மாகாண சபைத் தேர்தல்: ஜனநாயகத்தின் ஒத்திவைக்கப்பட்ட உரிமை

இன்று நான் எடுத்துக்கொண்ட விடயம், எமது தேசத்தின் ஜனநாயக அடித்தளத்தை ஆட்டிப்படைக்கும் ஒரு முக்கியமான அரசியல் சிக்கல் பற்றியது. அதுதான்

, பல ஆண்டுகளாக ஒத்திவைக்கப்பட்டுக் கிடக்கும் மாகாண சபைத் தேர்தல்கள்.

பொது நிர்வாகம், மாகாண சபைகள் மற்றும் உள்ளூராட்சி அமைச்சர் சந்தன அபயரத்ன அவர்கள், மாகாண சபைத் தேர்தல்கள் தொடர்பாக நடவடிக்கை எடுக்க ஒரு தேர்வுக் குழு நியமிக்கப்படும் என்று அறிவித்துள்ளார். இது எல்லை நிர்ணயம் தொடர்பான பிரச்சினைகளைத் தீர்ப்பதற்காக நடத்தப்படுகிறது. அதே சமயம், ஜனாதிபதி அனுர குமார திசாநாயக்க அவர்கள், 2026ஆம் ஆண்டு மாகாண சபைத் தேர்தலை நடத்துவதற்காக வரவுசெலவுத் திட்டத்தில் ரூ. 10 பில்லியன் ஒதுக்கப்பட்டுள்ளதாகத் தனது உரையில் தெரிவித்துள்ளார். மேலும், மாகாண சபைத் தேர்தலை நடத்துவதற்கான சட்டங்களை வகுப்பது பாராளுமன்றத்தின் வேலை என்றும் அவர் கூறியிருக்கிறார்.

இந்தச் சூழ்நிலை, மாகாண சபைத் தேர்தல்கள் குறித்த விவாதத்தை மீண்டும் கட்டியெழுப்ப ஒரு சரியான பின்னணியை உருவாக்கியுள்ளது.

அன்பின் உறவுகளே, இந்த மாகாண சபைகளின் கதை எங்கிருந்து ஆரம்பிக்கிறது? 1978ஆம் ஆண்டு அரசியலமைப்பின் 13வது திருத்தத்தின் மூலம்தான் மாகாண சபைகளின் அதிகாரபூர்வ சட்டம் வெளிச்சத்திற்கு வந்தது. அதன்படி, 1987ஆம் ஆண்டின் 42ஆம் இலக்க மாகாண சபைகள் சட்டம் நிறைவேற்றப்பட்டு, முதல் தடவையாக பல மாகாணங்களில் 1988 ஏப்ரலில் தேர்தல்கள் நடத்தப்பட்டன. ஆனால், ஆரம்பத்திலிருந்தே இத்தேர்தல்கள் கட்டம் கட்டமாகவே நடத்தப்பட்டு வருகின்றன. இந்த நிலையில், எமது நாட்டில் மாகாண சபைத் தேர்தல் முறை, அந்தோ சீரற்ற, நிலையற்ற என்ற நிலைக்கு வந்துவிட்டது.

முன்பு ஆட்சியில் இருந்த அரசாங்கங்களைப் போலவே, தற்போதைய அரசாங்கமும் அதிகாரம் குறித்த நிச்சயமற்ற உணர்வுகளின் அடிப்படையில் தேர்தல்களை ஒத்திவைக்கும் நுட்பமான கொள்கையை செயல்படுத்தும் என்ற சந்தேகம், எம்மக்கள் மத்தியில் எழுவது நியாயமானது.

இன்றுவரை, மாகாண சபைத் தேர்தல்களை நடத்த எந்தத் தேர்தல் முறையைப் பயன்படுத்த வேண்டும்? என்பது தீர்க்கப்படாத நெருக்கடியாகவே உள்ளது. ஜனாதிபதி அனுர அவர்கள் நாடாளுமன்றத்திடம், தேவையான சட்டங்களை வகுக்குமாறு விடுத்த கோரிக்கையில், இந்தக் கேள்விக்கான பதில் மறைந்திருக்கவில்லையா?

