மட்டக்களப்பில் தங்க சங்கிலிக்காக வீழ்த்திய உயிர்: ஒருவரின் மரணம், பலருக்கான எச்சரிக்கை

மனித வாழ்க்கையின் மதிப்பு, ஒரு சங்கிலியின் பெறுமதியால் அளக்கப்படும் நிலைக்குத் தள்ளப்பட்டுள்ளதா? இன்றைய சமூகத்தின் வீழ்ச்சி, ஒரு 81 வயதான தாயின் உயிரை பறித்து விட்ட சம்பவம் மூலம் வெளிக்காட்டப்படுகின்றது. கடந்த 24ம் திகதி காலை 6.30 மணியளவில், மட்டக்களப்பு நகரில் வீதியைத் துப்பரவு செய்து கொண்டிருந்த மகேஸ்வரி சரவணமுத்து என்பவர் மீது நிகழ்ந்த கொடூரத் தாக்குதல், வெறும் கொள்ளை சம்பவமல்ல; அது மனிதநேயத்தின் அழிவையும், பாதுகாப்பு குறையையும், சட்டத்தின் செயலிழப்பையும் பிரதிபலிக்கிறது.

இச்சம்பவம், சமூகத்தின் பாதுகாப்பு நிலையைப் பற்றிய தீவிரமான கேள்விகளை எழுப்புகிறது. பொதுவாக, விடியற்கால வேளைகளில் வீதிகளில் சுற்றி பார்ப்பது, வயதானவர்கள் சுதந்திரமாக இயங்குவது என்பது வழக்கமான செயற்பாடாக இருந்தது. ஆனால் இன்று, ஒரு தங்க சங்கிலிக்காக மனிதர் ஒருவரை வீதியில் தள்ளி வீழ்த்தி, உயிரிழக்கச் செய்யும் அளவுக்கு நாம் வீழ்ந்துவிட்டோமா?

ஒரு மோட்டார் சைக்கிளில் வந்த இருவர், வயோதிபரின் கழுத்திலிருந்த ரூ.3 இலட்சம் பெறுமதியான சங்கிலியை அறுத்து, அவரைத் தள்ளிவிட்டு தப்பிச்சென்றனர். இந்த காட்சிகள், திரையில் மட்டுமே நிகழும் அதிரடிக் காட்சிகளாக இல்லாமல், நம் நகர வீதிகளில் நிகழ்கின்றன என்ற அதிர்ச்சியை ஏற்படுத்துகின்றன.

இதே நேரத்தில், சிலர் இச்சம்பவத்தை வேறு கோணத்தில் பார்ப்பதையும் மறுக்க முடியாது. “முக்கியத்துவமிக்க தங்க நகைகளை அணிவது தேவையற்ற ஆபத்து”, “வீதியில் பாதுகாப்பு தேவை”, “சட்டம் மற்றும் ஒழுங்கு இல்லாத சூழல்” எனச் சிலர் பரிந்துரைகள் விடுக்கின்றனர். ஆனாலும், இவை குற்றவாளியின் செயலை நியாயப்படுத்துவதற்கான காரணங்களாக இருக்க முடியாது. ஒரு பெண் தன் வீட்டு முன் சுத்தம் செய்யும் வேளையில் தங்க நகை அணிவது அவளது உரிமை, அதை தாக்குவது, மனித உரிமையின் மீறலாகும்.

இங்கு நாம் எதிர்கொள்வது, வெறும் கொள்ளையையல்ல – இது ஒரு முறைமையற்ற சமூக கட்டமைப்பின் வெளிப்பாடு. கடந்த சில ஆண்டுகளில் மட்டக்களப்பிலும் பிற நகரங்களிலும் மோட்டார் சைக்கிளில் தப்பும் குற்றங்கள் அதிகரித்து வருகின்றன. இது குற்றவாளிகளுக்கு தடையில்லாமல் செயல்பட முடியும் சூழலை உருவாக்கியுள்ளது. காவல்துறையின் நடவடிக்கைகள் பல சந்தர்ப்பங்களில் பின்வந்த நிலை காட்டுகின்றன. குறிப்பாக, CCTV கமெராக்கள், அருகிலுள்ள வீடுகளின் பாதுகாப்பு ஒலிப்பதிவுகள், முகந்துவளை விசாரணைகள் ஆகியவை தாமதமாக செயல்படுவதால், குற்றவாளிகள் தலைமறைவாகும் நிலை தொடர்கின்றது.

