உணர்ச்சி வலை- இலங்கை அரசியல்

இனவாதம், தேசியவாதம், பழங்குடிவாதம் மற்றும் தேசபக்தி ஆகியவை இலங்கை சமூகத்தில் ஆழமான வேர்களைக் கொண்டிருப்பதோடு, பல்வேறுபட்ட விளக்கங்களையும் சமூகப் பிரச்சினைகளையும் உருவாக்கும் கருப்பொருள்களாகும். கடந்த கால இலங்கை சமூக-அரசியல் வரலாற்றில் இந்த கருப்பொருள்களால் உருவாக்கப்பட்ட பிரச்சினைகள் பாரிய தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளன. சில சமயங்களில் இவை மனித சமூகத்தின் பகுத்தறிவு சிந்தனைக்கு அப்பாற்பட்ட உணர்ச்சிமயமான நிலைகளுக்கு சமூகத்தை இட்டுச் சென்றுள்ளன.

இலங்கை சமூக அரசியலின் பெரும்பகுதி ஏதோவொரு தீவிர உணர்ச்சி நிலையில் இயங்குவதை நாம் மறுக்க முடியாது. வரலாற்று ரீதியாகப் பார்க்கும்போது, பல சந்தர்ப்பங்களில் சமூகத்தினர் சிக்கலான சூழ்நிலைகளில் அறிவை விட உணர்ச்சிகளுக்கு முன்னுரிமை அளித்து முடிவுகளை எடுத்துள்ளனர். அரசியல்வாதிகள் சமூக மனநிலையை மிக எளிமையான தூண்டுதல்களால் மாற்ற முடியும் என்ற புரிதலின் அடிப்படையில் இந்த பிரச்சினைகளை நாம் அணுக வேண்டியுள்ளது.

இனவெறி மற்றும் இனவாத அரசியல் இந்த நாட்டின் நல்லிணக்க அரசியலிலும், பல தசாப்தங்களாக தேசிய சகோதரத்துவத்தில் நம்பிக்கை கொண்டிருந்த சமூகத்தின் உணர்திறன் மிக்க மனங்களிலும் ஏற்படுத்திய தாக்கம் மிக ஆழமானது. பல்வேறு இனக்குழுக்கள் மத்தியில் நம்பிக்கையின்மையும், பகைமையும் நீடிப்பதற்கு இந்த இனவாத அரசியல் முக்கிய காரணமாக அமைந்தது. தேர்தல் காலங்களிலும், அரசியல் அதிகாரத்திற்கான போட்டிகளின்போதும் இனவாத உணர்வுகள் திட்டமிட்ட ரீதியில் தூண்டப்பட்டு, சமூகத்தில் பிளவுகளை ஏற்படுத்தியுள்ளன. இது நாட்டின் சமூக ஒற்றுமைக்கும், பொருளாதார அபிவிருத்திக்கும் பெரும் தடையாக இருந்து வந்துள்ளது.

தங்கள் இனம் அல்லது கட்சி சார்ந்த முன்முடிவுகளுடனும், தத்துவங்களுடனும் உறுதியாக ஒட்டிக்கொண்டு, எல்லாவற்றையும் அந்த குறுகிய இனவெறிக் கண்ணோட்டத்தில் இருந்து விமர்சிப்பவர்கள் சமூகத்தில் ஒரு பாரிய பிரச்சினையாக உருவெடுத்துள்ளனர். இவர்கள் புறநிலையான உண்மைகளை ஏற்றுக்கொள்ள மறுத்து, தங்களது இனவாதப் பார்வையை மட்டுமே நியாயப்படுத்துகின்றனர். இது ஆரோக்கியமான விவாதங்களுக்கும், பிரச்சினைகளுக்குரிய தீர்வு காணும் முயற்சிகளுக்கும் பெரும் தடையாக உள்ளது.

தேசியவாதம் என்பது இனவாதத்திலிருந்து சற்று வேறுபட்டதும் அதே நேரத்தில் நெருங்கிய தொடர்புடையதுமான கருத்தாகும். 18 மற்றும் 19 ஆம் நூற்றாண்டுகளில் நிலப்பிரபுத்துவ அமைப்பைத் தூக்கியெறிந்த புரட்சிகளுடன் தேசியவாதம் தோன்றியது. இது முதலாளித்துவத்தின் எழுச்சியுடன் தொடர்புடைய ஒரு முதலாளித்துவ தேசிய அரசை உருவாக்கும் இயக்கமாக பார்க்கப்பட்டது. இதன் காரணமாகவே இனவெறிக்கும் தேசியவாதத்திற்கும் இடையே ஒரு மிக மெல்லிய கோடு நிலவுகிறது. சில சந்தர்ப்பங்களில், தேசியவாதம் இனவாதமாக உருமாறி, ஒரு குறிப்பிட்ட இனக்குழுவின் மேலாதிக்கத்தை வலியுறுத்தவும், மற்ற இனக்குழுக்களை ஓரங்கட்டவும் பயன்படுத்தப்படுகிறது.

