மனித மேம்பாட்டுக் குறியீட்டில் இலங்கை 89வது இடம்

 ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் மேம்பாட்டுத் திட்டம் (UNDP) அண்மையில் வெளியிட்ட மனித மேம்பாட்டுக் குறியீட்டு அறிக்கையின்படி, 193 நாடுகளின் தரவரிசையில் இலங்கை 89வது இடத்தைப் பெற்றுள்ளது. இந்த அறிவிப்பு இலங்கையின் தற்போதைய சமூக-பொருளாதார நிலைவரம் குறித்த முக்கிய கேள்விகளை எழுப்புகிறது. மனித மேம்பாட்டுக் குறியீடு என்பது வெறும் எண் மாத்திரமன்று; அது ஒரு நாட்டின் மக்களின் நீண்ட மற்றும் ஆரோக்கியமான வாழ்க்கை, கல்விக்கான அணுகல் மற்றும் கண்ணியமான வாழ்க்கைத் தரம் ஆகியவற்றை அளவிடும் ஒரு கூட்டு அளவுகோலாகும். அயர்லாந்து முதலிடத்திலும், அதைத் தொடர்ந்து நோர்வே, சுவிட்சர்லாந்து, டென்மார்க் மற்றும் ஜேர்மனி போன்ற நாடுகள் முதல் ஐந்து இடங்களிலும் தரப்படுத்தப்பட்டுள்ள நிலையில், இலங்கை மத்திய தரவரிசைப் பிரிவில் உள்ளமை நமது பலங்களையும் பலவீனங்களையும் ஆழமாகப் பார்க்கத் தூண்டுகிறது.

இந்த 89வது தரவரிசையானது இலங்கை 'உயர் மனித மேம்பாடு' (High Human Development) பிரிவில் உள்ளதைக் குறிக்கின்ற போதிலும், கடந்த காலங்களுடன் ஒப்பிடும்போது அதன் முன்னேற்ற வேகம் அல்லது பின்னடைவுகள் குறித்து விரிவாக ஆராய வேண்டியது அவசியமாகும். அண்மைய ஆண்டுகளில் இலங்கை எதிர்கொண்ட பொருளாதார நெருக்கடிகள், அரசியல் ஸ்திரமின்மை மற்றும் உலகளாவிய சவால்கள் என்பன இந்தத் தரவரிசையில் எவ்வாறு தாக்கத்தை செலுத்தியுள்ளன என்பதையும் நாம் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும். வெறும் தரவரிசையை அறிக்கையிடுவதற்கு அப்பால், இந்த எண் எமது தேசத்தின் உண்மை நிலையை எவ்வாறு பிரதிபலிக்கிறது என்பதையும், எதிர்காலத்தில் மனித மேம்பாட்டை மேம்படுத்துவதற்கு எத்தகைய மூலோபாய நடவடிக்கைகள் தேவை என்பதையும் ஆராய்வதே இந்த ஆக்கத்தின் நோக்கமாகும்.

மனித மேம்பாட்டுக் குறியீடு மூன்று முக்கிய பரிமாணங்களை அடிப்படையாகக் கொண்டது: ஆரோக்கியமான மற்றும் நீண்ட ஆயுள் (பிறப்பின் போது ஆயுட்காலம்), கல்வி (எதிர்பார்க்கப்படும் பாடசாலைக் கல்வி ஆண்டுகள் மற்றும் பாடசாலைக் கல்வியின் சராசரி ஆண்டுகள்), மற்றும் கண்ணியமான வாழ்க்கைத் தரம் (மொத்த தேசிய வருமானம் - GNI - தனிநபர் அடிப்படையில், வாங்குசக்தி சமநிலையில் - PPP$). இந்த மூன்று கூறுகளிலும் இலங்கையின் நிலைமையை விரிவாக நோக்குவோம்.

