கச்சக்கொடி சுவாமிமலை பாடசாலை எங்கிருக்கிறது? ஒரு களப்பயண அனுபவம்

அது ஒரு மதிய நேரம். சூரியன் உச்சியில் கொளுத்தி எரிக்க, களைப்பும் பசியும் எங்களை வாட்டியெடுத்தன. வளைந்து நெளிந்து செல்லும் மண் பாதையில், புழுதி பறக்க எமது வாகனம் ஊர்ந்து கொண்டிருந்தது. ஆனால், கண்ணுக்கு எட்டிய தூரம் வரை விரிந்து கிடந்த அந்தப் பசுமையான வயல்வெளிகளும், அடர்ந்த மரங்களும் எங்கள் களைப்பை மாயமாக்கி, மனதுக்கு ஒருவித அமைதியைத் தந்தன. அந்தப் பசுமையின் நடுவே அமைந்திருந்த கச்சக்கொடி சுவாமிமலை வித்தியாலயத்தை ஒருவாறாக நாங்கள் அடைந்தோம். எங்களை அன்போடு வரவேற்க, அந்தப் பள்ளியின் ஆசிரியர்களும், மழலை மாறாத சின்னஞ்சிறிய குழந்தைகளும் ஆவலோடு காத்து நின்றார்கள். அவர்களின் அந்தப் புன்னகை, எங்கள் நீண்ட பயணத்தின் அத்தனை அசதியையும் நொடியில் போக்கிவிட்டது.

பல காலமாக அடிப்படை வசதிகள் இன்றி, பல்வேறு நெருக்கடிகளுக்கு மத்தியிலும் கல்வியைத் தொடரும் அந்தப் பிஞ்சு குழந்தைகளின் கன்னங்களில் மின்னும் உறுதியை நான் நேரடியாகக் கண்டேன். கிழக்கு மாகாணத்தின் மட்டக்களப்பு மாவட்டத்தில் அமைந்திருக்கும் கச்சக்கொடி சுவாமிமலைக்குச் செல்வது அவ்வளவு எளிதான காரியமல்ல. அது ஒரு நீண்ட நெடிய பயணம். அந்தப் பயணத்தில் நாங்கள் சந்தித்த சவால்களும், கண்ட மனிதர்களின் மன உறுதியும் என் மனதில் ஆழமான பதிவை ஏற்படுத்தின. இந்தச் சீரிய முயற்சியை முன்னெடுத்த எஸ்.பி.எம் பௌண்டேஷனுக்கு எனது மனமார்ந்த நன்றிகள்.

2025 ஆம் ஆண்டு ஜனவரி மாதம் 3 ஆம் திகதி, SPM Foundation உடன் இணைந்து, இந்த குழந்தைகளின் எதிர்காலத்தை எந்த சக்தியாலும் தடுக்க முடியாது என்ற உறுதியான நம்பிக்கையுடன், BT/BW/Kachchakkodi Swami Malai Vidyalayam பாடவீதியின் தொலைதூர மாணவர்களை நாங்கள் சென்றடைந்தோம். அங்கு முதலாம் வகுப்பிலிருந்து ஐந்தாம் வகுப்பு வரை பயிலும் மாணவர்களுக்குப் புத்தம் புதிய பாடவீதிப் பைகள் மற்றும் கல்வி உபகரணங்களை வழங்கியபோது அவர்களின் முகத்தில் தோன்றிய அந்தப் பேரானந்தத்தை வார்த்தைகளால் விவரிக்க முடியாது. அந்தச் சின்னஞ்சிறு கைகள் புதிய பைகளைத் தொட்டு தடவி மகிழ்ந்ததும், புதுப் புத்தகங்களை ஆசையோடு பார்த்ததும் என் மனதை நெகிழச் செய்தது.

