அரசியல்மயமாக்கலின் கோரப்பிடியில் இலங்கை பொது சேவை: ஒரு விமர்சனப் பார்வை (2025)

2025 ஆம் ஆண்டு காலகட்டத்தில், இலங்கை பொது சேவையின் வீழ்ச்சிக்கு அரசியல் தலையீடு ஒரு முக்கிய காரணியாக அமைந்திருப்பது கசப்பான உண்மையாகும். பல தசாப்தங்களாக, ஆட்சியில் இருந்த அரசாங்கங்கள் தங்கள் ஆதரவாளர்களுக்கு வேலை வாய்ப்புகளை வழங்கும் கருவியாக அரசு நிறுவனங்களை பயன்படுத்தியதன் விளைவாக, திறமையற்ற மற்றும் தகுதியற்ற நபர்கள் உயர் பதவிகளில் அமர்த்தப்பட்டனர். இதன் நேரடி விளைவாக, பொது சேவையின் தரம் கடுமையாக பாதிக்கப்பட்டதுடன், அரச நிறுவனங்களின் வினைத்திறனும் கேள்விக்குறியானது.

சமீபத்தில், போக்குவரத்து அமைச்சர் பிமல் ரத்நாயக்க அவர்கள் இலங்கை போக்குவரத்து சபை (SLTB) தொடர்பாக நாடாளுமன்றத்தில் வெளியிட்ட கருத்துக்கள் இந்த அரசியல்மயமாக்கலின் ஆழமான வேர்களை வெளிச்சம் போட்டுக் காட்டுகின்றன. முந்தைய அரசாங்கங்களின் ஆட்சிக் காலத்தில், நடத்துனர்கள் மற்றும் சாரதிகளாக பணியில் சேர்ந்த பலர் முறைகேடான வழிகளில் பணி உயர்வு பெற்று டிப்போக்களின் உயர் பதவிகளுக்கு நியமிக்கப்பட்டதாக அமைச்சர் குற்றம் சாட்டியுள்ளார். மேலும், 1,000 க்கும் மேற்பட்ட பேருந்து சாரதிகள் மற்றும் நடத்துனர்கள் நிதி மோசடிகளில் ஈடுபட்டதாகவும் அவர் அதிர்ச்சி தரும் தகவலை வெளியிட்டார். முறைகேடாக நியமிக்கப்பட்டவர்கள் மீண்டும் பேருந்து சேவைக்கு அனுப்பப்படுவார்கள் என்றும், நிதி மோசடிகளில் ஈடுபட்டவர்கள் மீது ஒழுங்கு நடவடிக்கை எடுக்கப்படும் என்றும் அமைச்சர் உறுதியளித்துள்ளார்.

அமைச்சரின் இந்த புள்ளிவிவரங்கள் மற்றும் தரவுகள் குடிமக்களை ஆச்சரியப்படுத்த வேண்டியதில்லை. மாறாக, இத்தகைய முறைகேடுகளுக்கு மத்தியிலும் ஒரு SLTB இன்னும் இயங்கிக் கொண்டிருப்பதுதான் வியப்புக்குரியது. பொது சேவையில் சில குறிப்பிட்ட தொழில்கள் சேவை விதிமுறைகள் மற்றும் ஆட்சேர்ப்பு நடைமுறைகளை முறையாகக் கொண்டுள்ளன. பதவி உயர்வுகள் கூட மூப்பு மற்றும் தகுதியின் அடிப்படையில் வழங்கப்பட வேண்டும். சில திணைக்களங்களில் நேர்முகத் தேர்வுகள் கூட நடத்தப்படுகின்றன. பொது சேவை குடிமக்களின் நலனையும், அரசின் நல்வாழ்வையும் இலக்காகக் கொண்டு இந்த கட்டமைப்புகள் உருவாக்கப்பட்டன.

இருப்பினும், நிரந்தர நிர்வாகியான அரசு ஊழியரை பின்னுக்குத் தள்ளி, அரசியல்வாதியின் ஆதிக்கம் மேலோங்கியதன் துரதிர்ஷ்டவசமான விளைவாக, இந்த முறையான கட்டமைப்பு பல இடங்களில் முறையாகச் செயற்படவில்லை. பாராளுமன்ற உறுப்பினரின் தீவிர ஆதரவாளராக இருப்பதுவும், அமைச்சரின் செல்வாக்கைப் பயன்படுத்துவதும், நிறுவப்பட்ட விதிமுறைகளை விட சக்திவாய்ந்ததாக மாறியது. இதன் தீங்கு என்னவென்றால், ஒரு குறிப்பிட்ட விடயத்தில் திறமை இல்லாதவர்களுக்கு உயர் பதவிகளும் அதிகாரமும் வழங்கப்பட்டபோது, அந்த வேலையைச் செய்யத் தகுதி வாய்ந்தவர்கள் ஊக்கமிழந்து போயினர். 