ஆரோக்கியத் துறையைப் பொறுத்தவரை, இலங்கை நீண்ட காலமாகவே பிராந்தியத்தில் ஒப்பீட்டளவில் சிறந்த ஆயுட்காலத்தைக் கொண்டிருந்தது. இலவச சுகாதாரப் பராமரிப்பு முறை, தடுப்பூசி திட்டங்கள் மற்றும் தாய்-சேய் நலன்புரி சேவைகள் என்பன இதற்குப் பெரும் பங்களிப்புச் செய்துள்ளன. எனினும், அண்மைய ஆண்டுகளில் மருந்துப் பொருட்கள் மற்றும் மருத்துவ உபகரணங்களுக்கான தட்டுப்பாடு, சுகாதாரத் துறை நிபுணர்களின் புலம்பெயர்வு (brain drain), மற்றும் அதிகரித்து வரும் தொற்றா நோய்கள் (Non-communicable diseases) என்பன சுகாதாரத் துறையின் சவால்களாக உருவெடுத்துள்ளன. 

அயர்லாந்து, நோர்வே போன்ற முதல் நிலை நாடுகளில் காணப்படும் மேம்பட்ட மருத்துவ ஆராய்ச்சி, தொழில்நுட்பப் பயன்பாடு மற்றும் சுகாதாரப் பாதுகாப்புக்கான அதிக முதலீடுகள் என்பனவற்றுடன் ஒப்பிடுகையில், இலங்கையின் சுகாதார உள்கட்டமைப்பு மற்றும் சேவைகளில் மேலும் பல முன்னேற்றங்கள் தேவைப்படுகின்றன. குறிப்பாக, அடிப்படை சுகாதார சேவைகளை வலுப்படுத்துதல், மனநலப் பராமரிப்புக்கான அணுகலை மேம்படுத்துதல் மற்றும் மருந்து விநியோக சங்கிலியை உறுதிப்படுத்துதல் என்பன முக்கியத்துவம் பெறுகின்றன.

கல்விப் பரிமாணத்தில், இலங்கையின் வரலாற்று ரீதியிலான உயர் எழுத்தறிவு விகிதம் மற்றும் இலவசக் கல்வி முறை என்பன பாராட்டுக்குரியன. பாடசாலைக் கல்விக்கான அணுகல் ஒப்பீட்டளவில் பரந்த அளவில் காணப்படுகின்றது. எனினும், கல்வித் தரத்தில் காணப்படும் வலய ரீதியான வேறுபாடுகள், பாடத்திட்டத்தின் தொழிற்துறைத் தேவைகளுக்கு பொருத்தமற்ற தன்மை, ஆசிரியர்களுக்கான பயிற்சி மற்றும் வளப் பற்றாக்குறை என்பன முக்கியமான பிரச்சினைகளாகும். உயர்கல்விக்கான மட்டுப்படுத்தப்பட்ட வாய்ப்புகள் மற்றும் பல்கலைக்கழகப் பட்டதாரிகளின் தொழில்வாய்ப்பின்மை விகிதம் என்பன கல்வி அமைப்பின் செயல்திறன் குறித்த கேள்விகளை எழுப்புகின்றன. 

முதல் நிலை நாடுகளான சுவிட்சர்லாந்து, ஜேர்மனி போன்றன தொழிற் கல்வி மற்றும் உயர் கல்வி ஆராய்ச்சிக்கு அதிக முக்கியத்துவம் கொடுக்கின்றன. டென்மார்க்கில் காணப்படும் நெகிழ்வான மற்றும் மாணவர் மையப்படுத்திய கற்றல் முறைகள் கவனிக்கத்தக்கவை. இலங்கையில் பாடசாலைக் கல்வி மற்றும் உயர்கல்வி முறையை மீளாய்வு செய்து, தற்போதைய மற்றும் எதிர்கால சந்தைப் பொருளாதாரத் தேவைகளுக்கு ஏற்றவாறு மாற்றியமைப்பது, டிஜிட்டல் கல்வியை (digital education) வலுப்படுத்துவது, மற்றும் ஆசிரியர்களின் திறன்களை மேம்படுத்துவது என்பன கட்டாயமாகும். கல்வித் துறையில் முகாமைத்துவம் மேலும் சீரமைக்கப்பட வேண்டும்.

