டிட்வா சூறாவளியின் பின்னரான இலங்கையின் மீட்சி:

பொருளாதாரக் கொள்கைகளுக்கும் அரசியல் யதார்த்தங்களுக்கும் இடையிலான ஒரு தார்மீகப் போராட்டம்

• டிட்வா சூறாவளி இலங்கையின் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் (GDP) 4 சதவிகிதம் (Percentage) அதாவது 4.1 பில்லியன் அமெரிக்க டொலர் நேரடிப் பௌதிகப் பாதிப்பை ஏற்படுத்தியுள்ளதாக உலக வங்கி (World Bank) மதிப்பிட்டுள்ளது.

• அனர்த்த மீட்சிக்காக அரசாங்கம் 500 பில்லியன் ரூபா மேலதிக மதிப்பீட்டை நாடாளுமன்றத்தில் அங்கீகரித்துள்ளதுடன், இது சந்தையில் டொலர் தேவையையும் பணவீக்கத்தையும் (Inflation) அதிகரிக்கும் அபாயத்தைக் கொண்டுள்ளது.

• சர்வதேச நாணய நிதியம் (IMF) 206 மில்லியன் அமெரிக்க டொலர்களை அவசர நிதியாக வழங்கியுள்ள அதேவேளை, இலங்கையின் கடன் நிலைத்தன்மை தொடர்பான ஐந்தாவது மீளாய்வைத் தற்காலிகமாக ஒத்திவைத்துள்ளது.

• அரசியல் களத்தில் பிரதான எதிர்க்கட்சிகளான SJB மற்றும் UNP ஆகியவற்றுக்கிடையிலான மீளிணைவுப் பேச்சுவார்த்தைகள் மற்றும் அரச தரப்பு அரசியல்வாதிகளின் நடத்தைகள் அனர்த்த முகாமைத்துவத்தில் (Management) தாக்கத்தைச் செலுத்துகின்றன.

இலங்கை இன்று எதிர்கொண்டிருக்கும் நெருக்கடி என்பது வெறும் இயற்கைச் சீற்றம் மாத்திரமல்ல; அது எமது நாட்டின் சிதைந்து போயுள்ள பொருளாதாரக் கட்டமைப்பிற்கும் அரசியல் ஒழுக்கத்திற்கும் இடையிலான ஒரு பாரிய சோதனைக்களம். 2004 ஆம் ஆண்டு சுனாமிப் பேரலையின் 21 ஆவது ஆண்டு நினைவு தினத்திற்கு ஒரு நாள் முன்னதாக, இன்றைய நத்தார் தினத்தில் நாம் இத்தகையதொரு அழிவை எதிர்கொண்டிருப்பது எமது அனர்த்த முகாமைத்துவ (Management) பொறிமுறைகளை மீளாய்வு செய்யுமாறு எம்மைத் தூண்டுகிறது. சுமார் 650 உயிர்களைப் பலிகொண்டு, ஒன்பது மாகாணங்களிலும் பில்லியன் கணக்கான சொத்துக்களை அழித்துள்ள டிட்வா சூறாவளியானது, எமது தேசத்தின் பொருளாதார மீட்சியை ஒரு தசாப்தம் பின்னோக்கித் தள்ளியுள்ளது. இந்த இக்கட்டான தருணத்தில், அரசாங்கம் 500 பில்லியன் ரூபாவைச் சந்தையில் புழக்கத்தில் விடுவது என்பது ஒரு துணிச்சலான ஆனால் அபாயகரமான முடிவாகும்; இது சரியான முறையில் முகாமைத்துவம் (Management) செய்யப்படாவிட்டால், நாம் மீண்டும் ஒரு அந்நியச் செலாவணி நெருக்கடிக்குள் தள்ளப்படுவோம் என்பது எனது கொள்கை ரீதியான எச்சரிக்கையாகும்.