இதனால்தான், கடந்த காலங்களில் பல அரசு நிறுவனங்கள் வேலைக்குச் செல்வதை ஒரு கடமையாக மட்டுமே கருதும் ஊழியர்களைக் கொண்ட அமைப்புகளாக மாறின. வினைத்திறன் குறைவு, ஊழல் மலிந்த நிர்வாகம், மற்றும் பொதுச் சேவையின் தரம் தாழ்ந்து போதல் போன்ற விளைவுகளை நாடு சந்தித்தது.

அடிமை உழைப்பு உச்சத்தில் இருந்த காலங்களில் கூட, மனசாட்சியுள்ள சில பொது அதிகாரிகள் தங்கள் வாழ்க்கையின் கணிசமான பகுதியை அவமானகரமான சூழ்நிலையில் கழித்தனர். அவர்கள் பொது சேவை ஆணைக்குழுவிற்கு கடிதங்கள் எழுதுவதிலும், நிர்வாக மேல்முறையீட்டு தீர்ப்பாயத்தில் முறையீடு செய்வதிலும் மும்முரமாக இருக்க வேண்டியிருந்தது. நிதி மற்றும் மன உளைச்சல் காரணமாக ஒரு சிலரே நீதி கேட்டு உயர் நீதிமன்றத்தை நாடினர். 

பொதுவாக, இந்த முட்டாள்தனத்தால் அதிகம் பாதிக்கப்படுபவர்கள் இந்த நாட்டின் சாதாரண குடிமக்கள்தான். ஒரு தொலைக்காட்சி நிறுவனத்தின் பாதுகாப்பு அதிகாரி அதன் இயக்குனர் குழுவில் நியமிக்கப்பட்டால் என்ன நடக்கும்? அடிப்படை கல்வித் தகுதி கூட இல்லாத ஒருவர் தேசிய விமான நிறுவனத்தின் தலைவராக மாறினால் என்ன நடக்கும்? இவை அபத்தமான கேள்விகள் போல் தோன்றினாலும், கடந்த காலங்களில் இலங்கையின் பல அரசு நிறுவனங்களில் இது போன்ற நியமனங்கள் நடந்தேறியுள்ளன. 

எனவே, போக்குவரத்து அமைச்சர் பிமல் ரத்நாயக்கவின் கூற்றிலிருந்து நாம் புரிந்து கொள்ள வேண்டியது இலங்கை போக்குவரத்து சபையின் தற்போதைய பரிதாபகரமான நிலையே தவிர வேறொன்றுமில்லை. இது, ஒட்டுமொத்த பொது சேவையிலும் நிலவும் சீர்கேட்டின் ஒரு சிறிய வெளிப்பாடு மட்டுமே.

அமைச்சர் மேலும் தெரிவித்த தகவலின்படி, இலங்கை போக்குவரத்து சபையில் 55 இலாபமற்ற டிப்போக்கள் இருந்தபோதிலும், 54 டிப்போக்கள் இலாபகரமாக இயங்குகின்றன. அதே நேரத்தில், போக்குவரத்து சபையிடம் 7,137 பேருந்துகள் இருந்தாலும், அவற்றில் 5,137 பேருந்துகள் மட்டுமே தற்போது பயன்பாட்டில் உள்ளன. இந்த புள்ளிவிவரங்களை முறையற்ற பதவி உயர்வுகள் மற்றும் நிர்வாக குளறுபடிகளுடன் தொடர்புபடுத்திப் பார்க்க வேண்டியது அவசியமாகும். 

திறமையான ஊழியர்கள் உரிய பதவி உயர்வு கிடைக்காததால் ஊக்கமிழந்து பணிபுரிவதும், தகுதியற்ற நபர்கள் உயர் பதவிகளில் அமர்ந்திருப்பதும் நிறுவனத்தின் ஒட்டுமொத்த செயல்பாட்டைப் பாதிக்கும். மறுபுறம், தொடர்ந்து நடக்கும் இந்த தவறுகள் ஏன் நிறுத்தப்படவில்லை என்ற கேள்வி எழுகிறது. ஏனெனில் இந்த சரிவுகளின் போக்கு ஒன்று அல்லது இரண்டு ஆண்டுகளில் நடந்ததல்ல. பல தசாப்தங்களாக அரசியல்வாதிகளின் சுயநலப் போக்கின் விளைவாக பொது சேவை படிப்படியாக சீர்குலைந்துள்ளது.

