கண்ணகி அம்மன்: கிழக்கிலங்கையின் உயிர்நாடி, பண்பாட்டின் வேர்!

என் அன்பிற்குரிய உறவுகளே! உங்கள் அனைவருக்கும் எனது பணிவான வணக்கங்கள். இன்று நாம் பேசப்போகும் விடயம், வெறும் ஒரு வழிபாட்டு முறை அல்ல; அது நமது மரபு, நமது அடையாளம், நமது வாழ்வின் தத்துவம். ஆம், நான் இங்கு கூற வந்திருப்புது கண்ணகி அம்மன் வழிபாடு பற்றி!

சேரத்தமிழ் உறவும் கிழக்கிலங்கையின் ஆன்மாவும்

நமது கிழக்கிலங்கைக்கும் சேரநாட்டு மக்களுக்கும் இடையே, அதாவது இன்றைய கேரள மக்களுக்கும், நீண்டகாலப் பண்பாட்டு உறவு இருந்திருக்கிறது என்பதை இந்த வரலாறு நமக்கு உணர்த்துகிறது. நமது வீடுகளை அமைக்கும் முறை, கிணற்றைச் சுற்றியுள்ள கமுகு மரங்கள், அன்றாடப் பேச்சுவழக்கில் கலந்திருக்கும் மலையாளச் சொற்கள், சிறுதெய்வ வழிபாடுகள் எனப் பலவும் இந்த நெருங்கிய உறவுக்குச் சான்றுகள். கேரளத்தின் மாந்திரீக மரபுக்கு நிகராக, நமது மட்டக்களப்பும் திகழ்ந்திருக்கிறது. இங்கிருக்கும் கேரளா வழித்தோன்றல்களும் இந்த உறவின் ஆழத்தை மேலும் உறுதிப்படுத்துகிறார்கள்.

“பண்பாடு என்பது ஒரு தேசத்தின் ஆன்மா. அதனைப் பேணிக்காப்பது ஒவ்வொரு குடிமகனின் கடமை” என மகாத்மா காந்தி சொன்னது போல, நமது கண்ணகி வழிபாடு நமது ஆன்மா. கண்ணகிக்குச் சேரன் செங்குட்டுவன் கோவில் அமைத்த கண்ணகி கோட்டம், கேரளா எல்லையிலேயே இன்னும் இருப்பது இந்தத் தொடர்பின் முத்தாய்ப்பு. கஜபாகு மன்னன் மூலம் இலங்கைக்கு வந்த இந்த வழிபாடு, சேரத்தமிழர்களுடன் நமக்கிருந்த பண்பாட்டு உறவாலேயே கிழக்கிலங்கையில் இன்றும் நிலைத்து நிற்கிறது.

காலந்தோறும் கண்ணகியின் சக்தி

கி.பி. இரண்டாம் நூற்றாண்டில், கிட்டத்தட்ட 1800 ஆண்டுகளுக்கு முன் ஆரம்பித்த இந்தப் பெரும் சக்தி வழிபாடு, இலங்கை முழுவதும் பரவியது. திருகோணமலையிலும், பொலனறுவையிலும் கண்ணகி கோவில்கள் ‘பத்தினி’ கோவில்களாக மாற்றம் பெற்றாலும், அம்பாறை மற்றும் மட்டக்களப்பு மாவட்டங்களில் தம்பிலுவில் தொடக்கம் கோராவெளி வரை, ஐம்பதுக்கும் மேற்பட்ட கண்ணகை அம்மன் ஆலயங்கள் இந்த மண்ணின் ஆன்மாவில் இரண்டறக் கலந்துள்ளன. திருகோணமலை மாவட்டத்திலும் நீலாப்பழை, மூதூர் எனப் பல இடங்களிலும் கண்ணகை அம்மன் ஆலயங்கள் மிளிர்கின்றன.

“நாம் நமது வரலாற்றைப் புரிந்துகொண்டால் மட்டுமே, நமது எதிர்காலத்தை வடிவமைக்க முடியும்” என்றார் நெல்சன் மண்டேலா. ஆம், நமது கண்ணகி வழிபாடு நமது வரலாற்றின் ஒரு பொக்கிஷம்.

வருடத்துக்கொரு முறை, ஆனால் வாழ்க்கை முழுவதும்!

இந்த ஆலயங்கள் வருடத்தில் ஒருமுறை, வைகாசிப் பூரணைக்கு எட்டு அல்லது பத்து நாட்களுக்கு முன்னர் திறக்கப்பட்டு, சிறப்புப் பூசைகள், அதாவது ‘சடங்குகள்’ நடத்தப்படும். எத்தனை நாட்கள் சடங்கு என்பது ஊருக்கு ஊர் வேறுபடும். இறுதி நாள் இரவு முழுவதும் சடங்குகள் நடைபெற்று, மறுநாள் அதிகாலை திருக்குளுர்த்தியும், திருக்கதவு பூட்டலும் இடம்பெறும். எட்டு நாட்களின் பின்னர் நடக்கும் ‘தெளிவு சடங்கு’டன் ஆண்டு முழுவதற்கும் ஆலயம் மூடப்பட்டுவிடும். ஆனால், ஆலயம் மூடப்பட்டிருந்தாலும், மக்கள் வெளிமண்டபத்தில் நின்று பொங்கலிட்டு, அம்மனை வழிபடுவது, அவர்களின் பக்தியின் ஆழத்தை வெளிப்படுத்துகிறது.

