வன்முறைகள் நெருக்கடியின் ஆழத்தையும் சிக்கலையும் மட்டுமே மேலும் உருவாக்கும்.

காலி முகத்திடலில் இளைஞர்களின் போராட்டம் காதலுக்கான போராட்டம் என்று அழைக்கப்பட்டது. அதுதவிர கட்சி சார்பற்ற சுதந்திர இளைஞர் போராட்டம் என்றும் பலராலும் பேசப்பட்டது. சரியாக ஒரு மாதத்தில் எந்த வித வன்முறையும் இல்லாமல் இளைஞர்கள் தங்கள் போராட்டத்தை ஆக்கப்பூர்வமாக முன்னெடுத்துச் செல்ல முடிந்தது. போராட்டத்தின் வடிவமும் சுறுசுறுப்பும் புத்திஜீவிகளால் பாராட்டப்பட்டது. இத்தகைய மனிதாபிமானப் போராட்டத்திற்கு வன்முறையாக பதிலடி கொடுப்பது காட்டுமிராண்டித்தனமான மற்றும் பிற்போக்கான முயற்சி என்பதை நாங்கள் ஒப்புக்கொள்கிறோம். 

நாடு இப்போது கடுமையான நெருக்கடியை நோக்கி சென்று கொண்டிருக்கிறது. ஒரு முடிச்சு அவிழ்ந்தால் மேலும் பத்து முடிச்சுகள் தோன்றுகிற நிலை உள்ளது. எவ்வாறாயினும், எமது பார்வையில், மூன்று பெரிய நெருக்கடிகள் பெரியதாகத் தோன்றுகின்றன. அதில் ஒன்று அரசியல் குழப்பத்தால் நாடு அராஜகத்தில் மூழ்கியுள்ளது. அடுத்து பொருளாதார நெருக்கடிக்கு நிரந்தர தீர்வு கிடைக்கும் வரை எந்த பரிமாணமும் இல்லாமல் அதற்கேற்ப பொருளாதார நெருக்கடி மேலும் சிக்கலாகி வருவதைக் காணலாம். மூன்றாவது மக்கள் தீர்வைக் கோரி வீதியில் இறங்கி தமது வேண்டுகோள்களை வெளிப்படுத்தத் தொடங்கியுள்ளனர். அதனால் மக்களின் பொங்கி எழும் கோபம் எங்கே முடியும் என்று யாராலும் சொல்ல முடியாது.

எரிபொருட்கள் இல்லை. மின்சாரம் இல்லை. எரிவாயு இல்லை. சொற்ப எரிபொருட்கள் மற்றும் எரிவாயு விநியோகமும் இன்னும் நெருக்கடிக்கு சென்றுள்ளது. பெட்ரோல் நிலையங்கள் அருகே இன்னமும் பதற்றமான சூழல் நிலவுகிறது. காஸ் விநியோகம் செய்யும் லொரிகளுக்கு கொள்ளை அச்சுறுத்தல் உள்ளது. இதேவேளை, பொதுப் போக்குவரத்துச் சேவைகள் துண்டிக்கப்பட்டதன் காரணமாக, நாட்டில் அனைத்து நடவடிக்கைகளும் செயலிழந்து காணப்படுகின்றன. பலரின் தொழிற்சங்க வேலைநிறுத்தம் காரணமாக நிலைமை மோசமடைந்துள்ளது. பொதுமக்களின் கோபத்தைத் தணிப்பதற்கான அடிப்படை நிபந்தனை அத்தியாவசிய சேவைகளை முறையாகப் வழங்குவதாகும்;. ஆனால் அரசாங்கம் அவ்வாறு செய்ய முடியாத நிலையில் உள்ளது. 

