வடக்கு மாகாணத்தின் பொருளாதார மறுமலர்ச்சி: நம்பிக்கையின் பயணம்

 “ஒரு நாட்டின் பொருளாதார முன்னேற்றம், சிலரின் செல்வத்தால் அளவிடப்படுவதில்லை, பலரின் கண்ணியத்தால் அளவிடப்படுகிறது.” – அமர்த்யா சென். இந்த வார்த்தைகள் இன்றைய உலகில், குறிப்பாக இலங்கையின் வடக்கு மாகாணத்தில், ஆழமான பொருளைத் தாங்குகின்றன. 2009ஆம் ஆண்டு உள்நாட்டுப் போர் முடிவடைந்த பின்னர், வடக்கு மாகாணம் மீள்கட்டமைப்பு மற்றும் பொருளாதார மறுமலர்ச்சிக்காக போராடி வருகிறது.

 ஆனால், 2022ஆம் ஆண்டு இலங்கையைத் தாக்கிய பொருளாதார நெருக்கடி, உணவு பாதுகாப்பின்மை, வேலையின்மை, மற்றும் வறுமையை மேலும் தீவிரப்படுத்தியுள்ளது. உலக வங்கியின் 2024 அறிக்கையின்படி, இலங்கையில் வறுமை விகிதம் 23.4% ஆக உயர்ந்துள்ளது, இது 2019இல் இருந்து இருமடங்கு அதிகமாகும். இந்நிலையில், சர்வதேச தொழிலாளர் அமைப்பு (ILO) நடத்திய “வடக்கு மன்றம்: கொள்கை மற்றும் நடைமுறையை இணைத்தல்” என்ற கொள்கை உரையாடல், வடக்கு மாகாணத்தின் பொருளாதார உயர்வுக்கு ஒரு புதிய நம்பிக்கையை அளிக்கிறது. ஒரு மாகாணம், அதன் மக்களின் கனவுகளை எவ்வாறு மீட்டெடுக்கிறது? இந்தக் கேள்வி, வடக்கு மாகாணத்தின் எதிர்காலத்தை வடிவமைக்கும் முயற்சிகளுக்கு உந்துதலாக அமைகிறது.

வடக்கு மாகாணத்தின் சமூக-பொருளாதார சவால்கள் ஆழமானவை மற்றும் பன்முகத்தன்மை கொண்டவை. இப்பகுதி, நீடித்த உள்நாட்டுப் போரின் பின்னணியில், உள்கட்டமைப்பு பற்றாக்குறை, நிதி அணுகல் இன்மை, மற்றும் சமூக-பொருளாதார தடைகளை எதிர்கொள்கிறது. இலங்கை புள்ளியியல் திணைக்களத்தின் 2023 அறிக்கையின்படி, வடக்கு மாகாணத்தில் 60.5% குடும்பங்கள் பொருளாதார நெருக்கடியால் தங்கள் சராசரி மாத வருமானத்தில் குறைவை அனுபவித்துள்ளன. முறைசாரா சிறு மற்றும் நடுத்தர நிறுவனங்கள் (SMEs), இப்பகுதியின் பொருளாதாரத்தின் முதுகெலும்பாக இருந்தாலும், மூலதனம், தொழில்நுட்பம், மற்றும் சந்தை இணைப்புகள் இல்லாமல் திணறுகின்றன. இந்தச் சவால்கள், குறிப்பாக பெண்கள், மாற்றுத்திறனாளிகள், மற்றும் இளைஞர்கள் மத்தியில், வேலைவாய்ப்பு மற்றும் வாழ்வாதார வாய்ப்புகளை மேலும் கட்டுப்படுத்துகின்றன. ILOவின் “வடக்கு மாகாண வளர்ச்சி நோயறிதல் ஆய்வு” இந்த சிக்கல்களை ஆழமாக அலசி, விவசாயம், மீன்பிடி, மற்றும் சுற்றுலாத் துறைகளில் உள்ள வாய்ப்புகளை முன்னிலைப்படுத்துகிறது. இந்த ஆய்வு, நோர்வே அரசாங்கத்தின் நிதியுதவியுடன், ILOவின் PAVE திட்டத்தின் கீழ் உருவாக்கப்பட்டு, நிலையான மற்றும் உள்ளடக்கிய வளர்ச்சிக்கு ஒரு தெளிவான பாதையை அமைக்கிறது. இந்த முயற்சி, பொருளாதார மீட்சியை மட்டுமல்ல, சமூக நீதி மற்றும் கண்ணியமான வேலைவாய்ப்பையும் மையப்படுத்துகிறது.

