மீண்டும் ஒரு மே மாதம்... இந்த மாதம் நம் மனதை பிசைகிறது. முள்ளிவாய்க்காலின் மரண ஓலம் இன்னும் நம் செவிகளில் கரைகிறது. மக்கள் பட்டாளமாக ஒதுங்கி, முள்ளிவாய்க்கால் வரை கொண்டு சென்று கரைவலை மீன்களைப் போல் அகப்பட்டு அழிந்த அந்தப் பேரவலத்தின் நினைவுகள் ஆறாத ரணம். அந்த அப்பாவி உறவுகளின் மரண ஓலம் இன்னும் நம்மை துரத்துகிறது. அதற்குக் துணைபோனவர்கள் ஒருபோதும் நிம்மதியாக வாழ முடியாது. காலம் கடந்துவிட்டாலும், இந்த மக்களுக்கு நீதி வழங்கப்பட வேண்டும் என்பதுதான் என் இதயத்தின் ஆழத்திலிருக்கும் வேட்கை. காணாமல் ஆக்கப்பட்டோருக்கும், அப்பாவிகளாக உயிர்நீத்தோருக்கும் எனது சாந்திக்கான இறை ஆசிகள் என்றும் உரித்தாகட்டும்.
அந்தக்
கொடிய நாட்களில் நிகழ்ந்த அநீதி, ஒருபோதும்
மறக்க முடியாதது. முள்ளிவாய்க்கால் வெறும் இடமல்ல, அது நீதிக்காக ஏங்கும் ஒவ்வொருவரின்
மனதிலும் அழியாத வடுவாக பதிந்துள்ளது. நாம் அந்தத் துயரத்தை சுமந்தபடிதான் ஒவ்வொரு
நாளும் கடக்கிறோம். ஆனால், அந்த
வலி மட்டுமே நம்மை ஆட்கொள்ள அனுமதிக்கக் கூடாது.
பெரியோர்களே,
சகோதரர்களே!
நீதிக்கான
போராட்டம் ஒருபோதும் ஓய்ந்துவிடக் கூடாது. காலம் தாமதிக்கலாம், ஆனால் நீதி மறுக்கப்படக்கூடாது. நாம்
தொடர்ந்து குரல் எழுப்ப வேண்டும். காணாமல் போன நம் உறவுகளுக்காக, அநியாயமாக கொல்லப்பட்ட நம் சகோதர
சகோதரிகளுக்காக நாம் நீதிக்காக போராட வேண்டும்.
உலகப்
புகழ்பெற்ற மனித உரிமைப் போராளி மார்ட்டின் லூதர் கிங் ஜூனியர் சொன்னது போல,
"எங்கு அநீதி
நடந்தாலும், அது
எல்லா இடங்களிலும் நீதிக்கான அச்சுறுத்தல்." நாம் ஒருவருக்கொருவர் துணை
நின்று, அநீதிக்கு எதிராகக்
குரல் கொடுக்க வேண்டும்.
இன்றைய
சூழ்நிலையில், நாம்
கடந்த காலத்தின் தவறுகளில் இருந்து பாடம் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும். வெறுப்புணர்வைத்
தூண்டும் சக்திகளை நாம் புறக்கணிக்க வேண்டும். அன்பையும், மன்னிப்பையும், நல்லிணக்கத்தையும் நாம் வளர்க்க
வேண்டும்.
எதிர்காலம்
நமக்கு பல சவால்களைக் கொண்டு வரலாம். பொருளாதார நெருக்கடிகள், காலநிலை மாற்றங்கள், சமூகப் பிரச்சினைகள் எனப் பல தடைகள் நம்
முன் நிற்கலாம். ஆனால், நாம்
ஒருபோதும் நம்பிக்கையை இழக்கக் கூடாது. நமது இளைய தலைமுறையின் திறமையையும்,
ஆற்றலையும் நாம் நம்ப
வேண்டும்.
கல்விதான்
நமது எதிர்காலத்திற்கான திறவுகோல். நமது பிள்ளைகளுக்கு தரமான கல்வியை வழங்குவது
நமது கடமை. புதிய தொழில்நுட்பங்களையும், உலகளாவிய அறிவையும் அவர்கள் பெறுவதற்கு நாம் உதவ வேண்டும்.
மேலும்,
நமது பாரம்பரிய
விழுமியங்களையும், கலாச்சாரத்தையும்
நாம் பாதுகாக்க வேண்டும். நமது மொழி, நமது கலை, நமது
பண்பாடு இவைதான் நமது அடையாளம். இவற்றை நாம் ஒருபோதும் விட்டுக்கொடுக்கக் கூடாது.
ஆனால்,
நாம் நமது உலகத்
தமிழர் ஒற்றுமையை பலப்படுத்த வேண்டும். மொழி, இனம் கடந்து உலகெங்கும் வாழும்
தமிழர்கள் ஒரு தாய் பிள்ளைகளாக இணைந்து நிற்க வேண்டும்.
நினைவில்
கொள்ளுங்கள், "உண்மை
ஒருபோதும் தோற்பதில்லை. அது தற்காலிகமாக மறைக்கப்படலாம், ஆனால் ஒருநாள் அது வெளிவந்தே
தீரும்."
எனவே,
நாம் சோர்ந்துவிடக்
கூடாது. நீதிக்கான நமது குரல் ஓங்கி ஒலிக்க வேண்டும். நமது ஒற்றுமையே நமது பலம்.
வாருங்கள், நாம்
அனைவரும் இணைந்து ஒரு புதிய விடியலை நோக்கிப் பயணிப்போம்!
நன்றி!
வணக்கம்!
0 comments:
Post a Comment