நாம் இதை விட்டு அதை தூக்கிப் பிடிக்கின்றோம்

• ஊடகங்களின் கவர்ச்சிப் போக்கினால் சமூக விரோத சக்திகள் (குற்றவாளிகள், ஊழல்வாதிகள்) ஆதர்சமாகக் கட்டமைக்கப்படுவது ஒரு பாரதூரமான சமூக நெருக்கடியை உருவாக்கியுள்ளது.
• ·     உண்மையான ஆதர்சப் பாத்திரங்கள் நிசப்தமாகத் தங்கள் கடமையைச் செய்கின்றன; ஆனால் விளம்பரம், இலாபம் அல்லது அரசியல் நோக்கம் காரணமாக அவை இருட்டடிப்பு செய்யப்படுகின்றன.
• ·        ஆதர்சங்கள் இல்லாத ஒரு சமூகத்திற்கு முன்னேற்றம் இல்லை; இந்த வெற்றிடத்தை நிரப்ப ஊடகங்கள் தொழில்முறை கண்ணியத்துடனும் தேசியப் பொறுப்புடனும் செயல்பட வேண்டும்.
• ·        சமூக விரோத சக்திகளுக்கு ஊடகங்கள் பயன்படுத்தும் நெருங்கிய புகைப்படங்கள், கேமரா கோணங்கள் போன்றவை சமூகத்தில் தவறான ஆக்கபூர்வமான மனப்பான்மையை விதைக்கின்றன.
• ·        ஊழல், மோசடியைப் புறக்கணிக்கும் புதிய, நவீன ஆதர்சங்களைக் கட்டியெழுப்ப ஊடகச் சட்டம், தார்மீகக் கல்வி மற்றும் கண்காணிப்புக் குழுக்கள் அவசியம்.

"நிறுவனங்களின் (Institutions) தோல்வி, மக்களிடையே நம்பிக்கையின் வீழ்ச்சியைக் குறிக்கிறது. உலகளாவிய நிலையற்ற தன்மையின் மத்தியில், சமூக அமைப்பின் மீதான நம்பிக்கைதான் மிக முக்கியமான மூலதனம்" என்று ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் முன்னாள் செயலாளர் நாயகம் கோஃபி அனான் (Kofi Annan) ஒருமுறை வலியுறுத்தினார். அவரது கூற்று இன்று தெற்காசிய நாடுகளில், குறிப்பாகப் பெரும் பொதுக் கடன், பொருளாதார மீட்சி மற்றும் அரசியல் ஸ்திரமின்மை போன்ற சவால்களை எதிர்கொள்ளும் இலங்கையில் மிகவும் பொருத்தமானதாக ஒலிக்கிறது. ஒரு தேசத்தின் பொருளாதார வீழ்ச்சிக்கும், சமூகத்தின் தார்மீக வீழ்ச்சிக்கும் இடையே ஆழமான தொடர்புண்டு. இந்தச் சமூக அமைப்பின் அடித்தளமாக விளங்கும் 'ஆதர்சங்கள்' (Ideals) குறித்த நமது புரிதலும், அவை மக்களிடையே எப்படிப் பரப்பப்படுகின்றன என்பதும் இன்று கேள்விக்குள்ளாகியுள்ளது.

ஆதர்சம் என்ற சொல்லுக்கு 'பரம ஆதர்சமானது' என்று பொருள். இத்தகைய உயர்ந்த, முன்மாதிரியான பாத்திரங்களைப் பற்றிய குறிப்புகள் வரலாற்றுக் குறிப்புகளிலும் இலக்கியங்களிலும் ஆவணப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. தனிநபரின் தொழில்முறை கண்ணியம், செயல்பாட்டுத் திறன், மற்றும் சமூகப் பங்களிப்பு ஆகியவற்றின் மூலமாகவே இத்தகைய ஆதர்சப் பாத்திரங்கள் எழுகின்றன. இவை பாடத்திட்டங்களில் சேர்க்கப்பட்டு, வருங்காலச் சந்ததியினருக்குப் போதிக்கப்படுகின்றன. ஆனால், இன்றைய காலகட்டத்தில், நமது மனங்களில் கட்டமைக்கப்படும் ஆதர்ச உருவங்கள் உண்மையிலேயே 'பரம ஆதர்சமானவையா' (Paramadarsha)? சமுதாயத்தின் திசையை மாற்றியமைக்க வேண்டிய ஊடகங்களே, இலாபத்திற்காகவும் விளம்பரத்திற்காகவும் சமூக விரோதிகளை ஹீரோக்களாக சித்தரிக்கும்போது, ஒரு தேசம் அதன் அடிப்படை மதிப்புகளையும், பொருளாதார வளர்ச்சிக்குத் தேவையான நம்பிக்கையையும் எப்படி மீட்டெடுக்கும்?

