போதைப்பொருள் அச்சுறுத்தலைக் கட்டுப்படுத்துவதில் ஒரு அசுர பாய்ச்சல்

சமூகத்தின் மீது படிந்திருக்கும் தீய நிழல்களில் மிகவும் கொடூரமானது எதுவென்றால், ஒரு காலத்தில் நகத்தால் உடைக்கப்படக்கூடிய சிறிய மரக்கன்றாக இ

ருந்த போதைப்பொருள் அச்சுறுத்தல், இன்று ஒரு வலுவான, நூற்றுக்கணக்கான கோடரி அடிகளால் கூட உடைக்க முடியாத பெரும் ஆலமரம்போல (A Giant Tree with Hard-to-cut Trunk) ஆழமாக வேரூன்றிவிட்டது என்பதாகும். இந்த மரத்தை வேரோடு பிடுங்கி, அதன் நச்சுக் கிளைகளை அழித்து எரிப்பதற்கு, வெறும் வார்த்தைகள் போதாது; ஒரு உறுதியான சட்ட மற்றும் நிர்வாக நடவடிக்கை அவசியம். எமது தேசத்தை அழிவின் விளிம்புக்கும், வீழ்ச்சியின் படுகுழிக்கும் இழுத்துச் சென்றிருக்கும் இந்த நச்சு போதைப்பொருள் அச்சுறுத்தலைக் கட்டுப்படுத்த வேண்டியதன் தேவை இன்று முன்னெப்போதையும் விட அதிகரித்துள்ளது.

முக்கியத் தலைப்புகள் சுருக்கம்:

• போதைப்பொருள் வர்த்தகம் அரசியல்வாதிகள் மற்றும் அதிகார வர்க்கத்தின் மறைமுக ஒத்துழைப்புடன் வேரூன்றி, சட்டப்பூர்வ ஆட்சியின் அதிகாரத்தைக் குறைக்கும் 'கறுப்பு அரசாக' வளர்ந்துள்ளது.
• ஜனாதிபதி அனுர குமார திசாநாயக்கவின் 'போர் பிரகடனம்' வரவேற்கத்தக்கது என்றாலும், 'மருந்துகளின் மாயாஜாலப் புயல்' போன்ற இலக்கியச் சொற்களுக்குப் பதிலாக, சட்டத்தின் முழுமையான அதிகாரம் கட்டவிழ்த்து விடப்பட வேண்டும்.
• பொதுமக்களை உளவு பார்ப்பவர்களாகவோ அல்லது இரகசியச் செயற்பாடுகளில் ஈடுபடுத்துவதற்கோ அரசாங்கம் அழைக்கக் கூடாது; இது அரசின் சட்டப்பூர்வப் பொறுப்பாகும்.
• பாதாள உலகை அடக்குவதற்கு, கடந்த காலங்களில் நடந்தது போல, 'காட்டுச் சட்டத்தை' அமல்படுத்தாமல், விசேட நீதிமன்றங்கள் மற்றும் சட்டப்பூர்வ இராணுவப் பிரிவுகள் மூலம் இரக்கமற்ற நீதி வழங்கப்பட வேண்டும்.

அறிமுகம் மற்றும் பிரதான பிரச்சினை

இந்த நாட்டின் அரசாங்க வரலாற்றில் போதைப்பொருள் அச்சுறுத்தலுக்கு எதிராக எடுக்கப்பட்ட மிருகத்தனமான நீதி நடவடிக்கைகள் குறித்து எழுப்பப்பட்ட குரல்கள் வீண் போகவில்லை. அந்த நடவடிக்கைகள் மூலமே இந்த அச்சுறுத்தலைக் குறிப்பிடத்தக்க அளவில் கட்டுப்படுத்த முடிந்தது. இருப்பினும், அந்த நடவடிக்கைகளுடன் ஒரே நேரத்தில் மேற்கொள்ளப்பட்ட கண்ணுக்குத் தெரியாத எதிர் நடவடிக்கைகளால் (Invisible Counter-actions) எதிர்பார்க்கப்பட்ட வெற்றிகரமான முடிவுகளை அடைய முடியவில்லை என்பது துரதிர்ஷ்டவசமானது. இந்தத் துறை வேரூன்றியதற்குக் காரணம், இந்தக் கிளர்ச்சி எதிர்ப்பு நடவடிக்கைகளுடன் தொடர்புடைய முன்னணி நபர்கள், பலத்தால் குழப்பமடைந்த சில அரசியல்வாதிகளின் அனுசரணையில் இருந்தார்கள் என்பதே ஆகும். பாதாள உலகத்தின் வேரூன்றல் நிலைமையைத் துரிதப்படுத்திய அதே வேளையில், அரசியல்வாதிகளின் அனுகூலங்களைப் பாதுகாத்துவந்த அதிகார வர்க்கம் (Bureaucracy), போதைப்பொருள் கடத்தல்காரர்களுடன் நேரடி அல்லது மறைமுக உறவுகளைப் பேணி, தவறுகளுக்குக் கண்மூடித்தனமாக இருந்தது அல்லது அமைதியாக இருந்தது. இந்தத் தொடர்புகளின் வலையமைப்பால், போதைப்பொருள் கடத்தல்காரர்களுக்கு எதிரான நடவடிக்கைகள் சில நேரங்களில் தடைப்பட்டன. ஒரு தேசத்தின் சட்ட அமுலாக்க அமைப்பையே முடக்கிப்போடும் இந்தச் சக்தி, இன்று இலங்கையின் ஒரு பிரதான பிரச்சினையாக நீடிக்கிறது.

