ஆசியக்
கிண்ணத்தில் இந்தியா மற்றும் பங்களாதேஷ் இடையேயான போட்டி, இலங்கைக்கு ஒரு வாழ்வா
சாவா போட்டியாக மாறியது. இந்தப் போட்டியில் பங்களாதேஷ் வெற்றி பெற்றிருந்தால்,
இலங்கை அடுத்த சுற்றுக்கு முன்னேறியிருக்கும். ஆனால், இந்திய அணி, அபிஷேக் ஷர்மாவின் 75 ஓட்டங்கள், ஷுப்மன் கில்லின் 29 ஓட்டங்கள் மற்றும் ஹர்திக் பாண்டியாவின் 38 ஓட்டங்கள்
மூலம் 20 ஓவர்களில் 6 விக்கெட்
இழப்புக்கு 168 ஓட்டங்களைப் பெற்றது. இதற்கு பதிலடியாக,
பங்களாதேஷ் அணி, சைஃப் ஹஸனின் 69 ஓட்டங்களை பெற்றிருந்தாலும், ஜஸ்பிரிட் பும்ரா,
குல்தீப் யாதவ், அக்ஸர் பட்டேல், வருண் சக்கரவர்த்தி மற்றும் திலக் வர்மா ஆகியோரின் சிறப்பான பந்துவீச்சுக்கு
ஈடுகொடுக்க முடியாமல் 19.3 ஓவர்களில் சகல விக்கெட்டுகளையும்
இழந்து 127 ஓட்டங்களை மட்டுமே பெற்று 41 ஓட்டங்களால் தோல்வியடைந்தது. இந்த தோல்வி, இலங்கை
அணியின் ஆசியக் கிண்ண கனவை முடிவுக்குக் கொண்டு வந்தது.
இந்த தோல்விக்கு
பல காரணங்கள் கூறப்படுகின்றன. சில விமர்சகர்கள், அணியின் போதிய அனுபவமின்மையையும், முன்னணி வீரர்களின் காயங்களையும் முதன்மைக் காரணமாக முன்வைக்கின்றனர்.
தற்போதைய இலங்கை அணியில் பல இளம் வீரர்கள் இருப்பதால், அவர்கள்
சர்வதேச அழுத்தத்தை சமாளிக்க முடியாமல் போனதாக வாதிடுகிறார்கள். குறிப்பாக,
பிரதான வீரர்களின் பற்றாக்குறை அணியின் சமநிலையை கடுமையாக
பாதித்தது. அணியின் தேர்வு, பயிற்சிகள் மற்றும்
மூலோபாயங்களில் இருந்த குறைபாடுகளையும் சிலர் சுட்டிக்காட்டுகின்றனர். இந்த
வாதங்களில் சில உண்மைகள் உள்ளன என்பதை மறுக்க முடியாது. ஒரு விளையாட்டுத் துறையின்
வளர்ச்சிக்கு, அனுபவம் வாய்ந்த வீரர்களின் வழிகாட்டலும்,
இளம் வீரர்களின் திறமையும் சரியான விகிதத்தில் தேவை. ஆனால், இந்த வாதங்கள் ஒரு பெரிய பிரச்சினையின் ஒரு சிறிய பகுதியை மட்டுமே
பிரதிபலிக்கின்றன.
இலங்கை
கிரிக்கெட் எதிர்கொள்ளும் மிகப்பெரிய பிரச்சினை, அதன் அமைப்பிலும், முகாமைத்துவத்திலும்
உள்ள குறைபாடுகள்தான். அணித் தேர்வில் வெளிப்படைத்தன்மை (transparency) இல்லாதது, அரசியல் தலையீடுகள், மற்றும் கிரிக்கெட் சபையில் (Cricket Board) உள்ள ஊழல் குற்றச்சாட்டுகள் ஆகியவை இந்த வீழ்ச்சிக்கு முக்கிய
காரணங்களாகும். உதாரணமாக, கடந்த காலங்களில் சில வீரர்கள்
தங்கள் திறமையின் அடிப்படையில் இல்லாமல், வேறு
காரணங்களுக்காக அணியில் இடம் பெற்றதாக பல குற்றச்சாட்டுகள் முன்வைக்கப்பட்டுள்ளன.
இது அணியின்
ஒற்றுமையையும், வீரர்களின் மன உறுதியையும் (morale) பாதித்துள்ளது.