ஆதர்சங்களின் நெருக்கடி என்பது வெறுமனே கலாச்சாரப் பிரச்சினை மட்டுமல்ல; அது ஆழமான சமூக-பொருளாதார முக்கியத்துவம் கொண்டது. ஒரு சமூகம் முன்மாதிரியாகக் கொள்ளும் குணங்கள், அதன் அரசாட்சி, பொருளாதாரம் மற்றும் முதலீட்டுச் சூழலின் தரத்தை நேரடியாகப் பிரதிபலிக்கின்றன. ஒருபுறம், ஒரு சிறந்த அரசைக் கட்டியெழுப்புவது குறித்து பல இடதுசாரி அரசியல்வாதிகள் பேசியிருக்கின்றனர். ஆதர்சமான வாழ்க்கை முறையுடன் ஆதர்சமான ஒரு அரசும் கட்டியெழுப்பப்படுமானால், அது எவ்வளவு அற்புதமான எண்ணம்! மறுபுறம், தங்கள் தொழிலில் கண்ணியத்துடனும் நேர்மையுடனும் கடமையாற்றும் எண்ணற்ற ஆதர்ச மனிதர்கள் இன்னும் அமைதியாக இந்தச் சமூகத்தில் வாழ்ந்து வருகின்றனர். ஆனால், அவர்கள் குறித்து பாடல்களோ, கவிதைகளோ எழுதப்படுவதில்லை; தொலைக்காட்சி கேமராக்கள் அவர்களைப் பார்ப்பதில்லை; செய்தித்தாள்களில் அவர்களுக்குப் பக்கங்கள் ஒதுக்கப்படுவதில்லை.

இந்தப் புறக்கணிப்பால், சமூகம் அதன் முன்னோக்கிய பயணத்திற்கான திசையைக் கண்டறிய முடியாமல் தவிக்கிறது. லஞ்சம், ஊழல், மோசடி போன்ற பொருளாதாரக் குற்றங்கள் ஒரு சாதாரணமான அல்லது ஏன் 'சாமர்த்தியமான' செயலாகக் கூடக் கருதப்படும் மனநிலை உருவாகிறது. உலக வங்கியின் தரவுகளின்படி (2023), தெற்காசியாவில் உள்ள நாடுகள் பலவற்றில், ஊழல் மலிந்த அரசியல் சூழல்கள் காரணமாக, பொது உள்கட்டமைப்பு மற்றும் நிர்வாகத்தில் வெளிநாட்டு நேரடி முதலீடு (FDI) எதிர்பார்த்த அளவுக்குக் குறைவாக உள்ளது. இது நேரடியாக வேலைவாய்ப்பு உருவாக்கம் மற்றும் நாட்டின் ஒட்டுமொத்த பொருளாதார ஸ்திரத்தன்மையை பாதிக்கிறது. மக்கள் சட்டம் மற்றும் நிறுவனங்களின் மீது நம்பிக்கை இழக்கும்போது, முறைசாரா பொருளாதாரம் பெருகுகிறது, வரி ஏய்ப்பு அதிகரிக்கிறது, மேலும் நாட்டின் வரி வருவாயில் (Tax Revenue) கடுமையான வீழ்ச்சி ஏற்படுகிறது.