குளுர்த்தி: கோபம் தணிக்கும் பெரும் சடங்கு

கண்ணகி அம்மன் ஆலயங்களில் திருவிழா எனச் சொல்லாமல், ‘சடங்கு’ என்றே அழைக்கிறார்கள். வைகாசிப் பூரணையில் நடைபெறும் ‘குளுர்த்தி’ச் சடங்குதான் உச்சக்கட்டம். கோபங்கொண்ட கண்ணகி அம்மனை குளிச்சிப்படுத்தும் இந்தச் சடங்கில், குளுர்த்திப் பாடல் இசைக்கப்படும். அம்மனின் வரலாற்றைச் சொல்லி, பின்னர் கோபம் தணிந்து குளிர்ந்தருளுமாறு வேண்டுதல் வைக்கும் அப்பாடல், ஒவ்வொருவரின் உள்ளத்திலும் ஒலிக்கும்.

“இசை, ஆன்மாவின் உணவுகளை ஊட்டுகிறது” என்ற பிளாட்டோ கூறியது போல, குளுர்த்திப் பாடல்கள் நமது ஆன்மாவை ஊட்டுகின்றன.

ஒழுங்குமுறையும் சமூக ஒருமைப்பாடும்

ஆலய சடங்குகளை நடத்துவதற்கு ஒவ்வொரு ஊரிலும் ஓர் ஒழுங்குமுறை உள்ளது. ஊர்மக்கள் பல குடிகளாகப் பிரிக்கப்பட்டு, ஒவ்வொரு குடிமக்களுக்கும் என ஒதுக்கப்பட்ட சடங்குகளை அவர்களே செய்வார்கள். இது ஒரு சமூக ஒற்றுமையின் வெளிப்பாடு.

ஆலயக் கதவு திறப்பதற்கு முதல் நாளிலிருந்தே ஊர் முழுவதும் துப்பரவு செய்யப்பட்டு, வீதிகள் அழகுபடுத்தப்படும். மச்சம், மாமிசம் தவிர்க்கப்படும். வெளிநாடுகளில் உள்ளவர்கள் கூட இந்தச் சடங்குக் காலங்களில் இதைத் தவிர்ப்பார்கள். மாதவிலக்கு வந்த பெண்கள், பிற ஊர்களில் உள்ள உறவினர் வீடுகளுக்குச் செல்வது, நமது பண்பாட்டின் ஆழமான நம்பிக்கைகளை வெளிப்படுத்துகிறது.

பக்தி கலந்த பயமும் அன்னதானமும்

கண்ணகி அம்மன் ஆலயக் கதவு திறக்கப்பட்டால், ஊர் முழுவதும் விழாக்கோலம் பூணும். மக்களின் மனங்களில் மகிழ்ச்சி பொங்கும். நாள் முழுவதும் கண்ணகி வழக்குரை காவியம் பாடப்பட்டு, ஊர் முழுவதும் புனிதப்படுத்தும். ஏனைய ஆலயங்களைப் போலன்றி, கண்ணகி அம்மன் ஆலயங்களில் மக்கள் உண்மையான பயபக்தியோடு வழிபடுவார்கள். வேண்டாத விவாதங்கள், சண்டை சச்சரவுகள், மது அருந்துதல் போன்றவற்றைத் தாமாகவே தவிர்த்துக்கொள்வார்கள்.

“பக்தி என்பது வெறுமனே வணங்குவது அல்ல, அது வாழ்வின் ஒழுங்குமுறை” என விவேகானந்தர் சொல்வது போல, இந்த மக்கள் கண்ணகியிடம் வெறும் பக்தி மட்டுமல்ல, பயம் கலந்த ஒழுக்கத்தையும் கடைப்பிடிக்கிறார்கள்.

சில ஆலயங்களில் அன்னதானம் வழங்கப்படுவது, மக்களின் ஈகையையும், அன்பையும் காட்டுகிறது. அன்னதான மடத்தில் அனைவரும் ஒன்றாக அமர்ந்து, வேறுபாடுகளை மறந்து உணவருந்துவது, பக்திசார்ந்த ஒரு திருப்தியைத் தருகிறது. இது ஒரு அற்புதமான சமூகப் பிணைப்பு.