மேலும், நாட்டின் கிரிக்கெட் நிர்வாகம், நீண்டகால மூலோபாய திட்டமிடல்களை (long-term strategic planning) உருவாக்கத் தவறிவிட்டது. குறுகியகால இலாபங்களுக்கு முக்கியத்துவம் அளித்து,
அடிமட்ட கிரிக்கெட்டின் (grassroots cricket) வளர்ச்சியை
புறக்கணித்தது. பாடசாலை மட்டத்தில் கிரிக்கெட்டின் தரம் வீழ்ச்சியடைந்தது, இதனால் திறமையான இளம் வீரர்கள் தேசிய அணிக்கு வருவதற்கான வழி குறைந்து
போனது. அதேவேளை, முன்னாள் கிரிக்கெட் வீரர்களின் அனுபவம்
சரியான முறையில் பயன்படுத்தப்படவில்லை. அவர்கள் நிர்வாகத்தில் இருந்து
ஓரங்கட்டப்பட்டனர். இதனால், பல முன்னாள் வீரர்கள் தங்கள்
கருத்துக்களை தெரிவிப்பதற்கு கூட தயங்குகின்றனர். இந்த நிறுவனரீதியான (institutional)
பிரச்சினைகள், தனிப்பட்ட வீரர்களின்
திறமையையும், அர்ப்பணிப்பையும் மீறி, ஒட்டுமொத்த
அணியின் செயல்திறனை (performance) பாதித்தன. ஒரு அணியின்
தோல்வி என்பது வெறும் மைதானத்தில் நடப்பது மட்டுமல்ல, அது
நிர்வாக ரீதியிலான குறைபாடுகளின் பிரதிபலிப்பும் ஆகும்.
இந்த
நிலைமையிலிருந்து மீள, இலங்கை கிரிக்கெட் ஒரு புதிய வழியைப் பின்பற்ற வேண்டும். முதலாவதாக,
கிரிக்கெட் நிர்வாகத்தில் ஒரு முழுமையான சீர்திருத்தம் (complete
reform) மேற்கொள்ளப்பட வேண்டும். இது,
அரசியல் தலையீடுகளை நீக்கி, திறமையான, நேர்மையான நபர்களை நிர்வாகப் பதவிகளில் நியமிப்பதை உறுதி செய்ய வேண்டும். அதேவேளை,
முன்னாள் கிரிக்கெட் வீரர்களின் அனுபவம் மற்றும் அறிவு, தேசிய அணி மற்றும் இளம் வீரர்களின் வளர்ச்சிக்கு பயன்படுத்தப்பட வேண்டும். அவர்கள் அணித் தேர்வுக்குழு, பயிற்சியாளர்கள்
மற்றும் ஆலோசகர்களாக நியமிக்கப்படலாம். இரண்டாவதாக, அடிமட்ட
கிரிக்கெட்டை வலுப்படுத்த வேண்டும். பாடசாலைகளுக்கு வழங்கப்படும் நிதி மற்றும்
வளங்கள் முறையாக பயன்படுத்தப்படுகின்றனவா என்பதை உறுதி செய்ய வேண்டும். திறமையான
இளம் வீரர்களுக்கு, அவர்களின் பொருளாதார நிலைமையைப்
பொருட்படுத்தாமல், ஆதரவும் பயிற்சியும் அளிக்கப்பட வேண்டும்.
இறுதியாக, நீண்ட கால மூலோபாய திட்டமிடலை உருவாக்குவது
அவசியம். இந்தத் திட்டம், வரும் பத்தாண்டுகளில் இலங்கை
கிரிக்கெட்டை ஒரு வலுவான நிலையில் கொண்டு வர இலக்கு நிர்ணயிக்க வேண்டும். இது,
வெறும் ஒரு சில வெற்றிகளை நோக்கியது அல்ல, மாறாக
இலங்கை கிரிக்கெட்டை அதன் பழைய நிலைக்கு மீட்டெடுப்பதற்கான ஒரு முழுமையான
பயணமாகும்.
இலங்கை
கிரிக்கெட்டின் இந்த வீழ்ச்சி ஒரு கடுமையான பாடம். அது வீரர்களின் திறமையின்மையால்
ஏற்பட்டதல்ல, மாறாக நிர்வாக மற்றும் அமைப்புக் குறைபாடுகளால் ஏற்பட்டதாகும். ஒரு
காலத்தில் ஆசியாவின் ராஜாவாகத் திகழ்ந்த இலங்கை, இப்போது
தோல்வியை சந்தித்து நிற்பது ஒரு தற்காலிக நிகழ்வாக மட்டும் இருக்கக்கூடாது. அது,
இலங்கை கிரிக்கெட்டில் தேவையான மாற்றங்களை கொண்டு வருவதற்கான ஒரு
சக்திவாய்ந்த அழைப்பாக அமைய வேண்டும். இந்த தோல்வி, கிரிக்கெட் வாரியத்தின் கண்ணைத் திறக்க வேண்டும். இனிமேல், இலங்கை கிரிக்கெட் வெறும் ஒரு விளையாட்டாக இல்லாமல், ஒரு தேசிய இயக்கமாக மாற்றப்பட வேண்டும். அப்போதுதான், வெற்றிகள் மீண்டும் இந்த தேசத்திற்கு திரும்பும்.
0 comments:
Post a Comment