அந்தப் பயணத்தின்போது, நாங்கள் கடந்து சென்ற பாதைகள் எங்கும் அடர்ந்த காட்டுப் பகுதிகள், கண்ணுக்கு விருந்தளிக்கும் அழகிய குளங்கள், பரந்து விரிந்த ஏரிகள் என இயற்கையின் எழில் கொஞ்சும் காட்சிகள் நிறைந்திருந்தன. வயல்வெளிகளில் வேலை செய்யும் கிராமத்து மக்கள், ஆடு மாடு மேய்க்கும் சிறுவர்கள் என அந்த கிராமிய வாழ்வின் எளிமை என்னை கவர்ந்தது. அவர்களின் வாழ்வாதாரமான ஆடு, மாடு, கோழி போன்ற கால்நடைகளையும், மேட்டு நிலப் பயிர்கள், சதுப்பு நிலப் பயிர்கள் என அவர்கள் உழைத்து வாழும் முறையையும் நேரில் கண்டேன். ஆனால், இந்த அழகிய கிராமத்தின் அமைதிக்குள் பல சவால்கள் புதைந்திருப்பதை உணர்ந்தபோது என் மனம் வேதனையுற்றது. இந்த கிராமம் ஒரு அழகிய மலை அடிவாரத்தில் அமைந்திருந்தாலும், காட்டு யானைகளின் தொல்லை அங்கு அதிகரித்துக் காணப்படுகிறது. பாடவீதிக் கட்டிடத்தையும் அவை தாக்கியிருப்பதற்கான அடையாளங்களை நான் கண்டேன்.

இரவு நேரங்களில் இப்பகுதியில் ஒரு அவசர மருத்துவ உதவி தேவைப்பட்டாலோ அல்லது வேறு எந்த அவசர வேலையாகவோ அருகிலுள்ள நகரங்களுக்குச் செல்வது மிகவும் கடினம். அங்கு மின்சார வீதி விளக்குகள் இல்லை, பொதுப் போக்குவரத்து வசதிகள் கிடையாது, ஒரு சிறிய மருத்துவமனை கூட அருகாமையில் இல்லை. மழை பெய்தால் பாதைகள் அனைத்தும் வெள்ளத்தில் மூழ்கிவிடும் அபாயம் உள்ளது. தமது விளைச்சல்களை விற்பனை செய்வதற்கும் அவர்களுக்கு முறையான சந்தை வசதிகள் இல்லை. இத்தனை ஆபத்துகளுக்கு மத்தியிலும், இந்த மக்கள்தான் நமது தமிழ் எல்லையைப் பாதுகாத்து வருகிறார்கள் என்பதை நாம் மறந்துவிடக் கூடாது. இவர்களை வலுப்படுத்துவதா அல்லது வலுவிழக்கச் செய்வதா என்பதை நமது தலைவர்கள்தான் தீர்மானிக்க வேண்டும்.

எப்படி இருந்தபோதும், அந்த மக்கள் வந்தோரை உபசரிக்கும் பண்புடையவர்கள். எங்களை அன்புடன் வரவேற்று, மாங்காய்க் கடையலும், சுடச்சுட மரவள்ளிக் கிழங்கும் தந்து உபசரித்தார்கள். இந்தப் பாடவீதி எல்லையில் அமைந்திருப்பதாலோ என்னவோ, கவனிப்பாரற்றுப் பல குறைபாடுகளுடன் காணப்படுகிறது. ஒழுங்கான பாதுகாப்பு வேலி இல்லை, யானைகள் உடைத்ததால் திறந்த வெளியாக இருக்கிறது. ஆசிரியர்களுக்கு அமர நாற்காலிகள் மற்றும் மேசைகள் கூட போதுமானதாக இல்லை. ஒரு முதலுதவிக்கான அடிப்படை வசதிகள் கூட இல்லை என்று அடுக்கிக்கொண்டே போகலாம்.

ஆனால், என்னைப் பொறுத்தவரை, இந்த மக்களைத்தான் நாம் கற்றறிந்தவர்களாக மாற்ற வேண்டும். அப்போதுதான் நமது எல்லைகள் பாதுகாக்கப்படும். இல்லையெனில், அவர்களைப் பாதுகாக்க நாம் இடம்பெயர வேண்டிய சூழ்நிலை உருவாகி நமக்கான இடமில்லாது போகும். தேர்தல் காலத்திலாவது இதைப் பற்றிச் சற்று சிந்தியுங்கள். நான் இன்று இந்தச் சவால்களைப் பதிவு செய்யும் நிலையில் மட்டுமே இருக்கிறேன். ஒருவேளை நான் அதிகாரத்தில் இருந்திருந்தால், முதலில் தமிழர்களின் அனைத்து எல்லைக் கிராமங்களையும் மிக அடிப்படையிலிருந்து வளமூட்டியிருப்பேன். காலம் வரும்போது அவற்றை நிச்சயம் கட்டியெழுப்புவேன் என்ற நம்பிக்கை எனக்குள் இருக்கிறது.