பழங்குடிவாதம் என்பது ஒரு பாரம்பரியமான மற்றும் வளர்ச்சியடையாத கருத்தாக பார்க்கப்படுகிறது. ஒருவரின் சொந்த இனம் அல்லது தேசத்தின் நலனுக்காக நிற்பது ஒரு குறிப்பிட்ட இனவெறி அம்சத்தைக் கொண்டுள்ளது. இது பிரிவினைவாத சிந்தனைகளை ஊக்குவிக்கும் ஒரு முகத்தைக் கொண்டுள்ளது. பழங்குடிவாதம் கலாச்சார, இன, பழங்குடி, மத அல்லது பாலின அடையாளங்களின் அடிப்படையில் ஒரு பெரிய மக்கள் குழுவைப் பிரித்து பிரதிநிதித்துவப்படுத்துவதைக் குறிக்கிறது. இலங்கையின் சமூக அரசியலில், பிராந்திய மற்றும் இன அடிப்படையிலான பழங்குடிவாத சிந்தனைகள் அவ்வப்போது தலைதூக்கி, தேசிய ஒருமைப்பாட்டுக்கு சவாலாக அமைந்திருக்கின்றன.

தேசபக்தி என்பது ஒருவர் பிறந்த நாட்டையோ அல்லது தாய்நாட்டையோ ஆழமாக நேசிக்கும் உணர்வு. வரலாற்றில் பல போராட்டங்கள் தேசபக்தி போராட்டங்களாக வகைப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. இருப்பினும், சில சமயங்களில் இனவெறி மற்றும் பழங்குடிவாதம் சமூகத்தில் வளர்ச்சியடையாத மற்றும் மேலோட்டமான தேசபக்தியாக வெளிப்படும் அபாயம் உள்ளது. மதம் அல்லது இனத்தின் அடிப்படையில் தூண்டப்படும் இந்த வகையான தீவிர தேசபக்தி கடந்த காலம் முழுவதும் நடைமுறையில் இருந்து வந்துள்ளது. பல சமூக விரோத செயல்கள் சில சமயங்களில் இனவெறி மற்றும் தேசபக்தி என்ற போர்வையில் மறைக்கப்பட்டன என்பதும் கசப்பான உண்மையாகும். அந்த நேரத்தில் அரசியல் அதிகாரிகளிடமிருந்து கிடைத்த ஆதரவும் இதற்கு துணைபோனது. நிச்சயமாக, இந்த வகையான பழங்குடி அரசியல் நகர்வுகளை தோற்கடிக்காமல் ஒரு சுதந்திர அரசை கட்டியெழுப்ப முடியாது.

இந்த உணர்ச்சிமயமான மற்றும் பிரிவினைவாத போக்குகளுக்கு பதிலளிக்கும் விதமாக கார்ல் மார்க்ஸ் மற்றும் லெனின் போன்ற சிந்தனையாளர்கள் சர்வதேசியம் போன்ற ஒரு கருத்தை முன்மொழிந்தனர். இனவெறி, தேசியவாதம் மற்றும் மத வெறி ஆகியவற்றில் ஆழமாக வேரூன்றிய ஒரு மாநிலத்தில் அந்த சர்வதேசியக் கருத்துக்களைப் புகுத்துவது மிகவும் கடினமான சவாலாகும். அதை நடைமுறைப்படுத்துவதில் உள்ள சிக்கல்கள் அனைவரும் அறிந்ததே.

இனம், மதம் மற்றும் நிறவெறியை அடிப்படையாகக் கொண்ட அரசியல் சூழ்நிலைகள் மற்றும் நிகழ்வுகள் சமூகத்தின் உணர்திறன் மிக்க மனதை மிக விரைவாகப் பாதிக்கும் திறன் கொண்டவை. சரியான சமூக மற்றும் அரசியல் புரிதல் உள்ள ஒருவரால் மட்டுமே அவற்றை சரியாகப் புரிந்துகொள்ள முடியும். சர்வதேசியம் என்ற கருத்தாக்கத்தில் பல வகைகள் இல்லை; அது மனிதநேயம் மற்றும் சகோதரத்துவத்தின் ஒரே தத்துவத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டது.

எனவே, தொலைக்காட்சித் திரைகளிலும், செய்தித்தாள்களின் பக்கங்களிலும், சமூக ஊடகங்களின் பரந்த வெளியிலும் இந்த இனவெறி அரசியலின் இருண்ட நிழல்கள் உங்கள் உணர்திறன் மிக்க மனதைப் பாதிக்க அதிக வாய்ப்புள்ளது. உணர்ச்சிவசப்படாமல், புத்திசாலித்தனத்துடன் அவற்றை ஆராய்ந்து செயல்படுவது சமகால சமூக-அரசியல் தேவையாகும். அரசியல் எதிர்ப்பை, எதிரிகளை அழிப்பதன் மூலம் அல்ல, மாறாக அவர்களின் அரசியல் சித்தாந்தத்தை தோற்கடிப்பதன் மூலம் மட்டுமே வெல்ல முடியும் என்பதை நாம் ஆழமாகப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். எனவே, உணர்வுபூர்வமான செய்திகளை மிகைப்படுத்தாமல் புரிந்துகொள்வது இன்றைய சமூகத்தின் அவசியத் தேவையாகும்.