உலகளவில், மோதலுக்கு பிந்தைய பிராந்தியங்களின் மீட்சி எவ்வாறு அமைந்துள்ளது என்பதைப் பார்க்கும்போது, வியட்நாமும் ருவாண்டாவும் குறிப்பிடத்தக்க எடுத்துக்காட்டுகளாக உள்ளன. வியட்நாம், 1990களில் தொடங்கி, விவசாய சீர்திருத்தங்கள் மற்றும் ஏற்றுமதி சார்ந்த தொழில்மயமாக்கல் மூலம் வறுமையை 58% இலிருந்து 2020இல் 2% ஆக குறைத்தது (உலக வங்கி, 2020). இதேபோல், ருவாண்டா, உள்நாட்டு மோதலுக்கு பின், கல்வி, உள்கட்டமைப்பு, மற்றும் டிஜிட்டல் பொருளாதாரத்தில் முதலீடு செய்து, 1994இல் 77% ஆக இருந்த வறுமை விகிதத்தை 2020இல் 38% ஆக குறைத்தது. இந்த நாடுகள், உள்ளடக்கிய கொள்கைகள் மற்றும் மக்கள் மையப்படுத்தப்பட்ட முதலீடுகள் மூலம் மீட்சியை அடைந்தன. “எந்தவொரு நாடும், அதன் மக்களில் முதலீடு செய்யாமல் நிலையான வளர்ச்சியை அடையவில்லை.” – UNDP மனித வளர்ச்சி அறிக்கை. இந்த பாடங்கள், வடக்கு மாகாணத்திற்கு ஒரு முன்மாதிரியாக அமைகின்றன, ஆனால் அவற்றை உள்ளூர் சூழலுக்கு ஏற்ப மாற்றியமைக்க வேண்டிய அவசியம் உள்ளது.

இலங்கையில், வடக்கு மாகாணத்தின் யாழ்ப்பாணத்தில் உள்ள ஒரு உள்ளூர் பெண்கள் கூட்டுறவு, ILOவின் LEED+ திட்டத்தின் ஆதரவுடன், மீன்பிடி மற்றும் உணவு பதப்படுத்துதல் துறையில் வெற்றி கண்டுள்ளது. இந்தக் கூட்டுறவு, 50க்கும் மேற்பட்ட பெண்களுக்கு பயிற்சி மற்றும் நிதி அணுகலை வழங்கி, உள்ளூர் சந்தைகளில் தங்கள் உற்பத்திகளை விற்பனை செய்ய உதவியது. வடக்கு மாகாண முதலமைச்சர் செயலாளர் தனுஜா முருகேசன் கூறுகையில், “வடக்கு மாகாணத்தை மாற்றுவதற்கு தொடர்ச்சியான ஒத்துழைப்பு மற்றும் பகிரப்பட்ட பார்வை தேவை. ILO, வாழ்வாதாரங்களை வலுப்படுத்தவும், நிறுவன திறன்களை மேம்படுத்தவும், சந்தை அமைப்புகளை பலப்படுத்தவும் எங்களுடன் இணைந்து பணியாற்றி வருகிறது.”. ஆனால், இத்தகைய வெற்றிகள் இருந்தபோதிலும், பெரும்பாலான முறைசாரா தொழிலாளர்கள், குறிப்பாக பெண்கள் மற்றும் மாற்றுத்திறனாளிகள், இன்னும் முறையான பயிற்சி மற்றும் நிதி ஆதரவு இல்லாமல் உள்ளனர். 2024இல், வடக்கு மாகாணத்தில் வேலையின்மை விகிதம் 4.4% ஆக இருந்தாலும், இளைஞர்களிடையே இது மிகவும் உயர்ந்ததாக உள்ளது.