அர்ப்பணிப்பும் நெல்குற்றும் சடங்கும்

தாமரை மலர்களால் அர்ச்சனை, முக்கனிகளும் சர்க்கரைப் பொங்கலும் படைத்தல், நாகதம்பிரான் ஆலயத்தில் பால்பொங்கல், பஞ்சாமிர்தம் விநியோகம் எனப் பல அம்சங்கள் இந்தப் பூஜைகளில் அடங்கும். முள்ளுக்காவடி, பால்காவடி, அங்கப் பிரதட்சணம் என ஆண்களும், தீச்சட்டி ஏந்துதல், மடிப்பிச்சை எடுத்தல் எனப் பெண்களும் தமது நேர்த்திக்கடனைச் செலுத்துவார்கள். மடிப்பிச்சை எடுத்துச் சேரும் நெல்லைக் குற்றி, அரிசியாக்கி, குளுர்த்திப் பொங்கல் செய்வது என்பது, பக்தி கலந்த உழைப்புக்கு ஒரு எடுத்துக்காட்டு.

நெல் குற்றுவதில் கூட, ஒவ்வொரு வருடமும் யாருக்கு முதல் உலக்கை என்பது குறித்து, ஒரு ஒழுங்குமுறை உள்ளது. இது நமது மூதாதையர் வகுத்த பண்பாட்டு விதிகள்.

கலை, கலாச்சாரம், சமூகப் பிணைப்பு

சில ஆலயங்களில் கொம்புமுறி விளையாட்டு, போர்த்தேங்காய் அடித்தல், கலியாணக்கால் வெட்டுதல், ஊர் சுற்றுதல் போன்ற கண்ணகியின் வரலாற்றுத் தொடர்புடைய நிகழ்ச்சிகள் நடத்தப்படும். கலை நிகழ்ச்சிகள், அறிஞர்களின் சொற்பொழிவுகள் என, இந்தச் சடங்குக் காலம் என்பது ஒரு கலாச்சாரப் பெருவிழா.

திருநீறு பூசி, சந்தனப் பொட்டிட்டு, ஆண்களும் பெண்களும், சிறுவர்களும் ஆலய வீதியெங்கும் நிறைந்திருப்பது, நமது கலாச்சாரத்தின் ஒரு அழகிய கோலம். ஆண்கள் வேட்டி அணிந்து, சில இடங்களில் சட்டை அணியாமல் இருப்பது, நமது மரபின் தொன்மையை உணர்த்துகிறது.

எதிர்காலத்திற்கான அறைகூவல்

எனவே அன்பான மக்களே! நாம் இந்த மகத்தான கண்ணகி வழிபாட்டையும், அதனுடன் பிணைந்திருக்கும் நமது பண்பாட்டையும், கலாச்சாரத்தையும் பாதுகாக்க வேண்டும். வெறும் சடங்குகளாக மட்டும் இதைப் பார்க்காமல், அதன் ஆழமான தத்துவார்த்தப் புரிதல்களையும், சமூக ஒருமைப்பாட்டையும் நாம் உள்வாங்க வேண்டும்.

"உங்கள் எதிர்காலம் நீங்கள் இன்று செய்யும் தேர்வுகள் மூலம் உருவாகிறது" என்றார் ஓப்ரா வின்ஃப்ரே. ஆம், நமது குழந்தைகளின் எதிர்காலம், நாம் இன்று நமது மரபுகளை எப்படிப் பாதுகாத்து அவர்களுக்குக் கொடுக்கிறோம் என்பதைப் பொறுத்தது.

ஒண்லைன் யுகத்தில் நாம் வாழ்கிறோம். தொழில்நுட்ப வசதிகளுடன், சபை மற்றும் முகாமைத்துவம் நவீனமயமாகியுள்ளது. ஆனால், நமது கலாச்சாரம் என்பது வெறும் பழைய கதைகள் அல்ல. அது நமது வேர். இந்த வேர் பலமாக இருந்தால் மட்டுமே, நமது கிளைகள் செழித்து வளரும். இந்தச் சடங்குகளில் உள்ள சமூகப் பிணைப்பையும், மனிதநேயத்தையும், இயற்கையோடு இயைந்த வாழ்வின் பாடங்களையும் இளைய தலைமுறையினருக்கு நாம் கடத்த வேண்டும்.

நமது கண்ணகி அம்மன் வழிபாடு, வெறும் ஒரு திருவிழாக் காலம் அல்ல. அது ஒவ்வொரு வருடமும், புதுவருடப் பிறப்பைப் போல, மகிழ்ச்சியோடு எதிர்பார்க்கப்பட்டு, கொண்டாடப்படும் ஒரு பண்பாட்டுக் கோலம். இதுவே, நமது கிழக்கிலங்கையின் உயிர்நாடி!

இந்த வேரைக் காப்போம்! நமது பண்பாட்டைப் போற்றுவோம்! இந்த மண்ணின் சிறப்பை உலகறியச் செய்வோம்! நன்றி! வணக்கம்!