ஏற்றுமதி விரிவாக்கமும், இறக்குமதி வரி சிக்கலும்: இலங்கை பொருளாதாரத்தின் அவசர மாற்றம் தேவை

அமெரிக்க ஜனாதிபதி டொனால்ட் டிரம்ப் அவர்களால் இலங்கையிலிருந்து இறக்குமதி செய்யப்படும் பொருட்களுக்கான வரி விகிதம் 30% ஆக அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது. இந்த ஒற்றைத் தீர்மானம், இலங்கையின் பொருளாதார எதிர்காலத்தைப் பற்றிய உரையாடலுக்கு ஒரு குவியமாக உள்ளது. இது நம் ஏற்றுமதித் திறன்களின் பலவீனங்களை வெளிச்சத்திற்குக் கொண்டுவருவது மட்டுமல்லாமல், அடிப்படை பொருளாதார மறுசீரமைப்பு மற்றும் வெளிநாட்டு வர்த்தக உத்திகளில் அவசர மாற்றங்களுக்கான தேவையையும் எடுத்துக்காட்டுகிறது. 

மத்திய வங்கி ஆளுநரின் கூற்றுப்படி கூடுதல் பேச்சுவார்த்தைகள் மூலம் இந்த வரி விகிதத்தைக் குறைக்க இயலும் என்ற நம்பிக்கையும், வர்த்தக அமைச்சரின் புதிய சந்தைகளைத் தேட வேண்டும் என்ற அறிவுறுத்தலும் நடைமுறையில் எப்படி உருப்பெறும் என்பதே கேள்வி.

டிரம்ப் நிர்வாகத்தின் இந்த வரி முடிவு, இலங்கையின் ஏற்கனவே சவாலான பொருளாதார நிலையில் கூடுதல் அழுத்தத்தை ஏற்படுத்தும் என்று பலர் கருதுகின்றனர். ஆரம்பத்தில் 44% என முன்மொழியப்பட்ட இந்த வரி, அரசாங்கத்தின் தலையீட்டின் பேரில் 30% ஆகக் குறைக்கப்பட்டது என்பதும் கவனிக்கத்தக்கது. இலங்கை அமெரிக்காவிற்கு செலுத்தும் இறக்குமதி வரி, அமெரிக்கா இலங்கைக்கு செலுத்தும் வரியை விட மிக அதிகம் என்பது முக்கியமான விடயம். அமெரிக்காவில் கணினிகள், இயந்திரங்கள் போன்ற மூலதனப் பொருட்கள் விலை உயர்ந்ததால், இலங்கை இப்பொருட்களை முக்கியமாக சீனாவிலிருந்தே இறக்குமதி செய்கிறது. இதன் விளைவாக, அமெரிக்காவுக்கான இலங்கையின் ஏற்றுமதி வருவாய் ஒப்பீட்டளவில் குறைவாகவே உள்ளது.

இந்த வரி சிக்கலைத் தாண்டி, இலங்கையின் ஏற்றுமதி அமைப்பே ஆழ்ந்த கவலைக்குரியது. தேயிலை, மசாலாப் பொருட்கள், ஆடைகள், ரத்தினங்கள் மற்றும் இயற்கை ரப்பர் ஆகியவற்றில் மட்டுமே நாம் பெரிதும் சார்ந்துள்ளோம். இவை ஒவ்வொன்றும் கடுமையான பாதிப்புக்குள்ளாகக்கூடியவை

ரத்தினங்கள்: கடந்த இருபது ஆண்டுகளாக ஏற்பட்ட ஊழல் மற்றும் திருட்டுச் சம்பவங்கள் ரத்தினக் கார்ப்பரேஷனைப் பலவீனப்படுத்தி, ரத்தினங்களிலிருந்து கிடைக்கும் வருவாய் நாட்டிற்கு முழுமையாகக் கிடைப்பதைத் தடுத்துள்ளன. இது ஒரு மாபெரும் பொருளாதார இழப்பாகும்.

இயற்கை ரப்பர்: ஒரு காலத்தில் இலங்கையின் முன்னணி ஏற்றுமதிப் பொருளாக விளங்கிய இயற்கை ரப்பர், இப்போது மிகவும் அரிதாகவே ஏற்றுமதி செய்யப்படுகிறது. இந்தத் துறையின் வீழ்ச்சி ஒரு பெரிய வாய்ப்பை இழந்ததைக் காட்டுகிறது.

