பெரும் விபத்துக்களை "கடவுளின் செயல்" என்று கருதுவதை நிறுத்த வேண்டும்

கேலக்ஸி ட்ரீம்' பஸ் விபத்து, தங்கால்லே நகர சபை ஊழியர்களுக்கு ஒரு கசப்பான நினைவை ஏற்படுத்தி, 15 உயிர்களைப் பலிகொண்டது. எல்லவெல்லவாய வீதியில் 300 மீற்றர் ஆழமான பள்ளத்தாக்கில் பஸ் கவிழ்ந்த இந்த விபத்து, இலங்கையின் வீதிப் பாதுகாப்புப் பிரச்சினையின் அவசரத் தன்மையைப் பட்டவர்த்தனமாக வெளிச்சம் போட்டுக் காட்டியுள்ளது. கொத்மலை விபத்தில் 21 உயிர்கள் பறிக்கப்பட்ட சில மாதங்களுக்குப் பிறகு நடந்த இந்த விபத்து, இத்தகைய உயிரிழப்புகள் சாதாரணமாகி வருவதன் துயரமான யதார்த்தத்தை நமக்கு உணர்த்துகிறது.

இந்த விபத்து, வழமையான ஒரு சம்பவம் அல்ல. இது ஒரு சமூகத்தின் கவனக்குறைவு மற்றும் முகாமைத்துவ தோல்வியின் பிரதிபலிப்பு. விபத்து நடந்த பஸ், 'கேலக்ஸி ட்ரீம்', அதன் பெயரைப் போலவே, அலங்காரங்கள், ஒளிரும் விளக்குகள், அதிக ஒலி தரும் ஒலி அமைப்புகள் ஆகியவற்றால் நிரம்பியிருந்தது. மோட்டார் போக்குவரத்து சட்டத்தின் கீழ் சட்டவிரோதமானவையாகக் கருதப்படும் இந்த மாற்றங்கள், இலங்கையில் போக்குவரத்துத் துறையின் கட்டுப்பாடற்ற தன்மையைக் காட்டுகின்றன. இந்த 'சிறிய' மாற்றங்கள், விபத்துக்கான காரணங்களில் ஒன்று என்பதை யாரும் மறுக்க முடியாது.

பொதுவாக, இதுபோன்ற விபத்துக்கள் வேகம், சாரதி சோர்வு, வீதியுடன் பழக்கமின்மை, இயந்திரக் கோளாறு போன்ற காரணிகளால் ஏற்படுகின்றன. ஆனால், இந்த விபத்து, சட்டவிரோதமான மாற்றங்கள் மற்றும் அரசியல் தலையீடுகள் ஆகியவை எவ்வாறு இந்த நிலைமையை மேலும் மோசமாக்கியுள்ளன என்பதைக் காட்டுகிறது. இலங்கையில் வீதி விபத்து மரணங்கள் ஒரு தினசரி நிகழ்வாகிவிட்டன, மேலும் சமூகம் அதை சாதாரணமாக எடுத்துக் கொள்ள ஆரம்பித்துவிட்டது. இந்த அலட்சியம் மிக அபாயகரமானது.

உலகளாவிய தரவுகளை ஒப்பிட்டுப் பார்த்தால், இலங்கையில் வீதிப் பாதுகாப்பு நிலவரம் மிகவும் மோசமாக உள்ளது. உலக வங்கி மற்றும் உலக சுகாதார நிறுவனம் போன்ற சர்வதேச அமைப்புகளின் அறிக்கைகளின்படி, இலங்கையில் ஆண்டுதோறும் கிட்டத்தட்ட 3,000 வீதி விபத்துக்கள் நிகழ்கின்றன, இதில் 2,500 க்கும் அதிகமானோர் உயிரிழக்கின்றனர். மோட்டார் சைக்கிள் ஓட்டுநர்கள் மற்றும் பாதசாரிகள்தான் அதிக எண்ணிக்கையில் பாதிக்கப்படுகின்றனர், ஆனால் பஸ் விபத்துக்கள் பெரும் எண்ணிக்கையிலான மரணங்களுக்கு வழிவகுக்கின்றன. இது உயர் வருமானம் கொண்ட நாடுகளின் சராசரியை விட இரண்டு மடங்கு அதிகம்.