இந்தத் தொலைதூர கிராமங்களை அடைவது சிரமமானதாக இருந்தாலும், எங்கள் அணியின் உறுதியும், ஆதரவளித்த கொடையாளர்களின் கருணையும்தான் இந்த முயற்சியை வெற்றிகரமாக மாற்றியது. பாடவீதிக் குழந்தைகளின் முகத்தில் இருந்த மகிழ்ச்சியையும், அவர்கள் எதிர்காலத்தை நம்பும் தன்னம்பிக்கையையும், ஆசிரியர்களின் நன்றி உணர்வையும் பார்த்தபோது, கல்வியே வாழ்க்கையை மாற்றும் மிகச் சக்திவாய்ந்த கருவி என்ற எனது நம்பிக்கை மேலும் வலுவடைந்தது.

இந்த அனுபவத்தின் மூலம் நான் கண்டறிந்த சவால்களையும், அதற்கான நடைமுறை சாத்தியமான தீர்வுகளையும், பரிந்துரைகளையும் இங்கே விரிவாக வழங்குகிறேன். மட்டக்களப்பு மாவட்டத்தின் கச்சக்கொடி போன்ற தொலைதூர கிராமங்களில் வாழும் இந்த மக்களின் மீது அனைவரின் கவனமும் திரும்ப வேண்டும் என்பதே எனது தாழ்மையான வேண்டுகோள். இந்தச் சவால்களை எதிர்கொண்டு, நான் நேரடியாகவோ அல்லது மறைமுகமாகவோ மேற்கொண்டு வரும் சமூகப் பணியின் சிரமத்தை அனைவரும் உணர வேண்டும்.

நான் அடையாளம் கண்ட சவால்கள் மற்றும் நடைமுறை சாத்தியமான தீர்வுகள்:

1.     போக்குவரத்து சிரமம்: கச்சக்கொடி சுவாமிமலைக்குச் செல்வது நீண்ட மற்றும் சிரமமான பயணமாக இருந்தது. மோசமான வீதிகள் மற்றும் பொதுப் போக்குவரத்து வசதி இல்லாதது இப்பகுதி மக்களை நகரப்புறங்களுடன் இணைப்பதில் பெரும் தடையாக உள்ளது.

• தீர்வு: இப்பகுதிக்குச் செல்லும் வீதிகளை சீரமைக்க அரசாங்கம் உடனடி நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும். தார் வீதிகள் அமைப்பது போக்குவரத்தை எளிதாக்கும். சிறிய பாலங்கள் மற்றும் வடிகால்கள் அமைப்பது மழை காலங்களில் போக்குவரத்தை சீராக்கும்.
• பரிந்துரை: சிறிய பேருந்துகள் அல்லது வேன் போன்ற பொதுப் போக்குவரத்து சேவைகளை அறிமுகப்படுத்தலாம். குறிப்பிட்ட நேர அட்டவணையின்படி இவை இயக்கப்பட்டால் மக்களுக்கு மிகவும் பயனுள்ளதாக இருக்கும். தனியார் போக்குவரத்து சேவைகளை ஊக்குவிக்கலாம் மற்றும் ஒழுங்குபடுத்தலாம்.

2.     பாதுகாப்பு அச்சுறுத்தல்கள்: யானைகளின் தொல்லை இப்பகுதியில் அதிகமாக உள்ளது. பாடவீதிக் கட்டிடங்கள் கூட யானைகளால் சேதப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. காட்டு விலங்குகளிடமிருந்து குழந்தைகளையும், சொத்துக்களையும் பாதுகாப்பது ஒரு பெரிய சவாலாக உள்ளது.