வருமானப் பரிமாணத்தைப் பொறுத்தவரை, இலங்கையின் தனிநபர் GNI (PPP) அண்மைய பொருளாதார நெருக்கடிகளால் கடுமையாகப் பாதிக்கப்பட்டுள்ளது. நாணயத்தின் பெறுமதி வீழ்ச்சி, பணவீக்கம் மற்றும் பொருளாதார மந்தநிலை என்பன மக்களின் வாங்குசக்தியைக் குறைத்துள்ளன. இது வாழ்க்கைத் தரத்தைப் நேரடியாகப் பாதிக்கிறது. பொருளாதார வளர்ச்சி குன்றியமை, கடன் நெருக்கடி, ஏற்றுமதியின் பன்முகப்படுத்தப்படாமை மற்றும் உள்நாட்டு உற்பத்தியின் போதாமை என்பன இந்த வருமானப் பரிமாணத்தில் எமது தரவரிசைக்குக் காரணமாக அமைகின்றன. நோர்வே தனது இயற்கை வளங்களை (எண்ணெய்) திறம்பட முகாமைத்துவம் செய்து, வருமானத்தை எதிர்காலத் தலைமுறைக்காக சேமிக்கும் நிதியமொன்றை (Sovereign Wealth Fund) உருவாக்கியுள்ளது. அயர்லாந்து வெளிநாட்டு நேரடி முதலீடுகளை ஈர்ப்பதில் (Foreign Direct Investment) வெற்றிகண்டுள்ளது. 

இலங்கை தனது பொருளாதாரத்தை ஸ்திரப்படுத்துவதற்கும், கடனை மறுசீரமைப்பதற்கும் அப்பால், நிலையான மற்றும் அனைவரையும் உள்ளடக்கிய பொருளாதார வளர்ச்சியை உறுதிப்படுத்தும் கொள்கைகளை அமுல்படுத்தல் வேண்டும். விவசாயம், சிறு மற்றும் நடுத்தரத் தொழில் முயற்சிகள் (SMEs), சுற்றுலா மற்றும் தகவல் தொழில்நுட்பம் போன்ற துறைகளில் அதிக முதலீடுகளை மேற்கொள்வது, இடைத்தரகர்கள் இன் ஆதிக்கத்தைக் குறைத்து உற்பத்தியாளர்களுக்கு நியாயமான வருமானத்தை உறுதிப்படுத்துவது, மற்றும் இ கொமர்ஸ் தளங்களை விரிவுபடுத்துவது என்பன பொருளாதார மேம்பாட்டுக்கு அவசியமான நடவடிக்கைகள்.

மேற்கூறிய மூன்று பிரதான காரணிகளுக்கு அப்பால், மனித மேம்பாட்டைப் பாதிக்கும் பல்வேறு உள்ளக மற்றும் வெளியகக் காரணிகள் இலங்கையில் காணப்படுகின்றன. கடந்த பல தசாப்தங்களாக நீடித்த உள்நாட்டுப் போர், அதன் சமூக மற்றும் பொருளாதாரத் தாக்கங்கள் இன்னமும் முழுமையாகக் களையப்படவில்லை. அரசியல் ஸ்திரமின்மை மற்றும் கொள்கைத் தொடர்ச்சியின்மை என்பன நீண்டகால திட்டங்களை அமுல்படுத்துவதில் பெரும் தடையாக உள்ளன. நிர்வாகத் திறனின்மை மற்றும் ஊழல் என்பன அபிவிருத்தி முயற்சிகளைப் பலவீனப்படுத்துகின்றன. வெளிப்படைத்தன்மை மற்றும் பொறுப்புக்கூறல் இன்மை குடிமக்களின் நம்பிக்கையைக் குலைத்து, அபிவிருத்திச் செயற்பாடுகளில் அவர்களின் பங்களிப்பைக் கட்டுப்படுத்துகிறது.

இந்த சவால்களை எதிர்கொண்டு மனித மேம்பாட்டுக் குறியீட்டில் எமது நிலையை மேம்படுத்துவதற்கு, வெறும் அறிக்கைகளை வாசிப்பதோடு நின்றுவிடாமல், திட்டமிட்ட, ஒருங்கிணைந்த மற்றும் வெளிப்படையான செயற்பாடுகள் தேவை. ஒரு முன்னாள் கொள்கை வகுப்பாளராகவும், ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் நிறுவனங்களுடன் பணியாற்றியவராகவும், சமூக-பொருளாதார ஆய்வாளராகவும், சில நடைமுறைச் சாத்தியமான பரிந்துரைகளையும் சிறந்த நடைமுறைகளையும் முன்வைக்க விரும்புகிறேன்.

