தனது சொந்த மக்களை உடன் வைத்திருப்பவனே நிலையான தலைமகனாக இருக்கின்றான்

இன்று நாம் பேசப்போகும் தலைப்பு சற்று ஆழமானது. ஒரு தலைவன் எப்படி இருக்க வேண்டும், அவனைச் சூழ்ந்திருப்பவர்கள் எப்படி இருக்க வேண்டும் என்பதைப் பற்றியது. என் நீண்ட கால அனுபவத்தில் நான் கண்டறிந்த சில உண்மைகளை உங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்ள விரும்புகிறேன். இன்றைய காலகட்டத்தில், நாம் இளம் தலைவர்களை உருவாக்குவதில் கோட்டை விடுகிறோம். இதற்குக் காரணம் என்ன தெரியுமா? சுயநலம். ஆம், நம்முடைய சின்னஞ்சிறு சுயநலன்களுக்காக, நாம் நாளைய தலைவர்களைத் தட்டி விடுகிறோம். ஆனால், வரலாறு நமக்கு உணர்த்தும் உண்மை என்னவென்றால், இந்த சுயநலம் ஒருநாள் நம்மையே திருப்பி அடிக்கும். உலகம் முழுவதும் இப்படிப்பட்ட வீழ்ச்சிகளை நாம் பார்த்திருக்கிறோம்.

ஆனால், களுதாவளை போன்ற சில கிராமங்கள் இதற்கு விதிவிலக்காகத் திகழ்கின்றன. அங்குள்ள மக்கள் இளவயதினரைத் தலைவர்களாக்கி, ஒரு தலைமுறையையே தயார்படுத்தி வருகிறார்கள். இது அந்தப் பிராந்தியத்துக்கே ஒரு எடுத்துக்காட்டு, ஒரு பெருமை. எது எப்படியிருந்தாலும், ஒரு தலைமைத்துவத்தில் ஜனநாயகப் பண்பு இருக்க வேண்டும். அதிகமான மக்களால் அந்தத் தலைமைத்துவம் ஏற்றுக்கொள்ளப்படும்போதுதான் அதற்கு மதிப்பும், மரியாதையும், ஆதரவும் கிடைக்கும். இல்லையென்றால், அது வெறும் விமர்சனத் தலைமைத்துவமாக மாறி, அந்தத் தலைவரும் அவர் சார்ந்த சமூகத்தையும் மோசமாகப் பாதித்துவிடும்.

இப்படி உருவாகும் ஒரு தலைவர், தன்னைச் சார்ந்த தொண்டர்களையும், ஆலோசகர்களையும் உடன் வைத்திருக்க வேண்டும். "ஆமாம் சாமி" போடுபவர்களை நம்பி இருந்தால், அவர்கள் தவறான முடிவுகளுக்கு வழிவகுத்து விடுவார்கள். இறுதியில், அந்தத் தவறுகளின் சுமை தலைவரின் மீதுதான் விழும். இதை நாம் பலமுறை பார்த்திருக்கிறோம்.

இந்த இடத்தில் எனக்கு அப்துல் கலாம் ஐயா அவர்களின் நினைவுகள் வருகின்றன. அவர் குடியரசுத் தலைவராக இருந்தபோது, ஒருமுறை அப்போதைய அறிவியல் துறைச் செயலர் திரு. ஒய்.எஸ். ராஜன் அவர்களைச் சந்திக்கச் சென்றிருந்தார். அந்தச் சந்திப்பின்போது, கலாம் ஐயாவின் தனிச் செயலாளர் நாயர் அவர்களும் உடனிருந்தார். பேசிக்கொண்டிருக்கும்போது, கலாம் ஐயாவுக்குத் தன் கருத்தில் ஒரு சிறு சந்தேகம் வந்தது. உடனே அவர் நாயரிடம் கேட்டார், "நாயர், எனது கருத்து சரியா?" அதற்கு நாயர் அவர்கள் தயங்காமல், "இல்லை ஐயா. இதில் முரண்பாடு உள்ளது. இப்படிச் செய்தால் ஒரு சிக்கல் வரும்" என்றார். உடனே கலாம் ஐயா, "ஓ.. அப்படியா? சரி நீங்கள் கூறியதைப் போலவே செய்து விடலாம்" என்று சொன்னார்.

