பல்கலைக்கழக நுழைவு கிடைக்காத மாணவர்களுக்கான தொழில் மற்றும் தொழிற்கல்விக்கான வழிகாட்டுதல்

இன்றைய அதிவேகமாக மாறிவரும் உலகமயமாக்கல் சூழலில், இளைஞர்களின் எதிர்காலம் குறித்த கவலைகள் அதிகரித்த வண்ணமே உள்ளன. குறிப்பாக, பல்கலைக்கழக நுழைவு வாய்ப்பைப் பெற முடியாத மாணவர்களின் நிலை கேள்விக்குறியாகிறது. இலங்கையைப் பொறுத்தவரை, உயர் கல்வியின் மீதான அதீத கவனம் தொழிற்கல்வி மற்றும் திறன் மேம்பாட்டின் முக்கியத்துவத்தை குறைத்து மதிப்பிட்டுள்ளதை நாம் கண்கூடாகக் காண்கிறோம். 

தேசிய புள்ளிவிவரத் திணைக்களத்தின் 2022 ஆம் ஆண்டு அறிக்கையின்படி, பல்கலைக்கழகங்களுக்குத் தெரிவு செய்யப்படுபவர்களின் எண்ணிக்கை ஒட்டுமொத்த உயர்தரப் பரீட்சை எழுதிய மாணவர்களில் கணிசமான சிறுபான்மையினரே. மீதமுள்ள பெரும்பான்மையான மாணவர்கள் அடுத்து என்ன செய்வது என்ற தெளிவான வழிகாட்டுதல் இல்லாமல் தவிக்கின்றனர். இது தனிப்பட்ட மாணவர்களின் எதிர்காலத்தை மட்டுமல்ல, நாட்டின் ஒட்டுமொத்த சமூக-பொருளாதார வளர்ச்சிக்கும் பெரும் தடையாக உள்ளது.

பல ஆண்டுகளாக கொள்கை வகுப்பிலும், சர்வதேச நிறுவனங்களுடனான எனது தொடர்புகளிலும் நான் கண்டறிந்த உண்மை என்னவென்றால், தொழிற்கல்வி மற்றும் திறன் மேம்பாடு ஆகியவை ஒரு நாட்டின் இளைஞர்களின் ஆற்றலை முழுமையாக வெளிக்கொணரவும், பொருளாதார வளர்ச்சியை துரிதப்படுத்தவும் மிக முக்கியமான கருவிகள் ஆகும். ஜெர்மனி மற்றும் சுவிட்சர்லாந்து போன்ற நாடுகள் தொழிற்கல்விக்கு அளிக்கும் முக்கியத்துவமும், அதன் மூலம் அவர்கள் அடைந்துள்ள பொருளாதார வெற்றியும் இதற்கு சிறந்த உதாரணங்களாகும். உலக வங்கியின் 2021 ஆம் ஆண்டு அறிக்கையின்படி, ஜெர்மனியில் இளைஞர் வேலையின்மை விகிதம் ஐரோப்பிய ஒன்றியத்தின் சராசரியை விட மிகக் குறைவாக இருப்பதற்கு அவர்களின் வலுவான தொழிற்கல்வி முறையே முக்கிய காரணம்.

இலங்கையில் தற்போது நிலவும் சவாலானது, பல்கலைக்கழக நுழைவை மட்டுமே இலக்காகக் கொண்டுள்ள கல்வி முறை மற்றும் தொழிற்கல்வியின் மீதான சமூகத்தின் தவறான கண்ணோட்டம் ஆகும். தொழிற்கல்வி என்பது குறைந்த தரம் வாய்ந்த கல்வி என்ற எண்ணம் பரவலாக உள்ளது. இதன் விளைவாக, பல்கலைக்கழக வாய்ப்பை இழந்த மாணவர்கள் விரக்தியடைந்து, பொருத்தமான திறன்கள் இல்லாமல் வேலை தேடும் நிலைக்குத் தள்ளப்படுகிறார்கள். இது வேலையின்மை பிரச்சனைக்கு வழிவகுப்பதுடன், நாட்டின் உற்பத்தித் திறனையும் பாதிக்கிறது. ஐக்கிய நாடுகளின் அபிவிருத்தித் திட்டத்தின் (UNDP) 2023 ஆம் ஆண்டு ஆய்வறிக்கை ஒன்று, இலங்கையில் உள்ள பெரும்பாலான தொழில்துறைகளில் திறமையான பணியாளர்களின் பற்றாக்குறை நிலவுவதாக சுட்டிக்காட்டுகிறது.

இந்த சூழ்நிலையில், பல்கலைக்கழக நுழைவு கிடைக்காத மாணவர்களுக்காக ஒரு விரிவான தொழில் மற்றும் தொழிற்கல்வி வழிகாட்டுதல் கட்டமைப்பை உருவாக்குவது காலத்தின் கட்டாயமாகும். இதன் முக்கிய நோக்கம், இந்த மாணவர்களுக்கு அவர்களின் ஆர்வத்திற்கும் திறமைக்கும் ஏற்ற தொழிற்கல்வி வாய்ப்புகளை அடையாளம் காட்டுவதும், அவர்களுக்குத் தேவையான தகவல்களையும் ஆலோசனைகளையும் வழங்குவதும் ஆகும். இதன் மூலம், அவர்கள் தரமான தொழிற்கல்வியை பெற்று, சுயதொழில் முனைவோர்களாகவோ அல்லது உயர்வான ஊதியம் பெறும் தொழில்களில் ஈடுபடவோ முடியும்.