முதலாவதாக, பொருளாதார ஸ்திரத்தன்மையும் வளர்ச்சியும் அத்தியாவசியமானவை. கடன் மறுசீரமைப்பு வெற்றிகரமாக அமுல்படுத்தப்பட்டு, சர்வதேச நாணய நிதியம் போன்ற நிறுவனங்களின் நிதியுதவி பெற்றுக்கொள்வது தற்போதைய உடனடித் தேவையாகும். இதற்கு அப்பால், உள்நாட்டு உற்பத்தியை ஊக்குவித்தல், ஏற்றுமதியை பல்வகைப்படுத்தல், மற்றும் வெளிநாட்டு நேரடி முதலீடுகளை ஈர்ப்பதற்கான பொருத்தமான சூழலை உருவாக்குதல் என்பன முக்கியம். 

வரிச் சீர்திருத்தங்கள் மூலம் வருமானத்தைப் பெருக்கி, அதை அத்தியாவசிய சேவைகளான சுகாதாரம் மற்றும் கல்விக்கு மீள் முதலீடு செய்ய வேண்டும். இடைத்தரகர்கள் இன் ஆதிக்கத்தைக் கட்டுப்படுத்தி, விவசாயிகள் மற்றும் சிறு தொழில்முனைவோருக்கு நேரடி சந்தைப்படுத்தல் வாய்ப்புகளை ஏற்படுத்திக் கொடுக்க இ கொமர்ஸ் தளங்களை அரச மற்றும் தனியார் துறையினர் இணைந்து மேம்படுத்தலாம். விவசாயத் துறையில் நவீன தொழில்நுட்பங்களைப் புகுத்தி, உற்பத்தியின் வினைத்திறனை அதிகரிப்பதுடன், காலநிலை மாற்றத்தின் தாக்கங்களை எதிர்கொள்ளும் வலுவான விவசாயக் கொள்கைகளை அமுல்படுத்தல் வேண்டும்.

இரண்டாவதாக, நிர்வாகச் சீர்திருத்தங்கள் மற்றும் நல்லாட்சி என்பன மனித மேம்பாட்டுக்கு அடிப்படையானவை. அரச நிறுவனங்களின் வினைத்திறனையும் வெளிப்படைத்தன்மையையும் அதிகரிக்க வேண்டும். National Anti-Corruption Action Plan போன்ற திட்டங்களை வகுத்து அமுல்படுத்துவதன் மூலம் ஊழலைக் கட்டுப்படுத்த வேண்டும். அரச திணைக்களம் மற்றும் சபை இன் செயற்பாடுகளில் பொறுப்புக்கூறலை உறுதிப்படுத்துவது அவசியம். கொள்கை வகுப்பிலும் அமுல்படுத்தலிலும் மக்களின் பங்களிப்பை உறுதிப்படுத்துவது கொள்கைகளின் வெற்றியைக் கூட்டும். உதாரணமாக, கல்வி சீர்திருத்தங்கள் குறித்து பாடசாலை சமூகம், ஆசிரியர்கள், பெற்றோர்கள் மற்றும் மாணவர்கள் ஆகியோரின் கருத்துக்களைக் கேட்டறிந்து அமுல்படுத்தல் வேண்டும்.

மூன்றாவதாக, கல்வி மற்றும் சுகாதாரத் துறைகளில் சீர்திருத்தங்கள் தொடர வேண்டும். கல்வி முறையில் தரம் மற்றும் சமத்துவமின்மையை நிவர்த்தி செய்ய வேண்டும். வலய மட்டத்தில் காணப்படும் வளப் பற்றாக்குறையைச் சீர் செய்ய வேண்டும். பாடத்திட்டத்தை டிஜிட்டல் மயமாக்குதல் மற்றும் தொழிற்திறன் பயிற்சிகளுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுத்தல் இளைஞர் யுவதிகளின் வேலைவாய்ப்பை அதிகரிக்கும். உயர்கல்விக்கான வாய்ப்புகளை அதிகரிப்பதுடன், தனியார் துறையுடனான இணைப்பின் மூலம் பட்டதாரிகளின் வேலைவாய்ப்பை உறுதிப்படுத்த வேண்டும். 

