ஞானம் நமது தற்போதைய தலைமைகளுக்கும் விரைவில் வர வேண்டும்.

 வணக்கம்! அன்பின் உறவுகளே!

இன்றைய தினம், நம் தேசத்தின் இதயத்திலிருந்து ஒரு கசப்பான உண்மையை, நமது வரிப்பணத்தில் இருந்து இரத்தம் போல வடியும் ஒரு பெரும் இழப்பைப் பற்றி பேச வந்திருக்கிறேன். இது வெறும் புள்ளிவிபரங்களோ, பொருளாதார விவாதமோ அல்ல. இது நம் ஒவ்வொருவரின் வாழ்வையும், நம் குழந்தைகளின் எதிர்காலத்தையும் நேரடியாகப் பாதிக்கும் ஒரு விடயம்.

காலம் காலமாக, நமது ஆட்சியாளர்களின் பெரும் தோல்விகளில் ஒன்று, பகுத்தறிவோடும், பொறுப்புணர்ச்சியோடும், உறுதியோடும் ஒரு முடிவை எடுக்க முடியாதது. எந்த விடயத்தில்? தேசத்தின் முதுகில் ஏறிக் கொண்டிருக்கும் அரச நிறுவனங்களின் (State-owned enterprises - SOEs) பெரும் சுமை பற்றிய விடயத்தில். அவை காலங்காலமாக, மக்களின் வரிப்பணத்தை பெரும் அளவில் உறிஞ்சி, நட்டத்தை மட்டுமே ஈட்டி வருகின்றன. இந்தப்பணம், மக்களின் நலனுக்காக, கல்விக்கும், சுகாதாரத்திற்கும், வளர்ச்சிக்கும் பயன்பட்டிருக்கலாம். ஆனால், அது இழப்பாகவே தொடர்ந்து வந்துள்ளது.

விதியின் விநோதத்தைப் பாருங்கள்! இன்று, தேசிய மக்கள் சக்தி (NPP) அரசாங்கம், அதன் முக்கிய அங்கமான மக்கள் விடுதலை முன்னணியுடன் (JVP) சேர்ந்து, ஒரு காலத்தில் அவர்கள் கடுமையாக எதிர்த்த, தடுத்த, சீர்திருத்தங்களை முன்னெடுக்க வேண்டிய பெரும் பொறுப்பைக் கொண்டிருக்கிறது. "மகுடம் சுமக்கும் தலைக்கு கனம் அதிகம்" என்பதுபோல, அவர்கள் இப்போது ஆட்சியில் அமர்ந்து, களத்தின் யதார்த்தத்தைப் புரிந்துகொண்டிருக்கிறார்கள். அவர்கள் முந்தைய அரசாங்கங்களை விட விரைவாகவும், வினைத்திறமையாகவும் கற்றுக்கொள்வார்கள் என நம்புவோம்.

உண்மையில், நமது தீவின் அரச நிறுவனங்களின் கட்டமைப்பு ஒரு மாபெரும் சுமை. 2022 ஆம் ஆண்டின் அறிக்கைகளின்படி, நம்மிடம் ஐநூறுக்கும் மேற்பட்ட அரச நிறுவனங்கள் இருந்தன. அவற்றில், 55 நிறுவனங்கள் "மூலோபாய முக்கியத்துவம்" வாய்ந்தவை எனக் குறிப்பிடப்பட்டன. இந்த ஐம்பத்தைந்து நிறுவனங்கள் மட்டுமே, நமது அரச ஊழியர்களின் மொத்த எண்ணிக்கையில் பத்து சதவீதத்தினருக்கு வேலைவாய்ப்பளிக்கின்றன. உலகின் பெரும்பாலான நாடுகள் இவ்வளவு அதிக அரச நிறுவனங்களைக் கொண்டிருப்பதில்லை. அவை பல துறைகளிலிருந்து விலகி, தனியார்மயமாக்கலை நாடியுள்ளன.

நமது அண்டை நாடான இந்தியா, நமது நெருக்கடி காலத்தில் நமக்கு உதவியது. அந்த தேசமும் கூட, தனது நட்டத்திலிருந்த தேசிய விமான நிறுவனமான ஏர் இந்தியாவைத் தனியார்மயமாக்கி, விவேகமான முகாமைத்துவ முடிவை எடுத்தது. இது ஒரு புத்திசாலித்தனமான, தூரநோக்குடன் கூடிய நடவடிக்கை. இதுபோன்ற ஞானம், நமது தற்போதைய தலைமைகளுக்கும் விரைவில் வர வேண்டும்.

