டிட்வா சூறாவளியின் பேரிடியும் இலங்கையின் பொருளாதார மீட்சிக்கான சவால்களும்

இலங்கை கடந்த காலங்களில் எதிர்கொண்ட பொருளாதார நெருக்கடிகளின் வடுக்கள் இன்னும் ஆறாத நிலையில், இயற்கைச் சீற்றமான 'டிட்வா' (Cyclone Ditwah) சூறாவளி நாட்டின் பொருளாதார மற்றும் சமூகக் கட்டமைப்பில் பாரியதொரு தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளது. உலக வங்கியின் (World Bank) அண்மைக்கால ஆய்வுகளின்படி, இந்த சூறாவளியினால் இலங்கைக்கு ஏற்பட்ட நேரடிப் பௌதிக சேதங்கள் (Direct Physical Damage) மாத்திரம் சுமார் 4.1 பில்லியன் அமெரிக்க டொடாலர்கள் என மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இது நாட்டின் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் (Gross Domestic Product - GDP) சுமார் 4 சதவீதமாகும். ஏற்கனவே 2022 ஆம் ஆண்டில் ஏற்பட்ட நாணயப் பெறுமதி வீழ்ச்சி (Currency Collapse) மற்றும் நெகிழ்வான பணவீக்க இலக்கு (Flexible Inflation Targeting) போன்ற பொருளாதாரக் கொள்கைகளினால் ஏற்பட்ட வறுமையிலிருந்து மீளப் போராடும் மக்களுக்கு, இந்த அனர்த்தம் ஒரு மீளமுடியாத பேரிடியாக அமைந்துள்ளது. 2015 மற்றும் 2018 ஆம் ஆண்டுகளில் ஏற்பட்ட நாணயச் சரிவுகளின் தொடர்ச்சியாக, தற்போதைய இந்த பாதிப்பானது நாட்டின் நீண்டகால நிலைபேற்றுத்தன்மையை (Long-term Sustainability) கேள்விக்குள்ளாக்கியுள்ளது.

உலக வங்கியின் 'விரைவான அனர்த்தத்திற்குப் பிந்திய பாதிப்பு மதிப்பீட்டு' (Global Rapid Post-Disaster Damage Estimation - GRADE) முறையூடாக மேற்கொள்ளப்பட்ட இந்த ஆய்வானது, அனர்த்தம் நிகழ்ந்த இரண்டு வாரங்களுக்குள்ளேயே சேத விபரங்களை துல்லியமாக முன்வைத்துள்ளது. இத்தரவுகளின்படி, இலங்கையின் 25 மாவட்டங்களும் வெள்ளம் மற்றும் கடும் மழையினால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளன. குறிப்பாகக் கண்டி மாவட்டம் மிகவும் மோசமான பாதிப்புகளைச் சந்தித்துள்ளதுடன், அங்கு மாத்திரம் சுமார் 689 மில்லியன் அமெரிக்க டொடாலர்கள் பெறுமதியான சேதங்கள் பதிவாகியுள்ளன. கண்டி மாவட்டத்தில் ஏற்பட்ட பாதிப்புகளில் பெரும்பாலானவை வெள்ளப்பெருக்கினாலும், ஒரு பகுதி நிலச்சரிவுகளினாலும் ஏற்பட்டுள்ளன. இதனைத் தொடர்ந்து புத்தளம் மாவட்டத்தில் 486 மில்லியன் அமெரிக்க டொடாலர்களும், பதுளை மாவட்டத்தில் 379 மில்லியன் அமெரிக்க டொடாலர்களும் சேதங்கள் ஏற்பட்டுள்ளன. ஒட்டுமொத்தமாகப் பார்க்கும்போது, இந்நாட்டின் ஒட்டுமொத்த மாவட்ட ரீதியிலான சேதங்களில் 40 சதவீதத்தைப் பங்கினை இந்த மூன்று மாவட்டங்களே கொண்டுள்ளன என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

இந்த அனர்த்தத்தின் ஆழமான பாதிப்பினை உட்கட்டமைப்பு (Infrastructure) ரீதியாகப் பார்க்கும்போது, வீதிகள், பாலங்கள், புகையிரதப் பாதைகள் மற்றும் நீர் வழங்கல் வலையமைப்புகள் (Water Supply Networks) என்பன சுமார் 1.735 பில்லியன் அமெரிக்க டொடாலர்கள் சேதத்தைச் சந்தித்துள்ளன. இது மொத்த சேதத்தில் 42 சதவீதமாகும். இவ்வாறான உட்கட்டமைப்புச் சிதைவுகள் சந்தைகளுக்கான தொடர்புகளைத் துண்டிப்பதுடன், அத்தியாவசியச் சேவைகளுக்கான அணுகலையும் முடக்குகின்றன. மறுபுறம், வீடுகள் மற்றும் வீட்டு உபகரணங்களுக்கு ஏற்பட்டுள்ள இழப்பு 985 மில்லியன் அமெரிக்க டொடாலர்களாக மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இப்பாதிப்புகள் குடியிருப்புப் பகுதிகளை அமைக்கும்போது முறையான இடத் தெரிவு, வெள்ளக் கட்டுப்பாட்டு நிர்மாணங்கள் (Flood Control Structures) மற்றும் காற்றின் வேகத்தைத் தாங்கக்கூடிய கட்டட வடிவமைப்புகள் (Resilient Designs) ஆகியவற்றின் அவசியத்தை வலியுறுத்துகின்றன.

