'டிட்வா'வின் பின்னான பொருளாதாரச் சுமையைச் சுமக்கப் பொதுச் சேவைக்கு உள்ள சவால்

சமீரபத்திய வரலாற்றில் இலங்கைச் சந்தித்துள்ள மிகக் கடுமையான காலநிலை அனர்த்தங்களில் ஒன்றான ‘டிட்வா’ சூறாவளி, தேசத்தின் பொருளாதார முதுகெலும்பில் ஆழமான காயத்தை ஏற்படுத்திச் சென்றுள்ளது. கிட்டத்தட்ட பத்து நாட்களுக்கு முன்னர் நாட்டைத் தாக்கிய இந்தச் சீற்றத்தின் விளைவாக ஏற்பட்ட பாரிய சேதங்களைச் சரிசெய்யும் பணியில் அரசாங்கம் இப்போது இறங்கியுள்ளது. இந்தப் பணியில் உயிர் இழந்தவர்களுக்கான நஷ்டஈடு, வீடுகள் மற்றும் வணிக நிலையங்கள் உட்படச் சொத்துக்களுக்கு ஏற்பட்ட சேதங்களுக்கான கொடுப்பனவுகள் என அரசுக்குப் பலத்த செலவினம் ஏற்படும் என்பது யதார்த்தம். சூறாவளிக் காற்றும், கடும் வெள்ளமும் சிறு வர்த்தகர்களையும் கடுமையாகப் பாதித்துள்ளது. இதனால், தங்கள் அன்றாட வாழ்வாதாரத்தை இழந்த வணிகர்கள் மீண்டும் மீண்டெழத் தேவையான வசதிகள் இருக்குமா என்பது சந்தேகமே. இதன் சமூகப் பின்விளைவுகள் மிகத் தீவிரமானதாக இருக்கும் என்பதால், அரசாங்கம் கூடிய விரைவில் இயல்பு நிலையை மீட்டெடுத்துப் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு ஆறுதல் அளிக்க வேண்டியது காலத்தின் கட்டாயம்.

காலநிலை நிபுணர்களின் கூற்றுப்படி, இது 2004ஆம் ஆண்டின் சுனாமிக்குப் பிறகு நாடு கண்ட மிக மோசமான வானிலை அனர்த்தமாகும். இந்தச் சேதத்தின் உண்மையான செலவு இன்னும் மதிப்பிடப்படவில்லை என்றாலும், அது பல பில்லியன் ரூபாயைத் தாண்டும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. இந்தச் சூழலில், ஜனாதிபதி அநுர குமார திசாநாயக்க தலைமையிலான அரசாங்கம், "மீளக் கட்டியெழுப்புதல்" (Building Back Better) என்ற கோட்பாட்டின் அடிப்படையில், மறுகட்டமைப்பு முயற்சிகளுக்கு உயர் முன்னுரிமை அளிக்கும் என்பதில் சந்தேகமில்லை. இதற்காக வெளிநாட்டு உதவிகளும் தாராளமாக வந்து கொண்டிருக்கின்றன. ஆனால், அரசாங்கம் ஒரு விடயத்தை உறுதிப்படுத்த வேண்டும்: வழங்கப்படும் அனைத்து உதவிகளும் உரிய முறையில் பயன்படுத்தப்படுவதையும், ஒரு ரூபா கூட வீணடிக்கப்படுவதில்லை என்பதையும் உறுதிப்படுத்த வேண்டும்.

கடந்த காலத்தில், இயற்கை அனர்த்தங்களுக்குப் பிறகு அரசாங்கங்களுக்குக் கிடைத்த வெளிநாட்டு உதவிகளில் பெரும் பகுதி, மறுவாழ்வு மற்றும் மறுகட்டமைப்புப் பணிகளை நம்பி ஒப்படைக்கப்பட்ட அதிகாரிகளின், ஏன் சில அமைச்சர்களின் பைகளுக்கும் கூடச் சென்றது என்பது அனைவரும் அறிந்த கசப்பான வரலாறு. இது மீண்டும் நடக்க அனுமதிக்கப்படக் கூடாது. ஜனாதிபதி அநுர குமார திசாநாயக்கவின் தலைமையில், அனைத்து உதவிகளின் சரியான பயன்பாடு உத்தரவாதப்படுத்தப்படும் என்ற நம்பிக்கை மக்களுக்கு உண்டு. இங்கு மிக முக்கியமானது, உதவி உண்மையாக யாருக்குத் தேவை என்பதைச் சரியாக அடையாளம் காண்பதுதான். முன்பு இது சரியாகச் செய்யப்படவில்லை, நிதி வீணடிக்கப்பட்டது. எனவே, இந்த முறை ஒவ்வொரு ரூபாய்க்கும் பொறுப்புக்கூறல் அவசியமாகும்.