உலக வங்கியின் (World Bank) 2025 ஆம் ஆண்டிற்கான 'Group Global Rapid Post-Disaster Damage Estimation (GRADE)' அறிக்கையின்படி, டிட்வா சூறாவளியானது இலங்கையின் வரலாற்றிலேயே மிக மோசமான பாதிப்பை ஏற்படுத்தியுள்ளது. குறிப்பாக மத்திய மாகாணமே இதனால் அதிகளவு பாதிக்கப்பட்டுள்ளது. கண்டி (Kandy) மாவட்டத்தில் மாத்திரம் 689 மில்லியன் அமெரிக்க டொலர் பெறுமதியான சொத்துக்கள் அழிவடைந்துள்ளன. வீதி (Road), பாலங்கள், புகையிரத பாதைகள் மற்றும் நீர் வழங்கல் போன்ற அடிப்படை உட்கட்டமைப்புகளுக்கு மாத்திரம் 1.735 பில்லியன் அமெரிக்க டொலர்கள் தேவைப்படுகின்றன. இது எமது நாட்டின் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் 4 சதவிகிதம் (Percentage) ஆகும். இத்தகையதொரு பாரிய நிதி இடைவெளியை நிரப்புவதற்கு சர்வதேச நாணய நிதியம் (IMF) வழங்கியுள்ள 206 மில்லியன் அமெரிக்க டொலர் அவசர நிதியானது 'யானைப் பசிக்குச் சோளப்பொறி' போன்றதுதான். எமது தேசத்தின் 33 சதவிகிதம் (Percentage) குடும்பங்கள் ஏற்கனவே தமது அடிப்படைத் தேவைகளுக்காகக் கடன் வாங்கும் நிலையில் இருக்கும்போது, இந்தப் பாதிப்பு அவர்களை மேலும் வறுமைப் படுகுழிக்குள் தள்ளியுள்ளது. குறிப்பாக 25 சதவிகிதம் (Percentage) மக்கள் நாளாந்தம் 1100 ரூபாவுக்கும் குறைவாக வருமானம் ஈட்டும் சூழலில், அவர்களின் வாழ்வாதாரத்தை மீளக்கட்டியெழுப்புவது என்பது அரசாங்கத்தால் மாத்திரம் செய்யக்கூடிய காரியமல்ல.

அரசியல் மற்றும் கொள்கை ரீதியாக நாம் சந்திக்கும் மிக முக்கியமான சவால், இந்த மீள் கட்டுமான நிதியின் வெளிப்படைத்தன்மையாகும். 'Rebuilding Sri Lanka' நிதியத்திற்கு இதுவரை 4.2 பில்லியன் ரூபா நன்கொடைகள் வந்துள்ளன. இருப்பினும், எதிர்க்கட்சி நாடாளுமன்ற உறுப்பினர் திலித் ஜயவீர போன்றவர்களின் விமர்சனங்கள் மற்றும் சில மதத் தலைவர்கள் அரசாங்கத்திற்குப் பதிலாகத் தமக்கு நேரடியாக நன்கொடை வழங்குமாறு கோருவது என்பன, அரசாங்கத்தின் மீதான பொதுமக்களின் நம்பிக்கையில் இன்னும் விரிசல்கள் இருப்பதைக் காட்டுகின்றன. ஒரு கொள்கை வகுப்பாளராக நான் கருதுவது என்னவென்றால், அனர்த்தக் காலங்களில் இத்தகைய அரசியல் மற்றும் மத ரீதியான பிளவுகள் நிவாரணப் பணிகளை மந்தப்படுத்தும். 'National Anti-Corruption Action Plan 2025–2029' இன் கோட்பாடுகளுக்கு அமைவாக, இந்த ஒவ்வொரு ரூபாவும் எவ்வாறு செலவிடப்படுகிறது என்பதை ஒண்லைன் (Online) மூலம் பொதுமக்கள் நேரடியாக அவதானிக்கும் பொறிமுறையை வலுப்படுத்த வேண்டும்.