இருப்பினும், கட்டுப்பாடுகள் இருந்தபோதிலும், SLTB-யின் தவறான பயன்பாடு இப்போது ஓரளவுக்குக் குறைந்துள்ளது. இதற்கு முக்கிய காரணங்களில் ஒன்று தேர்தல் கலாச்சாரத்தில் ஏற்பட்டுள்ள மாற்றம். இல்லையெனில், இது போன்ற தேர்தல் காலங்களில் SLTB இன் முக்கிய செயல்பாடுகளில் ஒன்று, ஆளும் அரசாங்கத்தின் ஆதரவாளர்களை தேர்தல் பேரணிகளுக்கு கொண்டு செல்வதாகவே இருந்தது. 2014 ஜனாதிபதித் தேர்தலின் போது பெறப்பட்ட தேர்தல் புகார்களில் ஒன்று இதற்கு சிறந்த உதாரணமாகும். 

போக்குவரத்து சபைக்கு சொந்தமான ஆயிரத்துக்கும் மேற்பட்ட பேருந்துகள் அனுராதபுரத்தில் நடைபெற்ற அரசாங்கப் பேரணிக்கு மக்களை ஏற்றிச் செல்லப் பயன்படுத்தப்பட்டதாக அம்முறைப்பாட்டில் கூறப்பட்டிருந்தது. ஹட்டன், மட்டக்களப்பு, கிளிநொச்சி, யாழ்ப்பாணம், தம்புள்ளை, உடஹமுல்ல, மொரட்டுவை, கேகாலை, பொலன்னறுவை, மஹியங்கனை, மட்டக்குளி, பதுளை, கெக்கிராவ, ஹொரவ்பொத்தானை, வவுனியா ஆகிய இடங்களிலிருந்து பேருந்துகள் வந்ததாக முறைப்பாட்டில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. வேடிக்கையான விஷயம் என்னவென்றால், அதே நாட்களில் கல்விப் பொதுச் சான்றிதழ் சாதாரண தரத் தேர்வும் நடைபெற்றது. இதன் காரணமாக, சாதாரண தரப் பரீட்சை எழுதிய சில மாணவர்கள் பரீட்சை எழுத  லொரிகளில் பயணிக்க வேண்டியிருந்தது. இவை அனைத்தும் பகிரங்கமாக நடந்தன.

எனவே, SLTB-யின் அழிவுக்கு வழிவகுத்தவர்களுக்கு எதிராக சட்டம் எவ்வாறு பிரயோகிக்கப்பட வேண்டுமோ, அதேபோல் அதற்கு உடந்தையாக இருந்த அரசியல்வாதிகளுக்கும் எதிராக சட்டம் பிரயோகிக்கப்பட வேண்டும். ஏனெனில் இறந்த ஆன்மாக்கள் அவற்றில் இன்னும் உயிருடன் இருக்கின்றன. ஊழல் மற்றும் முறைகேடுகளால் சீரழிந்த பொது சேவை நிறுவனங்கள் இன்னும் நாட்டின் பொருளாதாரத்திற்கும், பொதுமக்களின் வாழ்க்கைக்கும் பெரும் சுமையாக உள்ளன. 

இந்த நிலை மாற வேண்டுமானால், அரசியல் தலையீடுகள் முற்றிலுமாக அகற்றப்பட்டு, தகுதி மற்றும் திறமையின் அடிப்படையில் நியமனங்களும் பதவி உயர்வுகளும் வழங்கப்பட வேண்டும். மேலும், கடந்த காலங்களில் நடந்த முறைகேடுகள் குறித்து பாரபட்சமற்ற விசாரணைகள் நடத்தப்பட்டு, குற்றவாளிகள் சட்டத்தின் முன் நிறுத்தப்பட வேண்டும். அப்போதுதான், இலங்கை பொது சேவையை மீண்டும் கட்டியெழுப்பி, அதன் உண்மையான நோக்கத்தை அடைய முடியும். இல்லையெனில், போக்குவரத்து அமைச்சர் பிமல் ரத்நாயக்கவின் வெளிப்பாடுகள் வெறும் புள்ளிவிவரங்களாக மட்டுமே எஞ்சி நிற்கும்.