இலங்கையின் காடு அழிவு: சுற்றுச்சூழலுக்கும் சமூகத்திற்கும் நேரிடும் ஆபத்து

 ஒரு நூற்றாண்டுக்கு முன்பு, இலங்கையின் பாதி பகுதி அடர்ந்த வனங்களால் மூடப்பட்டிருந்தது. இந்தக் காடுகள் பருவநிலையை கட்டுப்படுத்தி, உயிரினங்களுக்குத் தாயகமாகவும், மக்களின் வாழ்க்கை முறையை பாதுகாக்கும் கண்காணிப்பாளராகவும் செயல்பட்டன. ஆனால் இன்று, வனச்சரிவு 34.06% ஆகக் குறைந்துள்ளது, மேலும் இந்தக் கணக்கெடுப்பு தொடர்ந்து குறைந்து கொண்டிருக்கிறது. வன அழிவு என்பது வெறும் மரங்களை இழப்பதோடு மட்டும் முடிவதில்லை; அது இலங்கையின் இயற்கை பாதுகாப்பு அமைப்புகளை முறியடிக்கிறது.

நகர்ப்புற விரிவாக்கம், விவசாய வளர்ச்சி, மற்றும் தொழில் முனைவுகளுக்காக வனங்கள் பயன்படுத்தப்படுவதால், இந்நாட்டு நிலப்பரப்பில் பெரும் மாற்றம் ஏற்பட்டுள்ளது. கடந்த சில தசாப்தங்களில், நிலச்சரிவுகள், மழை குறைபாடு, நீர்த் தட்டுப்பாடு, மற்றும் வாழிடங்களின் அழிவு போன்ற நிகழ்வுகள் அதிகரித்துள்ளன. இலங்கை எந்தப் பகுதியிலே வாழ்ந்தாலும், வன அழிவின் தாக்கம் அனைவரையும் ஒரே மாதிரியாகவே பாதிக்கிறது.

காடு அழிவின் முக்கியமான புள்ளிவிவரங்களைப் பார்த்தால், இந்த அழிவு ஒரு சாதாரண வளர்ச்சி பாதை அல்ல என்பது தெளிவாகிறது. 1948-ல் சுதந்திரம் பெற்ற பின், இலங்கையின் பொருளாதார துறையில் வேகமான வளர்ச்சி ஏற்பட்டது. பெரும் அளவிலான தேயிலை, ரப்பர், மற்றும் தேங்காய் தோட்டங்கள் உருவாக்குவதற்காக ஆயிரக்கணக்கான ஹெக்டேர் நிலப்பரப்புகள் அழிக்கப்பட்டன. 1990-2000 காலக்கட்டத்தில் மட்டும், ஆண்டுக்கு சராசரியாக 26,800 ஹெக்டேர் வனங்கள் அழிக்கப்பட்டன. 2005-க்குள், நாட்டின் மொத்த வனவளத்தின் 26% இழந்திருந்தது.

இன்றும் காடு அழிவு தொடர்ந்துகொண்டே இருக்கிறது. சட்டவிரோத மரவெட்டல் மற்றும் ஆக்கிரமிப்புகள், நகர்ப்புற வளர்ச்சிக்கான நிலம் பிடிப்புகள், மற்றும் பெரிய அளவிலான தொழில்துறை திட்டங்கள் ஆகியவை முக்கிய காரணிகளாக செயல்படுகின்றன. இது மட்டுமல்லாமல், நாட்டின் பல பகுதிகளில் வனப்பகுதிகள் விவசாய பயன்பாட்டிற்காக மாற்றப்படுகின்றன. பசுமையான இயற்கை வனங்களை தோட்டங்களாக மாற்றுவதால், நிலச்சரிவுகள் அதிகரிக்கின்றன, உயிரினங்கள் வாழ்விடங்களை இழக்கின்றன, மற்றும் நிலத்தினுடைய இயற்கை வளம் நீக்கப்படுகிறது.

இலங்கையின் முக்கியமான வன வளங்களில், சின்ஹராஜா மழைக்காடு குறிப்பிடத்தக்கது. இது யுனெஸ்கோ உலக பாரம்பரியக் களமாக அறிவிக்கப்பட்டதோடு மட்டுமல்லாமல், நாட்டின் மிக முக்கியமான உயிரினப் பாதுகாப்பு மண்டலமாகவும் இருக்கிறது. இங்கு நாட்டின் 60% தனிச்சிறப்பு வாய்ந்த மரவகைகள் காணப்படுகின்றன. அதேபோல், 50% இலங்கை தனிச்சிறப்பு கொண்ட உயிரினங்கள் இக்காடுகளில் வாழ்கின்றன. ஆனால் கடந்த சில வருடங்களில், இக்காடுகளிலும் ஆக்கிரமிப்புகள் மற்றும் மரவெட்டல்கள் அதிகரித்துள்ளன. வனவியல் நிபுணர்கள் எச்சரிக்கின்றனர்: “சின்ஹராஜா தொடர்ச்சியாக அழிக்கப்பட்டால், இருபது வருடங்களுக்குள் அதன் தனித்துவமான சூழல் முற்றிலும் அழிவடையக்கூடும்.”