• தீர்வு: பாடசாலை வீதி மற்றும் குடியிருப்புப் பகுதிகளைச் சுற்றி உறுதியான பாதுகாப்பு வேலிகள் அமைக்கப்பட வேண்டும். வனத்துறையுடன் இணைந்து யானைகள் ஊருக்குள் வருவதைத் தடுக்க நிரந்தரமான தடுப்பு நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்ள வேண்டும்.
• பரிந்துரை: யானைகள் நடமாட்டம் குறித்து முன்கூட்டியே எச்சரிக்கை செய்யும் அமைப்புகளை நிறுவலாம். ஒலி எழுப்பும் கருவிகள் அல்லது சூரிய சக்தியால் இயங்கும் மின்சார வேலிகள் அமைப்பது குறித்து பரிசீலிக்கலாம். கிராம மக்களுக்கு யானைகள் குறித்த விழிப்புணர்வு மற்றும் பாதுகாப்பு முறைகள் குறித்து பயிற்சி அளிக்க வேண்டும்.

3.     மின்சார வசதியின்மை: இரவு நேரங்களில் இப்பகுதி இருளில் மூழ்கிவிடுகிறது. மின்சார வீதி விளக்குகள் இல்லாததால் பாதுகாப்பு கேள்விக்குறியாகிறது. அவசர காலங்களில் நகர்ப்புறங்களுக்குச் செல்வது மேலும் கடினமாகிறது.

• தீர்வு: கிராமம் முழுவதும் மின்சார வசதியை ஏற்படுத்தித் தர வேண்டும். வீதி விளக்குகள் அமைப்பது இரவு நேர பாதுகாப்பை உறுதி செய்யும்.
• பரிந்துரை: சூரிய ஒளி மின்சாரம் போன்ற மாற்று எரிசக்தி ஆதாரங்களை பயன்படுத்த ஊக்குவிக்கலாம். இது செலவு குறைந்ததாகவும், சுற்றுச்சூழலுக்கு உகந்ததாகவும் இருக்கும். ஒவ்வொரு வீட்டிற்கும் சோலார் விளக்குகள் வழங்கலாம்.

4.     மருத்துவ வசதி இல்லாமை: அருகில் மருத்துவமனைகள் இல்லாதது இப்பகுதி மக்களுக்குப் பெரும் கவலையை அளிக்கிறது. அவசர மருத்துவ உதவி தேவைப்படும்போது சரியான நேரத்தில் கிடைப்பதில்லை.

• தீர்வு: இப்பகுதியில் ஒரு சிறிய ஆரம்ப சுகாதார நிலையத்தை அமைக்க அரசாங்கம் நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும். அடிப்படை மருத்துவ உபகரணங்கள் மற்றும் பயிற்சி பெற்ற சுகாதாரப் பணியாளர்களை நியமிக்க வேண்டும்.
• பரிந்துரை: அவ்வப்போது நடமாடும் மருத்துவ முகாம்களை ஏற்பாடு செய்யலாம். அவசர காலங்களில் உதவி செய்வதற்கான தொலைபேசி எண்கள் மற்றும் தொடர்பு முறைகள் குறித்து மக்களுக்கு விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்த வேண்டும். முதலுதவி பயிற்சி அளிக்கப்பட்ட தன்னார்வலர்களை நியமிக்கலாம்.

5.     நீர் தேங்கும் வீதிகள்: மழை காலங்களில் வீதிகள் அரைவாசிக்கு மேல் நீரில் மூழ்கிவிடுவதால் போக்குவரத்து முற்றிலும் தடைபடுகிறது. இது மக்களின் அன்றாட வாழ்க்கையையும், குழந்தைகளின் கல்வியையும் பாதிக்கிறது.

• தீர்வு: மழைநீர் தேங்காத வகையில் வீதிகளை உயர்த்திக் கட்ட வேண்டும். வடிகால் வசதிகளை மேம்படுத்த வேண்டும்.
• பரிந்துரை: தற்காலிகமாக படகு அல்லது சிறிய பாலங்கள் அமைப்பது மழை காலங்களில் போக்குவரத்துக்கு உதவக்கூடும். மண் வீதிகளுக்கு பதிலாக கல் அல்லது சிமெண்ட் வீதிகள் அமைக்கலாம்.

