அந்த இறுவட்டு வெளியீடு பசுமரத்தாணியாக நெஞ்சில் இருக்கின்றது.

சற்று முன் நிலவு வெளிச்சத்தில் என் வீட்டு முற்றத்தில் இருந்த கதிரையில் சாய்ந்திருந்தேன். மெல்லிய தென்றல் என் முகத்தைத் வருடிச் சென்றது. எங்கோ தூரத்தில் இருந்து கோயில் மணியோசை மெதுவாகக் கேட்டது. சட்டென்று என் நினைவுகள் நான்கு வருடங்களுக்குப் பின்னோக்கிப் பாய்ந்தன. 2018 ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் மாதம் 23 ஆம் திகதி, மட்டக்களப்பு தேத்தாத்தீவு கொம்புச்சந்திப் பேராலயத்தின் வருடாந்த பிரமோற்சவ விழாக்கோலம் கொண்டிருந்த நேரம் அது. அந்த நாட்களின் பரபரப்பும் சந்தோஷமும் இன்னும் என் மனதில் பசுமையாக இருக்கிறது. 

கொம்புச்சந்தி விநாயகருக்குப் புகழ்பாடும் ஒரு இறுவட்டு வெளியிடப்பட வேண்டும் என்று நாங்கள் விரும்பினோம். அந்தப் பாடல்களை இயற்றும் பொறுப்பு எனக்குக் கிடைத்தது. எங்கள் ஊரின் தெய்வம், என் சிறுவயது நினைவுகளோடு பின்னிப் பிணைந்திருக்கும் அந்த விநாயகரைப் பற்றிப் பாடுவதென்பது எனக்குப் பெருமையாக இருந்தது. ஒவ்வொரு சொல்லையும் மிகுந்த பக்தியுடனும் கவனத்துடனும் எழுதினேன். அந்த வரிகளில் என் ஊரின் மண் வாசனையும், மக்களின் அன்பும் நிறைந்திருந்தன என்று நினைக்கிறேன். அதில் ஒரு பாடல் வரி” கொம்புச்சந்தியார் கோயில்கொண்ட இடம் தேனார் பதிதனிலே” என ஆரம்பித்து இருந்தேன்.

அந்தப் பாடல்களை என் தேத்தாத்தீவு கலைஞர்கள் பாட வேண்டும் என்பது என் ஆசை. ஆசிரியர் வீ.உதயகுமார் அவர்களின் குரலில் ஒரு தனித்துவமான இனிமை இருக்கும். ச.செல்வப்பிரகாஷ் அவர்களின் உணர்வுப்பூர்வமான பாடும் திறனும், த.லுகர்சன் அவர்களின் தெளிவான உச்சரிப்பும் அந்தப் பாடல்களுக்கு மேலும் அழகு சேர்த்தன. சி.ஜீவநாத் அவர்கள் ஒலிப்பதிவு செய்து அந்தப் பாடல்களை உயிர்ப்பித்தார். ஒவ்வொரு கலைஞரும் தங்கள் முழு மனதோடும் அந்தப் பணியில் ஈடுபட்டார்கள்.

இறுவட்டு வெளியீட்டு விழா ஆலயத்தின் மகாமண்டபத்தில் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருந்தது. ஆலயத்தின் கௌரவ தலைவர் திரு.விமலானந்தராசா அவர்கள் தலைமை தாங்கினார். அந்த மண்டபம் அன்று விழாக்கோலம் பூண்டிருந்தது. எங்கு பார்த்தாலும் மக்கள் கூட்டம். அவர்களின் முகத்தில் ஒருவிதப் பரவசமும் எதிர்பார்ப்பும் தெரிந்தது. கவிஞர் தேனூரான் அவர்கள் அந்த நிகழ்வுகளை மிகச் சிறப்பாக தொகுத்து வழங்கினார். அவரின் கவித்துவமான பேச்சும், நகைச்சுவையான கருத்துக்களும் அனைவரையும் கவர்ந்தன. விழாக்கால பிரதம குருக்களில் ஒருவரான சிவம் சிவாச்சாரியார் அவர்கள் ஆசியுரை வழங்கியதுடன், முதல் இறுவட்டினைப் பெற்றுக்கொண்ட அந்த தருணம் என் வாழ்வில் மறக்க முடியாத ஒன்று.