இதேபோல், அனுராதபுரம், பொலன்னறுவை, மற்றும் மொனராகல ஆகிய பகுதிகளில் உள்ள வறண்ட பருவக்காடுகளும் மிகப்பெரிய ஆபத்தில் உள்ளன. இவை வெப்பநிலை மாற்றங்களை கட்டுப்படுத்தும் முக்கிய இயற்கை தடுப்புச்சுவராக செயல்படுகின்றன. வன அழிவு காரணமாக, இந்த பகுதிகளில் நிலச்சரிவுகள் அதிகரித்து, விவசாய உற்பத்தி குறைந்து வருகிறது. நிலத்தின் வளமையை மேம்படுத்தும் வறண்ட வனங்கள் அழிக்கப்படுவதால், விவசாயிகள் தங்களது வாழ்வாதாரத்தை இழந்து வருகின்றனர்.

காடு அழிவு காரணமாக இலங்கையின் பருவநிலையும் கடுமையாக பாதிக்கப்பட்டுள்ளது. இலங்கை வழக்கமாக வருடத்திற்கு இரண்டு மழைப்பருவங்களை அனுபவிக்கும் நாடாக இருந்தது. ஆனால் தற்போது, மழைக்காலங்கள் சீரற்ற முறையில் அமைந்து வருகின்றன. ஒரு பகுதியில் கனமழை பெய்தால், மற்றொரு பகுதியில் கடுமையான வறட்சி நிலவும் நிலை ஏற்பட்டுள்ளது. இதனால் விவசாயிகள் பெரும் நஷ்டம் அடைகின்றனர். முக்கியமாக, யால மற்றும் மஹா பருவ மழை முறையான காலக்கட்டங்களில் வருவதை நம்பி செயற்கை நீர்ப்பாசன முறைகளை கையாள முடியாத நிலை ஏற்பட்டுள்ளது.

வன அழிவு நேரடியாக குடிநீர் வசதிகளையும் பாதிக்கின்றது. இலங்கையின் முக்கிய ஆறுகளான மகாவலி, களனி, மற்றும் டெடுரு ஓயா ஆகியவை வன அழிவினால் அதிக சீர்குலைவிற்கு உள்ளாகியுள்ளன. ஆறுகளின் நீர்ப்பாசன சக்தி குறைந்து, பல கிராமங்கள் குடிநீருக்கு தூர இடங்களுக்கு சென்று தண்ணீர் பெற்றுச் செல்ல வேண்டிய நிலை ஏற்பட்டுள்ளது. ஆழ்துளை கிணறுகள் மற்றும் நீர் சேமிப்பு திட்டங்கள் குறைந்து, மக்கள் தூரதூரத்திற்குச் சென்று நீரை தேட வேண்டிய கட்டாயத்திற்கு தள்ளப்பட்டுள்ளனர்.

காடு அழிவின் ஒரு பெரிய விளைவு மனித – யானை மோதலாகும். வனப்பகுதிகள் சுருங்கியதால், யானைகள் உணவுக்காக மனித குடியேற்ற பகுதிகளுக்குள் வரத் தொடங்கியுள்ளன. இதனால் ஆண்டுதோறும் சுமார் 300 யானைகள் கொல்லப்படுகின்றன, மேலும் பல கிராமப்புற மக்கள் உயிரிழக்கின்றனர். இது யானைகளுக்கும் மனிதர்களுக்கும் இடையேயான சகஜ வாழ்க்கையை முற்றிலும் மாற்றியுள்ளது.

இத்தனை விளைவுகளை கருத்தில் கொண்டால், இலங்கை முழுவதும் வனங்களை பாதுகாக்க திட்டமிடப்பட்ட நடவடிக்கைகள் அவசியமாகின்றன. இது வெறும் சுற்றுச்சூழல் பிரச்சினை மட்டுமல்ல; இது நாட்டின் நீர் முகாமை, விவசாய நிலைப்பாடு, மற்றும் பொருளாதார பாதுகாப்பிற்கான அடிப்படை அச்சுறுத்தலாகும். ஆகவே, வன அழிவை கட்டுப்படுத்த பல்வேறு வழிகளை அரசு, பொது அமைப்புகள், மற்றும் குடிமக்கள் இணைந்து முன்னெடுக்க வேண்டும்.

முதன்மையான தீர்வாக, சட்டவிரோத மரவெட்டலுக்கு கடுமையான தண்டனைகள் விதிக்க வேண்டும். அரசு வனங்களை மீளப்பெற முறையான நிலைத்திட்டங்களை வகுக்க வேண்டும். அதேசமயம், தொழில்துறை மற்றும் நகர்ப்புற வளர்ச்சி திட்டங்களில் வனங்களை அழிக்காமல் மாற்று வழிகள் தேடப்பட வேண்டும். விவசாயம் மேற்கொள்ளும் முறையில் மாற்றம் கொண்டு வந்து, நிலத்தை பாதுகாக்கும் முறைகளை எடுக்க வேண்டும்.

வனங்களை மீளக் காப்பதற்கான வேலைத்திட்டங்களில் அனைவரும் பங்கேற்க வேண்டும். இது நம் சுற்றுச்சூழலை மட்டுமல்ல, நம் எதிர்கால சந்ததியினரின் வாழ்க்கையைப் பாதுகாக்கும் ஒரு அத்தியாவசிய நடவடிக்கையாகும். இன்று நாம் எடுக்கும் முடிவுகள் நாளைய இலங்கையின் பசுமை நிலையை தீர்மானிக்கின்றன. வன அழிவின் வேகம் அதிகரித்துக் கொண்டே சென்றால், சில தசாப்தங்களில் இலங்கை பசுமை இல்லாத ஒரு தீவாக மாறிவிடும். நமது இயற்கை வளங்களை பாதுகாக்க, இன்றே நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும்.