இதைக் கண்ட திரு. ராஜனுக்கு ஒரு கணம் தலை சுற்றி விட்டது. நாட்டின் உயர்ந்த பதவியில் இருப்பவர் ஒரு கருத்து சொல்கிறார், ஆனால் அவருடைய உதவியாளர் அதை மறுக்கிறார், தன் கருத்தை வெளிப்படுத்துகிறார், அதையும் இவர் ஏற்றுக்கொள்கிறார்! சில நாட்கள் கழித்து, ராஜன் அவர்கள் நாயரைத் தனிப்பட்ட முறையில் சந்தித்தபோது இதைப் பற்றிக் கேட்டார். "சார், கலாம் சார் எவ்வளவு பெரிய பதவியில் இருக்கிறார். அவருடைய கருத்தை எப்படி நீங்கள் மறுத்தீர்கள்? உங்களை அவர் கண்டிக்கவில்லையா?" என்று கேட்டார். அதற்கு நாயர் அவர்கள் சொன்ன பதில் மிகவும் முக்கியமானது. "திரு. கலாம் ஐயாவைப் பொறுத்தவரை, அவருக்கு அருகில் எப்போதும் 'அவர் சொல்வது சரி' என்று கூறக்கூடிய ஆட்கள் இருப்பது அவருக்குப் பிடிக்காது. ஏதேனும் தவறான முடிவு எடுத்தால் தயங்காமல் அதைச் சுட்டிக்காட்ட வேண்டும் என்பதுதான் அவர் எனக்கு இட்ட உத்தரவு" என்றார் நாயர்.

ஆக, ஒரு நல்ல தலைவன் தன்னைச் சுற்றி உண்மையான ஆலோசகர்களையும், தன்னுடைய தவறுகளைச் சுட்டிக்காட்டத் தயங்காத தோழர்களையும் கொண்டிருக்க வேண்டும்.

இப்போது, தலைமைத்துவத்தின் வகைகளைப் பற்றிப் பார்ப்போம். 1939ஆம் ஆண்டு கேட் லீவின் என்ற உளவியலாளரின் தலைமையில் மேற்கொள்ளப்பட்ட ஆய்வில் மூன்று வகையான தலைமைத்துவங்கள் கண்டறியப்பட்டன.

1. ஏகாதிபத்திய தலைமைத்துவம்: இந்தத் தலைவர்கள் என்ன வேலை, எப்போது, எப்படிச் செய்யப்பட வேண்டும் என்று தெளிவாகக் கூறுவார்கள். தலைவர் மற்றும் அவரைப் பின்பற்றுபவர்களுக்கு இடையே தெளிவான வேறுபாடு இருக்கும். இவர்கள் மற்றவர்களின் கருத்துக்களைக் கேட்காமல் தாங்களாகவே முடிவுகளை எடுப்பார்கள். ஆய்வாளர்களின் கருத்துப்படி, இந்த வகை தலைமைத்துவத்தில் புதுமை குறைவாகவே இருக்கும். ஒரு குழு விரைவாக முடிவெடுக்க வேண்டிய சூழ்நிலையிலும், தன்னை விட அறிவார்ந்தவர்கள் யாரும் இல்லை என்று ஒரு தலைவர் நினைக்கும்போதும் இந்த முறை பயனுள்ளதாக இருக்கும்.

2. பங்கு கொள்ளும் அல்லது ஜனநாயகவாத தலைமைத்துவம்: இந்தத் தலைவர்கள் குழு உறுப்பினர்களுக்கு வழிகாட்டுவதோடு, அவர்களில் ஒருவராகவும் செயல்படுவார்கள். மற்ற ஊழியர்களின் கருத்துக்களுக்கும் மதிப்பளிப்பார்கள். லீவினின் ஆய்வில், இந்த வகை தலைமைத்துவத்தில் இருந்த மாணவர்கள் முந்தைய குழுவை விடச் செயல்திறன் குறைந்தவர்களாக இருந்தாலும், அவர்களின் பங்களிப்பு மிக உயர்ந்த தரத்தில் இருந்தது. இந்தத் தலைவர்கள் மற்றவர்களை ஊக்குவித்தாலும், இறுதி முடிவெடுக்கும் அதிகாரம் அவர்களிடமே இருக்கும்.