இந்த ஆதர்சச் சிதைவு ஏன் நீடிக்கிறது? இது ஊடகங்களின் இலாப வெறி, சந்தைப் போட்டியில் கிடைக்கும் செய்தி மதிப்பு, மற்றும் அரசியல் நோக்கங்களுக்காகச் செய்யப்படும் பிரச்சாரங்கள் ஆகியவற்றின் விளைவே ஆகும்.

காலத்துக்குக் காலம் ஊடகங்களால் உயர்த்திப் பிடிக்கப்படும் சில பாத்திரங்கள், உண்மையில் ஆதர்சமானவையா? துரதிர்ஷ்டவசமாக, ஊடகங்கள் தெரிந்தே அல்லது தெரியாமலேயே சமூக விரோதப் பாத்திரங்களைச் சமூகத்தின் முன் முன்னிலைப்படுத்துகின்றன. செய்தியின் முக்கியத்துவம், அல்லது வெறும் இலாபம் மற்றும் விளம்பரத்திற்காக, சில பயனற்ற பாத்திரங்கள் உயர்த்திப் பிடிக்கப்படுவதைக் காணலாம். இது அரசியல் நோக்கங்களுக்காகவும் இருக்கலாம். அண்மைக் காலத்தில், பாதாள உலகக் குற்றவாளிகள், போதைப் பொருள் கடத்தல்காரர்கள் மட்டுமல்லாது, ஊழல், மோசடி, முறைகேடுகள் காரணமாகச் சிறை சென்ற அரசியல்வாதிகள் கூட ஊடகங்களால் கொண்டாடப்பட்டனர்.

அவர்களைப் பற்றிப் பயன்படுத்தப்படும் நெருக்கமான புகைப்படங்கள் (Close-up Shots), கேமரா கோணங்கள் (Camera Angles), மற்றும் காட்சித் தொகுப்புகள் (Visual Frames) மூலம், இந்தக் குற்றவாளிகள் மீது சமூகத்தில் எழ வேண்டிய எதிர்ப்பான மனநிலைக்குப் பதிலாக, ஒருவித ஆக்கபூர்வமான அல்லது அனுதாபமான மனப்பான்மை உருவாக்கப்படுகிறது. இந்த ஊடகப் பயன்பாடு, குற்றவாளியின் பின்னணியைப் பற்றிய தேவையில்லாத ஆழமான தகவல்களை வழங்குவதன் மூலம், அவர்களின் மனிதத்தன்மையற்ற செயல்களை மறைத்து, அவர்களது தனிப்பட்ட 'நாடகத்தன்மை'க்கு முக்கியத்துவம் அளிக்கிறது. ஒரு தெற்காசிய ஆய்வு அறிக்கை (2020) ஒன்றின்படி, பெரும் ஊழல் குற்றவாளிகள் கைது செய்யப்படும்போது, அவர்கள் குறித்த ஊடகப் பிரசுரங்களின் தலைப்புகளில் 60% இற்கும் அதிகமாக அவர்களின் குற்றத்தைப் பற்றிப் பேசுவதைவிட, அவர்களின் 'தனிப்பட்ட மன உறுதி' அல்லது 'கடினமான சூழல்' ஆகியவற்றைக் குறிக்கும் வார்த்தைகளே அதிகம் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. ஊடகங்கள், தமது இலாபத்திற்காக, ஒருவித 'ஊழல் கலாச்சாரத்தை' (Culture of Corruption) இயல்பாக்கி, குற்றத்தைப் பணக்காரத் தனத்துடன் (Glamour) தொடர்புபடுத்துகின்றன.

"அனைத்து மனிதர்களும் தொழில்முனைவோரே. வறுமை ஏழைகளால் உருவாக்கப்படவில்லை, அமைப்பால் உருவாக்கப்பட்டுள்ளது என்பதை நாம் நினைக்கும்போது, நம்மால் அமைப்பை மாற்ற முடியும்" என்று சமூக வணிக முன்னோடியான முகமது யூனுஸ் வலியுறுத்துகிறார். இங்கு ஊடகங்களால் கட்டமைக்கப்படும் அமைப்பு, நேர்மையற்ற முறையில் செல்வம் சேர்த்தவர்களை ஒருவித 'அமைப்புசார் தொழில்முனைவோராக' (Systemic Entrepreneur) சித்தரிக்கிறது. இது, கடின உழைப்பு மற்றும் நெறிமுறைகளின் மூலம் உருவாகும் உண்மையான தொழில்முனைவோருக்கு ஒரு பெரும் அநீதியாகும்.

