுவதுடன், சக்தி வாய்ந்த வல்லரசுகளுடன் நட்புறவுடன் செயற்பட வேண்டியது அவசியமாகும். இங்கே, பலம்கொண்ட நாடுகள் மற்றும் சர்வதேச அமைப்புகளின் கொள்கைகள் மற்றும் நோக்கங்களுக்கு நாம் அதிக கவனம் செலுத்துவது காலத்தின் கட்டாயம். இல்லை என்றால் சர்வதேச சமூகத்தின் முன் அவமானப்படுத்தப்பட்டு விமர்சிக்கப்படுவோம் மற்றும் புறக்கணிக்கப்படுவோம்.

விவசாயிகளுக்கு யார்தான் முக்கியம் கொடுக்கிறான்?

இன்றைக்கு எல்லோரும் டாக்டராகனும், எஞ்சினியராகனும், வக்கீலாகனும், ஐரி ஒப்பிசராகனும் அப்புறம் உழைக்கிற காச கடையில கொண்டு கொடுத்தா ப்ரசா உணவு வேண்டிச் சாப்பிடலாம். 

ஐயா இந்தச் சாப்பாட்ட என்னுடைய விவசாயப் பெருங்குடி மக்கள் எங்கயோ ஒரு காட்டில மழையிலும் வெயிலிலும் கண்ணுமுழி பிதுங்க, கன்னச் சதை தொங்க உடலில் வேர்வை உப்பா பூக்க உடலால வெம்பாடுபட்டு விளைய வைத்தால்தான் இங்க ப்றசா உணவு வரும். 

ஒரு கவிஞ்ஞன் எழுதுகிறான் ' கடைசி மரமும் வெட்டப்பட்ட பிறகு, கடைசி மீனும் பிடிபட்ட பிறகு கடைசி நதியும் நஞ்சான பிறகுதான் மனிதன் உணருவான் பணத்தைச் சாப்பிட முடியாதென்று'. 

அறிவை மூலதனமாக மாற்றுவதே வீழ்ந்து கிடக்கும் எமது நாட்டிற்கு ஒரே வழி.

இன்று எமது தேசிய கல்வி மற்றும் சமூகத்தில் ஆசிரியர்களின் பங்கு பற்றி பல விவாதங்கள் உள்ளன. அவர்கள் பழகும் போது முதலில் உணரும் விடயம் என்னவென்றால், சமூகத்தில் கற்றல் மற்றும் கற்பித்தல் பற்றிய உன்னிப்பான அவதானிப்பு உள்ளது. படித்த சமுதாயம் மற்றும் படிக்காத சமூகம் இரண்டும் கல்வியில் ஆர்வமாக உள்ளது. அதுபோல பணக்கார சமூகம் மற்றும் ஏழை சமூகம் கல்வியில் சமமாக ஈடுபடுகின்றனர். கல்வி தொடர்பாக அரசு எடுக்கும் முடிவுகளை ஒட்டுமொத்த சமூகமும் உற்று நோக்குகிறது. எந்தக் கண்ணோட்டத்தில் இருந்து பார்த்தாலும், இது ஒரு சாதகமான நிலை. கல்வியில் பலவிதத்தில் சாதகமான சூழ்நிலையை தெரிவிக்கும் ஆசிய நாடாகவும் நமது நாடு அறியப்படுகிறது.

பிறருடைய குழந்கைகளை நமது குழந்தைகள் போல் பாதுகாப்போம்.

இந்த ஆண்டு உலக குழந்தைகள் தினத்தின் கருப்பொருள் 'ஒவ்வொரு குழந்தைக்குமான ஒரு சிறந்த எதிர்காலம்' என்பது ஐக்கிய நாடுகள் சபையால் கொண்டுவரப்பட்டுள்ளது.

1857 ஆம் ஆண்டில், ஐக்கிய இராச்சியத்தின் புகழ்பெற்ற பாதிரியாரான டாக்டர் சார்லஸ் லியோனார்ட், ஒரு ஞாயிற்றுக்கிழமைக்கு 'தி ரோஸ் டே' என்று பெயரிட்டார், மேலும் அந்த நாளில் குழந்தைகளின் செயல்பாடுகள் மற்றும் நலன்களை மேம்படுத்துவதில் பெரியவர்கள் கவனம் செலுத்த வேண்டும் என்று வலியுறுத்தினார்.

1919 ஆம் ஆண்டில், குழந்தைகளைப் பாதுகாப்பது, கல்வி, உணவு மற்றும் குழந்தைகளுக்கு எதிரான புறக்கணிப்பு போன்ற 10 காரணிகளின் அடிப்படையில் குழந்தைகளைப் பாதுகாக்க ஐக்கிய நாடுகள் சபையிடம் கோரிக்கை விடுத்தது.