உண்மையில் தற்போது நாட்டில் ஒரு அரசாங்கம் இல்லை. பிரதமர் பதவி விலகிவிட்டார்;. அதன்படி அமைச்சரவை கலைக்கப்பட்டுள்ளது. வலுவான மற்றும் நிலையான அரசாங்கம் இல்லாமல் இந்த நெருக்கடிகள் எதுவும் தீர்க்கப்பட முடியாது. இதற்காக இப்போது தேர்தல் நடத்தப்பட வேண்டுமா? பாராளுமன்றத்தின் ஊடாக புதிய அரசாங்கம் அமைக்கப்பட வேண்டுமா? இடைக்கால அரசாங்கத்திற்கு செல்ல வேண்டுமா? மக்களின் நம்பிக்கையை வெல்லும் முறை தான் என்ன? ஜனாதிபதி பதவி விலக வேண்டுமா? நாட்டின் அடிப்படைச் சட்டமாகிய அரசியலமைப்புச் சட்டம் இதை வழங்க முடியுமா? இதுபோன்ற பல சிக்கலான பிரச்சினைகள் நம் முன் உள்ளன. 

எந்தத் தீர்வாக இருந்தாலும் அது மக்களின் நம்பிக்கையைப் பெற வேண்டும். இல்லையேல் போராட்டத்திற்கு முற்றுப்புள்ளி வைக்க வேண்டும். தற்போது மூன்று பிரதான முன்மொழிவுகள் நாட்டின் புத்திஜீவிகளின் கவனத்தை ஈர்த்துள்ளன. முதலாவது மகாநாயக்க தேரர்களின் பிரேரணையாகும். இரண்டாவதாக அரசாங்கத்தில் இருந்து சுயாதீனமாக இருக்கும் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களின் பிரேரணையாகும். மூன்றாவதாக இலங்கை சட்டத்தரணிகள் சங்கத்தின் தீர்மானம். இந்த மூன்று திட்டங்களிலும் ஒற்றுமைகள் உள்ளன.

தற்போதைய அரசியல் கலந்துரையாடலில் பல விடயங்கள் பலரது கவனத்திற்கு வந்துள்ளன. முதலாவதாக காபந்து அல்லது இடைக்கால அரசாங்கம் உடனடியாக அமைக்கப்பட வேண்டும். இரண்டாவது, நிறைவேற்று அதிகாரம் கொண்ட ஜனாதிபதி முறை ஒழிக்கப்பட வேண்டும். மூன்றாவது அமைச்சரவை பதினைந்துக்கு மட்டுப்படுத்தப்பட வேண்டும். நான்காவது, பிரதமர் மற்றும் அமைச்சரவைக்கு மேல் புலனாய்வு அமைப்பு நியமிக்கப்பட்டு, அந்த அமைப்பு நாட்டை ஆளும் பணியில் ஈடுபடுத்த வேண்டும். இங்கே ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடிய ஒரு வழிமுறை இருப்பதாகத் தெரிகிறது. நெருக்கடிக்கு தற்காலிக தீர்வாக இடைக்கால அரசாங்கம் நிலைநாட்டப்பட வேண்டும். நாட்டில் அமைதி ஏற்பட்டவுடன் தேர்தல் நடத்தி பொருத்தமான மக்கள் பிரதிநிதிகளை தேர்ந்தெடுக்க முடியும். இருப்பினும் தேர்தலுக்கு இது சரியான நேரம் அல்ல என்பதை அனைவரும் ஒப்புக்கொள்வார்கள்..

முதலில் தற்போதைய வன்முறைகள் நிறுத்தப்பட வேண்டும். இதுவரை பல கொலைகள் நடந்துள்ளன. வீடுகள் தீ மூட்டப்பட்டுள்ளன. இதற்கிடையில், கொள்ளை மற்றும் பழிவாங்கும் நடவடிக்கைகளும் பதிவாகியுள்ளன. அராஜகத்தின் அறிகுறிகளாக இவற்றைச் சுட்டிக்காட்டலாம். இந்த நெருக்கடிகள் எதையும் வன்முறை மார்க்கங்கள் தீர்க்காது என்பதை புரிந்து கொள்ள வேண்டும். வன்முறை இன்னும் இன்னும் நெருக்கடியின் ஆழத்தையும் சிக்கலையும் மட்டுமே மேலும் உருவாக்கும்.