மாகாண சபை முறையின் நல்ல அம்சங்கள் நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளன. பல ஆண்டுகளாகத் தேர்தல்கள் நடத்தப்படவில்லை என்றாலும், மாகாண சபை முறை இன்னும் செயலில் உள்ளது. கல்வி முகாமைத்துவம், சுகாதார சேவைகள், வீதி அபிவிருத்தி போன்ற பல செயல்பாடுகள் மாகாண சபைகளின் விதிகள் மற்றும் ஒழுங்குமுறைகளின்படி இன்னும் செயல்படுத்தப்படுகின்றன. ஜனாதிபதி அவர்கள் ஒன்பது மாகாணங்களுக்கான ஆளுநர் பதவிகளை நிரப்பியுள்ளமை, இந்த அமைப்பு இன்னும் செயலிழக்கவில்லை என்பதைத் தெளிவுபடுத்துகிறது.

இன்று, இந்த நாட்டில் உள்ள ஒன்பது மாகாண சபைகளின் உத்தியோகபூர்வ பதவிக்காலம் முடிவடைந்துவிட்டது. சில மாகாணங்களுக்குத் தேர்தல்கள் நடத்தப்பட்டு எட்டு ஆண்டுகளுக்கும் மேலாகிவிட்டது! தொடர்ந்து தேர்தல்கள் நடைபெறாததால் ஏற்பட்ட இந்த வாய்ப்பை, அதாவது நாட்டின் ஒன்பது மாகாணங்களுக்கும் ஒரே நாளில் தேர்தல்களை நடத்த அனுமதிக்கும் பின்னணியை, நாம் புறக்கணிக்கலாமா என்பதை மறுபரிசீலனை செய்ய வேண்டும்.

"ஜனநாயகத்தின் இதயத்துடிப்பே தேர்தல்தான்." ஜனநாயக முறைமைகளில் தேர்வுகளைப் புறக்கணிப்பது என்பது, ஒரு நாட்டின் ஆட்சி அமைப்பில் புற்றுநோயாக மாறிவிடுகிறது. 2017-2019 க்கு இடையில் ஆட்சியில் இருந்த அரசாங்கத்தின் மீது சுமத்தப்பட்ட இந்தக் குற்றச்சாட்டு, இப்போது நாம் அனைவரும் விழிப்புடன் இருக்க வேண்டும் என்பதை உணர்த்துகிறது.

நாடாளுமன்றம்தான் இந்த நாட்டின் சட்ட மன்றம். எந்தவொரு சட்டத்தையும் இரத்து செய்து புதிய சட்டங்கள் மற்றும் விதிமுறைகளை இயற்றும் அதிகாரம் அதற்கு உள்ளது. தற்போதைய அரசாங்கத்துக்கு மூன்றில் இரண்டு பங்கு பெரும்பான்மையில் எந்தப் பிரச்சினையும் இல்லை.

மாகாண சபைத் தேர்தல்களை நடத்துவதற்குப் பொருத்தமான சட்டங்களை இயற்றுமாறு ஜனாதிபதி அவர்கள் நாடாளுமன்றத்திடம் கோரியது நியாயமானதுதான். ஆனால், இந்த விவாதங்கள் இழுத்தடிக்கப்பட்டு, தேர்தல் ஒத்திவைக்கப்படுமானால், அதுவும் அரசியலமைப்பு மீறலாக ஆகாதா என்ற கேள்வி எழுகிறது.

எனவே, நாம் ஜனநாயகத்தின் காவலர்களாக, மாகாண சபைத் தேர்தல்கள் உடனடியாக நடத்தப்பட வேண்டும் என வலியுறுத்துவோம். காலம் தாழ்த்தாமல், எமது மக்களின் அடிப்படை ஜனநாயக உரிமையை நிலைநாட்ட, உரிய சட்டங்களை இயற்றி, தேர்தல்களை நடத்துவதற்கான உறுதியான நடவடிக்கையை அரசாங்கம் உடனடியாக எடுக்க வேண்டும் என நான் மக்கள் சார்பாக வேண்டிக்கொள்கிறேன்.

நன்றி!