ADS 468x60

03 May 2025

விவசாயிகளை யார்தான் கணக்கெடுக்கின்றனர்?

 
அன்று நம் நாட்டில் பணத்தை உருவாக்கியதே விவசாயம்தான் ஆனால் இன்று விவசாயத்தை உருவாக்குவதே பணமாகிற்று." இந்த வலிமையான கூற்று, இலங்கையின் விவசாயத் துறையின் தற்போதைய நிலையையும், அது எதிர்கொள்ளும் சவால்களையும் சுருக்கமாக எடுத்துரைக்கிறது. ஒரு காலத்தில் நாட்டின் பொருளாதார முதுகெலும்பாக இருந்த விவசாயம் இன்று பல்வேறு நெருக்கடிகளுக்கு மத்தியில் தனது இருப்பை தக்கவைக்க போராடுகிறது. நெற்றி வியர்வை நிலத்தில் சிந்தி உழைக்கும் விவசாயிகளின் பங்களிப்பு குறைத்து மதிப்பிடப்படுகிறது. மருத்துவர், பொறியாளர் போன்ற தொழில்களுக்கு அளிக்கப்படும் முக்கியத்துவம் விவசாயிகளுக்கு கிடைப்பதில்லை என்ற ஆதங்கம் நியாயமானதே. உணவுப் பாதுகாப்பின் அஸ்திவாரமாக விளங்கும் விவசாயிகளின் உழைப்பை நாம் உணரத் தவறினால், "கடைசி மரமும் வெட்டப்பட்ட பிறகு, கடைசி மீனும் பிடிபட்ட பிறகு கடைசி நதியும் நஞ்சான பிறகுதான் மனிதன் உணருவான் பணத்தைச் சாப்பிட முடியாதென்று" என்ற கவிஞனின் எச்சரிக்கை நிதர்சனமாகிவிடும்.

உலகில் உழைக்கும் ஏழைகளில் 60 சதவீதத்திற்கும் அதிகமானோர் விவசாயத்தில் ஈடுபட்டுள்ளனர் என்ற புள்ளிவிவரம் விவசாயத்தின் உலகளாவிய முக்கியத்துவத்தை உணர்த்துகிறது (World Bank, 2023). வேளாண்மை அதிக வேலைவாய்ப்புகளை உருவாக்குகிறது, விவசாயிகளிடமிருந்து ஆரம்பித்து விவசாய உபகரண உற்பத்தியாளர்கள், உணவு பதப்படுத்தும் தொழிற்சாலைகள், போக்குவரத்து மற்றும் உற்பத்தி வரை ஒரு பரந்த பொருளாதார வலையமைப்பை இது கொண்டுள்ளது. ஆனால் இலங்கையில் விவசாயிகள் பல்வேறு பிரச்சினைகளை எதிர்கொள்கின்றனர். உரத்துக்கான தடைகள், இடுபொருள் விலை உயர்வு, இயந்திர இறக்குமதி கட்டுப்பாடுகள், ஏற்றுமதி வரிகள், எரிபொருள் விலை உயர்வு மற்றும் இயற்கையின் சீற்றம் என பல சவால்கள் அவர்களை சூழ்ந்துள்ளன.

இருப்பினும், மனம் தளர வேண்டியதில்லை. விவசாயத்தை மாற்றி யோசிப்பதன் மூலம் இந்த சவால்களை எதிர்கொள்ள முடியும். விளைச்சல் கூடிய பயிர்ச்செய்கை முறைகள், மூலிகைத் தோட்டம், விவசாயச் சுற்றுலா, உணவுப் பதனிடல், கலாசார உணவுச் சுற்றுலா, நஞ்சற்ற உணவு உற்பத்தி மற்றும் புதிய பயிர்வகை கண்டுபிடிப்புகள் போன்ற பல்வேறு மாற்று வழிகள் உள்ளன. குறிப்பாக, விவசாயப் பண்ணைகளில் சுற்றுலாவாசிகளை தங்க வைத்து, விவசாயப் பணிகளில் ஈடுபடுத்தி விவசாயச் சுற்றுலாவை மேம்படுத்துவது இந்தியாவில் பெரும் வெற்றியடைந்து வருகிறது (Ministry of Tourism, India, 2022). அறுவடை திருவிழாக்கள், சுற்றுலாப் பயணிகள் தாங்களே அறுவடை செய்வது, மீன் பிடித்தல், கிராமப்புற சந்தைகளை பார்வையிடுவது, கைவினைப் பொருட்கள் வாங்குவது மற்றும் மாணவர்களுக்கு விவசாயம் சார்ந்த வகுப்புகள் நடத்துவது போன்ற பல Aktivitäten இந்த திட்டத்தில் அடங்கும். இலங்கையிலும் இந்தத் துறையை விரிவுபடுத்துவது குறித்து நாம் சிந்திக்கலாம்.