3. பகிர்ந்தளிக்கும் தலைமைத்துவம் (கட்டுப்பாடற்ற நிலை): இந்தத் தலைவர்கள் மிகக் குறைந்த அளவே வழிகாட்டுவார்கள் அல்லது வழிகாட்டவே மாட்டார்கள். முடிவெடுக்கும் அதிகாரத்தை குழு உறுப்பினர்களுக்கே கொடுத்து விடுவார்கள். குழு உறுப்பினர்கள் அந்த விஷயத்தில் நிபுணர்களாக இருக்கும்போது இந்த முறை பயனுள்ளதாக இருக்கும். ஆனால், ஊக்கமும் சுறுசுறுப்பும் குறைவாக இருக்கும்.

இந்த மூன்று வகைகளிலும் ஜனநாயகவாத தலைமைத்துவம் சிறந்தது என்று ஆய்வுகள் கூறுகின்றன. ஆனாலும், மற்ற இரு வகைகளும் சில சமயங்களில் பயனுள்ளதாக இருக்கலாம்.

இப்போது, நான் மிகவும் ஆபத்தான ஒரு வகை தலைவரைப் பற்றிப் பேச விரும்புகிறேன். அவர்கள் கபடமானவர்கள். நம் முகத்துக்கு நேராகப் புன்னகைத்துவிட்டு, முதுகில் குத்துவார்கள். இப்படிப்பட்டவர்களை அடையாளம் கண்டு அவர்களின் சூழ்ச்சிகளை முறியடிப்பது ஒவ்வொரு நிறுவனத்துக்கும் முக்கியம்.

எப்போதும் எச்சரிக்கையாக இருங்கள். யாராவது உங்களிடம், "இதை யாரிடமும் சொல்லாதே" என்று சொன்னால், ஜாக்கிரதையாக இருங்கள். "நான் உனக்குப் பின்னால் இருக்கிறேன்" என்று யாராவது சொன்னால், அவர்கள் கையில் கத்தி இருக்கிறதா என்று பாருங்கள். "உனக்கு நல்லது செய்வதற்காகத்தான் சொல்கிறேன்" என்று யாராவது சொன்னால், அதை அப்படியே நம்பாதீர்கள். "நான் இதை உனக்காக கவனித்துக் கொள்கிறேன்" என்று யாராவது சொன்னால், அவர்களை உடனே நிறுத்துங்கள். "சரியான ஆட்களிடம் நான் பேசுகிறேன்" என்று யாராவது சொன்னால், அவர்களை ஒதுங்கி இருக்கச் சொல்லுங்கள்.

இந்தக் கபடமான தலைவர்கள் மிகவும் விஷம் போன்றவர்கள். நீங்கள் கவனமாக இல்லாவிட்டால், அவர்களின் விஷம் உங்களைப் பாதித்துவிடும். இயற்கையைப் பாருங்கள். "என் வலைக்குள் வா" என்று சிலந்தி அழைத்தால், பல ஈக்களின் வாழ்க்கை முடிந்துவிடும்.

விழிப்புடன் இருங்கள், கேள்விகள் கேளுங்கள். கிசுகிசுக்களையும் பொய்களையும் நம்பாதீர்கள். யாராவது உங்களை மற்றவருக்கு எதிராகத் தூண்டி விடுகிறார்கள் என்று நீங்கள் நினைத்தால், நேரடியாக அந்த நபரிடம் பேசுங்கள். வெளிப்படையான ஒரு பணிச்சூழலை உருவாக்குங்கள். பிரச்சினைகளை வெளிப்படையாகப் பேசுங்கள்.

"இது என்னோடு முடிந்துவிடும்" என்று சொல்லும் ஒருவராக இருங்கள்.

ஆக, ஒரு உண்மையான தலைவன் தன் மக்களை உடன் வைத்திருப்பவனே. அவர்களை மதித்து, அவர்களின் கருத்துக்களைச் செவிமடுத்து, தவறுகளைச் சுட்டிக்காட்ட அனுமதிப்பவனே அசையாத தலைவனாக இருக்க முடியும். நன்றி.