2020-2024 காலப்பகுதியில், இலங்கையில் 118,697 வீதி விபத்துக்கள் பதிவாகியுள்ளன, இதில் 12,322 பேர் உயிரிழந்துள்ளனர், இது ஆண்டுக்கு சராசரியாக 2,464 உயிரிழப்புகளைக் குறிக்கிறது. இந்த புள்ளிவிவரங்கள் அதிர்ச்சியூட்டுவதோடு மட்டுமல்லாமல், இந்த விபத்துக்களுக்கு பின்னால் உள்ள முக்கிய காரணிகளைப் புரிந்துகொள்வதற்கான அவசியத்தையும் வலியுறுத்துகின்றன. சாரதிகளின் கவனக்குறைவு மற்றும் மோசமான வீதி நிலைமைகள் முக்கிய பங்களிப்பு காரணிகளாக அடையாளம் காணப்பட்டுள்ளன. ஒரு மதிப்பீட்டு அட்டவணை மூலம் இதனை மேலும் விளக்கலாம்.

வீதி விபத்துக்கான காரணிகள் - ஓர் ஒப்பீடு

காரணி (Factor)	இலங்கை (Sri Lanka)	ஸ்வீடன் (Sweden)	சிங்கப்பூர் (Singapore)
சட்ட அமுலாக்கம் (Law Enforcement)	குறைந்தளவு, அரசியல் செல்வாக்கு	மிகவும் கடுமையானது, தொடர் கண்காணிப்பு	கடுமையானது, நவீன தொழில்நுட்பம்
வாகன பரிசோதனை (Vehicle Inspection)	ஒழுங்கற்றது, ஊழல் வாய்ப்புகள் அதிகம்	மிகவும் கடுமையானது, ஆண்டுதோறும் கட்டாயம்	கடுமையானது, தொழில்நுட்பம் சார்ந்தது
சாரதி சோர்வு (Driver Fatigue)	சட்டங்கள் இருந்தும் அமுலாக்கம் இல்லை	கட்டாய ஓய்வு நேரங்கள், கடுமையான கட்டுப்பாடுகள்	தொழில்நுட்ப கண்காணிப்பு, கடுமையான தண்டனை
வாகன மாற்றங்கள் (Vehicle Modifications)	பரவலானது, சட்டவிரோதமானவை	விதிமுறைகளுக்கு உட்பட்டது, கடுமையான அனுமதி நடைமுறை	தடை செய்யப்பட்ட அல்லது கடுமையான கட்டுப்பாடுகள்
வீதி வடிவமைப்பு (Road Design)	சில முக்கிய வீதிகளில் மட்டுமே கவனம்	அனைத்து வீதிகளிலும் பாதுகாப்பு கவனம், 'Vision Zero' கொள்கை	நவீன வீதி வலயம், உயர்தர வடிவமைப்பு

இந்த ஒப்பீட்டு பகுப்பாய்வு மூலம், மற்ற நாடுகள் எவ்வாறு வீதிப் பாதுகாப்பை ஒரு முக்கிய கொள்கையாகக் கொண்டுள்ளன என்பதைக் காணலாம். உதாரணமாக, ஸ்வீடன் நாட்டில் அமுல்படுத்தப்படும் 'Vision Zero' எனும் கொள்கை, எந்தவொரு வீதி விபத்து மரணமும் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாதது என்ற நம்பிக்கையை அடிப்படையாகக் கொண்டது. இந்த கொள்கையின் கீழ், வாகனங்கள், வீதிகள் மற்றும் மனித நடத்தை ஆகிய அனைத்திலும் உள்ள குறைபாடுகளைச் சரிசெய்வதன் மூலம் விபத்துக்களை முற்றாகத் தவிர்ப்பதை இலக்காகக் கொண்டுள்ளனர். இது இலங்கையின் நிலைக்கு முற்றிலும் முரணானது.