இந்தப் பேரழிவால் ஏற்பட்ட சேதம் மிகக் கடுமையானது. வீதிகள், பாலங்கள் போன்றவை கடுமையாகப் பாதிக்கப்பட்டுள்ளன. ஏற்கனவே, வெளிமாவட்டங்களுக்கான பல ரயில் சேவைகள் இரத்துச் செய்யப்பட்டுள்ளன. சில வீதிகள் இன்னும் போக்குவரத்துக்காகத் துண்டிக்கப்பட்டுள்ளன. இந்தச் சேதங்களை முழுமையாகச் சீர்செய்யக் கால அவகாசம் எடுக்கும். இந்த மறுகட்டமைப்பு அரசாங்கத்திற்குப் பெரும் நிதிச் சுமையை ஏற்படுத்தும் என்பதால், வேறு பல திட்டங்களுக்காக ஒதுக்கப்பட்ட நிதி இந்தக் காரியங்களுக்காகத் திசை திருப்பப்பட வேண்டிய நிர்ப்பந்தம் ஏற்படும்.

இந்தச் செலவினத்தின் பெரும் பகுதியை பொதுமக்களும் சுமக்க வேண்டியிருக்கும். அனர்த்த நிவாரண நிதியானது (Disaster Relief Fund) சேதம் மற்றும் அழிவின் அளவைக் கருத்தில் கொண்டு போதுமானதாக இருக்காது என்பதால், வேறு சில முக்கிய திட்டங்கள் இடைநிறுத்தப்பட்டு, அவற்றிற்காக ஒதுக்கப்பட்ட நிதியை மறுகட்டமைப்புக்குப் பயன்படுத்த வேண்டிய நிலை ஏற்படும். இது ஏற்கெனவே சுமையால் தள்ளாடிக் கொண்டிருக்கும் பொதுமக்களை மேலும் சிரமத்திற்கு உள்ளாக்கும்.

வாழ்வாதாரச் சேதமும், அத்தியாவசியப் பொருட்களின் விலையேற்றமும்

‘டிட்வா’ சூறாவளி 137,000 ஏக்கருக்கும் அதிகமான பயிர்களை அழித்துள்ளதுடன், நாட்டின் போக்குவரத்து மற்றும் தகவல் தொடர்பு வலையமைப்புகளுக்கும் கடுமையான சேதத்தை விளைவித்துள்ளது. இதன் விளைவாக, மரக்கறிகளின் விலைகள் விண்ணை முட்டும் அளவுக்கு உயரும் என்பது நிச்சயம். இது பொதுமக்களின் துயரத்தை மேலும் அதிகரிக்கும். போக்குவரத்து வலையமைப்பில் ஏற்பட்ட சேதம் பொதுமக்களின் நடமாட்டத்தையும் கட்டுப்படுத்தும். நிச்சயமாக, வரவிருக்கும் பண்டிகைக் காலம் பெரும்பாலானோருக்கு – குறிப்பாகத் தமது அன்புக்குரியவர்களை இழந்தவர்களுக்கும், வீடுகள் மற்றும் வெள்ளம் தொடர்பான பிற சேதங்களுக்கு ஆளானவர்களுக்கும் – மகிழ்ச்சியானதாக இருக்கப் போவதில்லை. எனவே, பாதிக்கப்பட்டவர்களின் சுமையைத் தணிப்பதற்கு உரிய அரச நிறுவனங்கள் உடனடியாகச் செயற்பட வேண்டும்.

மேலும், பல பாடசாலைகள் (Schools) பலத்த காற்றால் சேதமடைந்துள்ளதாகத் தகவல்கள் தெரிவிக்கின்றன. மாணவர்களின் தடையற்ற கல்வியை உறுதி செய்வதற்காக, இந்தச் சேதங்கள் விரைவாகச் சீரமைக்கப்பட வேண்டும். உண்மையில், மறுசீரமைப்புப் பணிகளுக்காகக் கிடைக்கக்கூடிய அனைத்து நிதிகளும் உடனடியாக வெளியிடப்பட வேண்டும். எந்தப் பகுதியும் புறக்கணிக்கப்படக் கூடாது. இந்தப் புனரமைப்புப் பணிகள் உள்ளூர் மற்றும் வெளிநாட்டு நிபுணர்களின் மேற்பார்வையின் கீழ், முறையான மேற்பார்வையுடன் மேற்கொள்ளப்பட வேண்டும். இது பண விரயத்தைத் தவிர்க்க உதவும் என்பதுடன், செய்யப்படும் வேலை சரியான முறையில் இருப்பதை உறுதி செய்யும்.