விவசாயத் (Agriculture) துறையைப் பொறுத்தவரையில், நெல் மற்றும் மரக்கறிச் செய்கை, வாழ்வாதார விவசாயம், சோளப் பயிர்ச்செய்கை மற்றும் கால்நடை வளர்ப்பு உள்ளிட்ட துறைகளில் 814 மில்லியன் அமெரிக்க டொடாலர்கள் இழப்பு ஏற்பட்டுள்ளது. குறிப்பாக உள்நாட்டு நன்னீர் மீன்பிடித்துறையில் ஏற்பட்டுள்ள பாதிப்பு, ஏற்கனவே வறுமையின் பிடியில் உள்ள கிராமப்புற மக்களின் உணவுப் பாதுகாப்பிற்கு (Food Security) பாரிய அச்சுறுத்தலாக மாறியுள்ளது. இது குறித்துக் கருத்துத் தெரிவித்துள்ள இலங்கை மற்றும் மாலைதீவிற்கான உலக வங்கியின் பணிப்பாளர் கெவோர்க் சர்க்சியன் (Gevorg Sargsyan), பதுளை, கேகாலை மற்றும் புத்தளம் போன்ற மாவட்டங்களில் ஏற்கனவே வறுமையில் வாடும் குடும்பங்களே தற்போது வீடுகளை இழந்து நிர்க்கதியாகியுள்ளதாகக் குறிப்பிட்டுள்ளார். மேலும், கண்டி மற்றும் நுவரெலியா மாவட்டங்களில் பாதிக்கப்பட்டுள்ள நான்கு குடும்பங்களில் இரண்டு குடும்பங்கள் பெண்களைத் தலைமைத்துவமாகக் கொண்டவை (Female-headed Households) அல்லது முதியோர்களைப் பராமரிப்பவை என்பது சமூக ரீதியான ஒரு பாரிய சவாலாகும்.

ஆயினும், இத்தகைய மதிப்பீடுகள் மற்றும் தரவுகள் தொடர்பில் சில மாற்றுக்கருத்துக்கள் முன்வைக்கப்படலாம். சில தரப்பினர், உலக வங்கியின் இந்த 'GRADE' மதிப்பீடானது தொலைதூர உணரித் தரவுகளை (Remote Data) அடிப்படையாகக் கொண்டிருப்பதால், கள யதார்த்தத்தை இது முழுமையாகப் பிரதிபலிக்காது என்று வாதிடக்கூடும். மேலும், இயற்கைச் சீற்றங்கள் தவிர்க்க முடியாதவை என்றும், இவற்றுக்குச் செலவிடுவதை விடப் பொருளாதார ஸ்திரத்தன்மைக்கே முன்னுரிமை அளிக்க வேண்டும் என்றும் சில பொருளாதார நிபுணர்கள் கருதலாம். இருப்பினும், இத்தகைய வாதங்கள் தர்க்கரீதியாக வலுவற்றவை. ஏனெனில், 'GRADE' முறையீடு என்பது குறுகிய காலத்தில் அவசர கால மீட்புப் பணிகளுக்கான நிதியியல் முடிவுகளை (Financing Decisions) எடுப்பதற்கு உலகளாவிய ரீதியில் அங்கீகரிக்கப்பட்ட ஒரு அறிவியல் ரீதியான வழிமுறையாகும். அனர்த்தங்கள் தவிர்க்க முடியாதவை என்றாலும், முறையான முகாமைத்துவம் (Management) மூலம் அவற்றால் ஏற்படும் பாதிப்புகளைக் குறைக்க முடியும் என்பதை நாம் உணர வேண்டும். உட்கட்டமைப்புச் சிதைவுகளால் ஏற்படும் மறைமுகப் பொருளாதார இழப்புகள் (Indirect Economic Losses) நேரடிச் சேதங்களை விடப் பல மடங்கு அதிகமாக இருக்கும் என்பதால், இதனை ஒரு தற்காலிகப் பிரச்சினையாகப் பார்க்க முடியாது.