இதற்கான முன்மொழியப்பட்ட நடவடிக்கைகளில் முக்கியமான ஒன்று, பாடசாலை அளவிலேயே தொழில் வழிகாட்டுதல் சேவைகளை வலுப்படுத்துவதாகும். ஒவ்வொரு பாடசாலையிலும் பயிற்சி பெற்ற தொழில் ஆலோசகர்களை நியமித்து, அவர்கள் மாணவர்களுக்கு பல்வேறு தொழில் வாய்ப்புகள், தொழிற்கல்வி நிறுவனங்கள் மற்றும் அவற்றின் பாடத்திட்டங்கள் குறித்து விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்த வேண்டும். மேலும், உள்ளூர் தொழில்துறைகளுடன் இணைந்து தொழிற்கல்வி கண்காட்சிகள் மற்றும் கருத்தரங்குகளை நடத்துவது மாணவர்களுக்கு நேரடி அனுபவத்தையும், தொழில்துறையினருடனான தொடர்பையும் ஏற்படுத்தும்.

அடுத்ததாக, தொழிற்கல்வி நிறுவனங்களின் தரத்தை உயர்த்துவது மிகவும் முக்கியம். நவீன தொழில்துறையின் தேவைகளுக்கு ஏற்ப பாடத்திட்டங்களை வடிவமைத்தல், சிறந்த ஆசிரியர்களை நியமித்தல் மற்றும் போதுமான உட்கட்டமைப்பு வசதிகளை வழங்குதல் ஆகியவை அவசியமானவை. மேலும், தொழிற்கல்வி மாணவர்களுக்கு தொழில் பயிற்சி வாய்ப்புகளை அதிகரிப்பதன் மூலம், அவர்கள் கற்ற திறன்களை நடைமுறையில் பயன்படுத்தவும், வேலைவாய்ப்பைப் பெறவும் முடியும். தென்கொரியாவில் உள்ள "மாஸ்டர் கிராஃப்ட்ஸ்மேன்" திட்டம் இதற்கு ஒரு சிறந்த உதாரணமாகும். அங்கு, குறிப்பிட்ட தொழில்களில் சிறந்து விளங்குபவர்களுக்கு அரசாங்கம் அங்கீகாரம் அளிப்பதன் மூலம், தொழிற்கல்வியின் மீதான சமூகத்தின் மதிப்பும், மாணவர்களின் ஆர்வமும் அதிகரித்துள்ளது.

இத்தகைய முயற்சிகளின் மூலம் நாம் எதிர்பார்க்கும் விளைவுகள் பலவாகும். முதலாவதாக, பல்கலைக்கழக வாய்ப்பை இழந்த மாணவர்கள் விரக்தியிலிருந்து விடுபட்டு, நம்பிக்கையுடனும் தெளிவுடனும் தங்கள் எதிர்காலத்தை நோக்கி பயணிக்க முடியும். இரண்டாவதாக, நாட்டின் தொழில்துறைகளுக்குத் தேவையான திறமையான பணியாளர்களின் எண்ணிக்கை அதிகரிக்கும். இது உற்பத்தித் திறனை மேம்படுத்துவதுடன், பொருளாதார வளர்ச்சிக்கும் வழிவகுக்கும். மூன்றாவதாக, தொழிற்கல்வியின் மீதான சமூகத்தின் தவறான கண்ணோட்டம் மாறும். தொழிற்கல்வி என்பது பல்கலைக்கழகக் கல்விக்கு இணையான அல்லது சில சமயங்களில் அதற்கும் மேலான வாய்ப்புகளை வழங்கக்கூடிய ஒரு மதிப்புமிக்க பாதை என்பதை സമൂகம் உணரத் தொடங்கும்.

இறுதியாக, இந்த முன்மொழிவு ஒரு உடனடி தீர்வு அல்ல என்பதை நாம் நினைவில் கொள்ள வேண்டும். இது ஒரு தொடர்ச்சியான செயல்முறை. அரசாங்கம், கல்வி நிறுவனங்கள், தொழில்துறையினர் மற்றும் சமூகம் என அனைவரும் ஒன்றிணைந்து செயல்பட்டால் மட்டுமே இதன் முழுமையான நன்மைகளை அடைய முடியும். நம்பிக்கையுடனும், சரியான திட்டமிடலுடனும் நாம் இந்த இலக்கை நோக்கி பயணித்தால், பல்கலைக்கழக நுழைவு கிடைக்காத மாணவர்களின் எதிர்காலம் மட்டுமல்ல, ஒட்டுமொத்த நாட்டின் எதிர்காலமும் ஒளிமயமானதாக மாறும் என்பதில் எவ்வித சந்தேகமும் இல்லை.