அதேவேளை, சமூக கட்டமைப்புகளும் இந்த நிலையைக் கையாள தவறுகின்றன. நமது நகரங்களில், வயோதிபர்கள் பாதுகாப்பாக இயங்க முடியாத நிலை என்பது ஏற்க முடியாதது. இவர்கள் ஏற்கனவே உடல் மற்றும் சமூக ஆதரவு குறைந்த நிலையில் இருப்பவர்கள். இங்கு தேவையானது சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்பும், தனிப்பட்ட விழிப்புணர்வும், சட்ட ஒழுங்கு அமுல்படுத்தும் வலிமையான நடவடிக்கைகளும்.

தீர்வுகள் என்னவாக இருக்கலாம்?

·        முதலில், மட்டக்களப்பு நகரிலும், அதன் புறநகரங்களிலும் அதிகப்படியான கண்காணிப்பு கமெராக்கள் பொருத்தப்பட வேண்டும். முக்கிய வீதிகளில் அமைதியான நேரங்களில் கண்காணிப்பு வலுப்படுத்தப்பட வேண்டும்.

·        இரண்டாவது, வயோதிபர்கள் பாதுகாப்புக்காக சமூக அமைப்புகள், பொது சுகாதார சபைகள், மாவட்ட செயலகங்கள் மூலம் கூட்டாக காப்புரிமை திட்டங்கள் அல்லது வழிகாட்டல் நடவடிக்கைகள் அமைக்கப்பட வேண்டும்.

·        மூன்றாவது, விரைவான குற்ற விசாரணை மற்றும் வழக்குத் தொடர்ச்சி கட்டமைப்பு வலுப்படுத்தப்பட வேண்டும். சந்தேக நபர்கள் மீது நடவடிக்கைகள் சீராக நடைபெறும் வகையில் முன்னேற்றக் கண்காணிப்பு குழு அமைக்கப்பட வேண்டும்.

·        நான்காவது, மனிதநேய உணர்வையும் ஒழுங்கையும் வளர்க்கும் வகையில் பள்ளிகள், சமூக மையங்கள் மற்றும் ஊடகங்கள் மூலம் விழிப்புணர்வு நிகழ்வுகள் நடைபெற வேண்டும். இது போலிசாரின் நடவடிக்கையை மட்டுமன்றி, சமூகத்தின் பொறுப்பையும் வளர்க்கும்.

இவை அனைத்தும் ஒரு தங்க சங்கிலியை மட்டுமல்ல, ஒரு உயிரையும் காப்பாற்றும் முயற்சிகள். இன்று மரணமடைந்த மகேஸ்வரி அம்மாவின் உயிர், எச்சரிக்கையாகவும், விழிப்புணர்வாகவும் நம்மை தாக்க வேண்டும்.

தொழில்நுட்பத்திற்கும், சட்டத்திற்கும் இடையே தவிர்க்க முடியாத இடைவெளி இருக்கலாம்; ஆனால் மனிதக்கனிவு, ஒருவரின் உயிரை மதிக்க வேண்டிய அடிப்படை நெறிமுறைகள், இன்றைய சமூகத்திற்கு மிகவும் அவசியமாகிறது.

ஒரு சங்கிலிக்காக ஒருவர் உயிரிழக்கக் கூடாது. ஒரு நகரம் அதன் வயோதிபர்களை பாதுகாக்க தவறக்கூடாது. ஒரு சமூகம் அதன் நீதியை நிலைநாட்ட தவறியிருத்தல் சாய்ந்த சமூகத்தின் அறிகுறியாகும்.

இது ஒரு உயிர் போன கதை அல்ல. இது ஒவ்வொருவருக்கும் ஏற்படக்கூடிய, நாளைய உச்சரிப்பு. ஆத்ம சாந்திக்காக பிரார“திக்கின்றேன்.