சமூகப் பொருளாதாரத் தாக்கங்கள்

போதைப்பொருள் அச்சுறுத்தல் என்பது வெறுமனே ஒரு குற்றவியல் பிரச்சினை அல்ல; அது நாட்டின் சமூகப் பொருளாதார மற்றும் அரசியல் ஸ்திரத்தன்மையைச் சிதைக்கும் ஒரு சமூகப் பயங்கரவாதம் (Social Terrorism) ஆகும். முதலாவதாக, இது பொதுமக்களின் பாதுகாப்பை அச்சுறுத்துகிறது. போதைப்பொருள் வலையமைப்புகளின் பிணைப்பால் ஏற்படும் கூலிப் படுகொலைகள் (Contract Killings) மற்றும் கட்டாய வசூல்கள் காரணமாகப் பொது வாழ்க்கை அமைதி இழக்கிறது. இரண்டாவதாக, இந்த வர்த்தகம் முறைசாரா முறையில் பாரிய செல்வத்தை உருவாக்கி, சாதாரண பொருளாதார நடவடிக்கைகளை முடக்குகிறது. ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் (UN) புள்ளிவிவரங்கள் சுட்டிக்காட்டும் குற்றச் செயல்களுடன் தொடர்புடைய நிதி பரிமாற்றங்கள், இந்த சட்டவிரோத பணம் எவ்வாறு ஜனநாயகச் செயல்முறையையும், உள்ளூர் வர்த்தகத்தையும் ஊடுருவிச் சிதைக்கிறது என்பதை வெளிப்படுத்துகின்றன. மூன்றாவதாக, இந்த "கறுப்பு அரசு" அதன் செயற்பாடுகளின் மூலம் அரசாங்கத்தின் அதிகாரத்தை செயலிழக்கச் செய்கிறது. தவறுகளுக்குக் கண்மூடித்தனமாக இருக்கும் அதிகாரிகளின் ஒரு சங்கிலித் தொடரை உருவாக்குவதன் மூலம், சட்டத்தின் ஆதிக்கத்தையே (Rule of Law) கேள்விக்குள்ளாக்குகிறது. இது சர்வதேச முதலீட்டாளர்கள் மத்தியில் நாட்டைக் குறித்த பாதுகாப்பின்மை குறித்த அச்சத்தை உருவாக்குகிறது.

பொதுமக்களின் உணர்வுகளும் எதிர்பார்ப்புகளும்

சமூகப் பாதுகாப்பு மற்றும் அன்றாட வாழ்வில் தலையிடும் இந்தக் குற்றச் செயல்களை அகற்றுவதற்கு மக்கள் அதிகாரம் பெற்ற அரசாங்கத்தை, குறிப்பாக மூன்றில் இரண்டு பங்குக்கும் மேலான அதிகாரத்தைக் கொண்ட ஒரு அரசாங்கத்தை மக்கள் தேர்ந்தெடுத்துள்ளனர். இந்தக் கட்டத்தில் பொதுமக்களின் கடமை நிறைவேற்றப்பட்டுள்ளது என்றே நாம் கருத வேண்டும். பொதுமக்கள் சுதந்திரமாகவும் மகிழ்ச்சியாகவும் வாழக்கூடிய ஒரு சமூகத்தை உருவாக்க வேண்டும் என்ற ஒற்றை எதிர்பார்ப்புடனேயே அவர்கள் உள்ளனர். ஜனாதிபதி அனுர குமார திசாநாயக்கவின் அண்மைய உரை மற்றும் எச்சரிக்கைகள் காரணமாக, போதைப்பொருள் அச்சுறுத்தலைக் கட்டுப்படுத்துவதில் ஒரு அசுர பாய்ச்சல் இருக்கும் என்ற நம்பிக்கையும் எதிர்பார்ப்பும் மக்கள் மத்தியில் தற்போது அதிகரித்துள்ளது. சரணடையுமாறு விடுக்கப்பட்ட எச்சரிக்கை, பாதாள உலகக் குழுக்களுக்கு ஒரு தெளிவான செய்தியை அளிப்பதாக மக்கள் நம்புகின்றனர். இருந்தபோதிலும், அரசாங்கம் கடுமையான சட்ட நடவடிக்கைகளை மட்டுமே எடுக்க வேண்டும் என்று அவர்கள் எதிர்பார்க்கிறார்கள்.