பொதுச் சேவையின் மீதான விமர்சனமும், அநீதியின் மறுதாக்கமும்

இலங்கை பல தசாப்தங்களாகக் கண்ட பொதுச் சேவையின் செயல்பாடானது, அதன் தலைமைத்துவத்திற்கும் மக்களுக்கும் இடையேயான மிகப் பெரிய இடைவெளியாகவே இருந்துள்ளது. கடந்த அரசாங்கங்கள் பொதுச் சேவையாளர்களுக்குப் பல சலுகைகளை வழங்கிய போதும், அவர்கள் மக்களைச் சரியாகக் கவனிப்பதிலோ அல்லது அடிப்படை நாகரிகத்தைக் காட்டுவதிலோ தொடர்ந்து தோல்வியடைந்துள்ளனர். இலஞ்சம் வாங்குவது போன்ற ஏற்றுக்கொள்ள முடியாத நடைமுறைகளிலும் சிலர் ஈடுபட்டனர். செப்டம்பர் 2024 முதல் நாட்டில் பல நேர்மறையான மாற்றங்கள் காணப்பட்டாலும், பாரம்பரியப் பொதுச் சேவை பெரும்பாலும் மாறாமலேயே உள்ளது. ‘டிட்வா’வால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு நிவாரணம் வழங்குவதில், இதுவே தற்போதைய தலைமைத்துவத்திற்கு ஒரு பெரும் சவாலாக உள்ளது.

சமூக ஊடகங்கள் மற்றும் செய்தி ஒளிபரப்புகள் வாயிலாகக் கிராம உத்தியோகத்தர்களின் (Grama Niladharis) பாரபட்சமான நடவடிக்கைகள் குறித்த புகார்கள் ஏற்கெனவே வெளிவந்துள்ளன. இந்த முறைகேடுகள், நிவாரணப் பொருட்களை விநியோகிப்பதில் பாரபட்சம் காட்டுதல் மற்றும் சில சமயங்களில் நன்கொடையாக வழங்கப்பட்ட பொருட்களைத் திருடுதல் போன்ற வடிவங்களில் வெளிப்படுகின்றன. இந்தச் செயல்கள், இயற்கைப் பேரழிவின் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு இழைக்கப்படும் இரண்டாவது அநீதியாகும். நிதியுதவி விநியோகத்தின்போது இத்தகைய முறைகேடுகள் தொடர்ந்தால், அது பொதுமக்களிடையே பரவலான சீற்றத்தைத் தூண்டும்.

கடந்த காலங்களில், இயற்கை அல்லது மனிதனால் உருவாக்கப்பட்ட அனர்த்தங்களுக்குப் பிறகு, அரச ஊழியர்கள் தங்களுக்குத் தனிப்பட்ட முறையில் தெரிந்த உறவினர்கள், நண்பர்கள் மற்றும் பிற தொடர்புகளுக்கு நிதியுதவி உட்பட நிவாரணங்களை வழங்குவதில் வெளிப்படையான பாரபட்சம் காட்டியதை இலங்கை மக்கள் பார்த்திருக்கிறார்கள். உண்மையில் பாதிக்கப்படாதவர்கள் இழப்பீடு பெறுவதையும், பழுதடையாத பல மாடி வீடுகள் மற்றும் ஆடம்பர வாகனங்களைக் கொண்டவர்கள் நிதி உதவி பெறுவதையும் பார்த்திருக்கிறார்கள். அதேவேளை, அனைத்தையும் இழந்த உண்மையான பாதிக்கப்பட்டவர்கள் புறக்கணிக்கப்பட்டனர்.

இதன் காரணமாகவே, இன்று மக்கள் கிராம உத்தியோகத்தர்கள் போன்ற பொதுச் சேவையாளர்களின் ஒவ்வொரு செயலையும் மிக நுணுக்கமாக ஆராய்கின்றனர். போலியான ஆவணங்கள் மூலம் இழப்பீடு பெறுவதும், அதற்கு உடந்தையாக இருக்கும் அரச ஊழியர்களும் கடுமையான தண்டனைக்கு உட்படுத்தப்பட வேண்டும். அபராதம், சிறைத்தண்டனை மற்றும் பொதுச் சேவையில் இருந்து வாழ்நாள் தடை ஆகியவை இந்தத் தவறிழைப்பவர்களுக்கு வழங்கப்பட வேண்டும். நீதிதான் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு மன நிம்மதியையும், தேசத்தின் மீண்டெழுந்து வரும் நம்பிக்கையையும் மீட்டெடுக்க உதவும்.