பலரும் நம்புவதுபோல, இலங்கையின் அரச நிறுவனங்கள் பெரும்பாலும் வினைத்திறமையற்றதாகவும், நட்டத்தை மட்டுமே ஏற்படுத்துவதாகவும், மக்களின் வரிப்பணத்தின் மீது பெரும் சுமையாகவும் இருக்கின்றன. ஒரு கணக்கு சொல்கிறது: 2006 முதல் 2020 வரை, அந்த 55 "மூலோபாய" நிறுவனங்களின் மொத்த நட்டம் ரூபா 1.2 ட்ரில்லியன். நினைத்துப் பார்க்கவே நெஞ்சம் பதறுகிறது. ஒரு மாற்றத்துக்கான காலம் மிக நீண்ட காலமாகவே கனிகொண்டுவிட்டது. இறுதியாக, ரணில் விக்கிரமசிங்கவின் முந்தைய அரசாங்கம், நாட்டின் நிதி நிலைமையை சீர்செய்யவும், சர்வதேச நாணய நிதியத்தின் (IMF) இலக்குகளை அடையவும், சில சீர்திருத்தங்களை முன்னெடுக்க அரசியல் துணிவு கொண்டது.

ஆனால், தற்போதைய அரசாங்கத்தின் நிலைப்பாடு சற்று குழப்பமாகவே உள்ளது. சில நிறுவனங்களின் சீர்திருத்தங்களைத் தடுத்து நிறுத்துவது, மூடப்பட்ட சிலவற்றை மீண்டும் திறப்பது, நட்டத்திலேயே இயங்கும் ஸ்ரீலங்கன் எயார்லைன்ஸைத் தொடர்ந்து நடத்த விரும்புவது - இவையெல்லாம் அந்த குழப்பத்தின் அடையாளங்கள்.

அதேவேளையில், நேற்றைய தினம் (4ஆம் திகதி) ஒரு நல்ல செய்தியும் வந்தது. "இரண்டாம் கட்ட அரச துறை சீர்திருத்தத் திட்டம்" எனப் பெயரிடப்பட்ட ஒரு நடவடிக்கையின் கீழ், செயற்படாதிருந்த 33 அரச நிறுவனங்களை மூடுவதற்கு அமைச்சரவை ஒப்புதல் அளித்துள்ளதாக அரசாங்கம் அறிவித்துள்ளது. இது ஒரு சரியான திசையில் எடுக்கப்பட்ட முக்கியமான நடவடிக்கை. நமது தேசத்தின் மீதுள்ள சுமையை இறக்கி வைக்கும் ஒரு செயல்.

"தேசிய பொருளாதாரத்திற்கோ, பொதுமக்களின் சேவைகளுக்கோ எந்தவிதமான பங்களிப்பும் வழங்காத அரச நிறுவனங்களை, அரசாங்கத்திற்கு சுமையாகத் தொடர்ந்து வைத்திருக்காமல், அவற்றை மூடிவிடுவது மிகவும் பொருத்தமானது" என அரசாங்கம் கூறியுள்ளது. இது வரவேற்கத்தக்கது. ஆனால், இந்த அரசாங்கத்தின் உண்மையான அர்ப்பணிப்பு, அவர்களின் அரசியல் துணிவு, இனிமேல்தான் ஒரு அக்கினிப் பரீட்சைக்கு உட்படுத்தப்பட உள்ளது. அது என்னவென்றால், பெரிய தொழிற்சங்கங்களைக் கொண்ட, பெரும் நட்டத்தை ஈட்டி வரும் பெரிய நிறுவனங்களோடு எப்படிப் பேரம் பேசுகிறார்கள், எப்படிச் சீர்திருத்தங்களை முன்னெடுக்கிறார்கள் என்பதுதான்.

ஒரு தேசத்தின் கண்ணோட்டம், ஒரு சாதாரண குடிமகனின் எதிர்பார்ப்பு, இந்த நடவடிக்கைகளின் மீதே நிலைகொண்டுள்ளது. ஒரு அரசாங்கம் தனது சொந்த சுமையை குறைத்து, மக்களுக்கு கொஞ்சம் நிவாரணத்தை வழங்க முன்வர வேண்டும். நாட்டின் பொருளாதாரத்தை ஆரோக்கியமான பாதைக்குத் திருப்ப வேண்டும்.

இறுதியாக, நம் எல்லோருக்கும் ஒரு பொறுப்பு உள்ளது. இந்த மாற்றங்களை கண்காணிப்பது, கேள்விகள் கேட்பது, பொறுப்புக்கூறலை வலியுறுத்துவது. மாற்றம் என்பது தனிப்பட்ட ஒருவரின் கையிலில்லை, அது நம் ஒவ்வொருவரின் கூட்டு முயற்சியிலும், விழிப்புணர்விலும் அடங்கியுள்ளது.

நம்பிக்கையோடு தொடர்வோம். விவேகமான முடிவுகள் எடுக்கப்படும் என்ற உறுதியுடன் காத்திருப்போம். நன்றி!