ஜனாதிபதி அநுர குமார திஸாநாயக்க அவர்கள் முன்வைத்துள்ள 500 பில்லியன் ரூபா மேலதிக மதிப்பீடு நாடாளுமன்றத்தில் வாக்கெடுப்பின்றி நிறைவேற்றப்பட்டமை ஒரு சாதகமான விடயமாகும். ஆனால், சந்தையில் இவ்வளவு பெரிய பணத்தொகை நுழையும்போது ஏற்படும் பணவீக்க (Inflation) அபாயத்தை நாம் குறைத்து மதிப்பிட முடியாது. ஜனாதிபதியே குறிப்பிட்டுள்ளது போல, இந்த நிதிப் புழக்கம் அமெரிக்க டொலருக்கான தேவையை அதிகரிக்கும். எனவே, இந்த நிதியானது வெறும் நுகர்விற்காகப் பயன்படுத்தப்படாமல், விவசாயம் (Agriculture) மற்றும் உள்ளூர் உற்பத்தித் துறைகளை மீளக்கட்டியெழுப்பும் முதலீடாக மாற்றப்பட வேண்டும். குறிப்பாக, சேதமடைந்த விவசாய (Agriculture) நிலங்களைச் சீர்செய்து, சிறு மற்றும் நடுத்தர தொழில்முயற்சியாளர்களை (MSME) மீண்டும் இயங்கச் செய்வதன் மூலம் மாத்திரமே மேலதிக டொலர் வருவாயை ஈட்ட முடியும்.

அரசியல் களத்தில் காணப்படும் குழப்பகரமான போக்குகளும் மீட்சிப் பணிகளுக்குத் தடையாக உள்ளன. முன்னாள் சபாநாயகர் அசோக ரன்வல அவர்களின் விபத்து தொடர்பான சர்ச்சை மற்றும் கொழும்பு மாநகர சபையின் (CMC) வரவு செலவுத் திட்டம் தோற்கடிக்கப்பட்டமை என்பன ஆட்சி அதிகாரத்தின் ஸ்திரத்தன்மை குறித்த கேள்விகளை எழுப்புகின்றன. சபாநாயகராக இருந்த ஒருவர் தனது கல்வித் தகமைகள் குறித்துப் பொய் கூறியதாகக் குற்றச்சாட்டப்பட்டுப் பதவியை இழந்த நிலையில், மீண்டும் இத்தகைய விபத்துச் சர்ச்சைகளில் சிக்கிக் கொள்வது நாட்டின் அரசியல் கலாசாரத்தின் வீழ்ச்சியைக் காட்டுகிறது. அமைச்சர் நலிந்த ஜயதிஸ்ஸ குறிப்பிட்டது போல, நேர்மையற்ற அரசியல்வாதிகளுக்கு எதிராகக் கடுமையான நடவடிக்கைகள் எடுக்கப்பட வேண்டும். அதேபோல், கொழும்பு மாநகர சபையின் (CMC) வரவு செலவுத் திட்டம் 60 க்கு 57 எனும் வாக்கு வித்தியாசத்தில் தோற்கடிக்கப்பட்டமை, உள்ளூர் நிர்வாகத்தில் அரசியல் குரோதங்கள் எவ்வளவு ஆழமாக ஊடுருவியுள்ளன என்பதற்குச் சான்றாகும். மேயர் விராய் கலி பால்தசார் அவர்கள் தனது கடமைகளைத் தொடர்வதாகக் கூறினாலும், இத்தகைய முட்டுக்கட்டைகள் கொழும்பு வாழ் மக்களின் அடிப்படைச் சேவைகளை பாதிக்கும் என்பது எனது கவலையாகும்.