இலங்கையைப் பொறுத்தவரை, தனியார் பஸ் சபை, ஒரு பெரிய அரசியல் செல்வாக்கைக் கொண்டிருக்கிறது. புதிய பாதுகாப்பு விதிகளை அமுல்படுத்தும் எந்த முயற்சியும், ஓட்டுநர்களின் போராட்டங்கள், வேலைநிறுத்தங்கள் அல்லது சட்ட விதிகளைப் பின்பற்ற மறுப்பதன் மூலம் முறியடிக்கப்படுகின்றன. மோட்டார் போக்குவரத்து (திருத்த) சட்டம் எண். 8 இன் கீழ், அசல் வடிவமைப்பிலிருந்து எந்த மாற்றமும் Commissioner-General of Motor Traffic இன் முன் எழுத்துப்பூர்வ அனுமதியுடன் மட்டுமே செய்யப்பட வேண்டும். ஒளிரும் விளக்குகள், ஒலி அமைப்புகள் மற்றும் கட்டமைப்பு மாற்றங்கள் அப்பட்டமாகத் தடை செய்யப்பட்டுள்ளன. ஆனால், இந்த சட்டம் நடைமுறையில் இல்லாததால், சட்டவிரோதமாக வாகனங்களை மாற்றி அமைக்கும் ஒரு பெரிய இ கொமர்ஸ் சனல் உள்ளது. இத்தகைய பஸ் சாரதிகள், ஒருவரோடு ஒருவர் போட்டியிட்டு, பயணிகளின் பாதுகாப்பு பற்றி சிறிதும் கவலைப்படாமல், தங்கள் மேலதிக அலங்காரத்தினை வெளிப்படுத்துகின்றனர்.

காவல்துறையினர் சட்டவிரோதமான மாற்றங்களை அமல்படுத்த முயன்றபோது, பஸ் உரிமையாளர்கள் "விளக்குகள் மற்றும் ஒலி அமைப்புகளை விடவும் பெரிய பிரச்சினைகள் உள்ளன" என்று கூறி, ஆறு மாத கால அவகாசத்தைப் பெற்றனர். ஆறு மாதங்களுக்குப் பிறகு, பல பஸ்கள் அதே நிலையிலோ அல்லது மோசமான நிலையிலோ உள்ளன. கேலக்ஸி ட்ரீம் விபத்து, இந்த "சிறிய பிரச்சினைகள்" ஒரு பரந்த அலட்சிய கலாச்சாரத்தின் ஒரு அங்கம் என்பதை நமக்கு உணர்த்துகிறது.

இந்த விபத்துக்கள் வெறும் புள்ளியியல் தரவுகள் அல்ல, அவை ஒரு சமூகத்தின் கண்ணீர். தங்கல்லே நகர சபையில் 15 பேரின் இழப்பு, ஒரு தனிமனிதனின் துயரம் அல்ல, அது ஒரு முழு சமூகத்தின் சோகம். அவர்களின் மரணங்கள் preventable-ஆக இருந்தன. அதுவே மிகவும் வேதனையான உண்மை.

இலங்கை, பெரும் விபத்துக்களை "கடவுளின் செயல்" (Acts of God) என்று கருதுவதை நிறுத்த வேண்டும். அவை முகாமைத்துவம், பொறுப்புக்கூறல் மற்றும் சட்ட அமுலாக்கத்தில் ஏற்படும் தோல்விகள். சட்டங்கள் தெளிவாக உள்ளன, அபாயங்கள் அறியப்பட்டுள்ளன, தீர்வுகள் கைக்கு எட்டும் தூரத்தில் உள்ளன. தேவையானிருப்பது, அரசியல் மற்றும் சமூகத் தீர்மானம் மட்டுமே. கேலக்ஸி ட்ரீம் விபத்தின் சோகம், வெறுமனே வீதி மரணங்களின் நீண்ட பட்டியலில் ஒரு வரியாகக் குறைக்கப்படக்கூடாது. இது ஒரு திருப்புமுனையாக இருக்க வேண்டும். இந்த கொடூரமும் சீர்திருத்தத்தை ஏற்படுத்தவில்லை என்றால், வேறு எது அதைச் செய்யும்?

பயணிகளின் பாதுகாப்பிற்கான ஒரு தீர்க்கமான நிலைப்பாடு, வீதி விபத்துக்களைக் குறைப்பதற்கான முதல் படியாக இருக்க வேண்டும். வீதிப் போக்குவரத்து பொலிஸ் திணைக்களம், தேசிய வீதிப் பாதுகாப்பு சபை மற்றும் பிற அரச திணைக்களங்கள் இணைந்து ஒரு ஒருங்கிணைந்த திட்டத்தை அமுல்படுத்த வேண்டும். இந்தத் திட்டம், வெறும் அபராதங்களை விதிப்பதைக் கடந்து, கல்வி மற்றும் விழிப்புணர்வை மையமாகக் கொண்டிருக்க வேண்டும். சாரதிகளுக்கான பயிற்சிகள் மேம்படுத்தப்பட வேண்டும், மேலும் நீண்ட தூர பயணங்களின்போது கட்டாய ஓய்வு நேரங்கள் அமுல்படுத்தப்பட வேண்டும். வாகனங்களின் இயந்திரச் சோதனைகள் கண்டிப்பாக மேற்கொள்ளப்பட வேண்டும், குறிப்பாக நீண்ட பயணங்களுக்கு முன்பு.

