'உலகம் அபிவிருத்தியை நோக்கி வேகமாக
நகரும் வேளையில் இயற்கையாகவே உகந்த வாழ்வை வாழ முடியாத சூழலும் நிகழ்ந்து
வருகிறது.' இந்த வரிகள், ஒரு சாதாரண கூற்று அல்ல. இது, நம்மை நோக்கி எழுந்திருக்கும் ஒரு பெரும்
கேள்வி! வானுயர்ந்த கட்டடங்களும், அகன்ற தெருக்களும்
மட்டும்தான் 'அபிவிருத்தி' என்றால், மரங்கள் எங்கே? உயிரினங்கள் எங்கே? கிளிநொச்சி நகரின் மையத்தில் வெட்டப்பட்ட அந்த மரங்கள்...
அவை, என் நெஞ்சில் ஆழமானதொரு தழும்பை
ஏற்படுத்தின. 'மரங்கள் சரிந்துவிடுமோ' என்ற பயத்தில், மனிதர்கள் மரங்களை வெட்டுவது... இது என்ன
விந்தை? மரங்களின் சுவாசம்தான் நமக்கு மூச்சுக்
கொடுக்கிறது. அவைதான் நம் உயிரைக் கொடுக்கின்றன! நாம் மரங்களை நம்பி வாழ்கிறோம், ஆனால் மரங்கள் நம்மை நம்பி வாழ்வதில்லை.
இந்த நம்பிக்கை இன்மை, மனிதன் தனக்குத்தானே தோண்டிக்கொள்ளும்
அழிவின் குழி அல்லவா?
நமக்கு மரங்கள்
மீது இருக்கும் இதே புரிதல்தான் காற்று மீதும், நிலம் மீதும், கடல் மீதும் இருக்கிறது. உலக நாடுகளின் குப்பைத்
தொட்டியாகக் கடல் மாறி, பிளாஸ்டிக்கை உண்டு, 'பிளாஸ்டிக் மீன்களாக' நம் வயிற்றுக்குள் வரும் கொடுமை... இது, நாம் செய்த தவறுக்கு நாமே கொடுக்கும்
விலை அல்லவா? 'வனமே வாழ்வின் அகம்' என்பார்கள். காடுகள் வெறும் நிழலைத்
தருபவை அல்ல. அவை உணவை, அருந்த நீரை, பூமியின் இயல்பைப் பேணும் ஆற்றலைத்
தருபவை. மனிதர்கள் மட்டுமல்ல, எண்ணற்ற
உயிரினங்கள் வாழும் புகலிடம் அவை. ஆனால், இன்று உலகம் முழுவதும் 'நிமிடம் ஒன்றுக்கு அறுபது கால் பந்து மைதான அளவுக்குரிய' காடுகள் அழிக்கப்படுகின்றன! இருபது
ஆண்டுகளில் வெறும் ஒரு வீத மரங்கள்தான் நடப்பட்டுள்ளன என்பது அதிர்ச்சி அளிக்கும்
புள்ளிவிபரம். இது குடிநீர் தட்டுப்பாட்டையும், வறட்சியையும் கொண்டு வரும் என்பதை நாம் உணர வேண்டும்.
இந்தியாவில்
வறட்சியால் விவசாயிகள் தற்கொலை செய்து கொள்கிறார்கள் , ஐம்பது வருடங்களுக்கு முந்தைய விவசாய
நிலை இன்றில்லை. 2009இற்குப் பின்னரான இலங்கை, பணம் கொடுத்து குடிநீர் வாங்கும் கலாச்சாரத்துக்குள்
வந்திருப்பது, இதை நாம் அலட்சியப்படுத்தியதன்
விளைவுதான். பெட்ரோல், டீசல், நிலக்கரி போன்ற எரிபொருட்களுக்குப் பதிலாகச் சூரிய
சக்தியையும், இயற்கை சக்தியையும் பயன்படுத்த முடியும்
என டொக்டர்கள் கூறுகிறார்கள். நாம் மின்சாரத்தையும் இயற்கையாகப் பெறும் வழிமுறைகளை
நோக்கி நகர வேண்டும். ஓசோன் படலம், பூமியில் உயிரினங்கள் வாழ மிக முக்கியப் பங்காற்றுகிறது.
மனிதன் செய்யும் நாசகார வேலைகளால் அது பாதிக்கப்படும்போது, அது நம் அனைவரையும் பாதிக்கும். சுவாசம்
தொடர்பான நோய்கள் அதிகரித்து வருவதற்கு நாம் சூழலைப் பாழாக்கியதே காரணம்.
வனஜீவராசிகளைப்
பாதுகாப்பதும், பூமியைப் பாதுகாக்கும் வழிதான். பறவைகள், பட்சிகள், விலங்குகள் என அனைவருக்குமான பூமி இது. அனைவருக்கும்
இடமளிப்பதே பூமிக்கும், சுற்றுச்சூழலுக்கும் பாதுகாப்பு.
அவற்றைப் அழிப்பது, மனிதன் தன்னையும் பூமியையும் அழிக்கும்
நாசகார வேலையன்றி வேறில்லை.
'ஒரு தேசத்தின் வளர்ச்சி, அதன் காடுகளின் ஆரோக்கியத்தைப் பொறுத்தது' என்று சொல்லியிருக்கிறார் இந்திய
தேசத்தின் தந்தை மகாத்மா காந்தி. மேலும், 'நாம் இயற்கையை வெல்ல முற்படும்போது, அது நம்மை வெல்லும்' என்று நோபல் பரிசு பெற்ற ரவீந்திரநாத்
தாகூர் சொன்னதும் எவ்வளவு சத்தியம்! 'நான் இந்த உலகை எப்படிப் பெற்றேனோ, அதைவிடச் சிறந்த நிலையில் என் சந்ததிகளுக்கு விட்டுச் செல்ல
வேண்டும்' என்று சொல்லியவர், மறைந்த அமெரிக்க ஜனாதிபதி தியோடர்
ரூஸ்வெல்ட். இந்தத் தலைவர்கள் நமக்குக் காட்டிய பாதை என்ன? அது இயற்கையோடு இணைந்து வாழும் பாதை!
இன்றைக்கு, நாம் எல்லோரும் ஒண்லைன் வகுப்புக்களிலும், ஒண்லைன் வேலைகளிலும் மூழ்கி இருக்கிறோம்.
ஆனால், எமது பூமிக்கான முகாமைத்துவம் என்ன? சூழல் அதிகாரிகளின் முக்கியத்துவம் என்ன? இவை குறித்து நாம் அதிகம் சிந்திக்க வேண்டும். சுத்தமான
காற்றைச் சுவாசித்து, ஆரோக்கியமான வாழ்வைத் தொடர்வது நம்
கையில்தான் இருக்கிறது. வரும் தலைமுறைக்கு நாம் எதை விட்டுச் செல்லப் போகிறோம்? பிளாஸ்டிக் குப்பைகளையும், அழிக்கப்பட்ட காடுகளையுமா? அல்லது, மீண்டும் பசுமை பூத்த, உயிர்கள் செழித்த ஒரு பூமியையா?
இந்த கேள்விக்கு
விடை, உங்கள் கைகளில்! நாம் எல்லோரும்
இணைந்தால், இந்த பூமியை மீண்டும் ஒரு சொர்க்க
பூமியாக மாற்ற முடியும். இது ஒரு சவாலான பணி, ஆனால் சாத்தியமானது. நீங்களும் என்னோடு கைகோர்க்கத் தயாரா?
0 comments:
Post a Comment