எதிர்க்கட்சிகளின் தரப்பில், SJB மற்றும் UNP ஆகியவற்றுக்கு இடையிலான இணைப்புப் பேச்சுவார்த்தைகள் ஒரு புதிய திருப்பத்தை எட்டியுள்ளன. ரணில் விக்கிரமசிங்க அவர்கள் தனது 30 வருட காலத் தலைமைத்துவப் பதவியைத் துறக்கத் தயாராக இருப்பதாகக் கூறியுள்ளமை, எதிர்க்கட்சிகளின் பலத்தை ஒருமுகப்படுத்தும் முயற்சியாகப் பார்க்கப்படுகிறது. 1994 முதல் UNP ஐ வழிநடத்தி வரும் அவர், தற்போது சஜித் பிரேமதாச தலைமையிலான SJB உடன் இணைந்து செயற்படுவதன் மூலமே தற்போதைய ஆட்சி அதிகாரத்திற்கு ஈடுகொடுக்க முடியும் என்பதை உணர்ந்துள்ளார். அதேபோல் SLFP க்குள் நிலவும் உட்கட்சிப் பூசல்கள் மற்றும் நீதிமன்ற வழக்குகள் அக் கட்சியின் வீழ்ச்சியையே காட்டுகின்றன. நிமல் சிறிபால டி சில்வா மற்றும் தயாசிறி ஜயசேகர ஆகியோருக்கு இடையிலான அதிகாரப் போட்டி, அக் கட்சியின் வாக்கு வங்கியை மேலும் பலவீனப்படுத்தும். கொள்கை ஆய்வாளர் என்ற ரீதியில் நான் காண்பது என்னவென்றால், இந்த அரசியல் மாற்றங்கள் அனைத்தும் எதிர்வரும் மாகாண சபை தேர்தல்களை இலக்காகக் கொண்டே நகர்த்தப்படுகின்றன. ஆனால், இத்தருணத்தில் அரசியல் இலாபங்களை விட தேசத்தின் மீட்சியே முன்னுரிமை பெற வேண்டும்.

நடைமுறைச் சாத்தியமான தீர்வுகளைப் பொறுத்தமட்டில், அரசாங்கம் மற்றும் சிவில் சமூகம் ஒன்றிணைந்து செயற்பட வேண்டிய நான்கு முக்கிய பகுதிகளை நான் முன்மொழிகிறேன்:

முதலாவதாக, 'நிதி முகாமைத்துவம்' (Financial Management). 500 பில்லியன் ரூபா நிதியைச் செலவிடும்போது, முன்னுரிமை அடிப்படையிலான ஒரு பட்டியலைத் தயாரிக்க வேண்டும். இதில் வீதி (Road) மற்றும் பாலங்கள் போன்ற போக்குவரத்து கட்டமைப்புகளுக்கு 40 சதவிகிதம் (Percentage), விவசாய (Agriculture) மற்றும் மீன்பிடித் துறைக்கு 30 சதவிகிதம் (Percentage), மற்றும் பாதிக்கப்பட்டோருக்கான நேரடி வாழ்வாதார உதவிக்கு 30 சதவிகிதம் (Percentage) என நிதி ஒதுக்கீடு செய்யப்பட வேண்டும். இது பணவீக்கத்தைக் (Inflation) கட்டுப்படுத்த உதவும்.

இரண்டாவதாக, 'வெளிப்படைத்தன்மை'. ஒவ்வொரு மாவட்டத்திற்கும் ஒதுக்கப்படும் நிதியை மாவட்டச் செயலகங்களின் ஒண்லைன் (Online) தளங்களில் வாராந்தம் இற்றைப்படுத்த வேண்டும். இது ஊழலைக் குறைப்பதுடன் சர்வதேச நன்கொடையாளர்களின் நம்பிக்கையை (Donor Confidence) மேலும் அதிகரிக்கும்.

மூன்றாவதாக, 'அரசியல் ஒருமைப்பாடு'. அனர்த்த மீட்சிப் பணிகளில் ஈடுபடும்போது கட்சி பேதமின்றி அனைத்துத் தரப்பினரையும் உள்ளடக்கிய ஒரு 'தேசிய மீளெழுச்சிச் சபை' (National Resilience Council) உருவாக்கப்பட வேண்டும். இதன் மூலம் கொழும்பு மாநகர சபை (CMC) போன்ற உள்ளூர் அதிகார சபைகளில் ஏற்படும் முட்டுக்கட்டைகளைத் தவிர்க்கலாம்.