இன்றைய காலகட்டத்தில் விவசாயத்தில் உள்ள முக்கிய சவால்களான தண்ணீர் பற்றாக்குறை, விவசாயக் கூலியாட்கள் பற்றாக்குறை, விளைபொருட்களுக்கு கட்டுபடியாகும் விலை இல்லாமை மற்றும் உரம், எரிபொருள் தட்டுப்பாடு ஆகியவற்றை நவீன விவசாய தொழில்நுட்பத்தின் மூலம் சமாளிக்க முடியும். ஆனால் இதற்கு அதிக முதலீடு தேவைப்படும். நிலையான அரசியல் சூழலும், ஊழலற்ற ஆட்சியும் இருந்தால் மட்டுமே இது சாத்தியமாகும்.

பல நாடுகளில் விவசாயம் நாட்டின் பாதுகாப்புக் கொள்கையோடு இணைக்கப்பட்டுள்ளது. ஆயுதங்களை நவீனப்படுத்துவதும் விவசாயத்தை நவீனப்படுத்துவதும் ஒரே முக்கியத்துவத்துடன் பார்க்கப்படுகிறது. சில நாடுகள் விவசாய உற்பத்திகளை இறக்குமதி செய்வதை தடை செய்துள்ளன அல்லது குறைந்தபட்ச விலையை நிர்ணயித்துள்ளன. உள்நாட்டு உற்பத்தியுடன் போட்டி போடாத வகையில் இறக்குமதி பொருட்களின் விலை நிர்ணயிக்கப்படுகிறது. இந்தியாவில் உரங்கள், மின்சாரம் மற்றும் நீர் விநியோகம் போன்ற விவசாய இடுபொருட்களுக்கு குறைந்த விலையில் கட்டணம் வசூலிக்கப்படுகிறது. விவசாய உற்பத்திக்கு காப்பீடு கட்டாயமாக்கப்பட்டுள்ளது. கல்விக் கடன்களைப் போலவே விவசாயக் கடன்களுக்கும் வட்டி மானியம் வழங்கப்படுகிறது (Ministry of Agriculture & Farmers Welfare, India, 2023). ஆனால் இலங்கையில் இவை நிலையான கொள்கைகளாக இன்னும் அமுல்படுத்தப்படவில்லை.

உலகின் ஏதோ ஒரு மூலையில் போர் அல்லது பஞ்சம் ஏற்பட்டால் நமது மக்கள் பட்டினி கிடக்கக் கூடாது என்ற தொலைநோக்குப் பார்வையே இந்த நாடுகளின் கொள்கைகளுக்கு காரணம். ஆனால் இலங்கையில் விவசாயிகளைக் கவனிக்கும் பாங்கு போதுமானதாக இல்லை. நமது விவசாயிகளும் நவீன முறைகள் மற்றும் புதிய பயிர்களை கையாளும் திறன் பெற்றவர்களாக இல்லை. பல்கலைக்கழகங்களுக்கும் விவசாயிகளுக்கும் இடையே உள்ள இடைவெளி மற்றும் விவசாயத் துறை அரசியல் ரீதியாக புறக்கணிக்கப்படுவது இதற்கு காரணங்களாக இருக்கலாம். உலகின் பசி பட்டினியைப் போக்கக்கூடிய மற்றும் அதிக லாபம் தரக்கூடிய பயிர்களை பயிரிடுவதை அரசியல் ஞானமற்ற போக்கு தடுக்கிறது.

இலங்கையின் மண்ணில் விவசாயம் விவசாயிகளின் வாழ்வை உயர்த்தும் நாள் வருமா வராதா என்பதை நாம் சிந்திக்க வேண்டிய தருணம் இது.

எனது அனுபவத்தின் அடிப்படையில், இலங்கையின் விவசாயத் துறையை மேம்படுத்துவதற்கும் விவசாயிகளின் வாழ்வாதாரத்தை உயர்த்துவதற்கும் சில பரிந்துரைகளை முன்வைக்கிறேன்:

  1. ஒருங்கிணைந்த விவசாயக் கொள்கை: விவசாயத்தை நாட்டின் பாதுகாப்புக் கொள்கையுடன் இணைக்கும் ஒரு விரிவான மற்றும் நீண்டகால விவசாயக் கொள்கையை உருவாக்க வேண்டும். விவசாயிகளுக்கு தேவையான இடுபொருட்கள், கடன் வசதிகள், சந்தை வாய்ப்புகள் மற்றும் தொழில்நுட்ப உதவிகள் குறித்த தெளிவான வழிகாட்டுதல்கள் இதில் இடம்பெற வேண்டும்.

  2. நவீன தொழில்நுட்பத்தை ஊக்குவித்தல்: துல்லியமான விவசாயம் (Precision Agriculture), நீர் மேலாண்மை தொழில்நுட்பம், உயிரி தொழில்நுட்பம் மற்றும் தகவல் தொழில்நுட்பம் போன்ற நவீன விவசாய முறைகளை விவசாயிகளுக்கு அறிமுகப்படுத்த வேண்டும். இதற்கான பயிற்சி மற்றும் நிதி உதவிகளை அரசாங்கம் வழங்க வேண்டும். இஸ்ரேல் போன்ற நாடுகள் நவீன விவசாய தொழில்நுட்பத்தை பயன்படுத்தி அதிக விளைச்சல் பெறுவதில் முன்னணியில் உள்ளன (Ministry of Agriculture and Rural Development, Israel, information available online).