6.     சந்தை வாய்ப்புகள் குறைவு: இப்பகுதி மக்கள் விளைவிக்கும் பொருட்களை விற்பனை செய்வதற்கு முறையான சந்தை வசதிகள் இல்லை. இதனால் அவர்கள் தங்கள் விளைபொருட்களுக்கு நியாயமான விலையைப் பெற முடிவதில்லை.

• தீர்வு: இப்பகுதியில் விளைபொருட்களை விற்பனை செய்வதற்கான ஒழுங்கான சந்தைகளை ஏற்படுத்திக் கொடுக்க வேண்டும். விவசாயிகளுக்கு தங்கள் பொருட்களை நேரடியாக விற்பனை செய்ய வாய்ப்பளிக்கும் வகையில் சந்தைப்படுத்தல் பயிற்சி மற்றும் உதவிகளை வழங்கலாம்.
• பரிந்துரை: சுய உதவி குழுக்களை ஊக்குவித்து அவர்கள் மூலம் விற்பனை வாய்ப்புகளை உருவாக்கலாம். விளைபொருட்களை சேமித்து வைக்க குளிர்பதன கிடங்குகள் அமைக்க உதவலாம். நகரப்புற சந்தைகளுடன் நேரடி தொடர்புகளை ஏற்படுத்தி கொடுக்கலாம்.

7.     பாடவீதி உட்கட்டமைப்பு குறைபாடுகள்: பாடவீதியில் போதுமான பாதுகாப்பு வேலி இல்லை. ஆசிரியர்களுக்கு அமர நாற்காலிகள், மேசைகள் போன்ற அடிப்படை வசதிகள் கூட இல்லை. முதலுதவிக்கான வசதிகள் அறவே இல்லை.

• தீர்வு: பாடவீதிக்குத் தேவையான கூடுதல் கட்டிடங்கள், உறுதியான பாதுகாப்பு வேலி, ஆசிரியர்களுக்கான தளபாடங்கள் மற்றும் அடிப்படை முதலுதவி வசதிகளை உடனடியாக வழங்க வேண்டும்.
• பரிந்துரை: தன்னார்வலர்கள் மற்றும் தொண்டு நிறுவனங்களின் உதவியுடன் பாடவீதியின் உட்கட்டமைப்பை மேம்படுத்தலாம். விளையாட்டு மைதானம் மற்றும் நூலகம் போன்ற வசதிகளையும் ஏற்படுத்திக் கொடுக்கலாம். இணைய வசதி மற்றும் கணினி ஆய்வகங்களை ஏற்படுத்திக் கொடுப்பது மாணவர்களின் கல்வித் தரத்தை உயர்த்த உதவும்.

இந்த சவால்களை எதிர்கொண்டு, நடைமுறை சாத்தியமான தீர்வுகளை செயல்படுத்துவதன் மூலம், கச்சக்கொடிசுவாமிமலை போன்ற தொலைதூர கிராமங்களில் வாழும் மக்களின் வாழ்க்கைத் தரத்தை உயர்த்த முடியும். குறிப்பாக, குழந்தைகளின் கல்விக்கு முக்கியத்துவம் அளிப்பதன் மூலம் அவர்களின் எதிர்காலத்தை வளமாக்க முடியும். மட்டக்களப்பு மாவட்டத்தின் இப்பகுதி மக்களின் மீது அனைவரின் கவனமும் திரும்ப வேண்டும். அவர்களின் அடிப்படைத் தேவைகளை நிறைவேற்றுவதும், அவர்களின் பாதுகாப்பை உறுதி செய்வதும் நமது தலையாய கடமை. நான் ஒரு தனிநபராக இந்தச் சவால்களை எதிர்கொள்ளும்போது ஏற்படும் சிரமங்களை அனைவரும் உணர வேண்டும். இந்த மக்களின் முன்னேற்றத்திற்காக நாம் அனைவரும் ஒன்றிணைந்து செயல்பட வேண்டும் என்பதே எனது ஆழமான விருப்பம்.