நான்காவதாக, 'தனிநபர் பங்களிப்பு'. இந்த நத்தார் தினத்தில், ஆடம்பரக் கொண்டாட்டங்களைத் தவிர்த்து, அந்த நிதியை 'Rebuilding Sri Lanka' நிதியத்திற்கு வழங்க வேண்டும். விவிலியத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள "மகிழ்ச்சியோடு கொடுப்பவரையே கடவுள் நேசிக்கிறார்" (2 கொரிந்தியர் 9:7) எனும் வாசகம், இன்று ஒரு மதப் போதனையாக மட்டுமன்றி ஒரு தேசியக் கடமையாகவும் பார்க்கப்பட வேண்டும்.

நிதி ஒதுக்கீடு	நோக்கம்	எதிர்பார்க்கப்படும் விளைவு
Rs. 200 Billion	உட்கட்டமைப்பு (Infrastructure)	சந்தை விநியோகச் சங்கிலி மீட்சி
Rs. 150 Billion	விவசாயம் & MSME (Agriculture)	உணவுப் பாதுகாப்பு & ஏற்றுமதி
Rs. 150 Billion	சமூகப் பாதுகாப்பு (Social Safety)	வறுமை ஒழிப்பு & போசனை

இறுதியாக, இலங்கை ஒரு பல்லின கலாசார சமூகம் (Multicultural Society) என்ற ரீதியில், நத்தார் என்பது வெறும் ஒரு மத விழா மாத்திரமல்ல; அது எல்லைகளைக் கடந்து மக்களை ஒன்றிணைக்கும் ஒரு சந்தர்ப்பமாகும். இயேசு கிறிஸ்துவின் சமாதானம் மற்றும் மன்னிப்பு பற்றிய போதனைகள் இன்றைய அரசியல் கசப்புணர்வுகளுக்கு மருந்தாக அமைய வேண்டும். நாம் ஒரு தேசமாக மீண்டெழ வேண்டுமாயின், இன, மத, அரசியல் பிளவுகளைத் தாண்டி ஒரு பொதுவான இலக்கை நோக்கி நகர வேண்டும். "உங்களுக்காக நான் வைத்துள்ள திட்டங்களை நான் அறிவேன்; அவை உங்களுக்கு நல்வாழ்வைத் தரும் திட்டங்களே அன்றி தீமைக்கானவை அல்ல" (எரேமியா 29:11) எனும் இறைவாக்கு எமக்கு ஒரு புதிய எதிர்காலத்தின் மீது நம்பிக்கையைத் தருகிறது.

டிட்வா சூறாவளியால் பாதிக்கப்பட்ட ஒவ்வோர் உயிரும், ஒவ்வொரு வீடும் எமது தேசத்தின் ஒரு அங்கம். அவர்களைக் கைவிடுவது என்பது எமது எதிர்காலத்தைக் கைவிடுவதற்குச் சமமாகும். 500 பில்லியன் ரூபா அரசாங்க ஒதுக்கீடு என்பது ஒரு கடமையாக இருக்கலாம், ஆனால் தனிநபர் பங்களிப்பு என்பது ஒரு அன்பின் வெளிப்பாடாகும். "நம்பிக்கையுள்ள எவருக்கும் எல்லாம் சாத்தியம்" (மாற்கு 9:23) என்ற நம்பிக்கையுடன், நாம் அனைவரும் ஒன்றிணைந்து இடிந்து விழுந்த வீதிகளையும் (Road), சிதைந்த கனவுகளையும் மீண்டும் கட்டியெழுப்புவோம்.

உசாத்துணை (References):

• World Bank Group. (2025). Global Rapid Post-Disaster Damage Estimation (GRADE) Report: Cyclone Ditwah - Sri Lanka. Washington, DC: World Bank.

• International Monetary Fund. (2025). Press Release: IMF Approves Urgent Financial Assistance to Sri Lanka under the Rapid Financing Instrument. Washington, DC: IMF.

• Central Bank of Sri Lanka. (2024). Annual Economic Report 2024: Stability and Growth Challenges. Colombo: CBSL.