வடக்கு மாகாணத்தின் பொருளாதார சவால்கள் தொடர்ந்து நீடிப்பதற்கு பல காரணங்கள் உள்ளன. முதலாவதாக, உள்கட்டமைப்பு மற்றும் நிதி அணுகல் குறைபாடுகள் உள்ளன. உலக வங்கியின் 2024 அறிக்கையின்படி, இலங்கையின் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் (GDP) உள்கட்டமைப்பு முதலீடு 5% க்கும் குறைவாக உள்ளது, இது தெற்காசிய சராசரியை விட கணிசமாக குறைவு. இரண்டாவதாக, கொள்கை செயல்படுத்தலில் உள்ள இடைவெளிகள் மற்றும் அரசியல் உறுதியின்மை, முதலீடுகளை தடுக்கின்றன. மேலும், 2022 பொருளாதார நெருக்கடியின் பின்னர், வெளிநாட்டு முதலீடு குறைந்து, திறமையான தொழிலாளர்களின் வெளிநாட்டு இடம்பெயர்வு அதிகரித்துள்ளது. ILOவின் தாமஸ் கிரிங் கூறுகையில், “எங்களின் உயர்தர ஆராய்ச்சி, உண்மையான கொள்கைகளை வடிவமைக்கவும், அர்த்தமுள்ள செயல்களை முன்னெடுக்கவும் உதவ வேண்டும்.”. ஆனால், உள்ளூர் நிறுவனங்களின் திறன் குறைபாடு மற்றும் பருவநிலை மாற்றத்தின் தாக்கங்கள், இந்த முயற்சிகளுக்கு மேலும் சவால்களை ஏற்படுத்துகின்றன.

இந்தச் சவால்களை எதிர்கொள்ள, ILOவின் GROW திட்டம், பருவநிலை-எதிர்ப்பு மற்றும் உள்ளடக்கிய வளர்ச்சியை மையப்படுத்தி, பல தீர்வுகளை முன்மொழிகிறது. முதலாவதாக, முறைசாரா SMEs க்கு நிதி அணுகலை மேம்படுத்த, வங்கி மற்றும் நுண்நிதி நிறுவனங்களுடன் கூட்டு உருவாக்கப்பட வேண்டும். பங்களாதேஷின் கிராமீன் வங்கி மாதிரி, இதற்கு ஒரு முன்மாதிரியாக அமையலாம், இது 9 மில்லியன் கடனாளிகளுக்கு, குறிப்பாக பெண்களுக்கு, நுண்நிதி வழங்கியது. இரண்டாவதாக, தொழில்நுட்ப பயிற்சி மற்றும் மதிப்பு சங்கிலி மேம்பாட்டின் மூலம், விவசாயம் மற்றும் மீன்பிடி துறைகளில் உற்பத்தித்திறனை உயர்த்தலாம். மூன்றாவதாக, பெண்கள் மற்றும் மாற்றுத்திறனாளிகளுக்கு குறிப்பிட்ட திறன் மேம்பாட்டு திட்டங்கள் அறிமுகப்படுத்தப்பட வேண்டும். இறுதியாக, உள்ளூர் அரசாங்கங்கள், தனியார் துறை, மற்றும் சிவில் சமூகத்துடன் ஒருங்கிணைந்த கொள்கை கட்டமைப்பு உருவாக்கப்பட வேண்டும், இது வியட்நாமின் வெற்றிகரமான வறுமை குறைப்பு மாதிரியை ஒத்திருக்கிறது.

அமர்த்யா சென்னின் வார்த்தைகளுக்கு மீண்டும் திரும்பும்போது, வடக்கு மாகாணத்தின் எதிர்காலம், அதன் மக்களின் கண்ணியத்தை மீட்டெடுப்பதில் உள்ளது. ILOவின் வடக்கு மன்றம், இந்த பயணத்தில் ஒரு மைல்கல்லாக அமைகிறது, ஆனால் உண்மையான மாற்றம், ஒத்துழைப்பு மற்றும் உறுதியான செயல்பாட்டைப் பொறுத்தது. இலங்கையின் 2024 பொருளாதார மீட்சி, 4.4% வளர்ச்சியுடன் நம்பிக்கை அளிக்கிறது, ஆனால் வறுமை 2026 வரை 20% க்கு மேல் இருக்கும் என உலக வங்கி எச்சரிக்கிறது. இந்த எண்ணிக்கைகளுக்கு அப்பால், ஒவ்வொரு குடும்பத்தின் கதையும் உள்ளது — ஒரு பெண் தொழில்முனைவோர், ஒரு மாற்றுத்திறனாளி இளைஞர், ஒரு மீனவர். அவர்களின் கனவுகளுக்கு உயிர் கொடுப்பது, நமது பொறுப்பு. வளர்ச்சியை வெறும் புள்ளிவிவரங்களால் அளவிடாமல், உயர்த்தப்பட்ட வாழ்க்கைகளால் அளவிடுவோம்.