சுகாதாரத் துறையில், அடிப்படை சுகாதாரப் பராமரிப்பை வலுப்படுத்துதல், தொற்றா நோய்களைக் கட்டுப்படுத்துவதற்கான விழிப்புணர்வு மற்றும் தடுப்புத் திட்டங்களை அமுல்படுத்தல், மற்றும் சுகாதார நிபுணர்களின் புலம்பெயர்வைத் தடுப்பதற்கான ஊக்குவிப்புத் திட்டங்களை அறிமுகப்படுத்துதல் என்பன முக்கியம். அயர்லாந்து போன்ற நாடுகள் கல்வியிலும் ஆராய்ச்சியிலும் அதிக முதலீடு செய்வதன் மூலம் உயர் தொழில்நுட்பத் துறையில் முன்னேற்றம் கண்டுள்ளன. நோர்வே தனது குடிமக்களுக்கு விரிவான சமூக நலன்புரி மற்றும் சுகாதாரப் பாதுகாப்பு வழங்குகிறது. இந்த நாடுகளின் சிறந்த நடைமுறைகளை எமது சூழலுக்கு ஏற்றவாறு மாற்றியமைத்து அமுல்படுத்தலாம்.

நான்காவதாக, சமூக சமத்துவம் மற்றும் உள்ளடக்கம் உறுதிப்படுத்தப்பட வேண்டும். பால்நிலை சமத்துவம், இன மற்றும் மதங்களுக்கிடையேயான நல்லிணக்கம், மற்றும் சமூகத்தின் விளிம்புநிலை மக்களின் மேம்பாடு என்பன மனித மேம்பாட்டின் முக்கிய அங்கங்களாகும். பெண்கள், மாற்றுத்திறனாளிகள், மற்றும் பின்தங்கிய பிரதேச மக்கள் ஆகியோர் கல்வி, சுகாதாரம் மற்றும் பொருளாதார வாய்ப்புகளுக்கான சமமான அணுகலைப் பெறுவதை உறுதிப்படுத்த வேண்டும்.

இந்த நடவடிக்கைகள் அனைத்தையும் அமுல்படுத்துவதற்கு வலுவான அரசியல் தலைமைத்துவம், கொள்கைத் தொடர்ச்சி மற்றும் அனைத்து பங்குதாரர்களின் ஒத்துழைப்பு என்பன கட்டாயமாகும். அரசு, தனியார் துறை, சிவில் சமூக அமைப்புகள் மற்றும் சர்வதேசப் பங்காளர்கள் அனைவரும் இணைந்து செயற்பட வேண்டும். ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் மேம்பாட்டுத் திட்டம் போன்ற நிறுவனங்கள் வழங்கும் தொழில்நுட்ப உதவி மற்றும் நிதிப் பங்களிப்புக்களை வினைத்திறனாகப் பயன்படுத்த வேண்டும்.

இறுதியாக, மனித மேம்பாட்டுக் குறியீட்டில் 89வது இடத்தைப் பெறுவது ஒரு குறித்த காலப்பகுதிக்கான நிலைவரத்தையே காட்டுகிறது. இது எமது பலவீனங்களை இனங்கண்டு அவற்றை நிவர்த்தி செய்வதற்கும், எமது பலங்களை மேலும் வலுப்படுத்துவதற்கும் ஒரு வாய்ப்பாக அமைய வேண்டும். நாம் எதிர்நோக்கும் சவால்கள் சிக்கலானவை என்ற போதிலும், முறையான திட்டமிடல், உறுதியான அமுல்படுத்தல் (அமுல்படுத்தல்), மற்றும் அனைவரையும் உள்ளடக்கிய அணுகுமுறை மூலம் இலங்கையின் மனித மேம்பாட்டு சுட்டெண்ணை கணிசமாக மேம்படுத்த முடியும். இது வெறும் தரவரிசையை உயர்த்துவது மட்டுமல்ல, ஒவ்வொரு இலங்கைப் பிரஜையினதும் வாழ்க்கைத் தரத்தை உயர்த்துவது, அவர்களின் ஆற்றலை வெளிக்கொணர்வது, மற்றும் சிறந்த எதிர்காலத்தை உருவாக்குவதுமாகும். இந்த இலக்கை அடைவதற்கு பொறுப்புணர்வுடன் செயற்பட வேண்டியது காலத்தின் தேவையாகும்.