அரசியல் தலைமையின் பதில்கள்

ஜனாதிபதி அனுர குமார திசாநாயக்க "நச்சு போதைப்பொருள் அரசுக்கு எதிராகப் போரை" அறிவித்து, போதைப்பொருள் கடத்தல்காரர்களுக்கு ஒரு இறுதி எச்சரிக்கையை விடுத்துள்ளார். "விற்பனை செய்பவர்கள் வெளியேற வேண்டும்சரணடைய வேண்டும்," என்றும், இல்லையெனில் "இந்த போதைப்பொருள் குற்ற அரசு நிச்சயமாக அழிக்கப்படும்" என்றும் அவர் விடுத்த சவால் மிகவும் முக்கியமானது. மேலும், அவர் பாதாள உலக மன்னர்களுக்குச் சவால் விடுத்து, சில வெளிநாடுகளில் உள்ளோரையும், தடுப்புக் காவலில் உள்ளோரையும் குறிக்கிறார். இந்தச் சூழ்நிலையில், அவர் "மருந்துகளின் மாயாஜாலப் புயல்" மற்றும் "கறுப்பு அரசு" போன்ற இலக்கியச் சொற்களைப் பயன்படுத்துகிறார். இந்தக் கவித்துவமான சொல்லாடல் ஒருபுறம் உணர்ச்சிமயமான ஆதரவைப் பெற்றாலும், மறுபுறம், ஒரு கொடூரமான சமூக அச்சுறுத்தலை அதன் தீவிரத்திலிருந்து கவிதை ரீதியாகக் குறைமதிப்பிற்கு உட்படுத்தவில்லையா என்ற கேள்வியை நாம் எழுப்ப வேண்டியுள்ளது.

எமது நிலைப்பாடு: சட்டப்பூர்வ அதிகாரமே பிரதானம்

போதைப்பொருள் அச்சுறுத்தலை ஒழிப்பதற்குச் சட்டம் மற்றும் வன்முறை கட்டவிழ்த்து விடப்பட வேண்டும் என்றே எமது நிலைப்பாடு வலியுறுத்துகிறது. ஆனால், அந்த வன்முறை சட்டத்தால் அங்கீகரிக்கப்பட்டதாகவும், ஒருபோதும் சட்டவிரோத காட்டுச் சட்டமாக (Illegal Jungle Law) இருக்கக் கூடாது என்றும் நாம் பரிந்துரைக்கிறோம். 88 மற்றும் 89 காலகட்டத்தில் ஜே.வி.பி.யின் கெரில்லாப் போரை அடக்குவதற்காக அரசாங்கமே காட்டுச் சட்டத்தை அமல்படுத்திச் சட்டவிரோத குழுக்களைத் (மஞ்சள் பூனைகள், கருப்புப் பூனைகள்) திரட்டிய கொடூரமான பின்னணியை நாம் மறந்துவிடவில்லை. நீதியான சமூகத்தின் கனவை மக்கள் முன் வைத்த ஒரு அரசாங்கம், அதன் எதிரிகளைச் சட்டப்பூர்வமாக மட்டுமே அடக்க வேண்டும்.

மிக முக்கியமாக, இந்தச் செயல்பாட்டில் பொதுமக்களை உளவாளிகளாகவோ அல்லது நேரடித் தலையீடு செய்யவோ ஈடுபடுத்துவது பொருத்தமற்றதும் நியாயமற்றதுமாகும். ஜனாதிபதி அனுரவின் அறிக்கை, மக்கள் ஈடுபட வேண்டும் என்பதை வலியுறுத்துவதால், நாம் அதை வன்மையாக எதிர்க்கிறோம். பொதுப் பாதுகாப்பு மற்றும் அன்றாட வாழ்க்கையை உறுதிப்படுத்துவதற்காகவே அரசாங்கத்தை மக்கள் அதிகாரத்திற்குத் தேர்ந்தெடுத்துள்ளனர். இந்த அதிகாரம் மற்றும் தலைமைத் தளபதியின் அதிகாரம் (Authority of the Commander-in-Chief) இப்போது ஜனாதிபதியிடம் உள்ளது.