தேயிலை: நாட்டின் பொருளாதாரத்திற்கு இன்னும் முதுகெலும்பாக இருந்தாலும், இது மிகவும் உணர்திறன் வாய்ந்த சந்தை. ரஷ்யா போன்ற பெரிய வாங்குபவர்களின் தற்காலிக விலகல், உலகளாவிய போர் நிலைமைகள், விலை ஏற்ற இறக்கங்கள் மற்றும் மற்ற நாடுகளின் தரம் குறைந்த தேயிலைகளுடன் கலப்படம் செய்யப்படுவது ஆகியவை இதன் வருவாயை நிலையற்றதாக ஆக்குகின்றன. கூடுதலாக, சந்தை நெருக்கடியின் போது நாம் ஏற்றுமதி செய்யும் தேயிலை சில சமயங்களில் திரும்பி வருவதும், உள்நாட்டில் குறைந்த விலைக்கு விற்கப்படுவதும் அல்லது பாகிஸ்தான் போன்ற நாடுகளுக்கு சாயத் தயாரிப்பிற்காக விற்கப்படுவதும் பெரும் இழப்பை ஏற்படுத்துகின்றன.

தேங்காய்: ஒரு காலத்தில் நாம் ஏற்றுமதி செய்து முக்கிய வருவாய் ஈட்டிய தேங்காய்க்கு, இன்று நாம் வெளிநாடுகளிலிருந்து இறக்குமதி செய்கிறோம் என்பது நம் உள்நாட்டுத் தன்னிறைவுத் திறன் மற்றும் விவசாயப் பொருளாதாரத்தின் சரிவை வெளிப்படுத்தும் சோகமான உண்மையாகும்.

இந்தச் சூழலில், அமெரிக்காவுடனான தொடர்பு மற்றும் வரி விகிதத்தை மேலும் குறைப்பது பற்றிய மத்திய வங்கி ஆளுநர் திரு. நந்தலால் வீரசிங்கவின் கருத்து முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது. கூடுதல் கலந்துரையாடல்கள் மூலம் 30% வரி விகிதத்தை மேலும் குறைக்க முடியும் என்பது அவரது நம்பிக்கை. இது நடைபெறுமானால், குறுகிய காலத்தில் ஏற்றுமதித் தொழிலாளர்களுக்கு நிச்சயமாக நிவாரணமாக இருக்கும்.

இருப்பினும், இந்த அணுகுமுறை அடிப்படைப் பிரச்சினைகளைத் தீர்க்காது. முதலாவதாக, அமெரிக்காவுடனான வரி பிரச்சினை ஒரு பக்கமானது மட்டுமே. இலங்கையின் ஏற்றுமதி அமைப்பே பலவீனமான அடித்தளத்தில் நிற்கிறது என்பதை உணர வேண்டும். இரண்டாவதாக, அமெரிக்காவுடனான உறவை மட்டுமே மையமாகக் கொண்டிருத்தல், வர்த்தக அமைச்சர் திரு. வசந்த சமரசிங்க சுட்டிக்காட்டியுள்ளபடி, புதிய வெளிநாட்டு சந்தைகளைத் தேடுவதற்கான அவசரத் தேவையை மறைக்கும் அபாயம் உள்ளது.

மேலும், சிலர் அமெரிக்காவிலிருந்து இறக்குமதி செய்யப்படும் பொருட்களுக்கு விதிக்கப்படும் வரியை முற்றிலுமாக நீக்குவதன் மூலம், அமெரிக்காவும் இலங்கை மீது விதிக்கும் இறக்குமதி வரியை பூஜ்ஜியமாக்கும் என்ற கோட்பாட்டு வாதத்தை முன்வைக்கலாம். இது சரியான இரு பக்க வரி ஒப்பந்தத்திற்கு வழிவகுக்கும் என்பது அவர்களது கருத்து. இதன் பலன் இலங்கைக்கு அதிகம் என்றும் கூறுகின்றனர்.

இந்த வாதத்தை நாம் முழுமையாக ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது. அமெரிக்காவின் பொருளாதார முடிவுகள் அதன் சொந்த தேசிய நலன்களால் தீர்மானிக்கப்படுகின்றன, இலங்கையின் சிறிய சந்தையின் தாக்கம் குறைவே. அமெரிக்கா இலங்கைக்கு விற்பனை செய்யும் பொருட்களின் அளவு (குறிப்பாக மூலதனப் பொருட்கள்) ஒப்பீட்டளவில் குறைவு என்பதால், அவர்களுக்கு இலங்கை சந்தையில் மிகப் பெரிய நலன் இல்லை. எனவே, இலங்கை தன் இறக்குமதி வரிகளை நீக்குவது, அமெரிக்காவை தன் ஏற்றுமதி வரிகளை நீக்கத் தூண்டும் என்ற உத்தரவாதம் எதுவும் இல்லை. இது ஒரு ஆபத்தான அனுமானத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டது.