இந்தச் சூழலில், வெறும் நிவாரணப் பணிகளுடன் மட்டும் நின்றுவிடாமல், நீண்டகால நோக்குடைய மாற்றுத் தீர்வுகளை நோக்கித் தீர்மானம் எடுப்பவர்கள் நகர வேண்டும். முதலாவதாக, இலங்கையின் கட்டட நிர்மாணத் தரநிலைகள் (Building Codes) காலநிலை மாற்றத்திற்கு ஈடுகொடுக்கும் வகையில் மறுசீரமைக்கப்பட வேண்டும். குறிப்பாக, வெள்ளம் மற்றும் நிலச்சரிவு அபாயம் உள்ள பகுதிகளில் குடியிருப்புக்களை அமைப்பதைத் தவிர்க்கும் வகையில் கடுமையான நிலப் பயன்பாட்டுக் கொள்கை (Land Use Policy) அமுல்படுத்தப்பட வேண்டும். இரண்டாவதாக, எமது விவசாயத் துறையை 'காலநிலை சார் விவசாய முறையாக' (Climate-smart Agriculture) மாற்றியமைக்க வேண்டும். அனர்த்தங்களைத் தாங்கக்கூடிய பயிர் ரகங்கள் மற்றும் நவீன நீர்ப்பாசனத் தொழில் நுட்பங்களைப் புகுத்துவதன் மூலம் உணவுப் பாதுகாப்பை உறுதிப்படுத்த முடியும்.

மூன்றாவதாக, சமூக அடிப்படையிலான அனர்த்த முகாமைத்துவ (Community-centered Disaster Management) திட்டங்களை வலுப்படுத்த வேண்டும். குறிப்பாகப் பெண்கள், முதியோர்கள் மற்றும் மாற்றுத்திறனாளிகளைக் கருத்திற்கொண்ட விசேட பாதுகாப்பு மற்றும் மீளெழுச்சித் திட்டங்கள் (Recovery Efforts) மாவட்ட மட்டத்தில் முன்னெடுக்கப்பட வேண்டும். நான்காவதாக, அனர்த்த இடர் காப்புறுதி (Disaster Risk Insurance) முறையை அரச மற்றும் தனியார் துறைகளில் கட்டாயமாக்குவதன் மூலம், அரசாங்கத்தின் மீதான நிதிச் சுமையைக் குறைக்க முடியும். இறுதியாக, உட்கட்டமைப்பு வசதிகளை மீளக் கட்டியெழுப்பும்போது 'மீண்டும் சிறப்பாகக் கட்டியெழுப்புதல்' (Build Back Better) என்ற தத்துவத்தின் அடிப்படையில், எதிர்கால அனர்த்தங்களைத் தாங்கும் வல்லமையுடன் அவற்றை வடிவமைக்க வேண்டும்.

நிச்சயமாக, 4.1 பில்லியன் அமெரிக்க டொடாலர் இழப்பு என்பது இலங்கையைப் போன்ற ஒரு வளரும் நாட்டிற்குப் பாரிய பின்னடைவாகும். இருப்பினும், முறையான முகாமைத்துவம் மற்றும் திட்டமிடல் மூலம் இப்பாதிப்புகளை ஒரு வாய்ப்பாக மாற்றி, எதிர்கால சந்ததியினருக்குப் பாதுகாப்பானதொரு சூழலை உருவாக்க முடியும். வெறும் நிதி ஒதுக்கீடுகளால் மட்டும் ஒரு நாடு மீண்டெழுந்துவிட முடியாது; மாறாக, பாதிப்புக்குள்ளாகக்கூடிய விளிம்புநிலை மக்களின் பாதுகாப்பை மையமாகக் கொண்ட கொள்கை மாற்றங்களே நிலையான மீட்சிக்கு வழிவகுக்கும்.

டிட்வா சூறாவளி விட்டுச் சென்றிருக்கும் வடுக்கள் இலங்கையின் பொருளாதாரக் கொள்கை வகுப்பாளர்களுக்கு விடுக்கப்பட்ட ஓர் எச்சரிக்கையாகும். காலநிலை மாற்றத்தின் சீற்றங்கள் இனிவரும் காலங்களில் இன்னும் தீவிரமடையக்கூடும் என்பதால், அனர்த்த முகாமைத்துவத்தை நாட்டின் தேசிய வரவுசெலவுத் திட்டத்தின் (National Budget) ஒரு அங்கமாக மாற்றுவது காலத்தின் தேவையாகும். பாதிக்கப்பட்ட மக்களின் வாழ்வாதாரத்தை மீளக் கட்டியெழுப்புவதும், சிதைவடைந்த உட்கட்டமைப்புகளைப் பலப்படுத்துவதும் அரசாங்கத்தின் உடனடிப் பொறுப்பாகும். இயற்கைச் சீற்றங்களுக்கு முன்னால் நாம் பலவீனமானவர்களாக இருக்கலாம், ஆனால் முறையான திட்டமிடல் மற்றும் கூட்டுச் செயற்பாட்டின் மூலம் அத்தகைய சவால்களை எதிர்கொள்ளும் வல்லமையை நாம் கட்டியெழுப்ப வேண்டும்.