நடைமுறைச் சாத்தியமான தீர்வுகள்

போரை வெற்றியுடன் முடிக்கவும், மீதமுள்ள காலத்தையும் வரவிருக்கும் தேர்தலையும் உறுதிப்படுத்தவும், அரசாங்கம் வெறும் வார்த்தைகளுடன் நின்றுவிடாமல், உறுதியான மற்றும் சட்டப்பூர்வமான வழிமுறைகளைச் செயல்படுத்த வேண்டும்:

1. விசேட நீதிக் கட்டமைப்பை நிறுவுதல்: போதைப்பொருள் தொடர்பான வழக்குகளை விரைவாகவும், துல்லியமாகவும் கையாள, சிறப்பு நீதிமன்றங்கள் (Special Courts) உடனடியாக நிறுவப்பட வேண்டும். இது வழக்குகளைத் தாமதப்படுத்துவதன் மூலம் குற்றவாளிகள் தப்பிக்கும் வழியை அடைக்கும்.
2. சட்டப்பூர்வ சிறப்புப் பிரிவு: பாதாள உலகத்தை அடக்குவதற்காக ஒரு சிறப்பு இராணுவப் பிரிவைச் சட்டப்பூர்வமாக நிறுவ அரசாங்கம் இயல வேண்டும். இந்த அமைப்பு அரசாங்கத்தின் கட்டமைப்புக்குள் இயங்கி, குற்றச் செயல்களுக்குப் பொறுப்புக் கூறக்கூடியதாகவும் (Accountable for its actions) இருக்க வேண்டும்.
3. அதிகார வர்க்கத்தின் சுத்திகரிப்பு: போதைப்பொருள் கடத்தல்காரர்களுடன் நேரடி அல்லது மறைமுகத் தொடர்புகளைப் பேணிவந்த அதிகார வர்க்கம் மற்றும் சட்ட அமுலாக்கத் திணைக்களத்தின் (Law Enforcement Department) உள்ளேயுள்ள அனைத்து ஊழல் கூறுகளையும் அகற்ற ஒரு பாரிய உள் விசாரணைத் திட்டத்தை (Internal Investigation Program) ஆரம்பிக்க வேண்டும்.
4. சொத்துகளைப் பறிமுதல் செய்தல்: வெளிநாடுகளில் உள்ள பாதாள உலக மன்னர்கள் மற்றும் கைது செய்யப்பட்டவர்களின் அனைத்துச் சட்டவிரோத சொத்துகளையும் உடனடியாகவும், இரக்கமற்ற முறையிலும் பறிமுதல் செய்வதற்கு ஒரு வலுவான நிதி முகாமைத்துவத் திட்டத்தை (Financial Management Plan) உருவாக்க வேண்டும்.

முடிவுரை: மக்கள் அரசிற்கான அடித்தளம்

ஜனாதிபதி அனுர கறுப்பு அரசுக்கு எதிராகப் போர் அறிவித்துள்ளார்; இப்போது போர் தொடங்கிவிட்டது. மீதமுள்ள காலத்தையும், வரவிருக்கும் தேர்தலையும் உறுதி செய்ய இந்தப் போரை அரசாங்கம் வென்றே ஆக வேண்டும். அதற்காக, அரசாங்கம் உள்கட்டமைப்பு மற்றும் மனிதவளத்தை வழங்க வேண்டும். கவிதை, பாடல்கள் மற்றும் நாடகங்கள் இந்த அச்சுறுத்தலை ஒழிப்பதில் எந்தப் பயனும் இல்லை. அரசாங்கம் உளவு பார்க்கச் சொல்லிப் பொதுமக்களை அழைப்பதை நிறுத்திவிட்டு, தனது சட்டப்பூர்வ இராணுவ மற்றும் நீதி அதிகாரத்தை முழுமையாகப் பயன்படுத்த வேண்டும். இந்த நாட்டில் கறுப்பு அரசு அல்ல, மக்கள் அரசுக்கான இடமே உள்ளது என்ற ஜனாதிபதியின் கூற்று வெற்றிபெற, அவர் தனது சொல்லாற்றலுக்கு இணையாகச் சட்ட அதிகாரத்தின் இரும்புப் பிடியை பயன்படுத்த வேண்டும். குறுகியகால அரசியல் ஆதாயங்களுக்காகச் சட்டவிரோத நடவடிக்கைகளை நாடாமல், நிரந்தரமான நீதியைக் கட்டியெழுப்புவதே ஒரு புதிய அரசாங்கத்தின் தார்மீகக் கடமையாகும்.