இலங்கையின் பொருளாதார எதிர்காலம், அமெரிக்க வரித் தொகையைக் குறைப்பதைத் தாண்டி, ஒரு பல்வகைப்படுத்தப்பட்ட, நெகிழ்வான மற்றும் உள்நாட்டுத் திறன்களால் ஆதரிக்கப்படும் வெளிநாட்டு வர்த்தக மாதிரியை உருவாக்குவதில் தான் உள்ளது. இதற்கு ஒருங்கிணைந்த, பல்முனைப் பணி தேவைப்படுகிறது:

1. ஏற்றுமதி வரம்பிற்கு அப்பாற்பட்ட புதிய பொருட்கள் மற்றும் சேவைகளை உருவாக்குதல்: தேயிலை, ஆடைகள், மசாலாப் பொருட்கள் ஆகியவற்றை மட்டுமே சார்ந்திராமல், உயர் தொழில்நுட்பப் பொருட்கள், தகவல் தொழில்நுட்ப சேவைகள், மதிப்பு கூட்டப்பட்ட விவசாயப் பொருட்கள், மருத்துவ சாதனங்கள், சுற்றுலா சார்ந்த பொருட்கள், கைவினைப் பொருட்கள் போன்றவற்றில் முதலீடு செய்து ஏற்றுமதித் தொகுதியை விரிவுபடுத்த வேண்டும். வர்த்தக அமைச்சரின் புதிய சந்தைகள் பற்றிய கருத்து இங்கே முக்கியமாகிறது.

2. புதிய சந்தைகளுக்கான உத்தீபடித்தல்: அமெரிக்கா மற்றும் பாரம்பரிய ஐரோப்பிய சந்தைகளுடன் கூடுதலாக, கிழக்கு ஐரோப்பா (ருமேனியா போன்றவை), மத்திய கிழக்கு, ஆசியா (சீனா, இந்தியா, தென்கிழக்கு ஆசியா), ஆப்பிரிக்கா மற்றும் இலத்தீன் அமெரிக்கா போன்ற புதுமுக சந்தைகளில் தீவிரமாக ஊடுருவ வேண்டும். மால்டா போன்ற சிறிய ஆனால் செல்வந்த நாடுகளும் நம் கவனத்திற்குரியவை. இதற்கு சந்தை ஆராய்ச்சி மற்றும் இலக்கு செறிந்த முன்முயற்சிகள் தேவை.

3. தூதரகங்களின் மறுகட்டமைப்பு மற்றும் சுத்திகரிப்பு: வெளிநாடுகளில் உள்ள நம் பெரும்பாலான தூதரகங்கள் நாட்டிற்காக அல்ல, தங்களுக்காகவே வணிகம் செய்கின்றன என்பதே கொடிய உண்மை. வீட்டு வேலைக்காரர்களை அனுப்புவது அல்லது, இன்னும் மோசமாக, புலம்பெயர்ந்தோரின் சிரமங்களைப் பயன்படுத்தி அக்கிரமங்களைச் செய்வது போன்ற செயல்பாடுகள், இலங்கையின் புதிய பொருட்களை சந்தைப்படுத்துவதற்கான முக்கியமான பணியைப் புறக்கணிக்கின்றன. இந்த முற்றிலும் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாத நிலைமை உடனடியாக மாற்றப்பட வேண்டும். தூதரகங்கள் முதன்மையாக வர்த்தக முன்னணிகளாக மாற்றப்பட வேண்டும். அவர்களின் செயல்திறன் வர்த்தக வருவாய் அடிப்படையில் மதிப்பிடப்பட வேண்டும். புதிய பொருட்களை அறிமுகப்படுத்துவதற்கும், முதலீட்டாளர்களை ஈர்க்கவும், வணிகத் தடைகளைத் தீர்ப்பதற்குமான திறன் மிக்க வணிக ரீதியான பணியாளர்களைக் கொண்டு தூதரகங்கள் பலப்படுத்தப்பட வேண்டும்.

4. உள்நாட்டுத் தொழில்களை வலுப்படுத்துதல்: உள்நாட்டுத் தொழில்கள் அபிவிருத்தி செய்யப்பட்டால், வெளிநாட்டிலிருந்து இறக்குமதி செய்யப்படும் பொருட்களின் அளவைக் குறைக்க முடியும். இது வெளிநாட்டுச் செலாவணி அழுத்தத்தைக் குறைக்கும். குறிப்பாக, நாம் மீண்டும் இறக்குமதி செய்யும் தேங்காய் போன்ற அடிப்படைப் பொருட்களை உற்பத்தி செய்வதை மீண்டும் ஊக்குவிக்க வேண்டும். உணவு பாதுகாப்பு மற்றும் பொருளாதார பாதுகாப்பு இரண்டிற்குமே இது முக்கியம்.