ஒரு தேசியப் பொறுப்பு ஊடகத்திற்குக் கட்டாயம் உண்டு. ஆதர்சம் என்றால் என்ன என்பதைப் புரிந்துகொள்ளும் சமூக, அரசியல் பிரக்ஞை (Social and Political Consciousness) ஊடகங்களிடம் இருக்க வேண்டும். அவர்களுக்குத் தோன்றிய பாத்திரங்களைச் சமூகத்தில் நிலைநிறுத்துவதோ, அவர்களுக்கு வீரத்தை ஏற்றுவதோ, அல்லது அவர்களைக் கொண்டாடுவதோ கூடாது. அதுவே ஊடகச் சாக்ஷரதையின் (Media Literacy) அடிப்படையாகும்.

லஞ்சம், ஊழல், மோசடி ஆகியவற்றை ஒழிக்கும் ஒரு சமூக அமைப்பை உருவாக்க வேண்டுமானால், ஊடகங்களின் சரியான பயன்பாடு அத்தியாவசியமானது. இல்லையெனில், இது ஒரு பாரதூரமான சமூக நெருக்கடியாகவே மாறும். ஊடகங்கள் தூரநோக்கின்றி அறநெறிக் கட்டுப்பாடுகளுடன் (Ethical Boundaries) செயல்பட முடியாது என்று நாம் நினைக்கவில்லை.

1. கட்டாயக் கொள்கைகள் மற்றும் சட்டங்கள்: ஊடக ஒழுங்குமுறை ஆணையங்கள் மற்றும் பிரஸ் கவுன்சில்கள் போன்ற நிறுவனங்கள் உடனடியாகத் தலையிட்டு, குற்றவாளிகள் மற்றும் ஊழல்வாதிகளின் கௌரவத்தைக் குறைக்கும் 'எதிர்ப்பு-வீரத்தன்மை' (Anti-Heroic) வழிகாட்டுதல்களை உருவாக்க வேண்டும். உதாரணமாக, அவர்களின் கைது அல்லது நீதிமன்ற நடவடிக்கைகள் குறித்த காட்சிகள் பரபரப்பூட்டும் விதமாகவோ, அவர்களின் ஆடம்பர வாழ்க்கை முறையை முன்னிலைப்படுத்துவதாகவோ இருக்கக் கூடாது.

2. புதிய ஆதர்சங்களுக்கான இடம்: பழைய சிந்தனை வடிவங்களில் கட்டமைக்கப்பட்ட அல்லது பலவந்தமாகக் கட்டப்பட்ட ஆதர்சங்களுக்குப் பதிலாக, புதிய ஆதர்சங்களைக் கட்டியெழுப்ப வேண்டிய நேரம் வந்துவிட்டது. சமூக மாற்றங்களுக்கு இணங்க இது நிகழ வேண்டும் என்று நாங்கள் நம்புகிறோம். சிங்கப்பூர் அல்லது பின்லாந்து போன்ற நாடுகளில், பொதுச் சேவையில் நேர்மையையும் வெளிப்படைத்தன்மையையும் வெளிப்படுத்தும் நபர்கள், ஊடகங்களால் தீவிரமாக ஆதர்சமாகக் கட்டமைக்கப்படுகின்றனர்.