இன்று அந்த நாட்களை நினைத்துப் பார்க்கும்போது என் மனம் ஒருவித அமைதியையும் நிறைவையும் அடைகிறது. நமது வயது போகும்போது இந்த நல்ல நினைவுகள் தான் நம்மை என்றும் இளமையாக வைத்திருக்கும் என்று தோன்றுகிறது. அன்றைய விழாவில் கலந்து கொண்ட ஒவ்வொருவரின் முகமும், அவர்களின் வாழ்த்துக்களும் இன்னும் என் நினைவில் இருக்கிறது. அந்த இறுவட்டு வெளியீட்டின் மூலம், கொம்புச்சந்தி விநாயகரின் புகழ் மேலும் பலரையும் சென்றடைய வேண்டும் என்பதே எங்கள் அனைவரின் விருப்பமாக இருந்தது.

அந்த நாட்களில் நான் கற்றுக்கொண்ட ஒரு முக்கியமான விஷயம் என்னவென்றால், ஒரு பொதுவான நோக்கத்திற்காக நாம் ஒன்று சேரும்போது கிடைக்கும் மகிழ்ச்சிக்கும் நிறைவுக்கும் ஈடு இணையே இல்லை என்பதுதான். ஒவ்வொரு கலைஞரும் தங்கள் தனிப்பட்ட திறமைகளை வெளிப்படுத்தினார்கள். ஆனால், எல்லாவற்றையும் விட முக்கியமாக, நாங்கள் ஒரு குழுவாக இணைந்து செயல்பட்டோம். ஒருவருக்கொருவர் உதவி செய்து, ஊக்கப்படுத்தி, ஒரு அழகான படைப்பை உருவாக்கினோம்.

வாழ்க்கையில் நாம் எத்தனையோ சவால்களை சந்திக்கிறோம். சில சமயங்களில் தனித்து விடப்பட்டதாக உணரலாம். ஆனால், நம்மைச் சுற்றி இருக்கும் அன்பான மனிதர்களும், நாம் ஈடுபடும் அர்த்தமுள்ள செயல்களும் நமக்கு ஒருபோதும் சோர்வடையாத மனோதிடத்தைக் கொடுக்கும். நாம் செய்யும் ஒவ்வொரு சிறு முயற்சியும் ஒரு பெரிய மாற்றத்தை உருவாக்க முடியும். அந்த இறுவட்டு ஒரு சிறிய முயற்சிதான். ஆனால், அது பல உள்ளங்களுக்கு சந்தோஷத்தையும், பக்தியையும் கொண்டு சேர்த்தது என்று நான் நம்புகிறேன்.

அழகான ஞாபகங்கள் ஒருபோதும் அழிவதில்லை. அவை நம் மனதின் ஆழத்தில் ஒளிந்திருந்து, நாம் சோர்வடையும் போதெல்லாம் ஒரு மெல்லிய வெளிச்சத்தைப் பாய்ச்சும். இந்த விழாக்காலத் தொடக்கத்தில் நிலவு எப்படி ஒளிர்கிறதோ, அதேபோல் நம் நல்ல நினைவுகளும் நம் வாழ்வை ஒளிரச் செய்யட்டும். ஒவ்வொரு நாளும் ஒரு புதிய நல்ல நினைவை உருவாக்க முயற்சி செய்வோம். அந்த நினைவுகள் நம்மை என்றும் இளமையாகவும், மகிழ்ச்சியாகவும் வைத்திருக்கும்.

நன்றி.