அனர்த்தத் தயார்நிலையும், மக்கள் தாங்க வேண்டிய சுமையும்

இந்த அனர்த்தத்தின் மற்றொரு முக்கியப் பாடம் அனர்த்தத் தயார்நிலை (Disaster Preparedness) குறித்ததாகும். சூறாவளி குறித்த ஆரம்ப எச்சரிக்கைகள் பொதுமக்களுக்கு வழங்கப்பட்டன. ஆனால், வெளிப்படையாகப் பார்த்தால், பொது மக்கள் அதற்குக் கவனம் செலுத்தத் தவறிவிட்டனர் அல்லது அபாயத்தைப் பற்றி அலட்சியமாக இருந்தனர். இதனால், பல உயிர்கள் காப்பாற்றப்பட்டிருக்க முடியும். வெள்ளம் மற்றும் சூறாவளியால் கிட்டத்தட்ட 500 பேர் உயிரிழந்துள்ளனர், 1.8 மில்லியன் மக்கள் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர். இது மிகக் கடுமையான இழப்பு. நாட்டின் நலிவுற்ற பொருளாதாரம் இந்த இழப்பை எப்படித் தாங்கிக் கொள்ளப் போகிறது என்பது ஒரு மில்லியன் டொலர் கேள்வியாகவே உள்ளது.

வரவிருக்கும் செலவினத்தில் பெரும் பகுதியை அரசாங்கத்திற்கு பொதுமக்களிடமிருந்தே மீட்டெடுக்க வேண்டிய நிர்ப்பந்தம் ஏற்படும். இது ஏற்கெனவே சுமையில் இருக்கும் பொதுமக்களை மேலும் சிரமத்திற்கு உள்ளாக்கும். எதிர்காலத்தில், மேலும் பல இயற்கை அனர்த்தங்கள் தொடரும் என்பதில் சந்தேகமில்லை. 2004ஆம் ஆண்டு குத்துச்சண்டை தினத்தில் (Boxing Day) சுனாமி இப்படி நாட்டைக் கடுமையாகத் தாக்கும் என்று யாரும் நினைத்துப் பார்த்திருக்க மாட்டார்கள். மக்கள் முற்றிலும் தயாராக இல்லாத நிலையில் பிடிபட்டனர்.

எனவே, உரிய அதிகாரிகள் மக்கள் எந்தவொரு எதிர்பாராத நிகழ்விற்கும் தங்களைத் தயார்படுத்திக் கொள்ளுமாறு எச்சரிக்க வேண்டும். இதன் மூலமே சேதத்தின் அளவையும், அதனால் ஏற்படும் துன்பங்களையும் குறைக்க முடியும். இயற்கையின் சீற்றத்தை, நம்மிடம் உள்ள மேம்பட்ட தொழில்நுட்பங்களால் கூடச் சில சமயங்களில் அடக்க முடியாது. ஆனால், அதன் தாக்கத்தைக் குறைக்க நாம் பல நடவடிக்கைகளை எடுக்கலாம்.

இந்த 'டிட்வா' சூறாவளி எமக்கு ஒரு கசப்பான உண்மையை உணர்த்தியுள்ளது: அரசாங்கத்தின் கொள்கைகள் எவ்வளவு உன்னதமாக இருந்தாலும், அதை அமுல்படுத்தும் பொதுச் சேவையாளர்களின் நேர்மை இல்லாவிட்டால், அந்தத் திட்டம் வெற்றி பெறாது. அதேசமயம், அனர்த்தத் தயார்நிலையை ஒரு தேசியப் பழக்கவழக்கமாக மாற்ற வேண்டும். ஒரு தேசமாக, நிதிப் பற்றாக்குறையின் சுமையைத் தாங்கிக் கொண்டு, பொறுப்புக்கூறல், நீதி மற்றும் ஒற்றுமை என்ற மூன்று தூண்களின் அடிப்படையில் நாம் மீண்டெழுந்து, எதிர்காலச் சவால்களை எதிர்கொள்ளத் தயாராக வேண்டும். நம்பிக்கையுடன் முன்னால் நகர்ந்து, வலிமையான, மீள்திறன் கொண்ட இலங்கையை உருவாக்குவோம்.