3. தரவு அடிப்படையிலான ஊடகப் பயன்பாடு: இலங்கையின் அபிவிருத்தி மற்றும் சுதேசத் தொழில்நுட்ப வளர்ச்சிக்கு அமைதியாகப் பங்காற்றும் MSMEs (குறு, சிறு மற்றும் நடுத்தர தொழில் நிறுவனங்கள்), நேர்மையான பொதுச் சேவை அதிகாரிகள், கிராமப்புறங்களை மேம்படுத்தும் சமூகப் பணியாளர்கள் போன்றவர்களைப் பற்றித் தினமும் குறைந்தபட்சம் ஒரு ஆக்கபூர்வமான செய்தியை வெளியிடுவது கட்டாயமாக்கப்படலாம். ஐ.நா. மேம்பாட்டுத் திட்டத்தின் (UNDP) 2022 தரவுகளின்படி, இலங்கையின் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் (GDP) சுமார் 52% க்கும் அதிகமான பங்களிப்பைச் செய்யும் முறைசாரா துறை மற்றும் MSME துறையினரின் சவால்கள் மற்றும் நேர்மையான வெற்றிகள் குறித்து ஊடகங்கள் கவனம் செலுத்த வேண்டும்.

4. ஊடக சாட்சரதை மற்றும் பயிற்சி: கல்லூரி மற்றும் பல்கலைக்கழக மட்டங்களில் ஊடகச் சாக்ஷரதைக் கல்வி கட்டாயமாக்கப்பட வேண்டும். ஊடகவியலாளர்களுக்குத் தொழில்முறை கண்ணியத்தை வலியுறுத்தும், 'பிரதி-ஊழல்' (Anti-Corruption) அறிக்கையிடல் குறித்த தொடர்ச்சியான பயிற்சிகள் வழங்கப்பட வேண்டும். ஊடகவியலாளர்களுக்குரிய தொழில்முறை கண்ணியம் அப்பொழுதுதான் நிலைபெறும்.

5. பல்துறைச் செயலணி (Multi-Sectoral Task Force): ஊடகவியலாளர்கள், கல்வியாளர்கள், சமூக ஆர்வலர்கள் மற்றும் அரசாங்கப் பிரதிநிதிகள் அடங்கிய ஒரு தேசியச் செயலணி, சமூகப் பொறுப்புணர்வுடன் கூடிய ஊடகக் கலையை எவ்வாறு உருவாக்குவது என்பதைக் கண்காணிக்க வேண்டும்.

ஆதர்சங்கள் இழந்த ஒரு சமூகத்திற்கு எதிர்காலம் இல்லை. ஆதர்சமான பாத்திரங்களைப் பலவந்தமாக உருவாக்க முடியாது, மாறாக அவை சமூகப் பயன்பாட்டின் மூலமாகவே எழுகின்றன. இங்கு ஊடகங்களின் பங்களிப்பு மிக முக்கியமானதாகக் கருதப்படுகிறது. ஆழமான சமூகப் பிரச்சினைகளைச் சமூகப் பொறுப்புடன் வெளிப்படுத்த ஊடகங்கள் தவறுமானால், அங்கு ஆதர்சமான ஒரு நிலை இல்லை என்று அர்த்தம்.

காலங்காலமாகப் புறக்கணிக்கப்பட்டு வந்த சமுதாயத்திற்கு, நவீன ஆதர்சங்கள் உடனடியாகத் தோன்றுவதில்லை. சமூக மாற்றங்களுக்கு ஏற்ப அவை நிகழ வேண்டும் என்று நாம் நம்புகிறோம். எனவே, பழைய, திணிக்கப்பட்ட ஆதர்சங்களுக்குப் பதிலாகப் புதிய, முற்போக்கான சமூக ஆதர்சங்களைக் கட்டியெழுப்ப வேண்டிய காலம் இது. இது ஒரு சவாலான பொறுப்பாகும். இத்தகைய ஒரு சூழ்நிலையில் ஊடகங்களின் சமூகப் பொறுப்பு மிகத் தீர்மானகரமானதாகிறது. தொழில்முறை கண்ணியத்துடனான ஊடகக் கலையைப் போலவே, சமூகத்துக்குக் கைகொடுத்துக் காட்டக்கூடிய நவீன சமூக ஆதர்சங்களும் முன்னெப்போதையும் விட இன்று மிகவும் அவசியமான ஒரு யுகத்தில் நாம் இருக்கிறோம். இதில் ஊடகத்தின் பங்களிப்பைச் சாதாரணமாகக் கருதிவிட முடியாது.