5. ரத்தினம் மற்றும் ரப்பர் துறைகளை மீட்டெடுத்தல்: ரத்தினத் துறையில் கடுமையான ஒழுங்குமுறை மற்றும் வெளிப்படைத்தன்மை அறிமுகப்படுத்தப்பட வேண்டும். திருட்டு மற்றும் ஊழலைக் கட்டுப்படுத்தி, நாட்டிற்கு அதிகபட்ச வருவாயை உறுதி செய்யும் வகையில் ஜெம் கார்ப்பரேஷன் சீரமைக்கப்பட வேண்டும். இதேபோல், இயற்கை ரப்பர் துறையின் வீழ்ச்சிக்கான காரணங்களை ஆராய்ந்து, அதன் மறுமலர்ச்சிக்கான வழிகளைத் தேட வேண்டும்.

6. தேயிலைத் துறையில் தரம் மற்றும் நம்பகத்தன்மையை உறுதி செய்தல்: தேயிலையின் உலகளாவிய நற்பெயரைப் பாதுகாக்க கடுமையான தரக் கட்டுப்பாடுகள் மற்றும் கலப்படத்திற்கு எதிரான நடவடிக்கைகள் முக்கியம். காலநிலை மாற்றத்தின் தாக்கங்களைச் சமாளிக்க உதவும் நடைமுறைகள் மற்றும் புதிய சந்தைகளில் ஊடுருவுவதற்கான உத்திகளும் தேவை.

முடிவுரை

ஜனாதிபதி டிரம்பின் 30% இறக்குமதி வரி அறிவிப்பு, இலங்கை பொருளாதாரத்திற்கு ஒரு எச்சரிக்கை மணியோசையாகும். இது நமது ஏற்றுமதி பொருளாதாரத்தின் ஆழமான பலவீனங்கள் மற்றும் மாறாத சார்புநிலையை கடுமையாக எடுத்துக்காட்டுகிறது. அமெரிக்காவுடனான பேச்சுவார்த்தைகள் மூலம் வரி விகிதத்தைச் சிறிது குறைப்பது ஒரு தற்காலிக நிவாரணமாக இருக்கலாம், ஆனால் அது நோயின் அறிகுறிகளை மட்டுமே தணிக்கும், நோய்க்கான மருந்தல்ல.

இலங்கையின் உண்மையான பாதுகாப்பு, ஏற்றுமதி வரம்பிற்கு அப்பாற்பட்ட புதிய பொருட்களை உருவாக்குவதிலும், உலகம் முழுவதும் புதிய சந்தைகளைத் தீவிரமாக ஆய்வு செய்வதிலும், உள்நாட்டுத் தன்னிறைவைப் பெருக்குவதிலும், மிக முக்கியமாக, வெளிநாட்டில் நாட்டின் வணிக நலன்களைக் காட்டிக்கொடுக்கும் தூதரகங்களை முற்றிலுமாக மாற்றியமைப்பதிலும் உள்ளது. ரத்தினம் மற்றும் ரப்பர் போன்ற வீழ்ச்சியடைந்த துறைகளை மீட்டெடுப்பதும் அவசியம். தேயிலைத் துறைக்கு தொடர்ச்சியான ஆதரவும் பாதுகாப்பும் தேவை.

இந்த மாற்றங்கள் எளிதானவை அல்ல, அவை தைரியமான கொள்கை முடிவுகள், கடினமான நிர்வாகச் சீர்திருத்தங்கள் மற்றும் பொருளாதார முன்னுரிமைகளில் அடிப்படை மாற்றம் ஆகியவற்றைக் கோருகின்றன. இருப்பினும், பாரம்பரிய சந்தைகள் மீதான சார்பு மற்றும் குறுகிய ஏற்றுமதித் தொகுதி ஆகியவற்றின் மீதான நம்பிக்கையைத் தொடர்ந்து கொண்டிருப்பது, இலங்கையை தொடர்ச்சியான பாதிப்புக்கு உள்ளாக்கும். தற்போதைய நெருக்கடி, நாம் நமது பொருளாதாரத்தை வடிவமைப்பதற்கான ஒரு சந்தர்ப்பமாக மாற்றப்பட வேண்டும். உடனடி நடவடிக்கை எடுக்கப்படாவிட்டால், 30% வரி ஒரு தொடக்கமாக இருக்கும்; எதிர்காலத்தில் இன்னும் கடுமையான சவால்களுக்கு நாம் ஆளாக நேரிடும். இலங்கை பொருளாதாரத்தின் உண்மையான மறுமலர்ச்சிக்கான நேரம் இப்போதே.

New chat