  3. விவசாயச் சுற்றுலாவை மேம்படுத்துதல்: விவசாயப் பண்ணைகளை சுற்றுலாத் தலங்களாக மேம்படுத்துவதற்கான உள்கட்டமைப்பு மற்றும் சந்தைப்படுத்தல் உதவிகளை வழங்க வேண்டும். உள்ளூர் கலாச்சாரம் மற்றும் உணவு முறைகளை இணைத்து விவசாயச் சுற்றுலாவை மேலும் கவர்ச்சிகரமானதாக மாற்றலாம்.

  4. உணவுப் பதனிடல் தொழிலை ஊக்குவித்தல்: விவசாய விளைபொருட்களை பதப்படுத்தி மதிப்பு கூட்டுவதன் மூலம் விவசாயிகளின் வருமானத்தை அதிகரிக்க முடியும். இதற்கான சிறிய மற்றும் நடுத்தர தொழில்களை ஆரம்பிக்க விவசாயிகளுக்கு பயிற்சி மற்றும் நிதி உதவிகளை வழங்க வேண்டும்.

  5. சந்தை வாய்ப்புகளை விரிவுபடுத்துதல்: விவசாய விளைபொருட்களை சந்தைப்படுத்துவதற்கான புதிய வழிகளை உருவாக்க வேண்டும். இடைத்தரகர்களின் தலையீட்டை குறைத்து விவசாயிகள் நேரடியாக சந்தைப்படுத்துவதற்கான E கொமர்ஸ் தளங்களை உருவாக்கலாம். ஏற்றுமதி வாய்ப்புகளை அதிகரிக்க விவசாயிகளுக்கு பயிற்சி மற்றும் உதவிகளை வழங்க வேண்டும்.

  6. விவசாய ஆராய்ச்சி மற்றும் மேம்பாடு: பல்கலைக்கழகங்களும் ஆராய்ச்சி நிறுவனங்களும் விவசாயிகளின் பிரச்சினைகளுக்கு தீர்வு காணும் வகையில் புதிய பயிர்வகைகள் மற்றும் விவசாய முறைகளை கண்டுபிடிப்பதில் கவனம் செலுத்த வேண்டும். விவசாயிகளுக்கும் ஆராய்ச்சி நிறுவனங்களுக்கும் இடையே நெருக்கமான ஒத்துழைப்பை ஏற்படுத்த வேண்டும்.

  7. நீர்ப்பாசன முகாமைத்துவம்: நீர்ப்பாசன வசதிகளை மேம்படுத்துவதற்கும், நீர் பயன்பாட்டை திறமையாக முகாமைத்துவம் செய்வதற்கும் நவீன தொழில்நுட்பங்களை பயன்படுத்த வேண்டும். மழைநீர் சேகரிப்பு மற்றும் நிலத்தடி நீர் மேலாண்மை திட்டங்களை ஊக்குவிக்க வேண்டும்.

  8. விவசாயக் காப்பீடு மற்றும் கடன் வசதிகள்: விவசாயிகளுக்கு குறைந்த வட்டியில் கடன் வசதிகளை வழங்க வேண்டும். பயிர் சேதம் மற்றும் இயற்கை பேரழிவுகளிலிருந்து பாதுகாக்க விவசாயக் காப்பீட்டுத் திட்டங்களை கட்டாயமாக்க வேண்டும்.

  9. விவசாயக் கூலித் தொழிலாளர் பிரச்சினைக்கு தீர்வு: விவசாயக் கூலித் தொழிலாளர்களின் பற்றாக்குறையை சமாளிக்க இயந்திரமயமாக்கலை ஊக்குவிக்க வேண்டும். அதே நேரத்தில் கூலித் தொழிலாளர்களுக்கு நியாயமான ஊதியம் மற்றும் வேலை நிலைமைகளை உறுதிப்படுத்த வேண்டும்.

  10. விவசாயிகளுக்கு அதிகாரம் அளித்தல்: விவசாய அமைப்புகள் மற்றும் கூட்டுறவு சங்கங்களை வலுப்படுத்துவதன் மூலம் விவசாயிகளுக்கு collective bargaining power ஐ அதிகரிக்க முடியும். கொள்கை முடிவுகளில் விவசாயிகளின் கருத்துக்களை கேட்கும் முறையை உருவாக்க வேண்டும்.

இறுதியாக, இலங்கையின் விவசாயத் துறையை புதுப்பிப்பதற்கும் விவசாயிகளின் வாழ்வாதாரத்தை உயர்த்துவதற்கும் உறுதியான கொள்கை மாற்றங்களும், சரியான முதலீடுகளும், விவசாயிகளின் பங்களிப்பும் மிக அவசியம். "விவசாயம் பணமாகிற்று" என்ற நிலையை மாற்றி, மீண்டும் விவசாயம் பணத்தை உருவாக்கும் ஒரு செழிப்பான துறையாக மாற்ற நாம் அனைவரும் ஒன்றிணைந்து செயல்பட வேண்டும்.

0 comments:

Post a Comment