மேலும், பஸ் உரிமையாளர்கள் மற்றும் ஊழியர்களுக்கு ஒரு பொறுப்புக்கூறல் கட்டமைப்பை உருவாக்குவது அவசியம். சட்டவிரோத மாற்றங்கள், பயணிகளின் பாதுகாப்பை நேரடியாகப் பாதிக்கின்றன என்பதை அவர்கள் உணர்ந்து கொள்ள வேண்டும். இந்த விவகாரத்தில் அரசு பலமாகச் செயல்பட வேண்டும், அரசியல் அழுத்தங்களுக்கு வளைந்து கொடுக்கக் கூடாது. வீதிப் பாதுகாப்பு ஒரு தேசிய முன்னுரிமையாக அறிவிக்கப்பட வேண்டும், அதற்கான திட்டங்களுக்கு உரிய நிதி ஒதுக்கீடு செய்யப்பட வேண்டும்.

இலங்கையில் வீதிப் பாதுகாப்பு பிரச்சினையைத் தீர்ப்பதற்கு, ஒரு பலமான முகாமைத்துவம் அவசியம். இது ஒரு சவாலான பணி, ஏனெனில் இது பல துறைகளை உள்ளடக்கியது. போக்குவரத்துத் திணைக்களம், காவல்துறை, சுகாதாரத் துறை, மற்றும் உள்ளூர் சபைகள் உட்பட, அனைத்து பங்குதாரர்களும் ஒருங்கிணைந்து செயல்பட வேண்டும். தரவுகளைத் திரட்டி, விபத்துக்களின் போக்குகளைப் பகுப்பாய்வு செய்து, அதை அடிப்படையாகக் கொண்டு முடிவுகளை எடுக்க வேண்டும். சிங்கப்பூர் போன்ற நாடுகள், வீதிப் பாதுகாப்பு தரவுகளைத் திறம்படப் பயன்படுத்துகின்றன, இது விபத்துக்களைக் குறைப்பதற்கான இலக்கு நடவடிக்கைகளை எடுக்க உதவுகிறது.

சட்டங்களை இயற்றுவது ஒரு பகுதி, ஆனால் அவற்றின் அமுல்படுத்தல் மிகவும் முக்கியமானது. சட்டவிரோத மாற்றங்கள், பஸ் தொழிலின் ஒரு பகுதியாக மாறிவிட்டன. பஸ் சாரதிகள், தங்கள் வாகனங்களை ஒரு போட்டியின் அடையாளமாகக் கருதுகின்றனர், மேலும் அது அவர்களுக்குப் பயணிகளை ஈர்ப்பதற்கான ஒரு வழியாகவும் பார்க்கப்படுகிறது. இந்த மனநிலையை மாற்றுவது கடினம், ஆனால் அது அசாத்தியம் அல்ல.

இலங்கை ஒருபோதும் அதன் முன்னேற்றப் பாதையில் பஸ் விபத்துக்களை ஒரு தவிர்க்க முடியாத விலையாக கருதக் கூடாது. ஒவ்வொரு மரணமும் ஒரு துயரமான இழப்பு. கேலக்ஸி ட்ரீம் விபத்து, ஒரு நினைவூட்டல், ஒரு எச்சரிக்கை. அது ஒரு அழைப்பு, இந்த துயரத்தை ஒரு சமூக மாற்றத்திற்கான தொடக்கப் புள்ளியாக மாற்ற வேண்டும். இந்த முறை, headlines மற்றும் வாக்குறுதிகள் மட்டும் போதாது. உறுதியான நடவடிக்கை தேவை. இந்த tragedy-ஐ நாம் ஒரு புதிய, பாதுகாப்பான எதிர்காலத்தை உருவாக்கும் வாய்ப்பாக பயன்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும்.

Reference:

• Department of Motor Traffic, Sri Lanka. (2021). Annual Report on Road Traffic Accidents and Casualties, 2020. Colombo: Department of Motor Traffic.
• World Health Organization (WHO). (2018). Global Status Report on Road Safety. Geneva: WHO Press.
• World Bank. (2020). Delivering Road Safety in Sri Lanka. Washington, DC: World Bank.
• The Sunday Times, Sri Lanka. (2025). New laws this year to steer in clarity to modification of buses.

(Disclaimer: The statistics presented in this analysis are based on publicly available data and are intended for a general critical analysis of the issue.)